Αναγκαία η μείωση των στρατιωτικών δαπανών και όχι μισθών και συντάξεων

Πηγή: ΑΥΓΗ

Του ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ*

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, επιβάλλεται να επανεκτιμηθούν τα ποσά που κατευθύνονται σε στρατιωτικές δαπάνες. Αυτό άλλωστε συμβαδίζει και με τη γενικότερη τάση, των περισσοτέρων χωρών της Ευρώπης αλλά και του ίδιου του ΝΑΤΟ συνολικά. Φυσικά αυτό οφείλει να συνοδευτεί και με πρωτοβουλίες στον τομέα της διπλωματίας και για όλα αυτά προέχει η πολιτική βούληση για ανασχεδιασμό δράσης τόσο στον αμυντικό τομέα όσο και στον διπλωματικό τομέα.

Η Ελλάδα σπαταλά τεράστιους πόρους στον στρατιωτικό τομέα και οφείλει να πάρει σοβαρές πρωτοβουλίες.

Η αναγκαιότητα αυτή προκύπτει και με βάση πρόσφατα στοιχεία του ΝΑΤΟ, όπως και τα στοιχεία του Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI).

Με βάση τα τελευταία στοιχεία του 2009, για το οποίο έχουμε στοιχεία για όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, παρατηρούμε τα εξής δεδομένα (σημειώνεται ότι για τις δαπάνες τα στοιχεία υπολείπονται αυτών που δίνει το SIPRI).

1. Για τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, η στρατιωτική δύναμη ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού ήταν για την Ελλάδα 2,9%, με δεύτερη τη Βουλγαρία (1,2%). Η Ελλάδα πρωτοπορεί και ως προς τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η δύναμη είναι πολύ μικρότερη.

2. Εκτός των χωρών της Ευρώπης, για την Τουρκία, η στρατιωτική δύναμη είναι το 2,2% του εργατικού δυναμικού, για την Αμερική 1,4%, για το Ηνωμένο Βασίλειο 0,9%. Για να αξιολογήσουμε την ασκηθείσα πολιτική μας αναφέρουμε ότι η Ελλάδα ανάμεσα σε όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες της Ευρώπης για τις οποίες διατίθενται στοιχεία είχε τη μικρότερη μετά τη Ρουμανία μείωση στρατιωτικού προσωπικού (μείωση μεταξύ 1985 και 2009, περίπου 33%, όταν έχουμε χώρες που η μείωση φθάνει το 50-66%).

3. Σε σχέση με τις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην Ευρώπη, είμαστε πρώτοι στις δαπάνες ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες με 3,1 % του ΑΕΠ.

4. Όσον αφορά τόσο στο στρατιωτικό δυναμικό (% εργατικού δυναμικού) όσο και στις δαπάνες (% ΑΕΠ) έχουμε μια περίπου συνεχή μείωση όσον αφορά στις δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, τις τελευταίες δεκαετίες και για όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ.

5. Όμως για την τελευταία περίοδο, 2005 - 2009, ενώ για το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ έχουμε στασιμότητα ή μείωση των δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ, η Ελλάδα τις αύξησε από 2,8% σε 3,1 %.

Μπορούμε να αναφέρουμε εδώ ότι, με βάση τους υπολογισμούς που έχει κάνει το SIPRI, αν οι δαπάνες της Ελλάδας κυμαίνονταν στον μέσο όρο (1,4%) των χωρών Ε.Ε.-15, η Ελλάδα θα είχε εξοικονομήσει περίπου 67 δισ. ευρώ για το διάστημα 1988-2009.

Από όλα τα παραπάνω, με βάση την πορεία των στρατιωτικών δαπανών παντού, αλλά και στην Τουρκία, μπορούμε να πούμε ότι είναι εφικτή η μείωση της έντασης των δύο χωρών και η μείωση των στρατιωτικών δαπανών.

Κατά τη γνώμη μας λοιπόν, δεν έχει καμιά δικαιολογία η πολιτική των κυβερνήσεων μας να συνεχίζουν την αύξηση των εξοπλισμών. Η σημερινή κυβέρνηση οφείλει να πει, έστω σήμερα, με την τεράστια οικονομική πίεση τι σκέπτεται να κάνει. Θυμίζω ότι, παλαιότερα, πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Χριστοδουλάκης, Βάσω Παπανδρέου) είχαν αναφερθεί στην αναγκαιότητα δραστικής μείωσης των στρατιωτικών δαπανών.

Λοιπόν τι λένε σήμερα;

Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποτε συνέπεια σε εξαγγελίες «σοσιαλιστών» στελεχών;

Μπορούμε να αναφέρουμε ότι ο ΣΥΝ κρατά σταθερή θέση που μπορεί να βοηθήσει την κυβέρνηση αν θέλει να την αξιοποιήσει.

Αναφέρομαι στις πρωτοβουλίες που ο ΣΥΝ παίρνει επανειλημμένα αλλά και πρόσφατα. Ο ΣΥΝ, τις μέρες αυτές, προωθώντας την καλυτέρευση του κλίματος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (ODP) της Τουρκίας. Η συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο του Κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης(ODP) της Τουρκίας, Αλπέρ Τας, είναι ένα ακόμη λιθαράκι στην προσπάθεια για βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών και μείωση των εξοπλισμών τους. Η κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως και πρόσφατες σχετικά εξαγγελίες του Τούρκου πρωθυπουργού για μείωση των εξοπλισμών των δύο χωρών.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αδρανεί, αλλά οφείλει να πάρει αμέσως όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες που προωθούν τη συνεννόηση και κάνουν πραγματικότητα τη μείωση των εξοπλισμών. Μείωση που ασφαλώς δεν την βλέπουμε ενταγμένη στις σκοπιμότητες του Μνημονίου, αλλά στην προώθηση κοινωνικής πολιτικής σε παιδεία, υγεία, απασχόληση κ.λπ.