Έκρηξη του αριθμού των χαμηλά αμειβόμενων στη Γερμανία

ΠΗΓΗ: TVXS 

Τα 7,3 εκατομμύρια άγγιξε εντός 7 ετών (αύξηση κατά 1,6 εκατ. σε σχέση με το 2003) ο αριθμός των ατόμων που απασχολούνται με καθεστώς χαμηλά αμειβόμενης εργασίας στη Γερμανία. Το μέτρο της χαμηλόμισθης και ανασφάλιστης εργασίας, που είχε ως αρχικό στόχο την επανένταξη ανέργων στην κανονική αγορά εργασίας έχει αποτύχει, τονίζουν συνδικάτα και εργοδοτικοί σύνδεσμοι.

Από τα 7,3 αυτά εκατομμύρια, που λαμβάνουν λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα, ελάχιστοι καταφέρνουν να επανέλθουν στην αγορά εργασίας, σημειώνει δημοσίευμα της Deutsche Welle. Τα άτομα αυτά, όμως, δεν θεωρούνται άνεργοι, αλλά καταγράφονται ως απασχολούμενοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι κατά την ανακοίνωση των νέων στοιχείων από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας εντός των επόμενων ημερών, οι καταγεγραμμένοι άνεργοι να μην υπερβαίνουν τα 3 εκατ.

«Στη στατιστική που αφορά τους άνεργους καταγράφονται όσοι πληρούν τις εξής προϋποθέσεις: Είναι 15 έως 65 ετών, έχουν καταγραφεί στα γραφεία εύρεσης εργασίας και να είναι διατεθειμένοι να εργασθούν. Καταγράφονται επίσης εκείνοι που εργάζονται λιγότερο από 15 ώρες την εβδομάδα», εξηγεί η Ιλόνα Μίρτσιν. Στη σχετική στατιστική δεν καταγράφονται επίσης όσοι μετέχουν σε σεμινάρια μετεκπαίδευσης ή επιμόρφωσης και φυσικά όσοι ψάχνουν δουλειά χωρίς τη διαμεσολάβηση των γραφείων εύρεσης εργασίας.

Τα περίπου 3 αυτά εκατομμύρια ανέργων χωρίζονται σε εκείνους που λαμβάνουν επίδομα εργασίας και εκείνους που λαμβάνουν το λεγόμενο βοήθημα Hartz IV. Ο χρόνος χορήγησης του επιδόματος ανεργίας δεν ξεπερνά συνήθως τον ένα χρόνο. Το ποσό του επιδόματος καταβάλλεται από τα ταμεία της ασφάλειας ανεργίας. Αντίθετα το βοήθημα Hartz IV καταβάλλεται για όσο χρονικό διάστημα το χρειάζεται ο δικαιούχος. Οι σχετικοί πόροι προέρχονται από τα χρήματα των φορολογουμένων.

Σύμφωνα με την Ιλόνα Μίρτσιν, οι άνεργοι πάντως που έχουν να επιδείξουν τίτλους επαγγελματικής κατάρτισης βρίσκουν πιο εύκολα τον δρόμο στην αγοράς εργασίας. «Στη Γερμανία, που είναι μια χώρα υψηλής τεχνολογίας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρει δουλειά ένας ανειδίκευτος. Και μακροπρόθεσμα θα υπάρχουν όλο και λιγότερες θέσεις εργασίας για ανειδίκευτους».

Αλλοδαποί και ηλικιωμένοι είναι οι κατηγορίες εργαζομένων που αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλες δυσκολίες επανένταξης στην αγορά εργασίας αν χάσουν τη δουλειά τους. «Ο μέσος χρόνος ανεργίας των ηλικιωμένων είναι πολύ μεγαλύτερος από τον μέσο χρόνο ανεργίας των υπολοίπων κατηγοριών. Και όταν λέμε ηλικιωμένος, εννοούμε όποιος είναι άνω των 50 ετών. Και ακριβώς αυτές οι κατηγορίες ανέργων δημιουργούν τη στρατιά των χαμηλά αμειβομένων εργαζομένων».

Υπάρχουν κι εκείνοι βέβαια που υποστηρίζουν ότι η κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία είναι προτιμότερη από την απόλυτη ανεργία. Ένα επιχείρημα που έρχεται να αντικρουστεί από εκείνους που υπογραμμίζουν πως ότι οι λεγόμενες mini jobs πιέζουν προς τα κάτω τις αμοιβές των κανονικών εργαζομένων και προκαλούν αυτό που λέμε dumping στους μισθούς.