Το τέλος των διλημμάτων

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Χρήστου Δημήτρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/10/2010

«Βρισκόμαστε σε μια ιστορική καμπή. Δίνουμε αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από τη δουλεία και κάθε είδους επιτήρηση». Ποιος τα είπε αυτά; Ο τελευταίος που θα περιμένατε να τα πει. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εξερχόμενος (χθες) από τον την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα πρόβλημα να λέει τα πιο απίθανα αντιφατικά πράγματα από μέρα σε μέρα. Παρακολουθώντας την “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” διακαναλική συνέντευξη 15 μέρες πριν τις εκλογές ειλικρινά, τρόμαξα. Αναρωτήθηκα αν μπορεί αυτός, ο εκτός τόπου και χρόνου πολιτικός αρχηγός, να ηγηθεί των προσπαθειών που απαιτούνται για να σωθεί η χώρα μας και οι Έλληνες; Τι μπορώ να περιμένω και πόσο μπορώ να εμπιστευτώ έναν πολιτικό, που ψεύδεται με συγκλονιστική άνεση, αρνείται να δει τις συνέπειες των λαθών του, παρουσιάζοντας ασκήσεις ιδεών επί χάρτου, ως αναπτυξιακή πραγματικότητα;

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ, πούλησε το δίλημμα Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Κέρδισε τις εκλογές και λίγο πριν ανακοινώσει την ομηρεία της χώρας, έθεσε το δεύτερο δίλημμα. Μνημόνιο ή χρεωκοπία. Και τα δύο διλήμματα απαντήθηκαν. Αντί σοσιαλισμού βαρβαρότητα και αντί σωτηρίας χρεωκοπία. Κανένα πρόβλημα για τον πρωθυπουργό. Για να αντιμετωπίσει την οργή της κοινωνίας και την σκληρή απάντηση της κάλπης, έριξε και τρίτο δίλημμα. ΠΑΣΟΚ ή χάος; Τι θα φοβηθεί άραγε ο άνεργος και ο περιστασιακά απασχολούμενος; Τι θα φοβηθούν οι δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να χρεωκοπούν; Πόσο θα παραπλανηθούν οι συνταξιούχοι από το προκλητικό προεκλογικό χαρτζιλίκι; Τι θα απαντήσουν οι χιλιάδες νέοι που ψάχνουν τον δρόμο της μεγάλης απόδρασης από την πατρίδα τους, γιατί αυτοί που την κυβερνούσαν χρέωναν τις επερχόμενες γενεές για τη δική τους καλοπέραση;

ΕΙΚΟΣΙ χρόνια στην εξουσία δεν μπορεί να παριστάνει τον αλεξιπτωτιστή που τώρα έπεσε από ψηλά στην Ελλάδα για να την σώσει. “Άμα μου υποσχεθείτε πως οι Έλληνες θα πληρώνουν τους φόρους τους, τότε μπορώ να δώσω πίσω τα χρήματα που έκοψα από τους εργαζόμενους”, είπε στην εμβρόντητη δημοσιογράφο κ. Κοσιώνη! Σοβαρά; Αν μου υποσχεθεί η κ. Κοσιώνη το ίδιο, μπορώ και εγώ να κάνω τον πρωθυπουργό. Η κατάσταση όμως δεν σηκώνει καλαμπούρια.

Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις πως εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες δεν έχουν δουλειά και ελπίδα για το αύριο, βιώνουν τον πόνο της ανεργίας, κυριεύονται από απελπισία και εσύ να προσπερνάς σε δύο ώρες συνέντευξη το μεγάλο αυτό θέμα με μια αναφορά 20 δευτερολέπτων.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πουλάς ελπίδες πως έρχονται οσονούπω μεγάλες πράσινες επενδύσεις που θα δώσουν δουλειά σε 200.000 Έλληνες, αποσιωπώντας, με τη συναίνεση των δημοσιογράφων, το μεγάλο φιάσκο της μαύρης επένδυσης στον Αστακό. Δεν μπορείς, όταν σε ρωτάνε για την καλπάζουσα ακρίβεια, να λες ότι απελευθερώσαμε το επάγγελμα του νταλικιέρη! Δεν μπορείς να παρουσιάζεις τον “Καλλικράτη” σαν επανάσταση, πριν καν δοκιμαστεί και επιβεβαιωθεί στη ζωή. Δεν μπορείς να μιλάς για το γιγαντιαίο έργο που έγινε σε ένα χρόνο. Αν υπήρχε γιγαντιαίο έργο, δεν θα χρειαζόταν κανένας προεκλογικός εκβιασμός. Τα πειράματα με την άγρια και βίαιη υποτίμηση του βιοτικού επιπέδου των νοικοκυριών, με τις μειώσεις μισθών, συντάξεων και εργασιακών δικαιωμάτων, στραγγαλίζουν τελικά την οικονομία και την ανάπτυξη και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν τη χώρα στη γενική χρεωκοπία.

ΕΙΤΕ ο πρωθυπουργός λέει ψέματα στον ελληνικό λαό, είτε δεν ξέρει τι γίνεται και πως γίνεται αυτό που πρέπει να γίνει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνα επιπόλαιη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εμπνεύσει, να ενώσει και να οδηγήσει τη χώρα σε έξοδο από την κρίση. Αν μάλιστα παραμείνει στην εξουσία επί μακρόν, τότε το τίμημα για τον τόπο και τους Έλληνες θα είναι συγκλονιστικά τραγικό.

d.xristou@avgi.gr