Πηγή: Δρομος της Αριστεράς (17/7/2010)
via Βαθυ Κοκκινο
Το επιτελείο του Γ. Παπανδρέου μαζί με την ΤτΕ και σε στενή συνεργασία με την Goldman Sachs έκαναν μεθοδευμένα και συνειδητά όλες τις αναγκαίες κινήσεις, ώστε να ενταθεί η έως πνιγμού πίεση προς την οικονομία της χώρας από το χρηματιστικό κεφάλαιο και να ακυρωθούν οι όποιες εναλλακτικές δυνατότητες.
Τα όσα έρχονται στο προσκήνιο, σχετικά με τη διαχείριση των ελληνικών ομολόγων από την Τράπεζα της Ελλάδας, καθώς και ορισμένες άλλες κινήσεις του στενού επιτελείου του Γ. Παπανδρέου, ένα πράγμα αποδεικνύουν. Μπορεί η οικονομική κατάσταση της χώρας να ήταν ιδιαίτερα κακή, αλλά η χρεοκοπία και η παράδοση στα νύχια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. δεν ήταν καθόλου μονόδρομος.
Οσο αναδεικνύει , αλλά και η αναταραχή -και πάλι- προκάλεσε στο οικονομικό επιτελείο η εκ νέου κατάθεση ερώτησης από 15 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τη Βάσω Παπανδρέου, σχετικά με τους χειρισμούς της ΤτΕ, είναι άκρως ενδεικτικά του παρασκηνίου και των μεθοδεύσεων, που ακολουθήθηκαν για να παραδοθεί η χώρα στο ΔΝΤ.
Ακόμη και μετά το φθινόπωρο του 2009 υπήρχαν άμεσα βραχυπρόθεσμες εναλλακτικές λύσεις, που θα μπορούσαν, μάλιστα, (αν υπήρχαν άλλοι πολιτικοί συσχετισμοί υπέρ του λαού) να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, προς όφελος των εργαζομένων. Αλλά το επιτελείο του Γ. Παπανδρέου με την Τράπεζα της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με την Goldman Sachs έκαναν μεθοδευμένα και συνειδητά τις αναγκαίες κινήσεις, ώστε να ενταθεί η έως πνιγμού πίεση προς την οικονομία της χώρας από το χρηματιστικό κεφάλαιο και να ακυρωθούν εναλλακτικές δυνατότητες. Οι ευθύνες είναι τεράστιες, απέναντι στο λαό.
Ιδού, πώς προώθησαν την εκχώρηση της χώρας στο ΔΝΤ και την Ε.Ε:
1. Στις 5 Οκτωβρίου, την επομένη ακριβώς του εκλογικού θριάμβου του ΠΑΣΟΚ, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. προβόπουλος, ο οποίος από πριν απ' τις εκλογές βρισκόταν σε συνεννόηση με τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Παπακωνσταντίνου, προβαίνει σε μια αδιανόητη κίνηση. Επιτρέπει τις «ανοιχτές πωλήσεις» των ελληνικών ομολόγων, διευρύνοντας το χρόνο εκκαθάρισης (δηλαδή πληρωμής) των πωλήσεων, που ήταν τρεις ημέρες κατά 10 επιπλέον ημέρες.
Στη συνέχεια δε, περιορίζει τις όποιες ποινές, σε περίπτωση που η συναλλαγή δεν εκκαθαρισθεί ούτε καν μετά την παρέλευση των 10 ημερών. Οι κινήσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο στην υποτιμητική κερδοσκοπία πάνω στα ελληνικά ομόλογα.
Η αξία τους μπορεί να χειραγωγείται από τους διαχειριστές των μεγάλων κεφαλαίων και να πέφτει διαρκώς, ενώ την ίδια στιγμή εκτοξεύονται τα επιτόκια δανεισμού της χώρας (spreads) καθώς και τα ασφάλιστρα του χρέους (CDS), αποφέροντας τεράστια κέρδη στο χρηματιστικό κεφάλαιο.
Ενώ, την ίδια στιγμή, η χώρα «πνίγεται» από τα επιτόκια δανεισμού, όπως ζήσαμε την προηγούμενη περίοδο.
Χωρίς αυτή τη διευκόλυνση των 10 ημερών και την επί της ουσίας ακύρωση των ποινών, σε περίπτωση μη εκκαθάρισης, όλο αυτό το παιχνίδι δεν θα μπορούσε να παιχτεί. Άξιος ο (ευμεγέθης) μισθός του κ. Προβόπουλου -που τυγχάνει και καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
2. Στις 3 Νοεμβρίου 2009 έγινε ένα, ιδιαίτερης σημασίας, γεύμα εργασίας μεταξύ του πρωθυπουργικού επιτελείου, παρόντος του Γ. Παπανδρέου, με την κεντρική διοίκηση της Goldman Sachs.
Goldman Sachs συντονίζει τις διαδικασίες διαχείρισης του ελληνικού δημόσιου χρέους στις διεθνείς αγορές, επικεφαλής ενός κονσόρτσιουμ 21 τραπεζών. Την ίδια στιγμή, η Goldman Sachs ποντάρει τεράστια κεφάλαια στη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Το τι διαμείφθηκε στη συγκεκριμένη σύσκεψη δεν έγινε γνωστό, αλλά η κατεύθυνση είναι προφανής και επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα: προς τη χρεοκοπία ή την ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γ. Παπανδρέου, παρακάμπτοντας στην περίπτωση αυτή τις διαδικασίες της ανοιχτής διακυβέρνησης και τα βιογραφικά, έχει τοποθετήσει επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, τον Π. Χριστοδούλου, πρώην στέλεχος της ίδιας της Goldman Sachs.
3. Η Goldman Sachs αναλαμβάνει, υποτίθεται, να βρει εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Στην πραγματικότητα, σταθερά προσανατολισμένη στη γραμμή της χρεοκοπίας, πετυχαίνει να «κάψει» κάθε τέτοια δυνατότητα. Αυτό έγινε με το ενδεχόμενο αγοράς ομολόγων από την Κίνα.
Το ίδιο έγινε στα μέσα Φλεβάρη, με την περίπτωση αγοράς ελληνικών ομολόγων ύψους 20 δισ. ευρώ από αυστραλιανό fund με επιτόκιο 4,4%- πολύ καλύτερο από το 6-7% που έδιναν τότε οι λεγόμενες αγορές.
Έχοντας κλείσει όλες αυτές τις «οδούς διαφυγής» η προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ» μπορούσε να παρουσιαστεί ως μονόδρομος.
Στις 3 Μάρτη ανακοινώθηκε το πρώτο πακέτο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση (μείωση μισθών, αύξηση ΦΠΑ στο 21%, άνοιγμα ασφαλιστικού) και στις 25 Μάρτη πάρθηκε η απόφαση για τη δημιουργία του «μηχανισμού στηριξης» από ΔΝΤ και Ε.Ε.
4 .Όμως, ακόμη και όλη αυτή η μεθόδευση δεν ήταν αρκετή. Χρειαζόταν να γίνει και η κατάλληλη μεθόδευση για την ενεργοποίηση του «μηχανισμού στήριξης». Έτσι, λίγες μέρες μετά τις 6 Απριλίου, υπάρχει εκείνη η διαβόητη δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου που αμέσως έκανε το γύρο του κόσμου, ότ,ι η Ελλάδα θα ζητήσει την αναθεώρηση του μηχανισμού, καθώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα κριτήριά του. Γίνεται χαμός! Τα spread εκτινάσσονται και το χρηματιστήριο καταρρέει.
Σε λίγες μέρες, στις 23 Απριλίου, ο Γ. Παπανδρέου ανακοινώνει την προσφυγή στο «σίγουρο λιμάνι» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Στις 6 Μαΐου ψηφίζεται το επαίσχυντο Μνημόνιο, από τη Βουλή. Η κρίσιμη δήλωση της 6ης Απριλίου, αυτή που πυροδότησε τον τελικό γύρο για την προσφυγή σε ΔΝΤ και Ε.Ε., δεν έγινε επίσημα γνωστό από ποιο κυβερνητικό στέλεχος προήλθε. Όλες, όμως, οι πληροφορίες συγκλίνουν στον Π. Χριστοδούλου, όπως προαναφέρθηκε, στενό συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου.
Να φύγουν, να εκδιωχθούν
Τα στοιχεία που παραθέτουμε είναι συγκεκριμένα και αδιάψευστα. Η έλευση του ΔΝΤ και της Ε.Ε. δεν ήταν αναπόφευκτη. Η τρόικα εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, με βάση την προδοτική μεθόδευση του στενού πρωθυπουργικού κέντρου και τη συνεργασία της Τράπεζας της Ελλάδας.
«Αρχιτέκτονες» της μεθόδευσης δύο κεντρικοί κόμβοι του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού: Το χρηματιστικό κέντρο με πυρήνα την Goldman Sachs και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που παράρτημα της αποτελεί η Τράπεζα της Ελλάδας. Ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός παράγοντας (με προεξάρχον το γερμανικό χρηματιστικό κεφάλαιο που, ουσιαστικά, διοικεί την ΕΚΤ) σχεδίασαν και οι Παπανδρέου, Προβόπουλος και λοιποί εκτέλεσαν. Είναι αυτονόητο το αίτημα: να παραιτηθούν, να φύγουν, να εκδιωχθούν. Δεν έχουν καμιά θέση στην ελληνική πολιτεία.
Η ΤτΕ δεν άκουγε τη Νομική της Υπηρεσία!
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανάφέρεται σε ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή 15 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τη Βάσω Παπανδρέου, Ανάλογη ερώτηση είχαν καταθέσει και πριν από δύο μήνες, ενώ ερώτηση έχει καταθέσει και ο Π. Λαφαζάνης. Οι απαντήσεις του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, καθώς και τα στοιχεία που επικαλείται ως απάντηση η ΤτΕ, είναι «άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε».
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ανταπαντώντας σε αυτήν την παρελκυστική τακτική, επικαλούνται τέσσερις γνωμοδοτήσεις της Νομικής Υπηρεσίας της ΤτΕ (30/12/2009, 01/02/2010, 04702/.2010 και 11/02/2010), που επισημαίνει «τον κίνδυνο υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης που δημιουργεί η κατάργηση του υποχρεωτικού πλειστηριασμού και η παράλληλη κατάργηση του διακανονισμού των συναλλαγών τρεις (3) ημέρες μετά την συναλλαγή (Τ+3) με την εισαγωγή τεχνικών διακανονισμού που ισχύουν σε μη οργανωμένες αγορές (OTC), όπως η ανακύκλωση των συναλλαγών για δέκα (10) εργάσιμες ημέρες, μετά το Τ+3 και την κατάργηση των κυρώσεων για μη διακανονισμό των συναλλαγών και πέραν αυτής της περιόδου».
Η νομική υπηρεσία της ΤτΕ, αντίθετα, είχε προτείνει «την αυστηριοποίηση των κυρώσεων που προβλέπει ο Κανονισμός του Συστήματος Αυλών Τίτλων, για να μπορούν να λειτουργούν, αποτρεπτικά, για πράξεις κερδοσκοπίας».
1 σχόλιο:
Από το άρθρο αυτό γίνεται κατανοητό ότι η υπαγωγή στο μηχανισμό λεηλασίας υπήρξε συνειδητή και πολιτικά μεθοδευμένη επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και δοσίλογου πρωθυπουργού της χώρας. Η κυβέρνηση αυτή είναι ταυτισμένη με τα πιο τυχοδιωκτικά συμφέροντα της εγχώριας και διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας. Ο Παπανδρεου χρησιμοποεί τον μηχανισμό λεηλασίας για να τσακίσει ότι απέμεινε από τις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων και αυτό αποδείχτηκε και από την ομιλία του στο συνέδριο του ekonomist. Εκεί μιλώντας στους φυσικούς του προϊσταμένους, χρηματιστές , τραπεζίτες,βιομηχάνους ήταν αναγκασμένος να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, πράγμα σπάνιο στο δημόσιο λόγο του.¨" ζητήσαμε και πετύχαμε έναν μηχανισμό στήριξης, όχι για να μας ξεχρεώσει προκειμένου να γυρίσουμε στα ίδια, αλλά για να στηρίξει την Ελλάδα σε αυτές τις μεγάλες αλλαγές που ήδη σήμερα κάνει." Τι άραγε θέλει να πει ο ποιητής με τη διαπίστωσή του αυτή; Απλά ότι ο μηχανισμός λεηλασίας ενεργοποιήθηκε όχι για την αντιμετώπιση του κρατικού χρέους αλλά για να γίνουν όλες εκείνες οι αντιλαϊκες μεταρρυθμίσεςι , που χρόνια καθυστέρησαν ή δεν έγιναν στο βαθμό που χρειάζονταν η ανασυγκρότηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Επιτακτικό πολιτικό καθήκον είναι η οργάνωση της εξέγερσης όχι μόνο για να φύγει η πιο άθλια και επικίνδυνη κυβέρνηση που γνώρισε μεταπολιτευτικά η χώρα αλλά συνολικότερα ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση , το ευρώ και την Ε.Ε για οριστική απαλλαγή απ' αυτά.
Δημοσίευση σχολίου