Διεθνής τύπος: «Δεν μπορεί η Ευρώπη να αποτρέψει την κατάρρευση της Ελλάδας»

ΠΗΓΗ: tvxs.gr

Τις ολέθριες επιπτώσεις που θα επιφέρει στην Ελλάδα η πολιτική αυστηρής λιτότητας που ακολουθείται, την αναπόφευκτη κατάρρευση της χώρας υπό τις παρούσες συνθήκες, αλλά και την αδυναμία των ηγετών της ευρωζώνης να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση στο σύνολό της, επισημαίνει ο διεθνής Τύπος.

Ειδικότερα, σε ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Financial Times Deutschland που φέρει τον τίτλο «Οι πολιτικοί της Ευρωζώνης επιταχύνουν την κατάρρευση των Ελλήνων», αναφέρονται τα εξής: 

«Είναι αρκετά γνωστό ότι η αυστηρή δημοσιονομική εξυγίανση στραγγαλίζει την πραγματική οικονομία. Μια κοινοπραξία από τρία ερευνητικά ινστιτούτα αποτίμησε το πόσο σοβαρά θα πληγεί η Ευρωζώνη μέχρι το 2013 υπό τον πανευρωπαϊκό ζήλο για λιτότητα.

Το Ινστιτούτο Μακροοικονομίας και Έρευνας της πραγματικής Οικονομίας (ΙΜΚ), που πρόσκειται στα συνδικάτα, παρουσίασε χθες τις προβλέψεις του μαζί με τους συνεργάτες του, το γαλλικό OFCE και το αυστριακό Wifo. Σύμφωνα μ’ αυτές, οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης θα σημειωθούν κυρίως στις περιφερειακές χώρες της Ευρωζώνης. 

Από το 2010 μέχρι το 2013 η ύφεση στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία θα ανέλθει συνολικά περίπου στο 12% του ΑΕΠ καθεμιάς από αυτές τις χώρες.

Για την Ελλάδα, μάλιστα, θα ανέλθει στο 24%. Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους για την έρευνα τα προγράμματα λιτότητας που ανακοινώθηκαν στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ – καθώς και την αντίστοιχη μείωση της ζήτησης σ’ αυτές τις περιοχές.

Ανάλογα μεγάλες είναι και οι επιπτώσεις. Το ελληνικό ΑΕΠ θα μειωθεί μέχρι το 2013 περισσότερο από 25% - μοναδικό φαινόμενο για τις προηγούμενες δεκαετίες όσον αφορά μία μεμονωμένη χώρα.

Για την Πορτογαλία και την Ισπανία η μείωση θα είναι της τάξης του 14%. Ακόμα και η Γερμανία θα πληγεί. Λόγω της μειωμένης ζήτησης στο εξωτερικό, το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 2,7%.»

Έτσι, ο αρχικός στόχος των μέτρων λιτότητας ακυρώνεται: «Κατά συνέπεια, το ύψος του χρέους στις περισσότερες χώρες δεν θα μειωθεί», επισημαίνουν οι ερευνητές. Ανάλογα αποφαίνονται και για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο: «Η ενίσχυση των δημοσιονομικών κανόνων έρχεται σε αντίφαση με μια συνετή ευρωπαϊκή αναπτυξιακή πολιτική», τονίζουν.

Η Ευρώπη αδυνατεί να διαχειστεί την κρίση

Με τίτλο «Η πρόσοψη καταρρέει, ξανά» και υπότιτλο «Διαβρώνονται τα πολιτικά θεμέλια της προσπάθειας διατήρησης της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης», η ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post δημοσιεύει άρθρο γνώμης του οικονομικού συντάκτη Pinchas Landau, ο οποίος κάνει λόγο για αδυναμία διαχείρισης της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η Ευρώπη από τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών-μελών της.

Τα βασικότερα σημεία του άρθρου : 

- Ο ενδεχομένως μοναδικός τομέας οικονομικής δραστηριότητας στον οποίο η Ευρώπη μπορεί να αισθάνεται ότι είναι σε θέση να υπερισχύσει στον ανταγωνισμό από την Ασία είναι η ικανότητά της τόσο να προκαλέσει μία οικονομική κρίση, όσο και να την διαχειριστεί κατά τον χείριστο τρόπο, όταν αυτή εκδηλωθεί.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μόλις προ μίας εβδομάδας, το κυρίαρχο αίσθημα στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο ήταν ότι τα μέτρα που ελήφθησαν τον περασμένο Δεκέμβρη, σε μία ακόμα σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, και εφαρμόστηκαν τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, θα εξασφάλιζαν μία περίοδο σταθερότητας στις αγορές για μερικούς, τουλάχιστον, μήνες.

Η τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου σηματοδότησε την κατακρήμνιση αυτού του αισιόδοξου σεναρίου στην άβυσσο της σκληρής πραγματικότητας. Η πλέον εμφανής διάσταση της συγκεκριμένης αλλαγής είναι η καθοδική πορεία των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, που οφείλεται τόσο σε ορισμένα υφέρποντα, άκρως απογοητευτικά οικονομικά στοιχεία όσο και σε ορισμένες κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις. 

- Για όσους εξακολουθούν να εστιάζουν στην Ελλάδα, η διασύνδεση της συρρίκνωσης της οικονομίας με την δυσαρέσκεια για την πολιτική είναι ορατή:

Τα ατελεύτητα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από τους πιστωτές της δεν προσφέρουν καμία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στον ελληνικό λαό, παρόλες τις, κενές περιεχομένου, διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου από πολιτικούς ηγέτες στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες και αλλού.

Το αποτέλεσμα είναι πως οι δημοσκοπήσεις που καταγράφουν την πρόθεση ψήφου για τις επικείμενες εθνικές εκλογές αποκαλύπτουν ότι η υποστήριξη προς τα μεγάλα κόμματα μειώνεται με δραματικούς ρυθμούς, ενώ τα ακροαριστερά και ακροδεξιά κόμματα καταγράφουν σημαντική άνοδο.

Τα παραπάνω ευρήματα υπονοούν ότι τα ριζοσπαστικά κόμματα και οι πολιτικοί τους θα σαρώσουν το πολιτικό κατεστημένο, που δεσμεύεται να διατηρήσει την Ελλάδας εντός της ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ – και κατ’επέκταση να λαμβάνει όλο και περισσότερες αλλά και μεγαλύτερες δόσεις του φαρμάκου της λιτότητας.

Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί από τα κόμματα που θα επικρατήσουν στις εκλογές θα αθετήσει τις υποσχέσεις της προκατόχου της και θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης (εάν δεν εκδιωχθεί από τις έμπλεες θυμού Γερμανία, Ολλανδία και λοιπές πιστώτριες χώρες) προκειμένου να ανταπεξέλθει μόνη της στην κρίση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το κατά πόσο η πολύ εύθραυστη και αδύναμη ελληνική δημοκρατία θα είναι σε θέση να αντέξει αυτό το σοκ αποτελεί ένα αναπάντητο ερώτημα. 

- Εντούτοις, η Ελλάδα δεν βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο της προσοχής στην Ευρώπη, το οποίο καταλαμβάνει πλέον η Ισπανία. Η Ισπανία κατέχει πλέον την κορυφαία θέση στον κατάλογο των προβληματικών χωρών όχι τόσο λόγω των πραγματικά σοβαρών και αυξανόμενων οικονομικών της προβλημάτων αλλά επειδή ο νέος της Πρωθυπουργός – ο οποίος εξελέγη, σε αντίθεση με τους ομολόγους του από την Ελλάδα και την Ιταλία – αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και του Βερολίνου περί μείωσης του ελλείμματος στο 4,4% του ΑΕΠ για το τρέχον έτος. Αντίθετα, ο κύριος Ραχόι πληροφόρησε τους εταίρους ή/και αφεντικά του ότι η Ισπανία αποσκοπεί σε ένα έλλειμμα της τάξης του 5,8%. Με απλά λόγια, ο Ισπανός Π/Θ υπέδειξε στις Βρυξέλλες ‘να πάνε στον αγύριστο’. 

- Εν ολίγοις, διαβρώνονται τα πολιτικά θεμέλια της προσπάθειας διατήρησης της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Εξ απόψεως των οικονομολόγων και των αγορών και δεδομένου του δισεπίλυτου χαρακτήρα των δημοσιονομικών και οικονομικών προβλημάτων των χωρών PIIGS, η συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη – αργά ή γρήγορα. 

Όμως αυτό που συμβαίνει τόσο σύντομα σε σχέση με το τελευταίο πακέτο διάσωσης που υποτίθεται ότι ‘έσωσε’ την Ελλάδα είναι τουλάχιστον απογοητευτικό ακόμα και για τους αισιόδοξους. Όσο για τους ρεαλιστές, οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις τους περί της σοβαρότητας των βαθύτερων προβλημάτων και του ανεπαρκούς, ει μη βλαπτικού, τρόπου αντιμετώπισής τους.