Η ΜΑΡΤΑ ΧΑΡΝΕΚΕΡ ΣΤΗΝ ΙΣΚΡΑ : ''ΝΑ ΣΠΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑKΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ''

ΠΗΓΗ: ISKRA

Η Μάρτα Χάρνεκερ γεννήθηκε στην Χιλή από Αυστριακούς γονείς. Από τα νεανικά της χρόνια εντάχτηκε στα κίνημα της «θεολογικής απελευθέρωσης», όπου ενεργά στήριζεπροοδευτικές και επαναστατικές πολιτικές της αριστεράς. Στα χρόνια της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε, είχε ενεργό συμμετοχή από θέσεις ευθύνης στην κυβέρνηση της «Λαϊκής Ενότητας», ενώ στο αιματηρό πραξικόπημα του δικτάτοραΠινοσέτ, διώχθηκε και φυλακίστηκε. Έζησε για πολλά χρόνιαεξόριστη στην Κούβα, όπου διεύθυνε το Ινστιτούτο «Λαϊκή Μνήμη των Λαών της Λατινικής Αμερικής». Από το 2001 είναισύμβουλος του Πρόεδρου Ούγο Τσάβεζ στην Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και εργάζεται στο ερευνητικό Ινστιτούτο «Φρανσίσκο Μιράντα», μαζί με τον διακεκριμένο μαρξιστή, Καναδό καθηγητή Μάικλ Λίμποβιτς. Και οι δυο τους βρέθηκαν για λίγες μέρες στην Αθήνα προσκεκλημένοι του Ινστιτούτου Ν. Πουλαντζά και του Ευρωπαϊκού δικτύου«Τρασνφόρμ» ,όπου είχαν ένα πλούσιο πρόγραμμα επαφών, συνεντεύξεων και εκδηλώσεων. Η συντρόφισσα Μάρτα είχε την καλοσύνη να δώσει μια σύντομη συνέντευξη στην Ίσκρα.

Eρώτηση : Συντρόφισσα Μάρτα, υπάρχουν δυνατότητες να κάνουμε το “αδύνατο δυνατό”, για να παραφράσω ένα τίτλο του βιβλίου σας που διαβάστηκε από πολλούς στην Ελλάδα ;

Μάρτα Χάρνεκερ :Εμείς στην Λατινική Αμερική, υπήρξαμε θύματα των πιο άγριων διώξεων με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, ιδιαίτερα στην πατρίδα μου την Χιλή. Για πάνω από 3 δεκαετίες πολλές χώρες, ορισμένες από αυτές ακόμα, εφαρμόζουν εγκληματικές πολιτικές που διευκολύνουν την λεηλασία του πλούτου των χώρων μας. «Νομιμοποιούν», με μέθοδο και πρόγραμμα, τις εντολές της Παγκοσμίας Τράπεζας, του Δ.Ν.Τ. και άλλων διεθνών οργανισμών που εξυπηρετούν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Τις λίγες μέρες που είμαι εδώ, διαπιστώνω πολιτικές που έχουν παράλληλες πτυχές, αν και υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις χώρες μας. Αυτό που διαπιστώνω επίσης είναι ηεπιχειρηματολογία των κυβερνόντων που επαναλαμβάνουν τις ίδιες «φράσεις», με τις δικές μας αντιδραστικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, « Υπάρχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας…», «υψηλοί μισθοί…»,                         «επιχειρήσεις που ασφυκτιούν…», «να έχουν εμπιστοσύνη οι αγορές στη χώρα μας…», κ.λ.π.

Πρόκειται για ένα συντονισμένο σχέδιο του επιθετικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού της εποχής μας, όπου οι λαοί πρέπει να υποτάσσονται και να νιώθουν ανίσχυροι, ταπεινωμένοι και αβοήθητοι. Εδώ ακριβώς είναι το ιστορικό καθήκον της αριστεράς να οργανώνει ενωτικές πρωτοβουλίες που θα ενσωματώνουν όλο και περισσότερες κοινωνικές δυνάμεις, που ίσως σήμερα δεν φαντάζεστε να μπορείτε. Δεν πιστεύω ότι σε τέτοιες συνθήκες η οριοθέτηση δεξιός, κεντρώος, αριστερός, να έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, για τους νέους και νέες που συνθλίβονται. Μια αριστερά ικανή να ενώνει, να οργανώνει αντιστάσεις, να διαθέτει εναλλακτικές πολιτικές που θα σπάσουν τον «κοινωνικό κλοιό της απαισιοδοξίας» μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, όπως συνέβη σε αρκετές από τις χώρες τις Λ..Α . Πριν λίγα χρόνια η Βενεζουέλα, ο Ισημερινός, η Νικαράγουα, η Βολιβία, η Ουρουγουάη και η Αργεντινή, φάνταζαν χώρες χωρίς μέλλον και προοπτική, κάτω από σκληρές διεθνείς και εγχώριες συνθήκες που επέβαλλαν οι ίδιοι οργανισμοί που σήμερα σας λένε ότι «είστε καλοί μαθητές» και «να κάνετε υπομονή». Νομίζω, από τις επαφές που είχα, ότι ο λαός σας διαθέτει τέτοια ιστορικά αποθέματα, αλλά και τις δυνατότητες να στραφούν τα μάτια των λαών επάνω σας με τους αγώνες σας και την αντιστάσεις σας. Έξαλλου στην Ευρώπη και η Ιρλανδοί αλλά και άλλοι περιμένουν να δεχθούν ανάλογες σκληρές πολιτικές. Με λαϊκές αγωνιστικές συμμαχίες μέθοδο, και εναλλακτικό πρόγραμμα μπορείτε να τα καταφέρετε. Αρκεί και εσείς να σπάσετε τον κατακερματισμό της αριστεράς που και εμείς είχαμε υποστεί στις πατρίδες μας για πολλά χρόνια. Έτσι θα δώσετε ελπίδα, προοπτική και νίκη στους αγώνες σας.

Ερώτηση :Έχετε διακριθεί, μέσα από τα βιβλία σας, και ως ερευνήτρια ιστορικός για την αριστερά του 20^ου αιώνα, ενώ έχετε γράψει για την αριστερά του 21^ου αιώνα. Πέστε μας λίγα λόγια….

Μάρτα Χάρνεκερ : Σήμερα είμαι απαλλαγμένη από δόγματα, κάνω αυστηρή αυτοκριτική για την δικιά μου πορεία, έτσι θέλω να ξεκινώ πάντα, μια τέτοια κουβέντα, δεν πετώ τίποτε από την επαναστατική αριστερά του 20^ου αιώνα. Η μπολσεβίκικη επανάσταση ήταν για μένα μιαεπιβεβλημένη ιστορική πραγματικότητα, που καλώς τέλειωσε με το απάνθρωπο τσαρικό καθεστώς. Έγιναν στην πορεία σοβαρές διαστρεβλώσεις της επανάστασης, ιδιαίτερα στο σημείο που σχετίζετε με την δημοκρατία στα σοβιέτ, την συμμέτοχη των εργατών, την λήψη αποφάσεων, κ.λ.π. Όταν η«δημοκρατία από τα κάτω» έσβηνε, έσβηνε και η φλόγα της επανάστασης, όταν τα συνδικάτα δεν μπορούσαν να έχουν τις δικές τους επιβεβλημένες αντιπαραθέσεις με το κράτος, η επανάσταση επαψε να είναι λαϊκή και ήταν «μόνο από τα πάνω». Θεωρώ καλοπροαίρετα αλλά λαθεμένα ότι τελικά το «κόμμα» υποκατάστησε την κοινωνία και τις προοδευτικές και επαναστατικές διαδικασίας, για αυτό και όταν εκδηλώθηκε η αντεπανάσταση κάνεις δεν υπερασπίστηκε την επανάσταση γιατί ένιωθε ξένος ως προς τον «σοσιαλισμό». Δεν έχουμε συνταγές που θα ακολουθήσουμε ως «εγχειρίδια», η κάθε χώρα έχει να διανύσει διαφορετικούς αντί-καπιταλιστικούς δρόμους, έτσι και σήμερα στην Λ.Α. δεν έχουμε σοσιαλισμό αλλά έχουμε ξεκινήσει μια μακρά πορεία προς τα εμπρός. Ο Ούγο Τσάβεζ έχει πει ότι ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό στην Βενεζουέλα είναι ειρηνικός και δημοκρατικός αλλά έχει επίσης δηλώσει ότι ο λαός είναι ένοπλος.

Κ.'Ησυχος