Διαβάζουμε στο "Έθνος":
Το δόγμα ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα»βάλθηκε να επιβεβαιώσει ο Ιταλο-καναδός διευθύνων σύμβουλος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, ξεσηκώνοντας εναντίον του συνδικάτα και πολιτικό κόσμο, από τη μεταφασιστική Δεξιά ως την Αριστερά!
«Η Fiat θα είχε καλύτερες επιδόσεις αν εγκατέλειπε την Ιταλία! Ούτε ένα ευρώ από τα 2 δισεκατομμύρια προβλεπόμενου τζίρου του 2010 δεν προέρχεται από τη χώρα μας», ισχυρίστηκε ο αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας σε κυριακάτικη εκπομπή της RAI 3. Διέπραξε έτσι έγκλημα καθοσιώσεως στα μάτια εκατομμυρίων Ιταλών, που ένιωσαν να βεβηλώνεται η εθνική τους αυτοκινητοβιομηχανία, ιδρυμένη στο Τορίνο από τον Τζιοβάνι Ανιέλι το 1899.
Ο Μαρκιόνε ισχυρίστηκε ότι τη διετία της κρίσης 2008-2009 η Fiat ήταν η μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που δεν έλαβε κρατική επιχορήγηση και τόνισε ότι θα προσπαθήσει να προσαρμόσει στα «(ανατολικο)ευρωπαϊκά επίπεδα» τους μισθούς των Ιταλών εργατών, δεδομένης της «βουτιάς» της Ιταλίας στους διεθνείς δείκτες παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας.
Ο πρόεδρος της Βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, και ο ηγέτης της κεντροαριστερής «Ιταλίας των Αξιών», Αντόνιο Ντι Πιέτρο, του υπενθύμισαν πως το 2008 η Fiat σώθηκε από το λουκέτο με χρήματα του κράτους και των Ιταλών φορολογουμένων. «Μιλάει περισσότερο σαν Καναδός παρά σαν Ιταλός. Είναι τουλάχιστον παράδοξο να λέει τέτοια πράγματα ο επικεφαλής μιας εταιρείας με την επωνυμία «Φάμπρικα Ιταλιάνα Αουτομόμπιλι Τορίνο», είπε χαρακτηριστικά ο Φίνι.
Ακόμη και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, που επισκέπτεται την Κίνα, ρώτησαν Ιταλοί δημοσιογράφοι για την «απρέπεια» του Μαρκιόνε, αλλά ο ανώτατος άρχων προτίμησε να μη σχολιάσει. Τις δηλώσεις Μαρκιόνε επέκρινε ακόμη και το κόμμα του Μπερλουσκόνι, ο «Λαός των Ελευθεριών», υπενθυμίζοντάς του πως η ιστορική βάση της Fiat και η εργατική-επιχειρηματική της κληρονομιά βρίσκονται στην Ιταλία. «Μιλάει σαν να ήταν επικεφαλής ξένης πολυεθνικής» (σ.σ αυτό είναι αντίφαση: Η "πολυεθνική" δεν έχει εθνικότητα, άρα δεν είναι ούτε "ξένη", ούτε "ντόπια". Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα), κατήγγειλε και το ιταλικό συνδικάτο μετάλλου FIOM, που βρίσκεται εδώ και μήνες σε πόλεμο με τον Μαρκιόνε, για την προσπάθειά του να επιβάλει ελαστικά ωράρια στα εργοστάσια της Fiat στον ιταλικό νότο.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και η -εμβληματική πλέον στην Ιταλία- διαμάχη του με τρεις απολυμένους εργάτες που δικαιώθηκαν στα δικαστήρια και «πολιορκούν» το εργοστάσιο του Πομιλιάνο.
Υπογραμμίζεται ότι το 2009 η Fiat απέκτησε το 20% της Chrysler και σημείωσε καθαρά κέρδη 839 εκατ. ευρώ.
Είναι η έκτη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, κατασκευάζοντας επίσης φορτηγά, τρακτέρ κι έχοντας επεκταθεί σε εκδόσεις και διαφήμιση. Απασχολεί 200.000 εργαζομένους σε όλο τον κόσμο με γραμμές παραγωγής σε Ιταλία, Βραζιλία, Αργεντινή, Πολωνία και μεικτές επιχειρήσεις σε Γαλλία, Τουρκία, Ινδία, Πακιστάν, Κίνα, Σερβία και Ρωσία.
Μιας και το άρθρο αναφέρει και αντιδράσεις από την [άκρα] δεξιά, ο φασισμός ξεκάθαρα υιοθετεί μικροαστικές και "εθνικές" θέσεις του στιλ "ο Μαρκιόνε διαλύει/ξεπουλά τη χώρα".
Όμως, στα πλαίσια της παγκόσμιας αγοράς που ο καπιταλισμός ΚΑΛΩΣ δημιούργησε, όντως ο Μαρκιόνε και ο κάθε Μαρκιόνε ΔΕΝ λέει ψέματα, αν πάει αλλού, ΟΝΤΩΣ θα βγάλει μεγαλύτερο κέρδος σε ατομικό επίπεδο. Και αυτό τελικά είναι "η ρίζα του προβλήματος", και ο λόγος που θα πρέπει ΤΕΛΙΚΑ να ανατρέψουμε το καπιταλιστικό σύστημα, διότι όντως δίνει κίνητρο σε μια χούφτα ανθρώπους να ρημάξουν τους υπόλοιπους (τους εργάτες), διότι αυτό όντως αυξάνει τα κέρδη τους.
Στην θέση του, η παραγωγή θα ελέγχεται πλέον από τους εργάτες, εξαλείφοντας έτσι το κίνητρο για τέτοια εντελώς ανορθόδοξη και άναρχη παραγωγή, με τον κάθε εργοδότη "να κάνει τα δικά του", εις βάρος των εργατών, για το ατομικό του κέρδος που έρχεται σε αντίθεση με το δικό μας
Όσο για τον εκβιασμό του Μαρκιόνε, ότι θα μεταφέρει αλλού την παραγωγή, όπου οι μισθοί είναι φτηνότεροι, προφανώς η FIAT δεν είναι η μόνη - τα ίδια έχουμε σε όλους τους κλάδους και σε όλες τις χώρες (πχ εδώ στην Ελλάδα παρόμοιους εκβιασμούς κάνουν η ΤΙΤΑΝ, η Κόκα-Κόλα, κτλ). Οι εργοδότες απαιτούν "κινεζοποίηση" των εργατών, και μόνο έτσι θα δεχτούν να επενδύσουν τα κεφάλαια που έχουν αποσπάσει από την εργασία των εργατών στη δύση. Αν οι εδώ εργάτες δε δεχτούν να "κινεζοποιηθούν", ή έστω να "βουλγαροποιηθούν", θα επενδύουν τα κεφάλαια τους στην Κίνα, ή τη Βουλγαρία (ή δε θα τα επενδύουν καθόλου, αγοράζοντας πχ χρυσό, περιμένωντας να "λυγίσουν" οι εργάτες λόγω της ανεργίας στην οποία τους καταδικάουν, και τότε θα ξαναεπενδύσουν).
Μερικές ακόμα "ειδησούλες" από το μέτωπο της κινεζοποίησης:
Το νέο μοντέλο της μερικής και προσωρινής απασχόλησης, που στηρίζεται όλο και περισσότερο σε όρους ατομικών συμβάσεων, έκανε με εντυπωσιακό τρόπο την είσοδό του το 2010. Την ώρα που οι άνεργοι, βάσει των επίσημων στοιχείων, ξεπέρασαν τους 660.000 και τα ποσοστά της μερικής απασχόλησης διπλασιάζονται, έννοιες και συνθήκες εργασίας, όπως η «εκ περιτροπής», αναδεικνύονται σε μόνιμα φαινόμενα. Σχεδόν αδιαμαρτύρητα σε επιχειρήσεις που μέχρι πρότινος ήταν κερδοφόρες, οι εργαζόμενοι δέχονται είτε να μειώσουν τον χρόνο εργασίας με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών είτε να νομιμοποιήσουν με τη συναίνεσή τους απλήρωτο χρόνο υπερωριών.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το μοντέλο της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, του 8ώρου και του 40ώρου αποτελεί παρελθόν.
Και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ήρθε πριν από λίγες ημέρες και η υπογραφή της πρώτης επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας, που καθορίζει αμοιβές κατώτερες από τα χαμηλότερα όρια ημερομισθίων και μισθών της Eθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Eργασίας. Το γεγονός ότι η σύμβαση αυτή υπεγράφη σε επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον επισφαλή, για τους όρους αμοιβής, κλάδο της φύλαξης (security) αποτελεί προπομπό και για σειρά άλλων επιχειρήσεων στον χώρο των υπηρεσιών. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της πρώτης, κάτω των κατώτατων ορίων, σύμβασης είναι ότι συνδέεται και με τους όρους που θέτει ο πελάτης της εταιρείας. Δηλαδή, το ύψος των αμοιβών καθορίζεται βάσει των δυνατοτήτων που έχει ο πελάτης με τον οποίο η εταιρεία θα παράσχει υπηρεσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα....Στο φόντο της κρίσης, η σταθερή απασχόληση έχει παραχωρήσει τη θέση της στα τριήμερα, τα τετραήμερα και τις διαθεσιμότητες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με ή χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων. Βιομηχανικές μονάδες, κατασκευαστικές εταιρείες, μελετητικά γραφεία, τουριστικές επιχειρήσεις, εμπορικά καταστήματα βρίσκονται στο πρώτο κύμα των αλλαγών που συντελέστηκαν ήδη από την άνοιξη.
Τρία μεροκάματα την εβδομάδα. Απασχόληση όποτε υπάρχουν παραγγελίες. Μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών με «σύμφωνη» γνώμη του εργαζόμενου. Αμοιβή σε... είδος λόγω έλλειψης ρευστότητας. Αποζημιώσεις σε δόσεις.Η εικόνα που περιγράφει ο νομικός σύμβουλος του ΕΚΑ, Γ. Μελισσάρης, θυμίζει δεκαετία του ’60 και φαίνεται να επιβεβαιώνει πλήρως την εκτίμηση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σχετικά με την εγκατάλειψη για πρώτη φορά μετά το 1968 –σε μεγάλη κλίμακα– του μοντέλου της μόνιμης απασχόλησης.Σε άλλες επιχειρήσεις, το 8ωρο έγινε 7ωρο και οι αμοιβές περικόπηκαν με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Κι όλα αυτά είναι πραγματικά γεγονότα, που έλαβαν και λαμβάνουν χώρα μέσα στην κρίση και που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση.
Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί, οι περισσότεροι Ελληνες, μπρος στην καντίνα του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Αθηναίων
Μέχρι και 30% έχει αυξηθεί από πέρσι ο αριθμός των ανθρώπων στη Θεσσαλονίκη που απευθύνονται στους δήμους και τις μητροπόλεις για βοήθεια σε τρόφιμα, ρούχα, αλλά και χρήματα για να μπορέσουν να πληρώσουν κάποιο λογαριασμό.
Η κρίση χτύπησε για τα καλά την πόρτα των νοικοκυριών που καθυστερούν ακόμη και την πληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ και του ΟΤΕ. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τις μεγάλες εταιρείες κοινής ωφελείας, το ποσοστό καθυστερήσεων στη ΔΕΗ έχει φθάσει στο 12%, ενώ στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών οι καθυστερήσεις μαζί με τις διακοπές συνδέσεων πλησιάζουν το 25%.Αυτό όμως που προκάλεσε αίσθηση είναι ότι η διοίκηση του ΟΤΕ, ακολουθώντας την τακτική των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, για πρώτη φορά στέλνει εξώδικα στους πελάτες για καθυστερούμενες οφειλές μόλις 73 ευρώ (!).
Ποινές σε 2.342 παιδιά επιβλήθηκαν την περίοδο 2008-2009 έναντι 1.876 την προηγούμενη χρονιά για αδικήματα από ναρκωτικά, ληστείες και κλοπές έως τροχαίες παραβάσεις και πώληση πλαστών CD.Ανησυχητικά μηνύματα μεταδίδει ο χάρτης της εγκληματικότητας ανηλίκων στην Αττική, καθώς αυξήθηκαν οι υποθέσεις με δράστες παιδιά, για τις οποίες το Δικαστήριο Ανηλίκων της Αθήνας επέβαλε καταδικαστικές αποφάσεις. Ο Σύνδεσμος της Υπηρεσίας Επιμελητών Ανηλίκων εκτιμά ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, που πλήττει και τους ανηλίκους.
Και κάτι από την Αγγλία:
Σε «κοινωνική εθνοκάθαρση» από τα αστικά κέντρα της Βρετανίας και έξοδο απελπισίας προς την ύπαιθρο οδηγούν τουλάχιστον 200.000 φτωχούς Λονδρέζους τα ανάλγητα μέτρα Κάμερον - Κλεγκ, που απορρίφθηκαν ως «υπερβολικά» ακόμη και από τον νεοφιλελεύθερο νομπελίστα Οικονομίας Κρίστοφερ Πισσαρίδη!
«Η κυβέρνηση μας γυρίζει στον 18ο αιώνα, όταν οι τσιφλικάδες έδιωξαν χιλιάδες ενοικιαστές-κολίγους στη Βόρεια Σκοτία!», τόνισε από την πλευρά του ο Εργατικός βουλευτής Τζον Κρούντας, με αφορμή την αποκάλυψη δημοτικών συμβούλων στις περιφέρειες του Λονδίνου ότι ψάχνουν καταλύματα για 200.000 εσωτερικούς πρόσφυγες στο Χάστινγκς, το Λούτον και σε άλλες επαρχιακές πόλεις.
...
Στο σφυρί ακόμα και τα κρατικά δάση
Η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον αποφάσισε να πουλήσει τα ακίνητα του Δημοσίου και τα κρατικά δάση προκειμένου να μειώσει το εθνικό χρέος το οποίο αυτήν τη στιγμή είναι 845 δισεκατομμύρια λίρες και του χρόνου υπολογίζεται να ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο, με τους ετήσιους τόκους να φθάνουν το ποσό των 45 δισεκατομμυρίων.
Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, τα περισσότερα δάση θα δοθούν σε επενδυτές, που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν οικισμούς για διακοπές με πάρκα και γήπεδα γκολφ.
6 σχόλια:
Ο Sergio Marchionne είναι ένα από τα μεγαλύτερα λαμόγια που υπάρχουν στον πλανήτη. Βέβαια, είναι καλός υπηρέτης της μαφιόζικης οικογένειας Agnelli που έστησε τη Fiat - και το κακό είναι ότι οι πατριάρχες αυτής της οικογένειας τουλάχιστον ήταν βιομήχανοι και ήξεραν δυο πράγματα από δουλειά. Ο Marchionne όμως απλώς κοιτάζει να ξεπουλήσει στη χρεοκοπημένη Chrysler ό,τι απέμεινε από τον άλλοτε κραταιό όμιλο Fiat (τον οποίον κατέστρεψε το δόγμα "non solo auto" του πατρός Agnelli, που επεβλήθη μετά την εκπαραθύρωση του Vittorio Ghidella και τον ερχομό του ηλίθιου Cesare Romiti και τον αποτελείωσαν οι Paolo Cantarella & Luca Di Montezemolo, καθώς και ο αποτυχημένος γάμος με το μπάχαλο που ονομάζεται General Motors) και να εξασφαλίσει στους άεργους και ανεπάγγελτους απογόνους των Agnelli μόνιμο εισόδημα για να ρουφάνε κόκα και να χάνουν εκατομμύρια στα καζίνα.
Σας φαίνονται σκληρά τα λόγια μου; Και λίγα λέω. Ωστόσο, υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα ευθύνης των συνδικαλιστών: πολλοί από αυτούς στο εργοστάσιο του Pomigliano D'Arco στη Νάπολη είναι συνδεδεμένοι με την Καμόρα κι έχουν σαμποτάρει το εργοστάσιο, γιατί οι μαφιόζοι ποτέ δεν το είδαν με καλό μάτι (το εργοστάσιο αυτό το ίδρυσε η Alfa Romeo κατ'εντολήν της ιταλικής κυβέρνησης για να δημιουργηθούν εκεί θέσεις εργασίας και να απομακρυνθεί ο κόσμος από τη μαφία, πολύ πριν η Alfa Romeo εξαγοραστεί από τη Fiat - είναι μακράν το χειρότερο εργοστάσιο του ομίλου). Κι εδώ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ οι ευθύνες της ιταλικής κυβέρνησης. Δε μπορείς να απαιτείς από μια εταιρεία να ανοίξει σε μια συγκεκριμένη περιοχή εργοστάσιο χωρίς εσύ ως κράτος να δημιουργήσεις τα εχέγγυα (πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος, ενίσχυση της τεχνικής και ανώτατης εκπαίδευσης για να δημιουργηθεί η απαραίτητη τεχνολογική κουλτούρα κλπ). Για τον όμιλο Fiat έχω να πω ΠΟΛΛΑ... Εν καιρώ.
Και κάτι ακόμα:
Τα τελευταία χρόνια όντως ο όμιλος Fiat τα έχει τσουγκρίσει άγρια με το καθεστώς Μπερλουσκόνι (τόσο που δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ένα στέλεχος του ομίλου χρειάζεται βίζα για να πάει από το Τουρίνο στη Ρώμη) και αμολάει εκβιαστικές δηλώσεις (ήδη από πρόπερσι) για να πάρει καμιά κρατική ενίσχυση. Τα ταμεία του ομίλου είναι πιο άδεια κι απ'το κρανίο ενός χρυσαυγίτη - αυτό αποδεικνύεται κι από το ανύπαρκτο product plan για την επόμενη πενταετία.
Τα δε "κέρδη" του ομίλου στην πραγματικότητα είναι προϊόν δημιουργικής λογιστικής: υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, όπως η ανάπτυξη της Ελλάδας επί Τάπερμαν.
Εμφανίζει θετικό ισολογισμό ο όμιλος μόνον λόγω (α) της θυγατρικής Case New Holland (που παράγει τρακτέρ), (β) του γεγονότος ότι έχει ξεσκιστεί να βάζει κόσμο σε "τεχνική ανεργία" (cassa integrazione guadagni) και (γ) του γεγονότος ότι έχει προχωρήσει ήδη από το 2007 σε στάση πληρωμών προς τους προμηθευτές (δωδεκάμηνη ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ περίοδος αποπληρωμής).
Αλλά όλα αυτά αποτελούν συνέπεια παλιών αμαρτιών που έλαβαν γύρω στο 1989 τις διαστάσεις που γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ της αυτοκινητοβιομηχανίας και άρχισαν να φαίνονται ήδη από το 1969 που ο όμιλος εξαγόρασε την οικονομικά προβληματική, αλλά ένδοξη, Lancia από τον απίστευτα ανίκανο Carlo Pesenti - και δεν την εκμεταλλεύθηκε όπως θα έπρεπε, γιατί δεν ήθελαν οι Agnelli να την έχουν ως πετράδι του στέμματος, απλά δεν ήθελαν να την αγοράσει η Ford (που έτσι οι Αμερικάνοι θα πάταγαν πόδι στην ιταλική αγορά).
Πολυεθνικές και Παγκόσμια Αγορά ή Διεθνισμός των εργαζομένων.
Είναι οι δυο δυνάμεις που θα κυριαρχούν τα επόμενα χρόνια.
Και τώρα θα φέρω και ορισμένα ακόμα στοιχεία:
H Fiat παράγει το Lancia Ypsilon (αυτοκίνητο πόλης) στο Termini Imerese της Σικελίας. Σαν αυτοκίνητο, το Ypsilon δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα Fiat Punto της αμέσως προηγούμενης (δεύτερης) γενιάς, με κοντύτερο μεταξόνιο, διαφορετική εμφάνιση και καλύτερα υλικά στο εσωτερικό.
Ωστόσο, το κόστος ανά μονάδα είναι υψηλό λόγω των μεταφορικών. Επίσης, στα εργοστάσια του Termini Imerese και του Pomigliano D'Arco (το δεύτερο μας έχει δώσει πάμπολλες ιστορίες τρόμου, από κλοπές εξαρτημάτων μέχρι απειλές θανάτου από μαφιόζους) υπάρχουν συχνά προβλήματα ελέγχου ποιότητας, κάτι που δεν απαντάται στο Tychy της Πολωνίας όπου παράγονται τα Fiat 500 και Panda.
Γνώμη μου είναι ότι κακώς η ιταλική κυβέρνηση προσπάθησε να βιομηχανοποιήσει αγροτικές-τουριστικές περιοχές (Νάπολη, Παλέρμο) στις οποίες δεν υπάρχει βιομηχανική κουλτούρα και δεν υπάρχουν γειτνιάζουσες επιχειρήσεις που να υποστηρίξουν τη βιομηχανία. Η ιταλική κυβέρνηση έπρεπε να δει ποια ατού έχουν αυτές οι περιοχές (αγροτική παραγωγή και τουρισμός) και βάσει αυτών να τις αναπτύξει, καταστέλλοντας ταυτόχρονα τη δράση της μαφίας.
Το εργοστάσιο του Termini Imerese θα κλείσει και το νέο Ypsilon θα παράγεται στο Tychy της Πολωνίας. Κι ο Marchionne εκβιάζει την ιταλική κυβέρνηση (και παίζει και χρηματιστηριακά παιχνίδια με στοχευμένες δηλώσεις κατά καιρούς) για το Pomigliano D'Arco (όπου θα μεταφερθεί η παραγωγή του Panda, ενώ εκεί δεν πρόκειται ποτέ να παραχθεί ξανά όχημα γοήτρου, δηλαδή Lancia ή Alfa Romeo) μπας και ο Μπερλουσκόνι δώσει κάνα ευρώ.
Είναι αλήθεια αυτό που είπε ο Marchionne ότι το 2008 και το 2009 η Fiat δεν πήρε ούτε ένα ευρώ σε κρατικές επιχορηγήσεις, σε πλήρη αντίθεση με τις "αγίες" (παπ)Άριες VAG (Volkswagen - ή ορθότερα KdF-Wagen, μην ξεχνάμε ποιος την ίδρυσε - , Audi, Seat, Skoda, Porsche), Opel, Daimler-Benz (Mercedes-Benz, Kässbohrer-Setra, Smart, Maybach), BMW ή τις γαλλικές PSA (Peugeot-Citroën) και Renault (στην οποία ανήκει πια και η ιαπωνική Nissan και η ρωσική Lada, ενώ εδώ και πολλά χρόνια της ανήκει η ρουμανική Dacia).
Θα μιλήσω σκληρά: ο Marchionne καλά κάνει και εκβιάζει, γιατί ο Μπερλουσκόνι δεν έδωσε δεκάρα στην εθνική αυτοκινητοβιομηχανία της Ιταλίας. Καλά κάνει και εκβιάζει, γιατί ο Μπερλουσκόνι αθέτησε τις υποσχέσεις του για καταστολή της μαφίας στο Pomigliano D'Arco.
Στην τελική, τέτοιους εκβιασμούς έκανε και η VAG λίγα χρόνια πριν... Και κανείς δεν είπε κουβέντα, γιατί οι (παπ)Άριοι του Piech (εκεί να δείτε μετοχικά τουρλουμπούκια με την Porsche που κάνουν τον Παύλο Ψωμιάδη να μοιάζει με αρσακειάδα) θεωρούνται αδιάφθοροι και κανείς δεν τους αγγίζει (οι αυτοκινητιστικοί δημοσιοκάφροι ειδικά βγάζουν έναν ηχηρότατο σκασμό, γιατί η VAG ρίχνει τρελά κονδύλια σε διαφημίσεις, κατέχει κάμποσους εκδοτικούς οίκους, χώρια που και οι ίδιοι ξερογλείφονται για κάνα μερσεντικό ή κάνα πορσικό και χωρίς το λιλί της VAG, που, μαζί με τη Daimler-Benz, είναι βασικός χρηματοδότης για πολύ κόσμο, ή θα αναγκαστούν να περιορίσουν τις καταναλωτικές τους ορέξεις ή να κάνουν καμιά τίμια δουλειά).
Τέλος, καλά κάνει ο Marchionne και εκβιάζει, γιατί ο Μπερλουσκόνι (σα γνήσιος απατεώνας που είναι), μόνον από τέτοια γλώσσα καταλαβαίνει.
Το κακό είναι όμως ότι ο ίδιος ο Marchionne δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ για να βοηθήσει τις εταιρείες του ομίλου που διοικεί, αλλά αντίθετα τις υπονομεύει ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Θα περίμενα από τα αριστερά κόμματα να αντιδράσουν σαυτη τη επιχειρούμενη κινεζοποίηση εξυπνότερα.
Το κίνητρο του καπιταλισμού για την μεταφορά της παραγωγής σε χώρες χαμηλότερου εργατικού κόστους είναι η αύξηση του κέρδους με φθηνότερα προϊόντα. Όσο ο καταναλωτής αποδέχεται αυτά τα προϊόντα και αντικαθιστά τα εγχώρια ο καπιταλισμός έχει πετύχει το στόχο του. Η ανατροπή γίνεται αν τα προϊόντα αυτά απορριφθούν από τον καταναλωτή. Τότε ο καπιταλισμός δέχεται ισχυρότατο πλήγμα και το μοντέλο της κινεζοποίησεις καταρρέει.
Θα περίμενα από τα αριστερά κόμματα να στιγματίζουν αυτή τη πρακτική του καπιταλισμού επώνυμα και να προτρέπουν τους καταναλωτές να απορρίψουν αυτά τα προϊόντα. Απλό δεν είναι;
Αν αυτού βλέπω να αναλώνονται σε στείρες και ξεπερασμένες εσωτερικές αντιπαραθέσεις επιτρέποντας στο καπιταλισμό να δρα ανενόχλητος στην επιχειρούμενη κινεζοποίηση σε διάφορες εκφάνσεις.
Δημοσίευση σχολίου