Πηγή: Aformi
Τη Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση τουΜετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής στην οποία συμμετείχαν:
Γιώργος Κατρούγκαλος, συνταγματολόγος στο Δ.Π.Θ
Κώστας Λαπαβίτσας, οικονομολόγος στη σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών μελετών στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου – SOAS
Θοδωρος Μαριόλης, οικονομολόγος στο Πάντειο πανεπιστήμιο
Μαρκέτος Σ., ιστορικός στο Α.Π.Θ
Από αυτήν την εκδήλωση σας παρουσιάζουμε τις βιντεοσκοπημένες ομιλίες. Φτάσαμε λίγο αργά (…ώρα ΠΑΣΟΚ!) και δεν μπορέσαμε να βιντεοσκοπήσουμε την ομιλία του Μαρκέτου (σόρι…).
Katrougalos from www.aformi.gr on Vimeo.
mariolis from www.aformi.gr on Vimeo.
lapavitsas from www.aformi.gr on Vimeo.
16 σχόλια:
Καμία εμπιστοσύνη στους οικονομολόγους!
Σε ό,τι αφορά στο θέμα της υποτίμησης που θέτει ο καθ. θόδωρος Μαριόλης (ποιος Θανάσης!!?). Θεωρώ πάρα πολύ σημαντική την παρέμβασή του στον τομέα αυτό διότι ο περισσότερος κόσμος (και μεγάλη μερίδα της αριστεράς) δεν καταλαβαίνει χριστό. Η υποτίμηση γίνεται για τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και το ατού της έγκειται στο ότι περνάει κάποιος σημαντικός χρόνος ώσπου να εξατμιστούν τα οφέλη της: (15 χρόνια για την ελληνική περίπτωση κατά την μοντελοποίηση του Μαριόλη). Προφανώς και μια κυβέρνηση που θα εφάρμοζε μια υποτίμηση 50% δεν θα αναγκαζόταν σε τέτοιες περικοπές όπως αυτές που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Η υποτίμηση θα προστάτευε την απασχόληση (διότι θα ενίσχυε την εγχώρια ζήτηση έναντι της ξένης), ενώ οι περικοπές που γίνονται τώρα ΟΧΙ (και αποδεικνύεται περίτρανα). Ταυτόχρονα ενδεχόμενο τύπωμα χρήματος δεν πρέπει να φοβίζει για υπερ-πληθωρισμό και αυτό ΓΙΑΤΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ και άρα χοντρικά μιλώντας κάθε αύξηση της ζήτησης δεν συνεπάγεται άμεση αύξηση τιμών ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΛΙΜΝΑΖΟΝΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΥΠΟ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΕΠ. Το ίδιο περίπου ισχύει και ως ένα βαθμό και για κάποιες από τις συνέπειες της υποτίμησης. ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΕΠ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ (και αυξάνονται οι απολύσεις) ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΕΠ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ. DON'T YOU GET IT? Σε ό,τι αφορά το ότι θα ακριβύνουν κάποια σημαντικά αγαθά ανελαστικής δαπάνης σε εισαγώμενα, είναι πάρα πολύ απλή η απάντηση: Και τώρα γίνεται υποτίμηση των αξιών μας άρα ΑΚΡΙΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ. Το αυτό ισχύει και για το επιχείρημα θα μας αγοράσουν κοψοχρονιά. Γίνεται και τώρα που οι αξίες έχουν καταβαραθρωθεί. (Το πήρε είδηση και ο κος Σταθάκης ακόμα...) Σκεφτείται όμως ότι αν εχουμε ένα βαθμό ανεξαρτησίας θα μπορούμε να πούμε ΔΕΝ πουλάω αυτό και εκείνο αλλά ό,τι με συμφέρει εμένα. Συμπερασματικά ΞΕΧΝΑΝΕ ΠΛΗΡΩΣ κάποιοι ότι υποτίμηση δεν είναι ως προς τον εαυτό μας ΑΛΛΑ ΩΣ προς ΤΗΝ ΑΛΛΟΔΑΠΗ...
Σε ό,τι αφορά το πόσο κακός είναι ένας πληθωρισμός 8-10% ακολουθεί επόμενο σχόλιο...
Σε όλους?
Οποιος γνωριζει στοιχειώδη, ξέρει ότι κάποιες φορές στην ιστορία ο πληθωρισμός υπήρξε το τίμημα που έπρεπε να πληρωθεί προκειμένου είτε να μην γίνει χρεοκωπία είτε να ενισχυθεί η απασχόληση.
Στην ελληνική περίπτωση ένας πληθωρισμός θα ήταν το τίμημα μιας υποτίμησης ή/και του τυπώματος χρήματος προκειμένου να καλυφτεί το πρωτογενές έλλειμμα σε περίπτωση που "τα σπάγαμε" με την ΕΕ/ΔΝΤ και θα βοηθούσε σφόδρα και στο ΡΟΚΑΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. Θα ήταν επίσης μια μορφή αναδιανομής από αυτούς που δανείζουν σε αυτούς που δανείζονται (ΣΣ. αντίστοιχο στην υποτίμηση είναι η αναδιανομή από αυτούς που εισάγουν σε αυτούς που εξάγουν.)
Για να δούμε όμως κατά πόσον ένας πληθωρισμός της τάξης του 10%, όπως προβλέπει για υποτίμηση 50% ο καθ.Μαριόλης, είναι κακός:
Οπως γράφει ο καθ. Ha-Joon Chang στο τελευταίο του βιβλίο "23 αλήθειες..." (αγοράστε το αξίζει)
"δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο πληθωρισμός σε χαμηλά επίπεδα βλάπτει την οικονομία...μελέτες οικονομολόγων της ελεύθερης αγοράς που εργάζονται σε ιδρύματα του Σικάγο και το ΔΝΤ (!!) καταλήγουν ότι πληθωρισμός σε ποσοστό κατώτερο του 8-10% ΔΕΝ σχετίζεται με τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας. Κάποιες άλλες μελέτες τοποθετούν τον πήχη στο 20% ή ακόμα και στο 40%!!!! Η εμπειρία ορισμένων μεμονωμένων κρατών υποδηλώνει ότι ο σχετικά υψηλός πληθωρισμός ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΑΤΟΣ με την ταχεία οικονομική ανάπτυξη. Στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ο μέσος πληθωρισμός στη Βραζιλία κυμαινόταν στο 42% και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξανόταν με ρυθμό 4.5%!!!!. Στην Ν. Κορέα έτρεχε με 7% όταν ο πληθωρισμός ήταν 20%!!"
Να θυμίσω και την Αργεντινή από το 2006 και μετά που ο πληθωρισμός πάει με 11-12% και η ανάπτυξη με 8-9%!!!
Ας πάψουμε τις καταστροφολογίες και τις υπερβολές λοιπόν. Εκτός αν είμαστε τόσο φαιδροί που ισχυριζόμαστε ότι οι τιμές θα πάνε όπως στην κατοχή και τα αυγά θα κάνουν δισεκατομμύρια...
ΑΠ' ό,τι μπορεσα να συγκρατησω διαβαζοντας για την Day After της Αργεντινής, υπήρχαν πολλα σχεδια νομισματικης πολιτικης για τις συναλλαγματικες ισοτιμιες του πεσο, απο τη στιγμη της αποσυνδεσης του απο το δολαριο. Και τα οποια αξιοποιηθηκαν διαδοχικα μεχρι να καταληξουν σε καμποσους μηνες σε αυτο που θεωρησαν οτι δουλευε καλυτερα.
Για παραδειγμα δεν εριξαν αμεσως το πεσος στην αγορα ωστε να καταβαραθρωθει, αλλα εθεσαν σταθερες συναλλαγμ ισοτιμιες, διαφορετικες αναλογα με το αν επροκειτο να αγοραστουν ειδη πρωτης αναγκης ή ειδη πολυτελειας. Στα τελευταια η ισοτιμια ηταν ελευθερη.
Η απελευθερωση εγινε σταδιακα. Και παλι οι μεγαλες διακυμανσεις δεν διαρκουν πολυ χρονο. Σταθεροποιουνται σχετικα συντομα.
Δηλ.
δεν προφταινω τωρα να δω τα Βιντεο. Θα τα δω αργοτερα . Μια κουβεντα μόνο στα λεγομενα του Ψευτοστεργιου. :
Ειναι ενδιαφερον το οτι προβαλλεται το Κευνσιανό Μοντελο ως απαντηση στα Μνημονιακά και τα της Τροικας. Μόνο που εχω την αισθηση οτι ο Κευνσιανισμός - στην σημερινή συγκυρια οπου η Κριση και ο Κινδυνος ενος τεραστιου Κραχ -οπου η Ελλ΄δα βρκσεται μέν στοματι του Κυκλωνα αλλά Δεν ειναι ο Κυκλωνας . Θα μπορουσε να λειτουργησει και να ανακουφισει καπως Μικροπροθεσμα -ετσι κι αλλιως οπως ειπε ο ιδιος ο Κευνσς Μακροπροθεσμα ειμαστε ολοι Νεκροι- μόνο ως Παγκοσμια Πολιτική.. Και χι ως ....εθνική πολιτική.
- απο την αλλη μουφαινεται πολύ ενδιαφερονπου η Υποτιμηση (που σε τελευταια αναλυση -που θαλεγε και ο μαρξ -δεν μπορει παρα να ειναι Υποτιμηση της αξιας της εργατικής Δυναμης '' Προβαλλει ως... αριστερη πολιτική ..
με αλλα λόγια αν ειναι να γινει Επανασταση για να ακολουθησουμε συνταγές Κευνσιανισμου , τς δεκαετιας του 30 ειναι σα να Ωδινε ορος και ετεκεν Μυ καπως ετσι πως το λέν τεσπα ..
Λοιπόν τον Ειδα τον Μαριολή ... Αργοτερα αφου δω και τους αλλους δυο θα σας γραψω τις ...εντυπώσεις μου.
Απο μια πρωτη αναγνωση ενισχυεται η εντυπωωση που εριεγραψα στα τελευταια μου σχόλια στο Ποστ για την ''Αριστερά της Δραχμής''
Δηλαδή .. ειναι απογοητευτικό για να το πω ..ευγενικά το οτι η Αριστερά της Δραχμής δεχνει να μην ανατιλαμβανεταοιι πιά καθολου τον Πολιτικό χαρακτηρα της ..Οικονομικής Πολιτικής ..
αγουγα λοιπόν τοση ωρα τον καθηγητη ναμιλά για οικονομικά εργαλεια και αναρωτιομουν : Ξεχναμε αυτο που λέγαμε καποτε..Συγκυρια ..Οτι αυτο το υποτιθεμενο περασμα απο το Ευρω στηνΔραχμή θα γινεια αν γινει σεσυνθηκες Πρωτοφανους Παγκοσμαιας Κρισης; Οτι θα συναντησει αδιανοητες αντιδρασεις; Οτι δεν ειναι δυνατοόν να αδειασεις τη Θαλασσα με το Κουταλάκι και μαλιστα Φουρτουνιασμένη;
θα ηθελα να πω λιγα λογια περι μοντελων γενικα.
Η αξιοπιστια των προβλεψεων ενος μοντελου κρινεται κατω απο προυποθεσεις.
πρωτα, εφ οσον γινονται γνωστες οι παραδοχες και οι υποθεσεις της κατασκευης τους
δευτερον, συγκρινοντας την επιτυχια των προβλεψεων τους σε γεγονοτα που εχουν ηδη συμβει. Ενα μοντελο μπορεις να το τρεξεις και σε μια συγκεκριμενη περιοδο στο παρελθον και να τσεκαρεις ποσο κοντα εχει πεσει στις πραγματικες τιμες των μεταβλητων.
και τριτον, να συγκρινεις τις προβλεψεις του στο μελλον, με προβλεψεις αλλων μοντελων. Αν συμφωνουν μεσα σε ενα ορισμενο ποσοστο λαθους, τοτε αυξανεται η αξιοπιστια του. Αν δεν συμφωνουν, τοτε θα πρεπει να εξηγησεις γιατι δεν συμφωνουν.
cynical
Θα έχουν περάσει πάνω από 18 μήνες που έλεγα εδώ μέσα πως η σκιαμαχία για ευρώ ή δραχμή το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς καθώς είναι ανύπαρκτο το πολιτικό υποκείμενο που θα αποπειραθεί να διαμορφώσει μια εναλλακτική πολιτική στον μονόδρομο της τρόικας και των καθεστωτικών δυνάμεων!
Είχα τονίσει όσο μπορούσα την ανάγκη για την διαμόρφωση μιας μίνιμουμ πολιτικής πλατφόρμας που στο πλαίσιο ενός στοιχειώδους προγραμματισμού θα εξέταζε με κάθε δυνατό τρόπο τις διάφορες εκδοχές μιας πορείας της χώρας ξεκινώντας από δύο και μόνο σταθερές: Ένα δραστικό κούρεμα του χρέους στην απλή λογική πως δεν μπορείς να αφήνεις τους πρωτεργάτες και γενεσιουργούς της κρίσης να συνεχίζουν να ρίχνουν τα βάρη της και να κερδοσκοπούν επί των εργαζομένων όπως συνεχίζει να κάνει σήμερα το τραπεζικό ιδίως κεφάλαιο!( Αυτό γιατί μπορεί να εμφανιστεί και κανένας υπερασπιστής των δανειστών εδώ μέσα.Έξω υπάρχουν άφθονοι.)Αν πρέπει να πληρώσουμε ,ότι μπορούμε χωρίς να καταβαραθρωθεί η χώρα,να πληρώσουμε όλοι κατά τις δυνάμεις μας!Από κει και πέρα αν κατορθώνουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες πραγματοποίησης του κουρέματος συγχρόνως με δραστικές αλλαγές στον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία μας (έλεγχος τραπεζών,δίκαια φορολογία,έλεγχος στρατηγικών τομέων οικονομίας όπως ενέργεια ,επικοινωνίες και καύσιμα),περιορισμός των κερδών και όχι των μισθών,σπάσιμο των καρτέλ,αλλά και η ΕΕ {Κεντρική δημόσια τράπεζα,μεταφορά πόρων στην περιφέρεια ,κοινή φορολογία,κοινός δανεισμός(ευρωομόλογο),δημοκρατική λήψη αποφάσεων από ευρωκοινοβούλιο κλπ }ίσως θα μπορούσαμε να μείνουμε στο ευρώ και να αποφύγουμε την οδυνηρή ούτως ή άλλως γέννηση μιας νέας δραχμής που όπως δείχνουν τα πράγματα αν ξεφύγουν από κάθε έλεγχο λόγω της ολιγωρίας και των δεσμών της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης με το κεφάλαιο μπορεί και να την υποστούμε χωρίς καμία προετοιμασία και με την κεντροδεξιά στο τιμόνι της χώρας!
Συνεχίζεται...
Η αξιοπιστια των προβλεψεων ενος μοντελου κρινεται κατω απο προυποθεσεις.
πρωτα, εφ οσον γινονται γνωστες οι παραδοχες και οι υποθεσεις της κατασκευης τους'
Βεβαια εδώ δεν εχουμε να κανουμε με Φυσικες επιστηες αλλά με ΙΟικονομικο κοινωνικές και Κυριως πολιτικές ..
Οπου και το ..Μοντελο πρπει να ειναι και αυτο εξαιρετικά συνθετο και να λάβειυποχη οσο γινεται τις Ψυψοκοινωνικές (συναισθηματα π.χ οργής , απελπισιας ) Οικονικικές (οικονομική παγκοσμια συγκυρια) Πολιτικές ( εδω θα ειχαμε να πουμε πολλά οπως για τοΤισσημαινει για τους Μισθωτους η Υποτιμηση)Οικολογικές (παγκοσμια Οικολογική -ενεργειακή κριση συν την οικονομική )
Γεωπολιτικές - Τουρκια , Ισραήλ Μεση Ανατολή
Και κυριως Το Πακοσμιο πολιτικό Κλιμα
Με αλλα λόγια α) Δεν εχουμε προηγουμενο ( γιατι η παρουσια συγκυρια Δεν πορει να συγκριθει με την Κριση του 29-30) και β) Ειναι σχεδόν Βεβαιο οτι η Προσχωρησει στη ..Δραχμή θα οδηγησει σε καταρρευση Ολου του Παγκοσμιου σκηνικου ... με συνεπειες καραμπολας
Και ειναι Εντυπωσιακό που τα εδώ παρουσιαζομενα ..Μοντελα δεν εκαναν την Παρμικρή αναφορά για ΟΛΕς τις αλλες πλευρες της Κρισης .
cynical,
σχετικά με τα μοντέλα και τις καμπύλες τους (που λένε!!!)
για το συγκεκριμένο μοντέλο του Μαριόλη (στηρίζεται στη θεωρία της ανάλυσης εισροών-εκροών)δίδονται οι παραδοχές και οι υποθέσεις κλπ. Μπορείς να δεις εδώ http://bit.ly/rg8E4G
Επίσης είναι δοκιμασμένο με επιτυχία στην υποτίμηση το 1998.
Εχει σημασία το να έχουμε έστω και μια εκτίμηση προς τα πάμε σε μια περίπτωση υποτίμησης.
Για την κρίση της αργεντινής: Γίνανε φοβερά σφάλματα από όταν αρνήθηκε το ΔΝΤ να εμβάσει μία δόση και αποφασίστηκε η χρεοωκωπία. Δεν υπήρχε ουσιαστικά κεντρική τράπεζα, δεν υπήρχε συντονισμός, το νόμισμα όταν αποσυνδέθηκε μετά ξανασυνδέθηκε σε σταθερή ισοτιμία χωρίς να εχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και χωρίς κατάλληλο έλεγχο κεφαλαίων κλπ κλπ. Τους πήρε δύο μαύρα χρόνια (με εναλλαγή 5-6 κυβερνήσεων) μέχρι να συνέλθουν. Αλλά συνήλθαν και με το παραπάνω. Το 2006 το εισόδημα άρχισε να ξεπερνά τα πρό κρίσης επίπεδα.
επισης θα περιμενα απο μια συζητηση Της Ριζοσπαστικής αριστεράς που προετεινει ενα - στις σημερινές Παγκοσμιες- συνθηκες - εκ των πραγματων - επαναστατικό προταγμα να προτεινει Μεταξύ αλλων και κανα προταγμα για Πληρη και χωρις αποζημιωηση κρατικοποιηση της Περιουσιας της Εκκληισας (παραδειγα λέω)
λΈΜΕ ΤΩΡΑ ..
Cynical
Εν ολίγοις λοιπόν, αντί να περιγράφει ο καθένας τον δικό του μονόδρομο και να σχεδιάζουμε επί χάρτου ως ευρωφόροι ή δραχμοφόροι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στον πρωταρχικό στόχο: πως θα αλλάξουμε τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς ώστε να είμαστε πια σε θέση να επηρεάσουμε την κατάσταση.
Μα θα αντιτείνουν κάποιοι πως θα πείσουμε χωρίς εμπεριστατωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο προς συγκεκριμένη κατεύθυνση;
Νομίζω πως οι γενικές ,πάγιες και πανανθρώπινες αξίες της αριστεράς μπορούν να προσελκύσουν ακόμη ,φτάνει αυτή να μην δίνει την αποκρουστική εικόνα μιας οικογένειας που αλληλοσπαράζεται διαμοιράζοντας τα ιμάτια του νεκρού πατέρα της! Ο κόσμος έχει αντιληφθεί τα αδιέξοδα που τον έχουν οδηγήσει τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα ,έχει σιχαθεί τους εκπροσώπους των μεγάλων κωμάτων και περιμένει να δει μπροστά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει, μια αριστερά που συνειδητοποιεί τα διακυβεύματα της εποχής!
Είναι ηλίου φαεινότερο πως η ιερά συμμαχία των προθύμων και συνετών οφειλετών της ΝΔ του ΛΑΟΣ και του ΠΑΣΟΚ έχουν εκπέσει οριστικά στην εκτίμηση του λαού που απεγνωσμένα αναζητεί μια εναλλακτική πρόταση εκφρασμένη δυναμικά και ενωτικά από την αριστερά για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων!
Όταν και αν η πιθανότητα αλλαγής γίνει ορατή και πυκνώσουν οι τάξεις μας τότε θα έχουμε όλο τον καιρό ,σταθερά προσηλωμένοι στην υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας ,στην προστασία του περιβάλλοντος,στην δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και δικαιοσύνης να εφαρμόσουμε όλα εκείνα τα επί μέρους που θα δικαιώνουν τους εργαζομένους και όχι τους εκμεταλλευτές τους! Και όλα αυτά μπορούν να δρομολογηθούν και να γίνουν πραγματικότητα αν επιλέγουμε να συζητάμε και να αναδεικνύουμε τα θέματα που συμφωνούμε, προχωρώντας έτσι βήμα-βήμα και αφήνοντας την εμπειρία ,την διαρκή πάλη και τα διδάγματα της όποιας κοινής πορείας να λύσουν τα υπόλοιπα.
Αν παρελπίδα συνεχίσουμε να μη συνειδητοποιούμε πως είμαστε βαριά ηττημένοι ,αποτυχημένοι και ανίκανοι να υπερασπίσουμε τους συντρόφους μας και έτσι να κατεβούμε ο καθένας από το καλάμι του ,τότε το μόνο που μας περιμένει ίσως θα είναι μια καλύτερη σειρά στις οντισιόν, για το ρόλο του καβαλάρη του Ροσινάντε, που θα διοργανώνουν οι σημερινοί και αυριανοί μάνατζερ της ζωής μας!
Ο (ταξικός)εχθρός είναι μπροστά μας,δεν είναι δίπλα μας!
Νίκο, η κατάσταση της διαλυμένης αριστερής οικογένειας προϋπάρχει της συζήτησης για την έξοδο ή παραμονή στο ευρώ. Πίσω δε από την εν λόγω συζήτηση κρύβονται ολόκληρες πολιτικές γραμμές και προγράμματα με τις διαφορές τους. Δεν είναι φετιχιστικού τύπου η συζήτηση που γίνεται, ακόμη και εάν δείχνει έτσι καμία φορά επειδή προτάσσονται τεχνικά θέματα. Πολιτική συζήτηση γίνεται. Αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, αλλά αν δεν θέλεις να μείνει στο επίπεδο του ευχολόγιου, του συναισθήματος και της αγνής επιθυμίας πρέπει να προτείνεις και πως εφαρμόζονται στην πράξη οι διαχρονικές αξίες της αριστεράς που λες. Ας πούμε συσπείρωση γύρω από την ΕΛΕ, ή από τις τοπικές ομάδες πρωτοβουλίας κατά του Μνημονίου, ή δημιουργία νέου πολιτικού μετώπου, ή σύσταση νέου κόμματος κλπ. Όμως, τι ακριβώς προτείνεις και πάνω σε ποια πολιτική βάση θα προκύψει η πολυσυζητημένη ενότητα ; Εδώ στις εκδηλώσεις που γίνονται για να παρουσιαστεί μία άποψη (πχ αυτή για την υποτίμηση) δεν καλείται η αντίθετη. Στο πάνελ υπάρχουν 4-5 εισηγητές που συμπληρωματικά καλύπτει ο ένας τον άλλον, τρώγεται ο χρόνος και μετά την πλύση εγκεφάλου, άντε να γίνουν και μερικές ερωτήσεις ή τοποθετήσεις του λεπτού από το κατάκοπο ακροατήριο. Με τέτοια δημοκρατική αντίληψη πως θα γίνει διάλογος και σύνθεση απόψεων για να υπάρξει βάση σε μία κοινή πολιτική δράση ;
Κώστα, καλά δεν θα σου φορτώσω (ούτε και στους "αντιπάλους") όλες τις αμαρτίες για την κατάσταση στην αριστερά ,απλά ήθελα να τονίσω πως η διαμάχη ευρώ-δραχμής μπορεί και πρέπει να περιμένει! Η κατάσταση στην οικογένεια προυπήρχε, συμφωνώ και ίσως τροφοδοτεί και επαυξάνει κάθε διαφωνία, γιατί δημιουργεί και την ανάγκη διαφοροποίησης του προιόντος που προσφέρει το κάθε μαγαζί στην αγορά,αν με εννοείς, που με εννοείς νομίζω.Τώρα πολλές από τις αλληλοκατηγορίες είναι απλώς αποτέλεσμα καχυποψίας και μόνο. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν πολλά οργανωτικά ζητήματα ορθάνοικτα ,αλλά προηγείται πρώτα μια πολιτική απόφαση που οφείλουμε να ενστερνισθούμε όλοι και που πρέπει να είναι :
Ανοικτός διάλογος χωρίς αποκλεισμούς,όλοι κόμματα και πρωτοβουλίες καλούνται να συμμετέχουν ,είμαστε μαζί ,αγωνιζόμαστε μαζί σε όλους τους χώρους ενάντια στους υποστηρικτές της κυβέρνησης ,της ΝΔ και του ΛΑΟΣ,σε περιφέρειες,σωματεία,Τοπ.Αυτ. συλλόγους,πανεπιστήμια ,στην βουλή διαμορφώνοντας μια πλατιά συμμαχία για τις εκλογές και συζητάμε διαρκώς για να βρούμε την πλήρη και κοινή συνισταμένη χωρίς προαπαιτούμενα,πέραν των αυτονοήτων!Αυτό το κάλεσμα οφείλει να το κάνει το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ,η ΔΗΜΑΡ ,η ΕΛΕ ,ο κάθε ενεργός πολίτης,εσύ κιεγώ .¨Οποιος από αυτούς δεν το κάνει είναι υπόλογος απέναντι στους εργαζομένους!¨Όποιος το κάνει πρώτος με αυτό το απλό σκεπτικό εγώ θα τον ακολουθήσω.Νομίζω και πάρα πολύ άλλοι.
Επιτρέπεται να αμφιβάλλουμε πως αν αύριο δημιουργηθεί ένας τέτοιος συνασπισμός θα παραμελήσει τους εργαζόμενους ,δεν θα παλέψει για την μείωση της ανεργίας ,τον έλεγχο των καπιταλιστών,δεν θα διαχωρίσει την εκκλησία από το κράτος,δεν θα διαπραγματευτεί το χρέος καλύτερα από τους υπαλλήλους των τραπεζών,δεν θα υπερασπιστεί εν τέλει,για να μη μακρηγορούμε, το δημόσιο συμφέρον καλύτερα από τα νεοφιλελεύθερα τσιράκια του κεφαλαίου;Εδώ ισχυρίζεται πως θα το κάνει ο .. Αντωνάκης ,δεν μπορεί να το ισχυριστεί αξιόπιστα μια ενωμένη αριστερά;
Τέσπα ,αγαπητέ Κώστα ελπίζω να μου επιτρέπεις να σου πω ξανά πως εγώ ένας απλός εργαζόμενος είμαι και δεν πρέπει να μου απευθύνεις ερωτήματα σαν να έχεις να κάνεις με τον ..Λένιν ή τον Τρότσκυ και γιατί αυτά που με ρωτάς πρέπει να τα απαντήσεις και ο ίδιος τελικά ,αλλά είναι καλύτερα να προσπαθήσουμε να τα απαντήσουμε όλοι μαζί!
Δημοσίευση σχολίου