Πηγή: ΕΘΝΟΣ
του Γ. Δελαστίκ
Δραματικές είναι οι αλλαγές που συντελούνται στη φύση και στον χαρακτήρα της ΕΕ τους τελευταίους μήνες. Με αιτία αλλά και πρόσχημα την οικονομική κρίση προωθούνται με ταχύτατους ρυθμούς βαθύτατες αλλαγές χωρίς καμία σοβαρή συζήτηση και χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των Ευρωπαίων πολιτών προς τους οποίους οι ηγέτες τους επιδεικνύουν πρωτοφανή αλλά και επιδεικτικά εμφανή περιφρόνηση. Το ερώτημα «προς τα πού βαδίζει η ΕΕ;» αποκτά επείγοντα χαρακτήρα, καθώς οι αλλαγές που προωθούνται ντε φάκτο και εκβιαστικά, συνεχώς με πρωτοβουλία και ασφυκτική πίεση του Βερολίνου, αλλοιώνουν θεαματικά το οικοδόμημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Γερμανία και η Γαλλία απηύθυναν προχθές κοινό έγγραφο στον μόνιμο πρόεδρο του συμβουλίου της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπέι με προτάσεις για την περαιτέρω αυστηροποίηση του συμφώνου σταθερότητας. Οι θέσεις του Βερολίνου και του Παρισιού είναι κυριολεκτικά απαράδεκτες.
Η πρόταση π.χ. για την αφαίρεση του... δικαιώματος ψήφου (!) μιας χώρας που θα κριθεί ότι παραβιάζει τα όρια του ελλείμματος του προϋπολογισμού της (3% κατά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, το οποίο όμως οι Γερμανοί θέλουν να κατεβάσουν στο επίπεδο του... 0,5%!) βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με τις συνθήκες της ΕΕ, αλλά ακόμη και με το όλο πνεύμα που τη διαπερνούσε εδώ και μισόν αιώνα.Υποτίθεται ότι η ΕΟΚ αρχικά και η ΕΕ στη συνέχεια ήταν μια ένωση στην οποία προσχωρούσαν ελεύθερα κράτη που έφερναν μαζί τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εθνών τους και της πολιτικής τους κουλτούρας, συνεισφέροντας στην από κοινού οικοδόμηση μιας πολύπλευρης, πολυπολιτισμικής Ευρώπης που τόσο τα κοινά σημεία όσο και οι διαφορές των λαών και των χωρών της θα αποτελούσαν τη δύναμή της.
Ποια χώρα θα έμπαινε ποτέ σε μια ένωση σαν την προτεινόμενη από τους Γερμανούς ΕΕ, αν της έλεγαν από την αρχή ότι αν δεν πιάσει κάποιον οικονομικό στόχο θα χάνει κάθε δικαίωμα ψήφου, θα της κόβουν τους κοινοτικούς πόρους, ενώ θα συνεχίζει να πληρώνει τις εισφορές της στον προϋπολογισμό της ΕΕ και επιπλέον οι άλλες χώρες θα αποφασίζουν και για αυτήν; Προφανώς, καμία!
Ποιος λαός της Ευρώπης θα δεχόταν να γίνει οικειοθελώς υποτελής στους Γερμανούς και σε άλλους Ευρωπαίους αν αποτύχει να μειώσει το έλλειμμα της χώρας του σε επίπεδα που κρίνει το Βερολίνο; Κανένας, βεβαίως. Θα είχαν ξεσηκωθεί οι πάντες.
Τι νόημα έχει άλλωστε να εκλέγει ο κάθε ευρωπαϊκός λαός κυβέρνηση, αν αυτή η κυβέρνηση είναι αδύνατον να ασκήσει έστω και κατ’ ελάχιστο φιλολαϊκή πολιτική, αφού πρώτο της μέλημα θα είναι να εφαρμόζει την οικονομική πολιτική που θα υπαγορεύουν οι Γερμανοί και θα τρέμει μη τυχόν πέσει έξω έστω και... 0,5% παραπάνω στο έλλειμμα και της κόψουν τα λεφτά και της αφαιρέσουν το δικαίωμα ψήφου; Υποτίθεται ότι στην ΕΕ μπήκαν οι ευρωπαϊκές χώρες, δεν προσχώρησαν στο... Τέταρτο Ράιχ!
Οι Γερμανοί (και όχι μόνο αυτοί, φυσικά) έχουν εκτραχηλιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε στην επιστολή τους που προαναφέρθηκε πρότειναν το εξής ανήκουστο: αν οι προτάσεις περί αφαίρεσης του δικαιώματος ψήφου των κρατών - μελών κ.λπ. απαιτούν αναθεώρηση των συνθηκών της ΕΕ (προφανώς και απαιτούν όχι μία, αλλά... δέκα αναθεωρήσεις!), τότε ο αποκλεισμός μιας χώρας από τα συμβούλια αποφάσεων να γίνεται «βραχυπρόθεσμα» με απλή... απόφαση των χωρών της ευρωζώνης!
Ανοιχτή πρόταση θεσμικού πραξικοπήματος κάνουν δηλαδή οι Γερμανοί! Στα παλιά τους τα παπούτσια οι συνθήκες της ΕΕ, επί των οποίων εδράζεται η ευρωπαϊκή οικοδόμηση και οι οποίες είναι, υποτίθεται, τόσο σημαντικά κείμενα ώστε απαιτείται πολύχρονη επεξεργασία, διακυβερνητική συμφωνία και έγκριση από τα κοινοβούλια ή από λαϊκά δημοψηφίσματα.
Ολα αυτά πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων. Αρκεί να μαζεύεται μια αναγκαία πλειοψηφία σε μια απλή συνεδρίαση (όπου η ψήφος είναι «σταθμισμένη», οι μεγάλες χώρες δηλαδή έχουν πολλαπλάσιες ψήφους από τις μικρές) για να πετούν έξω από τα συμβούλια όποια χώρα θέλουν οι Γερμανοί και να της τρώνε και τα λεφτά από πάνω! Δεν είμαστε καθόλου με τα καλά μας.
ΕΥΡΩΠΗ
Η «σιδερένια φτέρνα» του Ράιχ
ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ είναι η «νέα ΕΕ» που διαγράφεται μέσα από τις απαιτήσεις των Γερμανών, όπως αυτές διατυπώνονται στην κοινή επιστολή τους με τους Γάλλους. Θέλουν η ΕΕ να ελέγχει όχι μόνο τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών αλλά και την ανταγωνιστικότητά τους και τις δομικές μεταρρυθμίσεις. Θέλουν να ελέγχει η ΕΕ μέχρι και τη χρέωση των... ιδιωτών και των νοικοκυριών. Επιπλέον δεν τους αρκεί πια το Μάαστριχτ. Απαιτούν συνταγματικές αναθεωρήσεις όλων των κρατών της ΕΕ για να γραφτεί στο Σύνταγμα κάθε χώρας ότι... απαγορεύεται να παρουσιάζει έλλειμμα ο προϋπολογισμός της. Δεν διευκρίνισαν αν οι παραβάτες λαοί θα κλείνονται σε... στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου