Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Μας έχουν για βλάκες


 Πηγή: Το Ποντίκι (25/11/2010)
Του Δημήτρη Καζάκη*


«Οι στόχοι έχουν εκπληρωθεί» δήλωσε ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Όλι Ρεν την Τρίτη (23.11) σχετικά με την πορεία υλοποίησης του μνημονίου από την Ελλάδα. Ειδικότερα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, κατά την τακτική ενημέρωση των εκπροσώπων του Τύπου, ο Αμαντέου Αλταφάζ είπε ότι το ελληνικό πρόγραμμα βρίσκεται σε γενικές γραμμές στον σωστό δρόμο. «Όλα τα ποσοτικά κριτήρια που είχαν τεθεί για το τέλος Σεπτεμβρίου πληρούνται. Παρά τις προκλήσεις που παραμένουν, σημαντική πρόοδος έχει συντελεσθεί όσον αφορά τη δημοσιονομική προσαρμογή» αναφέρεται επίσης στην κοινή δήλωση των εκπροσώπων του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της ΕΚΤ.

Οι δηλώσεις αυτές παίζουν κυριολεκτικά με τη νοημοσύνη μας. Κι αυτό γιατί πολύ απλά κανένας από τους ποσοτικούς στόχους του μνημονίου δεν έχει επιτευχθεί. Το κρατικό έλλειμμα εκτιμάται επίσημα - χωρίς κανένας σοβαρός αναλυτής να παίρνει στα σοβαρά αυτήν την εκτίμηση - ότι θα διαμορφωθεί στο 9,4% του ΑΕΠ, από 8% που ήταν ο στόχος του μνημονίου.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών οίκων, το πραγματικό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα κυμανθεί τελικά για το 2010 πάνω από το 12%. Το δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα τέλη του 2010 στο 148% του ΑΕΠ, από 127% που ήταν ο στόχος του μνημονίου. Το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα υποχωρήσει κατά 4,7% ετήσια, όταν ο στόχος του μνημονίου ήταν -3%. Η συρρίκνωση θα συνεχιστεί και για το 2011, με εκτιμώμενη πτώση του ΑΕΠ της τάξης του 3,8% («Economist»), όταν το μνημόνιο εκτιμούσε συρρίκνωση της τάξης του 2,5%.
Την ίδια ώρα, ο τιμάριθμος τρέχει με ετήσιο ρυθμό άνω του 5%, σε αντίθεση με το μνημόνιο που εκτιμούσε κάτω του 4%. Ενώ ο δείκτης του όγκου των λιανικών πωλήσεων - αυτό δηλαδή που ονομάζουμε στην καθομιλουμένη πραγματικός τζίρος της αγοράς - έχει υποχωρήσει στο οκτάμηνο από τις αρχές του έτους πάνω από 20%. Η μεγαλύτερη υποχώρηση οκταμήνου που έχει παρατηρηθεί από τη δεκαετία του '60! Οι περιοριστικές πολιτικές της κυβέρνησης αλλά και η άγρια λιτότητα στα λαϊκά εισοδήματα οδήγησαν τον πραγματικό τζίρο της αγοράς στο επίπεδο του 2002.

Αποσύνθεση της παραγωγής


Τα δεδομένα αυτά έχουν οδηγήσει σε ολοκληρωτική αποσύνθεση την όποια παραγωγική βάση είχε απομείνει στην ελληνική οικονομία. Ο γενικός δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής την περίοδο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2010, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009, έχει υποχωρήσει κατά 5,7%. Κι αυτό οφείλεται:
α. Στη μείωση του Δείκτη Παραγωγής Ορυχείων -Λατομείων κατά 6,0%.
β. Στη μείωση του Δείκτη Παραγωγής Μεταποιητικών Βιομηχανιών κατά 5,3%.
γ. Στη μείωση του Δείκτη Παραγωγής Ηλεκτρισμού κατά 7,7%.
δ. Στην αύξηση του Δείκτη Παροχής Νερού κατά 1,1%.

Αλήθεια, ποια οικονομία μπορεί να αναπτυχθεί όταν παρουσιάζει μείωση παραγωγής ηλεκτρισμού κατά 7,7% και συνολική μείωση παραγωγής ενέργειας κατά 4,5% μέσα στο εννιάμηνο του 2010 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009;

Τα δεδομένα αυτά έχουν οδηγήσει επίσημα τον δείκτη της ανεργίας τον Αύγουστο του 2010 στο 12,2% των απασχολουμένων. Τον ίδιο μήνα όμως είχαμε και μια αύξηση του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού κατά 43.632 άτομα. Πρόκειται για μια μαζική έξοδο από την αγορά εργασίας, η οποία οφείλεται είτε σε πρόωρη συνταξιοδότηση είτε σε μακροχρόνια άνεργους που σταμάτησαν να αναζητούν εργασία. Κι αυτή είναι μια ακόμη πλευρά της βαθύτατης κρίσης της απασχόλησης που βιώνει η χώρα και ένας από τους παράγοντες που κρατά τα επίσημα ποσοστά ανεργίας συγκριτικά χαμηλά έναντι της πραγματικής κατάστασης που ζει η εργαζόμενη οικογένεια.

Μνημόνιο αυθαιρεσίας


Τότε τι σημαίνει το «όλοι οι στόχοι επιτεύχθηκαν» της τρόικας; Προφανώς η δήλωση αυτή δεν αναφέρεται στους ποσοτικούς στόχους του μνημονίου, το οποίο αποδεικνύεται στην πράξη ότι πρόκειται για μια άσκηση αριθμών πάνω σε λάθος δεδομένα και παντελώς αυθαίρετες παραδοχές. Αν λοιπόν πιστέψουμε τις εισηγήτριες του Συμβουλίου της Επικρατείας που ζήτησαν να απορριφθούν οι προσφυγές εναντίον του μνημονίου διότι, όπως είπαν, «πέραν της αποτροπής του κινδύνου πτωχεύσεως της χώρας, με τα μέτρα αυτά, τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο ενός "εμπροσθοβαρούς" προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης, επιδιώκεται, περαιτέρω, η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών κατά τρόπο διατηρήσιμο και βιώσιμο», τότε θα πρέπει να δεχθεί κανείς ότι μια κυβέρνηση μπορεί εντελώς αυθαίρετα να επικαλείται οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη, να στηρίζεται σε οποιοδήποτε αυθαίρετο κείμενο σαν το μνημόνιο και νά επιβάλλει οποιαδήποτε μέτρα θέλει καταργώντας ουσιαστικά την εσωτερική έννομη τάξη της χώρας.

Μάλιστα οι εν λόγω εισηγήτριες διατύπωσαν και την πρωτοφανή άποψη ότι «εντός του πλαισίου αυτού, επιδιώκεται η μεσοπρόθεσμη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και η αναστροφή της αυξητικής πορείας του δημόσιου χρέους, στόχοι, δηλαδή, η επίτευξη των οποίων εκτιμάται ότι θα συμβάλει στην ταχεία επάνοδο της χώρας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου».

Από πού προκύπτουν όλα αυτά; Από ένα μνημόνιο που κανένας από τους δημοσιονομικούς στόχους του δεν πραγματοποιείται; Από ποιον «εκτιμάται ότι (η πολιτική αυτή) θα συμβάλει στην ταχεία επάνοδο της χώρας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου»;
Με βάση ποια αντικειμενικά δεδομένα; Γιατί μια χώρα με 126% δημόσιο χρέος επί του ( ΑΕΠ στα τέλη του 2009 δεν μπορεί να βγει στις . αγορές, αλλά η ίδια χώρα με 168% δημόσιο χρέος το 2013 θα μπορεί να βγει; Και, τέλος πάντων, από πότε και με βάση ποια λογική μπορεί να υπάρξει «αποφυγή πτώχευσης» της χώρας όταν το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα της πολιτικής του μνημονίου είναι η εκτίναξη του δημόσιου χρέους; Γνωρίζουν έστω και μια περίπτωση νοικοκυριού, επιχείρησης ή κράτους που να γλίτωσε την πτώχευση απλώς αναζητώντας νέα δάνεια για να εξακολουθεί να πληρώνει τα παλιά;
Τι άλλο εκτός από ομολογία απόλυτης χρεοκοπίας συνιστά η θέση ότι όλα αυτά που υπομένει η χώρα, τα δέχεται για να ξαναβγεί στις αγορές ώστε να δανειστεί εκ νέου;

Κυβέρνηση των πιστωτών

Το ερώτημα που απέφυγαν να απαντήσουν οι εισηγήτριες στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως αποφεύγουν καιρό τώρα να απαντήσουν και όλοι οι υποστηριχτές του μνημονίου, είναι το εξής: Όταν μια χώρα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα να μην μπορεί να ικανοποιήσει ταυτόχρονα τις πιο βασικές και άμεσες ανάγκες της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών της και τις απαιτήσεις των δανειστών της, τότε τι προέχει για την κυβέρνηση αυτής της χώρας; Οι ανάγκες της χώρας και των πολιτών της ή οι απαιτήσεις των δανειστών της;


Η τωρινή κυβέρνηση (όπως και η προηγούμενη) απάντησε στο δίλημμα αυτό προτάσσοντας τις απαιτήσεις των δανειστών. Κι αυτό δεν είναι ούτε ηθικό ούτε δίκαιο. Κι αυτό γιατί καμία κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να θυσιάζει τον λαό και τη χώρα της, προκειμένου να εξυπηρετηθούν αλλότρια συμφέροντα. Όχι μόνο με βάση το Σύνταγμα και το δίκαιο της χώρας, αλλά και με βάση το διεθνές δίκαιο.

Και το λέμε αυτό γιατί όταν μια χώρα αντιμετωπίζει μια «κατάσταση ανάγκης», όπως είναι το άμεσο ενδεχόμενο μιας πτώχευσης, το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει στην κυβέρνηση της χώρας το δικαίωμα να αρνηθεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της, προκειμένου να μη θιγούν τα δικαιώματα των πολιτών της και να μην απειληθεί η εσωτερική έννομη τάξη και ασφάλεια.

Νομικό προηγούμενο από την Ελλάδα του 1936!

Θα δώσουμε ένα ιστορικό παράδειγμα, το οποίο αποτελεί και μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις στη διεθνή νομολογία που υποστηρίζει το δικαίωμα που αναφέραμε. Το 1936 η Ελλάδα αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυβέρνηση του Βελγίου παρενέβη και προσέφυγε στο Διαρκές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις.


Η Ελλάδα, που τότε βρισκόταν υπό το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, απάντησε ότι βρίσκεται σε αδυναμία να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις διότι δεν μπορεί να διαθέσει πόρους χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του λαού και της χώρας. Στο υπόμνημα της έλεγε: «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στη θέση της θα έκανε το ίδιο» («Yearbook of the International Law Commission», 1980, ν.l, σελ. 25). Θυμηθείτε ότι μιλάμε για τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά, που πατούσε στον λαιμό τον ελληνικό λαό και η οποία επιβλήθηκε με τις ευλογίες της «μεγάλης συμμάχου» Βρετανίας και του τοποτηρητή της στην Ελλάδα, βασιλιά Γεωργίου.

Έκτακτη κατάσταση


Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διαρκές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνιζε τα αυτονόητα: Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση «η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον λαό τους: οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δυο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατο να πληρωθεί το χρέος και την ίδια ώρα να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Το οδυνηρό πρόβλημα προκύπτει όταν πρέπει να επιλέξει κανείς ανάμεσα στα δυο καθήκοντα. Το ένα πρέπει να υποχωρήσει έναντι του άλλου. Ποιο πρέπει να είναι αυτό;...

Η θεωρία αναγνωρίζει σ' αυτό το ζήτημα ότι το καθήκον μιας Κυβέρνησης να εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημόσιων υπηρεσιών υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα Κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή συνολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις αν αυτό θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών του και έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση όπου η πληρωμή του χρέους του θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή ή τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι, κατά τους συγγραφείς, υποχρεωμένη να διακόψει ή ακόμη και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους» (στο ίδιο). Το Διεθνές Δικαστήριο αποδέχτηκε το σκεπτικό αυτό και δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο που χρησιμοποίησαν πολλές χώρες τα κατοπινά χρόνια. Μια από αυτές ήταν και η Αργεντινή το 2003, όταν η κυβέρνηση του Νέστορ Κίχνερ επέλεξε, έναντι της εξαθλίωσης του λαού που επέβαλλαν τα προγράμματα του ΔΝΤ, να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους.

Αυτό που τόλμησε να διεκδικήσει η φασιστική Ελλάδα του Μεταξά λίγο πριν από τον πόλεμο, αρνείται ακόμη και να το συζητήσει η «δημοκρατική» Ελλάδα του κ. Παπανδρέου. Και μάλιστα υπάρχουν δικαστές που όλα αυτά τα βρίσκουν καλά καμωμένα.

Το μεγάλο ψέμα


Η τραγωδία όμως για τη χώρα και τον λαό της δεν τελειώνει εδώ. Ακόμη και στην αίθουσα της μείζονος ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ακούστηκε για μια ακόμη φορά το επιχείρημα ότι όλα αυτά έγιναν για να μπορεί η κυβέρνηση να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό.

Ας δούμε τα πραγματικά δεδομένα από τον δανεισμό του 2009, με βάση τα οποία, σύμφωνα πάντα με την κυβέρνηση, οδηγηθήκαμε στην κρίση και αναγκαστήκαμε να υποστούμε το μνημόνιο για να δανειστούμε εκτάκτως από τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ.
Σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το 2009, τα πιστωτικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού - δηλαδή το σύνολο του νέου δανεισμού για το 2009 - ανήλθαν σε ποσό άνω των 105,2 δισ. ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο 44,3% του ΑΕΠ για το 2009 και είναι πάνω από δυο φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το σύνολο των τακτικών εσόδων του κράτους.

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι τα πιστωτικά έσοδα που πραγματοποιήθηκαν παρουσιάζουν απόκλιση σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2009 κατά 64,5 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή δανείστηκε μέσα στο 2009 κατά 158,4% περισσότερο από ό,τι είχε προβλέψει αρχικά στον προϋπολογισμό. Γιατί συνέβη αυτό; Μήπως για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Όχι βέβαια.


Οι πρωτογενείς δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού για το 2009 (δαπάνες που δεν περιλαμβάνουν τόκους και χρεωλύσια δανείων) ανήλθαν στο ποσό των 59,9 δισ. ευρώ, ήτοι το 25,2% του ΑΕΠ. Αν τις συγκρίνουμε με τα πραγματικά εισπραχθέντα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού, τα οποία ανέρχονταν στα 50,3 δισ. ευρώ, διαπιστώνεται ότι το πρωτογενές έλλειμμα για το 2009 ήταν στα 9,3 δισ. ευρώ, ή το 3,9% του ΑΕΠ. Έλλειμμα που ακόμη και για τα δεδομένα ενός σπάταλου και αντιπαραγωγικού κράτους είναι αρκετά περιορισμένο και απόλυτα διαχειρίσιμο. Αν, επί παραδείγματι, το 15,8%, που είναι ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, σύμφωνα με την Eurostat, από το επίσημο 25% λόγω του καθεστώτος νόμιμων φοροαπαλλαγών, ανέβαινε στο 40 ή και στο 45%, που προβλέπεται για τα υψηλά κλιμάκια του εισοδήματος φυσικών προσώπων, τότε το έλλειμμα θα μειωνόταν στο μισό.

Επιπλέον, αν το ελληνικό κράτος φορολογούσε αντίστοιχα τόκους, μερίσματα και κέρδη που φεύγουν στο εξωτερικό και τα οποία μόνο το 2009 ανέρχονταν επίσημα στα 13,5 δισ. ευρώ, τότε μπορούσε να μειώσει το πρωτογενές έλλειμμα στα 3,9 δισ. ευρώ. Ενώ, αν μείωνε τις λειτουργικές δαπάνες του Δημοσίου στο μέσο επίπεδο της ευρωζώνης, θα εξασφάλιζε και τα υπόλοιπα για να ισοφαρίσει το έλλειμμα χωρίς καν να βάλει χέρι σε μισθούς και συντάξεις ή να προχωρήσει σε άλλες σοβαρές περικοπές.
Παρ' όλα αυτά, από τα 105,2 δισ. ευρώ που δανείστηκε το ελληνικό Δημόσιο το 2009, μόλις το 8,8% πήγε για την κάλυψη αυτού του πρωτογενούς ελλείμματος του προϋπολογισμού. Αυτό είναι που δανειζόμαστε για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις; Ποιον κοροϊδεύουν οι κύριοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης;

Τι χρηματοδότησε το υπόλοιπο του 91,2% του νέου δανεισμού; Από αυτό το ποσό των 81,3 δισ. ευρώ πήγε σε εξυπηρέτηση του συνολικού δημόσιου χρέους, το οποίο αντιστοιχεί στο 34,2% του ΑΕΠ για το 2009. Από το υπόλοιπο τα 5,5 δισ. ευρώ αφορούσαν δαπάνη για:
α) τη συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών κατά ποσό 3,8 δισ. ευρώ μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών,
β) αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του ΤΕΜΠΕ, που αποτελεί επιδότηση του τραπεζικού δανεισμού από το κράτος,
γ) συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Τα υπόλοιπα νέα δάνεια πήγαν για να εξασφαλίσουν την απορρόφηση των κονδυλίων από την Ε.Ε., ως «εθνική συμμετοχή» στον Προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων. Προκειμένου να επιδοτηθούν οι μεγαλοεργολάβοι και γενικά το παρασιτικό κύκλωμα που θησαυρίζει με τα «κοινοτικά πλαίσια στήριξης». Ο βασικός και κύριος λόγος που η κυβέρνηση κατέφυγε στο μνημόνιο είναι για να ρευστοποιήσει τον μισθό, τη σύνταξη, τη δουλειά του Έλληνα εργαζόμενου και τον δημόσιο πλούτο της χώρας, ώστε να μη χάσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Αυτή είναι η αλήθεια.



* Ο Δ. Καζάκης είναι οικονομολόγος - αναλυτής και το κείμενο του δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" 25/11.


12 σχόλια:

Ψευτοστέργιος είπε...

Δεν είναι 9,3 δις μόνο το πρωτογενές έλλειμμα του 2009. Αποδείχθηκε με τις αναθεωρήσεις ότι είναι περίπου 21.3 δις (=33.6-12.3) ευρώ και για έλλειμμα συνολικό στο 14.3 χωρίς να περιλαμβάνεται η ετσιθελική αναθεώρηση με τις ΔΕΚΟ στο 15.4. Ολα αυτά σελίδα 72 της εισηγητικής έκθεσης στον προυπολογισμό του κράτους 2011 στη σελίδα του ΥΠΟΙΚ

Πάντως πρόκειται για αλλο ένα αποκαλυπτικό κείμενο του Καζάκη (π.χ για το Μεταξά) και μ' αρέσει που τονίζει "το μεγάλο ψέμα" του ΓΑΠ

Ανώνυμος είπε...

Θα πρέπει να μάθεις να διαβάζεις με ανοιχτά μάτια. Το παρουσιαζόμενο έλλειμμα στην εισηγητική έκθεση αφορά μια αυθαίρετη εκτίμηση της Eurostat, συνυπολογίζοντας ελλείμματα ΔΕΚΟ - που έχουν μετατραπεί σε ΑΕ από την εποχή Σημίτη και επομένως κακώς συνυπολογίζονται τα ελλείμματά τους στον προυπολογισμό - χρέη και ελλείμματα διαχείρησης ΟΤΑ, που κι αυτά προέρχονται από τον υπέρμετρο δανεισμό τους, αλλά και την άρνηση απόδοσης της θεσμοθετημένης μέχρι την εμφάνιση του Καλλικράτη χρηματοδότησης από τον Προυπολογισμό. Σε καμμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν ισχύει ο "αναθεωρημένος" υπολογισμός του ελλείμματος που έκανε πρόσφατα η Κομισιόν, εκτός της Ελλάδας. Γιατί άραγε; Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσης ανάγνωσης του προυπολογισμού, γνωρίζει πολύ καλά ότι η πιο αξιόπιστη μέτρηση του ελλείμματος του τακτικού προυπολογισμού είναι από την Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Γι' αυτό και έχουν φαγωθεί οι εκάστοτε κυβερνώντες να το καταργήσουν και να αναθέσουν τον έλεγχο σε κάποιο "Σώμα Ελεγκτών" σαν εκείνο των Ορκωτών που έστησε την υπόθεση του Βατοπεδίου. Την εκτίμηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου χρησιμοποιεί ο Καζάκης και κάνει πολύ καλά. Σημειωτέον ότι αυτή την εκτίμηση δεν αμφισβητεί ούτε το υπουργείο οικονομικών. Πότε ρε αδέρφια θα σας αφήσει η υστερία σας εναντίον του Καζάκη να διαβάζετε χωρίς τσίμπλες. Όσο για τα πρόστυχα υπονούμενα για τον Μεταξά, καλύτερα την επόμενη φορά να κοιτάς τον ευατό σου στον καθρέφτη και να μην αφήνεις την άγνοιά σου να σε τυφλώνει. Η επίκληση της "έκτακτης ανάγκης" έγινε επίσης και από τους μπολσεβίκους το 1919, μήπως κι αυτοί ήταν λάτρεις του Μεταξά; Έλεος!!!

Ψευτοστέργιος είπε...

Λάτρης του Μεταξά???!!!!!!! Ποιος εγώ??!!
"Αγαπητέ" ανώνυμε, δώσε τα στοιχεία του ελεγκτικού συνεδρίου αν τα έχεις (ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΧΙ ΠΡΙΝ ΜΗΝΕΣ).

Το αναθεωρημένο έλλειμμα της Eurostat που αντιστοιχεί στα 21 δις ευρώ για το πρωτογενές αποτέλεσμα, είναι το ΠΡΩΤΟ αναθεωρημένο (14.3%) του ΑΕΠ. Τα ΟΤΑ, ΔΕΚΟ κλπ που αυθαίρετα βάζει η Κομισιόν το πάνε στο 15.4% του ΑΕΠ και τότε θα αντιστoιχούσε σε πρωτογενές έλλειμμα πολύ πιο πάνω από 21 δις. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΝΟΙΞΕ ΕΣΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ. ΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΡΤΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΤΟ 14.3%

Αν τώρα τα στοιχεία της eurostat και του YPOIK είναι ψεύτικα και εσένα τα αληθινά όλοι θα κρίνουν για τη σοβαρότητητα των επιχειρημάτων!!

Καλή καρδιά!

(Και εκτιμώ πολύ τον κ. Καζάκη, θα ήθελα απλά να είναι 100% ακέραιος στα στοιχεία που δίνει γιατί έτσι θα είναι πιο πειστικός και σε ανθρώπους που το ψάχνουν λεπτομερώς)!

Ψευτοστέργιος είπε...

Eπίσης ο στόχος του μνημονίου για το 2010 για το ΑΕΠ δεν ήταν -3% αλλά -4%.

Ψευτοστέργιος είπε...

Και για να βοηθήσω λίγο,όπως ανέφερα, αυτές οι δαπάνες που βγάζουν πρωτογενές έλλειμμα στα 21+ δις είναι αυτές που δίνουν 14,3% του ΑΕΠ και όχι το τελευταίο αναθεωρημένο του 15.4%, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Η ΑΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ 73 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΕ %.

Ψευτοστέργιος είπε...

Και ακόμα πιο μασημενη τροφή για τους δύσπιστους. Στα slide κατά την παρουσίαση του προυπολογισμού 2011 (αρχείο budget presentation που είχα κατεβάσει αμέσως μετά τις εκλογές τότε που βγήκε ο υπό τρόικα ελεγμένος προυπολογισμός) φαίνεται καθαρότατα: slide 19 πρωτογενές αποτέλεσμα 9,1% (21.3 δις) προ αναθεωρησης. Τώρα slide 20 ισοζύγιο ΟΤΑ, ΟΚΑ νοσοκομείων ΝΠ -2,365δις (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΩΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ). Και τότε το πρωτογενές αποτέλεσμα πάει στο -10,10% του ΑΕΠ ήτοι 23,825 δις.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕΛΕΤΗ

Ψευτοστέργιος είπε...

Δείτε και σελίδα 60 της εισηγητικής έκθεσης του κρατικού προυπολογισμού. Ολα τα παραπάνω φαίνονται ξεκάθαρα.
Εδώ:
http://www.minfin.gr/budget/2011/proyp/index.html

Ο Πινακας 5,2 είναι η "μπινιά" της αύξησης κατά ΕΕ στο 15,4. Ο πίνακας 5,1 είναι πριν τη μπινιά.

Sorry για τα συνεχή μηνύματα αλλά έχει σημασία πια να ξέρουμε τι μας γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

Επαναλαμβάνω ότι είσαι τελείως άσχετος και το επιβεβαιώνεις με το να μην γνωρίζεις ότι η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατατίθεται μαζί με την εισηγητική έκθεση του προυπολογισμού. Έλεος ρε φίλε! Μιλάμε για την Έκεθση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το 2009 που συνοδεύει τον τωρινό προυπολογισμό που κατατέθηκε τώρα. Και για πληροφόρησή σου, αν σημαίνει κάτι αυτό, το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει αυτοτελή μηχανισμό συλλογής στοιχείων από τις διευνθύνσεις των υπουργείων και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, πολύ πιο αξιόπιστο από τα μαγειρεμένα στοιχεία που συμφωνημένα δίνονται διαμέσου στατιστικής αρχής και eurostat. Αν κάνεις λοιπόν τον κόπο και κοιτάξεις την έκθεση αυτή θα βρεις αυτήν ακριβώς την εκτίμηση που αναφέρει ο Καζάκης. Μόνο που αφορά στο πραγματικό πρωτογενές έλλειμμα. Πρόσεξε καλά: στο πρωτογεννές έλλειμμα, δηλαδή σ' εκείνο που δημιουργείται αφού αφαιρεθούν τοκοχρεωλύσδια και υποχρεώσεις δανείων. Κι αυτό ακριβώς είναι το εντυπωσιακό!Ότι το πραγματικό κρατικό έλλειμμα κυμαίνεται σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα από αυτό που ανακοινώνεται αν εξαιρεθούν τα τοκοχρεωλύσια.
Όσο για το ποιος δίνει αξιόπιστα στοιχεία, αυτός σίγουρα δεν είναι η εισηγητική έκθεση του προυπολογισμού. Αν ήσουν όντως από εκείνους που ψάχνουν ενδελεχώς θα ήξερες πολύ καλά ότι η εισηγητική έκθεση του εκάστοτε προυπολογισμού είναι η λιγότερο αξιόπιστη πηγή στοιχείων διότι παρουσιάζει "εκτιμήσεις" που δεν δεσμεύουν κανέναν εκτός από τα πολιτικά μαγειρεία που την συντάσουν. Αν κάνεις τον κόπο και συγκρίνεις τις εκτιμήσεις της εκάστοτε Έκθεσης με τα πραγματοποιηθέντα, τότε θα φρίξεις κυριολεκτικά με τις διαφορές και τις παρεκκλίσεις. Κι αυτός είναι κανόνας. Γι' αυτό και όταν υπάρχουν διαθέσιμες πηγές πιο αξιόπιστες, χρησιμοποιούμε αυτές. Όπως είναι η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αν σου έλεγα ότι για τις διαφορές ανάμεσα στην Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου και στην Εισηγητική Έκθεση του Προυπλογισμού, ο μοναδικός λόγος είναι η πολιτική σκοπιμότητα, θα ήταν μεγάλο λάθος σου να μην με πιστέψεις. Βλέπεις έχω ίδια πείρα...

Ψευτοστέργιος είπε...

είσαι παντελώς άσχετος στο αντικείμενο. Και δεν δίνεις και στοιχεία. ΔΕΣ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑ στα 21.3 χωρίς τόκους και χρεωλύσια!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΡΦΩΝΩ ΤΣΑΜΠΑ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Ψευτοστέργιος είπε...

Πάντως διαβάζω ξανά το σχόλιό σου και πραγματικά φρίττω.
Η έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου (που δεν μου την παρουσιάζεις κιόλας, δώστην !!) μπούσουλας για τα στατιστικά? Δηλαδή λες ότι imf, eurostat και ΥΠΟΙΚ (γιατί όλοι αυτοί τα επικυρώσαν) δεν λογίζονται ως πηγές αλλά μόνο οι δικές σου που "δεν είναι μαγειρεμένες??" Τι επιχείρημα είναι αυτό??? Αντέχει για σοβαρό διάλογο????????
Δώσε στοιχεία που να λέν ότι οι πραγματικές δαπάνες είναι τόσες και τόσες και ότι αυτές που προσθέτουν ( οι Eurostat κλπ (και δεν εννοώ τις ΔΕΚΟ, ΟΤΑ κλπ που είναι μόνο 2,365 δις και που να συμφωνήσω μαζί σου στο να μην προστίθενται) δεν στέκουν για αυτό και για αυτό το λόγο.

Εσύ όμως αλλού κάνεις σύγχυση χρέους με έλλειμμα, αλλού υποτίθεται μου διδάσκεις το πρωτογενές έλλειμμα?? Μα στα αλήθεια διάβασες τον πίνακα 5,1 και 5,2 σελ .60 που σου έδωσα? Αφαιρούν από το έλλειμμα τους τόκους και βγαίνει το πρωτογενές. (Τα χρεολύσια δεν υφίστανται στον πίνακα καν άλλωστε.)

AΛΛΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΑ. ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΓΩ ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΤΟΥ 2009 ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ. ΑΛΛΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΖΑΚΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΡΗΤΑ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΕΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ψευτοστέργιος είπε...

Να ξεκαθαρίσω γράφω αυτό το αναλυτικό σχόλιο γιατί πιστεύω ότι θα ενδιαφέρει και άλλο κόσμο στο να διαβάζει τα στατιστικά και να έχει τη δική του άποψη. Πάμε Λοιπόν,Ανώνυμε, αφού δεν τα δίνεις εσύ τα στοιχεία θα τα δώσω εγώ!!
Εδώ υπάρχουν όλα τα στοιχεία http://www.express.gr/news/finance/384476oz_20101119384476.php3

Η έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου για το 2009 είναι εδώ:
http://www.minfin.gr/budget/2011/apolog/PDFApolog/1.3.pdf
Η εισηγητική του προυπολογισμού στην οποία συνεχώς αναφέρομαι σε αυτά τα σχόλια είναι θυμίζω εδώ:
http://www.minfin.gr/budget/2011/proyp/index.html

Λοιπόν, έχουμε και λέμε,
Η λεγόμενη έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ (ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΩΝ ΦΥΣΙΚΑ ΤΩΝ ΤΟΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΕΟΛΥΣΙΩΝ)!!: Και εξηγώ:

Πηγαίνοντας στη σελίδα 33 της έκθεσης βλέπουμε πρωτογενείς δαπάνες 59 δις. Αυτές είναι και οι δαπάνες που αντιστοιχούν περίπου στο ΙΙ 1 α της εισηγητικής έκθεσης του κρατικού προυπολογισμού πίνακας 5.1 σελ 60. Επίσης δείτε προπαντώς και σελ. 67 εισηγητικής. Εκεί θα πειστείτε πλέον για τις ΜΙΚΡΕΣ διαφορές της εισηγητικής από την έκθεση ελεγκτικού και όχι τις υποτιθέμενες «τεράστιες αποκλίσεις" που λέει εν’ολίγοις ο ανώνυμος λόγω υποτιθέμενων μαγειρεμάτων της Eurostat». Μαγειρέματα γίναν άλλου τύπου μετά και είναι αυτά που το πήγαν το συνολικό έλλειμμα από 14,3 στο 15.4% του ΑΕΠ (Πίνακας 5.2 σελ.60 εισηγητικής)

Συνεχίζεται...

Ψευτοστέργιος είπε...

ΑΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΤΟ 3,9% ΤΟΤΕ ΤΙ ΝΑΠΩ! ΘΑ ΤΑ ΠΩ ΩΣΤΟΣΟ! ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ
Η όποια υποθετική αριστερή κυβέρνηση πιθανότατα να αναλάμβανε την διοίκηση της χώρας θα έπρεπε να κάνει παύση πληρωμών κατά τον ανώνυμο (και κατά τον κ. Καζάκη??) Α) ολόκληρου του μέρους των χρεωλυσίων και των τόκων.Ως εκεί πάει καλά με βάση τον ορισμό του πρωτογενούς ελλείμματος, αν και πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί η ολική παύση πληρωμών γιατί συνήθως πρέπει να αποδεικνύεται και να τεκμηριώνεται το μέρος του χρέους που είναι «επαχθές» εκτός και αν θεωρήσουμε ότι είμαστε παγκόσμια δύναμη και έχουμε τσαμπουκά??!!) αλλά και –για να έρθουμε στο θέμα μας- Β) του μέρος του πρωτογενούς ελλείμματος που παντελώς αγνοείται στα σχόλιά σου και είναι: i) ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ (ΠΔΕ) που απαιτεί έξτρα χρηματοδότηση που είναι η εξής όπως προκύπτει από τον πίνακα 5,1 σελ.60 της εισηγητικής: Πάμε στο 2β έχουμε έσοδα 183εκατομμυριάκια € (δεν φαντάζομαι να έχεις εισροές από την ΕΕ που είναι το 2α του πίνακα μετά την παύση πληρωμών εεεε??) και έξοδα 9.588 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ €. Κάνε τη διαφορά και άντε γεια…ii) το ΙΙ1.β Πίνακας 5,1 σελ 60 της εισηγητικής που είναι χρεη σε νοσοκομεία!!
Τα εξοπλιστικά που είναι το ΙΙ1δ, να τα αγνοήσω όλα οκ. Να πάρουν τα… αυτά μας σε αυτό το θέμα.
Τελικά το ΠΔΕ δεν παίζει ρόλο στην οικονομία? ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΤΗΚΕ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΠΔΕ?????ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΓΑΡΓΑΡΑ???

Ενας άλλος πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος να επεξεργαστούμε τα νούμερα που δίνει το ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ για το πρωτογενές αποτέλεσμα είναι ο εξής: Πάμε σελ. 49 του ελεγκτικού. Εχουμε έλλειμμα ΠΔΕ 9 δις αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές (και όχι 7.271 γιατί είπαμε δεν θα έχεις έσοδα από ΕΕ αν κάνεις παύση πληρωμών!!) + (59,916- 50,587) = 18 δις περίπου!! Τόσο είναι το πρωτογενές που ΕΞΑΓΕΤΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, 18 ΔΙΣ.
Γενικώς πιστεύω ότι δεν πρέπει να ωραιοποιούμε και να λέμε ότι τα πράγματα είναι εύκολα και ανθηρά. Πρέπει να παρουσιάζουμε την αλήθεια ολόκληρη όσο δύσκολη και αν είναι. Γιατί πάνω σε αυτή θα χτίσουμε την αλλάγή αν ποτέ αλλάξουν οι συσχετισμοί. Και μπορούμε διότι υπάρχει και η νομισματική χρηματοδότηση όταν έχεις δική σου Κτράπεζα, και ο έλεγχος κεφαλαιακών ροών να μη φύγουν τα κεφάλαια, καταρρεύσει το νόμισμα, οι τράπεζες και αποτύχει η όποια αναδιανομή κλπ χιλιοειπωμένα.. ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ μέχρι να δεις ανάπτυξη και επιπλέον έσοδα.. Από τους μπροστάρηδες που τα πρότειναν είναι ο Καζάκης!!…
Συμπερασματικά , δεν είναι σώφρων κατά τη γνώμη μου να λές ότι είναι όλα εφικτά βασίζοντας την άποψη αυτή στο υποτιθέμενο πρωτογενές έλλειμμα του 3.9% αλλά είναι λογικό και εφικτό να λες ότι υπάρχουν λύσεις για αυτό και για αυτό το λόγο ,όχι για το ανύπαρκτο μικρό πρωτογενές!!
Δεν διαφέρουν δα και τόσο οι απόψεις Λαπαβίτσα π.χ, απλά είναι σαφώς πιο μετρημένες και ρεαλιστικές.

Αυτά και ελπίζω να μην ακούσω κανα επιχείρημα του τύπου «το ΠΔΕ είναι πλήρως παρασιτικό και άχρηστο για την οικονομία κλπ κλπ.»