ΠΗΓΗ: Βαθύ Κόκκινο
Αν και για τους τακτικούς αναγνώστες του μπλογκ μας, το σημερινό δισέλιδο δημοσίευμα του «Ποντικιού» που τιτλοφορείται «Εχουμε υπογράψει το ξεπούλημα» δεν λέει κάτι καινούργιο, αξίζει να το παραθέσουμε ολόκληρο. Με την ευκαιρία θυμηθείτε ένα ανάλογο κείμενο του Δημήτρη Καζάκη που αναφερόμενος στο Μνημόνιο που έχει υπογράψει με τους συνεταίρους της η Ελληνική κυβέρνηση τόνιζε:
"Ανάλογη σύμβαση δεν υπάρχει στην ιστορία του ελληνικού κράτους από την εποχή της περίφημης «πράξης υποτέλειας» του Κωλέττη στα 1826. Με μόνο μια εξαίρεση, τις «δανειακές συμβάσεις» που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις των δωσίλογων με τις ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις κατοχής".
"Ανάλογη σύμβαση δεν υπάρχει στην ιστορία του ελληνικού κράτους από την εποχή της περίφημης «πράξης υποτέλειας» του Κωλέττη στα 1826. Με μόνο μια εξαίρεση, τις «δανειακές συμβάσεις» που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις των δωσίλογων με τις ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις κατοχής".
Πάμε τώρα στο σημερινό δημοσίευμα από το "Ποντίκι" που αναφέραμε:
Σε επικοινωνιακές κορώνες εσωτερικής κατανάλωσης αποδίδουν Βρυξέλλες και Ουάσικτον τις «αντιδράσεις» της κυβέρνησης για το ύφος των αποκρατικοποιήσεων. Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος του ΔΝΤ, που μετείχε στη διαδικασία και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας με την τρόικα από την πρώτη στιγμή, αναφέρει ότι οι όροι είναι ξεκάθαροι ως προς την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και πλουτοπαραγωγικών πόρων.
Όταν η τρόικα μας καλεί να πουλήσουμε (χαρίσουμε) τα πάντα - και μάλιστα επιχειρεί να προκαταλάβει τον τρόπο και το αντικείμενο των πωλήσεων προειδοποιώντας ακόμη και για τη διαφάνεια στη διαδικασία του ξεπουλήματος - δεν το κάνει ως... σύμβουλος, αλλά ως αντισυμβαλλόμενος και δικαιούχος.
Οι δανειστές έχουν το ελεύθερο να κατασχέσουν, να αγοράσουν (σε οποιεσδήποτε τιμές), να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν την κρατική περιουσία, όταν η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ξεπληρώσει το δάνειο που έχει λάβει. Και δυστυχώς, λόγω της εμπλοκής με τη βοήθεια της Ε.Ε. προς τη χώρα μας (που αποκαλύψαμε στο προηγούμενο φύλλο), η Ελλάδα βαδίζει προς αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, λοιπόν, στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης των 110 δισ. ευρώ από τον «μηχανισμό», υπέγραψε, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής, στο άρθρο 14, παρ. 5:
«Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Η εν λόγω παράγραφος υπεγράφη από τον υπουργό Οικονομικών και... δεν έχει κυρωθεί από τη Βουλή.
Δεδομένου λοιπόν ότι η Ελλάδα είναι ευάλωτη και καθόλου δύσκολο να βρεθεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της, ένα ακόμη εκβιαστικό χαρτί που έχει στα χέρια της η τρόικα είναι η δυνατότητα της να καταγγείλει τη σύμβαση δανεισμού.
Σε επικοινωνιακές κορώνες εσωτερικής κατανάλωσης αποδίδουν Βρυξέλλες και Ουάσικτον τις «αντιδράσεις» της κυβέρνησης για το ύφος των αποκρατικοποιήσεων. Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος του ΔΝΤ, που μετείχε στη διαδικασία και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας με την τρόικα από την πρώτη στιγμή, αναφέρει ότι οι όροι είναι ξεκάθαροι ως προς την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και πλουτοπαραγωγικών πόρων.
Όταν η τρόικα μας καλεί να πουλήσουμε (χαρίσουμε) τα πάντα - και μάλιστα επιχειρεί να προκαταλάβει τον τρόπο και το αντικείμενο των πωλήσεων προειδοποιώντας ακόμη και για τη διαφάνεια στη διαδικασία του ξεπουλήματος - δεν το κάνει ως... σύμβουλος, αλλά ως αντισυμβαλλόμενος και δικαιούχος.
Οι δανειστές έχουν το ελεύθερο να κατασχέσουν, να αγοράσουν (σε οποιεσδήποτε τιμές), να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν την κρατική περιουσία, όταν η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ξεπληρώσει το δάνειο που έχει λάβει. Και δυστυχώς, λόγω της εμπλοκής με τη βοήθεια της Ε.Ε. προς τη χώρα μας (που αποκαλύψαμε στο προηγούμενο φύλλο), η Ελλάδα βαδίζει προς αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, λοιπόν, στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης των 110 δισ. ευρώ από τον «μηχανισμό», υπέγραψε, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής, στο άρθρο 14, παρ. 5:
«Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Η εν λόγω παράγραφος υπεγράφη από τον υπουργό Οικονομικών και... δεν έχει κυρωθεί από τη Βουλή.
Δεδομένου λοιπόν ότι η Ελλάδα είναι ευάλωτη και καθόλου δύσκολο να βρεθεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της, ένα ακόμη εκβιαστικό χαρτί που έχει στα χέρια της η τρόικα είναι η δυνατότητα της να καταγγείλει τη σύμβαση δανεισμού.
Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 8, οι δανειστές (Ε.Ε. και ΔΝΤ) μπορούν να καταγγείλουν τη σύμβαση και να απαιτήσουν το ανεξόφλητο κεφάλαιο των δανείων ως άμεσα απαιτητό και πληρωτέο μαζί με τους μέχρι τότε τόκους.
Λόγοι καταγγελίας της σύμβασης, μεταξύ άλλων, είναι:
• Η αδυναμία της Ελλάδας να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό σε κάποιον από τους δανειστές.
• Η αδυναμία τήρησης υποχρεώσεων που απορρέουν από τις προβλέψεις του μνημονίου.
• Τυχόν παράνομες ή παραπλανητικές ενέργειες των ελληνικών αρχών.
Επιπλέον στο αναλυτικό κείμενο των χιλίων σελίδων γίνεται σαφής καταγραφή των φιλέτων που οι δανειστές ήθελαν να μπουν στη λίστα. Μέσα σε αυτήν υπάρχουν όχι μόνο νησιά και βραχονησίδες, αλλά και η προοπτική εξόρυξης φυσικού πλούτου! Πώς, λοιπόν, η κυβέρνηση, δεμένη με τέτοιους όρους, μπορεί να πει όχι στους τροϊκανούς; Με το δίκιο τους χαμογελούν ειρωνικά όταν ακούνε τους λεονταρισμούς εσωτερικής κατανάλωσης...
Λόγοι καταγγελίας της σύμβασης, μεταξύ άλλων, είναι:
• Η αδυναμία της Ελλάδας να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό σε κάποιον από τους δανειστές.
• Η αδυναμία τήρησης υποχρεώσεων που απορρέουν από τις προβλέψεις του μνημονίου.
• Τυχόν παράνομες ή παραπλανητικές ενέργειες των ελληνικών αρχών.
Επιπλέον στο αναλυτικό κείμενο των χιλίων σελίδων γίνεται σαφής καταγραφή των φιλέτων που οι δανειστές ήθελαν να μπουν στη λίστα. Μέσα σε αυτήν υπάρχουν όχι μόνο νησιά και βραχονησίδες, αλλά και η προοπτική εξόρυξης φυσικού πλούτου! Πώς, λοιπόν, η κυβέρνηση, δεμένη με τέτοιους όρους, μπορεί να πει όχι στους τροϊκανούς; Με το δίκιο τους χαμογελούν ειρωνικά όταν ακούνε τους λεονταρισμούς εσωτερικής κατανάλωσης...
Για τα μάτια του κόσμου
Η αντίδραση ακόμα και από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης για το ξεπούλημα υποχρέωσε τον πρωθυπουργό να δηλώσει ότι θα περάσει νόμο (!) με τον οποίο θα απαγορεύεται η πώληση δημόσιας γης. Κάτι βέβαια που απαγορεύεται από τη δανειακή σύμβαση, βάσει της οποίας μάλιστα τον περασμένο Ιούλιο η κυβέρνηση πέρασε την ακριβώς αντίθετη ρύθμιση.
Όπως είχε αποκαλύψει το «Π», υπό τον τίτλο «Τρόικα: Πουλήστε φθηνά ό,τι αξίζει» στις 26.7.2010, οι ζυμώσεις για τις πωλήσεις είχαν ξεκινήσει από το καλοκαίρι.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου πέρασε «νύχτα» στη Βουλή νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο:
* Δίνεται η εξουσία στη διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων να «αξιοποιήσει πάσης φύσεως περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου πέραν της προβλεπόμενης από την κείμενη νομοθεσία που έχει ήδη καταθέσει το ΥΠΟΙΟ».
Όπως είχε αποκαλύψει το «Π», υπό τον τίτλο «Τρόικα: Πουλήστε φθηνά ό,τι αξίζει» στις 26.7.2010, οι ζυμώσεις για τις πωλήσεις είχαν ξεκινήσει από το καλοκαίρι.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου πέρασε «νύχτα» στη Βουλή νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο:
* Δίνεται η εξουσία στη διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων να «αξιοποιήσει πάσης φύσεως περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου πέραν της προβλεπόμενης από την κείμενη νομοθεσία που έχει ήδη καταθέσει το ΥΠΟΙΟ».
* Η έννοια της λέξης «αξιοποίηση» διευρύνεται και συμπεριλαμβάνει «κάθε είδους συναλλαγή, δικαιοπραξία και εν γένει ενέργεια ή πράξη, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης του περιουσιακού στοιχείου, μέσω της οποίας το Δημόσιο θα μπορεί να αποκομίσει άμεση ή έμμεση ωφέλεια».
* Η διυπουργική θα μπορεί «να αποφασίζει για την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του κράτους και να εισηγείται την ίδρυση ημεδαπών εταιρειών (είτε ως μόνος μέτοχος, είτε ως εταίρος, είτε από κοινού με οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο), οι οποίες θα μπορούν να προβαίνουν στην απόκτηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου».
Με άλλα λόγια η επιτροπή θα μπορεί να αποφασίζει την πώληση περιουσίας του κράτους με συνοπτικές διαδικασίες και με στόχο να εισπράξει ώστε να βρίσκεται μέσα στους στόχους του μνημονίου. Εποπτεύων υπουργός της Επιτροπής ορίστηκε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και να υπογραμμίσουμε ότι οι συμβάσεις αξιοποίησης περιουσιακών στοιχείων εξαιρούνται από τον προληπτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και απαλλάσσονται από κάθε φόρο ή επιβάρυνση του Δημοσίου ή τρίτων. Άρα, για τι νόμο και ποια απαγόρευση μας μιλάει ο πρωθυπουργός;
Καλά πληροφορημένες πηγές ανέφεραν στο «Π» ότι, εξ αρχής, από τον Μάιο του 2010, όταν δηλαδή οι διαβουλεύσεις για το μνημόνιο βρίσκονταν στην τελική ευθεία, οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ ενημέρωσαν τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον υπουργό Οικονομικών ότι, για να προχωρήσει η βοήθεια, θα πρέπει να μπει στο παιχνίδι και η «τεράστια», όπως είπαν, ανεκμετάλλευτη δημόσια περιουσία.
Οι ενορχηστρωτές
Εκτός από τον Γ. Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου ενορχηστρωτές της όλης επιχείρησης ήταν ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν και ο «δικός του» Μπομπ Τράα. Τον ρόλο του εντολέα έλαβε αργότερα και ο Πολ Τόμσεν, ο οποίος όλους αυτούς τους μήνες φαίνεται πως πίεζε προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η διαδικασία καταγραφής της δημόσιας περιουσίας «ξεκίνησε τον Αύγουστο και αυτό που εκνεύρισε του τροϊκανούς την προηγούμενη εβδομάδα ήταν περισσότερο το γεγονός ότι η καταγραφή αργεί πολύ και οι ενδιαφερόμενοι... βιάζονται».
Σκοπός, αναφέρουν οι πηγές, «είναι να δημιουργηθεί άμεσα μια και μόνο εταιρεία που θα διαχειρίζεται όλη την κρατική περιουσία βάσει της τροπολογίας» που αναφέρουμε πιο πάνω. Κοινώς, ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα μπορεί άνευ ελέγχου να παραχωρεί τα δικαιώματα, με τη δικαιολογία ότι «θα μειώσουμε το χρέος». Όλα αυτά κανονικά και με τον (μνημονιακό) νόμο.
Σκοπός, αναφέρουν οι πηγές, «είναι να δημιουργηθεί άμεσα μια και μόνο εταιρεία που θα διαχειρίζεται όλη την κρατική περιουσία βάσει της τροπολογίας» που αναφέρουμε πιο πάνω. Κοινώς, ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα μπορεί άνευ ελέγχου να παραχωρεί τα δικαιώματα, με τη δικαιολογία ότι «θα μειώσουμε το χρέος». Όλα αυτά κανονικά και με τον (μνημονιακό) νόμο.
Η συμφωνία για την κρατική περιουσία έγινε γνωστή και στους υπηρεσιακούς παράγοντες της Κομισιόν και της ΕΚΤ λίγο πριν περάσει η τροπολογία τον Ιούλιο του 2010. Και παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις, ο υπουργός Οικονομικών, τη Δευτέρα στο Eurogroup, ανακοίνωσε στους ομολόγους του ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται πως θα προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες περιλαμβάνουν και πωλήσεις.
Τη λέξη «πωλήσεις» αναπαρήγαγε (σκοπίμως;) και ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ λέγοντας ότι το συμβούλιο υποστηρίζει τη δέσμευση της κυβέρνησης. Το σχόλιο προκάλεσε πανικό στο Μαξίμου και το ΥΠΟΙΟ, που επιχείρησε να τα μαζέψει (;) κυκλοφορώντας απόσπασμα από τις δηλώσεις του Γιούνκερ στα γαλλικά, όπου χρησιμοποιεί τη λέξη «αξιοποίηση». Όμως τις μετέπειτα δηλώσεις, που έγιναν στα αγγλικά και όπου ο πρόεδρος χρησιμοποίησε τη λέξη «πώληση», οι κυβερνώντες την έκαναν γαργάρα.
Επί της ουσίας, πάντως, ο Γ. Παπαkωνσταντίνου υποστήριξε στους 16 ομολόγους του της ευρωζώνης ότι το ύψοςτων 50 δισ. είναι επιτεύξιμο και ότι η «κυβέρνηση θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος και το μνημόνιο συνολικά».
Αυτό αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση άλλα λέει πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων και άλλα δημοσίως στο εσωτερικό της χώρας.
Σύμφωνα με αξιωματούχους του υπουργείου Οικονομικών, στο επικαιροποιημένο μνημόνιο θα αναγράφεται η λέξη «disnvestment of state property», δηλαδή «αποεπένδυση της κρατικής περιουσίας». Τι περιλαμβάνει αυτό; Τις μακροχρόνιες μισθώσεις (στις οποίες αναφέρεται η κυβέρνηση για τα μάτια του κόσμου), αλλά και τις πωλήσεις, την εκμετάλλευση και τη συνδιαχείριση. Δηλαδή η πρόταση αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, περιλαμβάνει νομικά όλες τις πιθανές ενέργειες.
Αυτό αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση άλλα λέει πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων και άλλα δημοσίως στο εσωτερικό της χώρας.
Σύμφωνα με αξιωματούχους του υπουργείου Οικονομικών, στο επικαιροποιημένο μνημόνιο θα αναγράφεται η λέξη «disnvestment of state property», δηλαδή «αποεπένδυση της κρατικής περιουσίας». Τι περιλαμβάνει αυτό; Τις μακροχρόνιες μισθώσεις (στις οποίες αναφέρεται η κυβέρνηση για τα μάτια του κόσμου), αλλά και τις πωλήσεις, την εκμετάλλευση και τη συνδιαχείριση. Δηλαδή η πρόταση αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, περιλαμβάνει νομικά όλες τις πιθανές ενέργειες.
Επίσης, όπως ανέφεραν κοινοτικοί αξιωματούχοι, το νούμερο των 50 δισ. ευρώ δεν βγήκε «τυχαία», αλλά ύστερα από σχετική μελέτη, την οποία παρουσίασε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού. Διερωτώνται μάλιστα πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μιλάει για μακροχρόνιο leasing από τη στιγμή που τα 50 δισ. θα πρέπει να μαζευτούν μέσα σε 5-6 χρόνια, άρα καθιστά αυτομάτως τις μακροχρόνιες μισθώσεις απαγορευτικές. Και αυτό γιατί τα έσοδα από μια ενοικίαση, για παράδειγμα, 100 ετών θα μπουν στα κρατικά ταμεία τμηματικά, σε βάθος χρόνου και όχι εφάπαξ. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι η πρόθεση της κυβέρνησης είναι τα άμεσα έσοδα και όχι η χρόνια αξιοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου