Citigroup: Εμείς κάνουμε κουμάντο, το πολίτευμα είναι "πλουτονομία" (plutonomy). Τουλάχιστον είναι ειλικρινείς βέβαια, σίγουρα περισσότερο από πολλούς και διάφορους που κοροϊδεύουν και τον κόσμο και (πολλοί εξ αυτών) και τους εαυτούς τους
Γράφημα για τις ανισότητες στις ΗΠΑ, που σπάνε κάθε ρεκόρ:
Παρατηρήστε το πως μας έχουν γυρίσει στην κατάσταση τις δεκαετίας του 1920-1930.
Αντίθετα, παρατηρήστε το γράφημα τη δεκαετία 1960-1970, όπου οι μεγάλοι λαϊκοί αγώνες έχουν φέρει το λαό σε πολύ καλύτερη θέση
Στις ανισότητες-ρεκόρ που παρατηρούνται σήμερα έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν (πχ εδώ για μια συγκεντρωτική παρουσίαση).
Τώρα, δείτε από επίσημο έγγραφο (εδώ και το δεύτερο μέρος, που είναι εξίσου ενδιαφερον με το πρώτο) της Citigroup του 2005 την άποψη της άρχουσας τάξης επί των πραγμάτων:
Το έγγραφο αυτό μοιράστηκε αρχικά στους "high-class" πελάτες της citigroup, αλλά διέρρευσε, και πρόσφατα έγινε και ευρύτερα γνωστό, καθώς αναφέρθηκε και στην ταινία-ντοκιμαντέρ του (ελαφρώς λαικιστή αλλά και αρκετά εύστοχου σε πολλά θέματα) Μάικλ Μουρ:
Όπως λοιπόν διαβάζουμε στο έγγραφο της Citigroup, έχουμε την εμφάνιση της πλουτονομίας, που την ορίζει ως "μια οικονομία που κουμαντάρεται από τους πλούσιους":
"The World is dividing into two blocs - the Plutonomy and the rest. The U.S.,UK, and Canada are the key Plutonomies - economies powered by the wealthy. |
Το έγγραφο αναφέρεται σε άλλο σημείο και στα πρώτα σημάδια της κρίσης που τότε (5 χρόνια πριν περίπου) είχαν αρχίσει να φαίνονται στον ορίζοντα, και λέει όμως στους πελάτες της citigroup ότι "the so called "global imbalances that worry so many of our equity clients who may subsequently put a lower multiple on equities due to these imbalances, is not as dangerous and hostile as one might think".
Δηλαδή, "μην ανησυχείτε, δεν είναι και τόσο χάλια τα πράγματα". Γιατί όμως αυτό?
Μα απλούστατα διότι εμείς κάνουμε κουμάντο (και άρα ακόμα και αν πάνε και χάλια τα πράγματα, θα πάρουμε και μερικά "πακέτα σωτηρίας" από τα "κορόιδα'):
Most “Global Imbalances” (high current account deficits and low savings rates, highconsumer debt levels in the Anglo-Saxon world, etc) that continue to (unprofitably) pre-occupy the world’s intelligentsia look a lot less threatening when examined through the prism of plutonomy.The risk premium on equities that might derive from the dyspeptic “global imbalance” school is unwarranted - the earth is not going to be shaken off itsaxis, and sucked into the cosmos by these
“imbalances”. The earth is being held up by the muscular arms of its entrepreneur-plutocrats, like it, or not."
Πρόβλεψη για το μέλλον: Οι πλούσιοι θα συνεχίσουν να γίνονται πλουσιότεροι εις βάρος μας:
"We think the rich are likely to get even wealthier in the coming years. |
Πιθανοί κίνδυνοι για την "πλουτονομία":
Ο βασικός κίνδυνος είναι βέβαια μια εξέγερση των εργατών ("labour backlash"):
"Plutonomy, we suspect is elastic. Concentration of wealth and spending in the hands ofa few, probably has its limits. What might cause the elastic to snap back?We can see a number of potential challenges to plutonomy.The first, and probably most potent, is through a labor backlash. Outsourcing,offshoring or insourcing of cheap labor is done to undercut current labor costs." |
Ειδικά μάλιστα αν συμβεί μια κρίση (που πλέον συμβαίνει), και δεν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, ώστε να ξεγελιέται ο εργάτης ότι μπορεί και αυτός να γίνει μέλος της "πλουτονομίας", τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, διότι θα πάψει να υποστηρίζει/δέχεται την "πλουτονομία' και θα διεκδικήσει μια πιο ισομερή μοιρασιά της πίτας:
...the potential social backlash. To use Rawls-ian analysis, the invisible hand stops working. Perhaps one reason that societies allow plutonomy, is because enough of the electorate believe they have a chance of becoming a Pluto-participant. Why kill it off, if you can join it? In a sense this is the embodiment of the “American dream”. But if voters feel they cannot participate, they are more likely to divide up the wealth pie, rather than aspire to being truly rich. |
3 σχόλια:
Εντυπωσιακά μεν, γνωστά δε.
Όμως εδώ δεν μιλάμε για 1% των οικογενειών κλπ.
Μιλάμε για πολύ λιγότερους ανθρώπους που καθορίζουν τις οικονομίες και απορροφούν τον πλούτο.
_Ελάχιστες_ οικογένειες καθορίζουν το παρόν (και το μέλλον;) της ανθρωπότητας.
-- O ιδιαίτερα περιεκτικός όρος ‘πλουτοκρατία’ ίσως εφθάρει, η ‘πλουτονομία’ είναι νεότερος όρος λιγότερο περιεκτικός αλλά περισσότερο ανατριχιαστικός.
grsail πολλοί που είναι εκτός των πραγμάτων και εκτός των αγορών, νομίζουν ότι όλα αυτά είναι συνομωσιολογίες. Και όμως δεν είναι!
Και γι' αυτό είναι καλό που δημοσιεύονται αυτά να τα ακούει ο κόσμος που δεν τα ξέρει. Άτομα που είναι μηχανικοί, χημικοί, ιατροί, υπάλληλοι κτλ και οι οποίοι δεν έχουν περάσει από δουλειές που τα έβλεπαν αυτά καθημερινά.
Μάλιστα αν μιλήσει κανείς με πολύ πλούσιους ανθρώπους (με περιουσίες το ελάχιστο 100 εκ ευρώ και πάνω έως δις ευρώ) οι οποίοι συζητάνε μεταξύ τους σε κλειστές λέσχες, θα δει ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από ότι νόμιζε.
Όπως η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία έτσι ξεπερνά και την συνομωσιολογία. Συμφωνώ βέβαια για την μεγάλη χρησιμότητα του άρθρου.
Η εμπειρίες που είχα από διάφορα _πολύ_ μεγάλα αφεντικά της χώρας ήταν απλώς εφιαλτική !
Δημοσίευση σχολίου