Οι "πόρνες", οι "εταίρες" κι εμείς

Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 16/06/2010

Ομοβροντία αρνητικών αξιολογήσεων για την ελληνική οικονομία, με κριτές και πάλι τους ενόχους για την παγκόσμια οικονομική κρίση, τους αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης και τις διασυνδεδεμένες μ' αυτούς διεθνείς τράπεζες.

Γιατί, όμως, οι διεθνείς οίκοι (οι χαρακτηριζόμενοι και ως "πόρνες του χρήματος") επιλέγουν και πάλι να χτυπήσουν, την ώρα μάλιστα που ελεγκτές του ΔΝΤ και της Ε.Ε. κρίνουν θετικά την εφαρμογή του Μνημονίου στη χώρα μας; Η πρώτη εξήγηση παραπέμπει στη λυσσαλέα επίθεση των κερδοσκόπων κατά του ευρώ. Η ελληνική οικονομία είναι ο αδύναμος κρίκος. Μόλις την Πέμπτη διοχετευόταν η υποβολιμιαία πληροφορία ότι επίκειται η υπαγωγή και της Ισπανίας στον μηχανισμό διάσωσης.

Αποκωδικοποιήσεις (ή τι εννοεί η κ. Μιράντα Ξαφά;)

Πηγή: Iστολογιον

via Radical Desire

Άλλη μια εξαιρετική ανάρτηση από το ιστολόγιον: ενδελεχέστατη αποδόμηση του άρθρου της Μιράντας Ξαφά, πρώην στελέχους του ΔΝΤ, στην Καθημερινή.

RD (Αντώνης).
---

Μερικά κείμενα θέλουν μετάφραση διότι είναι γραμμένα έτσι ώστε να μην λένε αυτό που λένε ευθέως αλλά, επειδή απευθύνονται σε μια υποκουλτούρα για την οποία οι λέξεις και τα νοήματα έχουν μια μετατόπιση από το κοινώς εννοούμενο συχνά αστρονομικής κλίμακας, να το λένε κωδικοποιημένα ώστε να μην τα εννοεί ο αμύητος αναγνώστης. Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα άρθρο της κ. Μιράντας Ξαφά πρώην στελέχους του ΔΝΤ, στην Καθημερινή με τίτλο "Καταχρηστικά προνόμια και λαϊκισμός" του οποίου η μετάφραση στην καθομιλουμένη, όπως θα φανεί, είναι "Εργασιακά δικαιώματα και δημοκρατία, απαράδεκτοι αναχρονισμοί". Πρόκειται για ένα κείμενο γραμμένο στην αργκό μιας υπερεθνικής ελίτ, αποκομμένης από την πραγματικότητα άλλων ομάδων πληθυσμού, σε βαθμό ιδιάζοντα.

Ακολουθούν περιορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο [εδώ σε απλό font], η απόδοση του πραγματικού τους νοήματος [σε πλάγια στοιχεία] και ο πραγματολογικός σχολιασμός [σε bold]... Οι τελικές προτάσεις της ΜΞ, ως πέρα από το μεταφράσιμο, θα σχολιαστούν απλά...

Γαλλία: Εκεί τουλάχιστον η Αριστερά Εκεί

εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 12/6/2010
της Χριστίνας Κοψίνη

Στην Ευρώπη η Αριστερά ξεκίνησε τη συζήτηση. Ας μην υπερβάλλουμε. Τη συζήτηση άνοιξαν οι Γάλλοι, με το βλέμμα στραμμένο... προς τις προεδρικές εκλογές του 2012.

Front de Gauche, Die Linke, ATTAC, PCF, PGE, IU, συνδικαλιστές και πανεπιστημιακοί, από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, μέλη της αριστερής ομάδας των 35 ευρωβουλευτών. Όλες οι ευδιάκριτες αριστερές τάσεις, πλην ΚΚΕ, συναντήθηκαν στις 4 και 5 Ιουνίου, στο Παρίσι, και αντάλλαξαν σκέψεις, διατύπωσαν ερωτήματα και επιχείρησαν δειλές απαντήσεις. Σε χαμηλούς τόνους και χωρίς μαζικό ακροατήριο, στην πανεπιστημιακή αίθουσα του Jusien, στο Παρίσι. Φυσικά, όλα αυτά πολύ μακριά από τα «επικίνδυνα» βόρεια προάστια της γαλλικής πρωτεύουσας που με μεγάλη δυσκολία σε πάει ακόμη και το ταξί.

'ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ'

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ»

του Αλέκου Αλάβάνου
[απο την παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Βεργόπουλου ''οι Aμετανόητοι'']

«Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο από αυτή την διανοητική «αυτοβιογραφία» του Κώστα Βεργόπουλου είναι η επιστημονική δράση, οι διάλογοι και οι στοχασμοί του που μοιράζονται ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Το χαρακτηριστικό αυτό συνηχεί και συμβολίζει μια περίεργη εγγύτητα οικονομικοπολιτικών τάσεων που βρίσκεται εν τη γενέσει της ανάμεσα στους δύο αυτούς τους τόσο απόμακρους γεωγραφικά και αναπτυξιακά χώρους. Στη Λατινική Αμερική είχαμε παλιές ευρωπαϊκές αποικίες, με σκληρές χούντες πριν λίγα χρόνια, με θεαματική κοινωνική πόλωση, αναπτυσσόμενες σήμερα. Στην Ευρώπη είχαμε αστικές δημοκρατίες, ώριμες αναπτυγμένες οικονομίες στο βορρά της, ένα καπιταλισμό με πιο έντονα στοιχεία κοινωνικών δράσεων από άλλους χώρους.

Αντικαπιταλιστική αριστερή απάντηση: Ερωτήσεις και Απαντήσεις

Πηγή: ΠΡΙΝ 13-6-2010

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΑΤΣΙΟΣ

Το «έθνος των εργαζομένων», η άλλη Ελλάδα των εκατομμυρίων Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, ανέργων, νέων, που επιζεί ανασαίνοντας έστω με καλάμι στους βάλτους που την καταδικάζουν ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός και η εργοδοτική και δοσμένη στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ μπορεί και πρέπει να βροντοφωνάξει: Η «κοινωνική κόλαση» ΕΕ – ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει αντικαπιταλιστική αριστερή απάντηση στην επίθεση:

Άμεση στάση πληρωμών και κατάργηση του ληστρικού, χιλιοπληρωμένου, ιμπεριαλιστικού χρέους και όχι φόρτωμά του στους μισθούς και στις συντάξεις. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις τώρα, ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλειά (βασικός μισθός 1.400 ευρώ).

Άμεσο πέρασμα στο δημόσιο, με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση, του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων που κλείνουν και των βασικών στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Καμιά ιδιωτικοποίηση.

Σύνταξη στα 55, με 30 χρόνια δουλειάς. Πίσω τα κλεμμένα στα Ταμεία, όχι στα “επιδόματα κηδείας” που φέρνει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Ίδρυση ταμείου κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικού παντοπωλείου στο Δήμο Κορινθίων

Πρόταση κοινωνικής δράσης από το Δήμο Κορινθίων :

Ίδρυση ταμείου κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικού παντοπωλείου. Τα πρώτα χρήματα να έρθουν από τους υποψηφίους των εκλογών.

Γράφουν : Λάμπρος Κωστάρας, Λεωνίδας Φωτιάδης

Η Κορινθία βρίσκεται απέναντι στη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Η ανεργία καλπάζει και η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματική ύφεση η οποία παράγει μακροχρόνιους ανέργους, ανασφάλεια και εγκληματικότητα. Η ψυχολογία της κοινωνίας είναι εξαιρετικά αρνητική ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη άμεσης ανάκαμψης. Αναπτύσσονται εύλογες πολιτικές και κοινωνικές αντιστάσεις οι οποίες δείχνουν το μέγεθος του προβληματισμού και της απόγνωσης των κοινωνικών και παραγωγικών τάξεων.

Θεωρούμε ότι η αυτοδιοίκηση, ως πλησιέστερη στον πολίτη, οργανωμένη δομή, έχει ρόλο και μπορεί να αναλάβει δράσεις οι οποίες είναι δυνατό να λειτουργήσουν ανακουφιστικά στις ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας.

Φάρμακο ή δηλητήριο;

Πηγή: Έθνος on-line

Από τον Κώστα Χ. Χρυσόγονο, Καθηγητή Νομικής Α.Π.Θ.

Η αλήθεια για τον μηχανισμό «στήριξης της ελληνικής οικονομίας», τον οποίο υπερηφανεύεται ότι εξασφάλισε η κυβέρνηση προκειμένου να διασώσει (υποτίθεται) την Ελλάδα από τον (ορατό) κίνδυνο της πτώχευσης, περιέχεται στη δανειακή σύμβαση που ήρθε πρόσφατα για κύρωση στη Βουλή. Το κείμενο αυτό είναι ό,τι πιο ταπεινωτικό για την εθνική μας αξιοπρέπεια έχει δεχθεί ελληνική κυβέρνηση από την εποχή που ο διαβόητος Πιουριφόι, πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις και υπαγόρευε αλλαγές στον εκλογικό νόμο (!) με δημόσιες δηλώσεις του.

«Είμαστε οι πολλοί, θα σας νικήσουμε»

Πηγή: Το ΒΗΜΑ

ΣΠ. ΜΑΡΚΕΤΟΣ | Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Η ενορχηστρωμένη επίθεση που εκτυλίσσεται σήμερα ενάντια στη συνδικαλιστική ελευθερία είναι θλιβερή αλλά δεν εκπλήσσει. Εχοντας ειδικευθεί στη μελέτη του φασισμού γνωρίζω με πόση ευκολία τον υποστήριξαν στον Μεσοπόλεμο πολλοί ως τότε φιλελεύθεροι, όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άνοδο των εργατικών διεκδικήσεων και της Αριστεράς. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αρέσει να απεργεί. Κανείς δεν απεργεί αν δεν είναι αναγκασμένος να απεργήσει. Υστατο όπλο άμυνας των εργαζομένων· αν την περιορίσεις, έχεις τελικά εξέγερση. Το απεργιακό κύμα οφείλεται στο ότι οι εργαζόμενοι δέχονται πρωτοφανείς επιθέσεις στο βιοτικό τους επίπεδο και βλέπουν την κυβέρνηση να διαλύει το στοιχειώδες κράτος προνοίας και να καταργεί δικαιώματα κερδισμένα με αίμα, ενώ προεκλογικά είχε δεσμευθεί ότι θα έκανε ακριβώς τα αντίθετα. 

VIDEO ομιλιες από το Φεστιβάλ "Αναιρέσεις 2010" της ΝΚΑ και του ΝΑΡ

Αναιρέσεις 2010 - ομιλία Π. Παπακωνσταντίνου from NAR videos on Vimeo.



Συζήτηση με θέμα "Αριστερά και κρίση", τοποθέτηση Πέτρου Παπακωνσταντίνου, δημοσιογράφου, στελέχους του ΝΑΡ



Αναιρέσεις 2010 - ομιλία Δ. Καζάκη from NAR videos on Vimeo.

Moody’s: Kαλά τα μέτρα αλλά .. σκουπίδια τα ελληνικά ομόλογα

Πηγή: sofokleous10, 15-6

Πάνος Παναγιώτου – διευθυντής ΕΚΤΑ – 3VIP.com

Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και με τα δημοσιευμένα στοιχεία από τις αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ (εθνική στατιστική υπηρεσία, Υπουργείο Οικονομικών) το κρατικό έλλειμμα των ΗΠΑ αυξήθηκε από 1,14% του ΑΕΠ το 2007 στο 10,64% του ΑΕΠ το 2010 με την προοπτική η αυξητική τάση να συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια. Σε αυτό το ποσοστό δε συμπεριλαμβάνεται το κόστος της διάσωσης των Fannie Mae και Freddie Mac αλλά ούτε και το κόστος της εξαγοράς επισφαλών δανείων από το κράτος, πρακτική η οποία ασκείται με ακόμη μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ ότι μετά το σπάσιμο της φούσκας κατοικίας. 

ΕΛΛΑΔΑ: ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

ΔΕΥΤΈΡΑ, 14 ΙΟΥΝΊΟΥ 2010

Μερικές φορές η ίδια η πραγματικότητα όχι μόνο είναι εντελώς απίστευτη, αλλά χρησιμοποιείται ακριβώς το απίστευτο για να την κάνει ανεκτή. ‘Εχω την εντύπωση ότι αυτό ακριβώς γίνεται με την καμπάνια “ψυχολογικού πολέμου” κατά του ελληνικού λαού, που έχει εξαπολυθεί για να τον κάνει να αποδεχθεί πράγματα, μέτρα και πολιτικές εκτός πάσης λογικής. Tείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι αυτή η καμπάνια είναι σε μεγάλο βαθμό σχεδιασμένη, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι όσοι συμμετέχουν γνωρίζουν τον ρόλο που τους επιφυλάσσεται.

Έκτακτο συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας ζητούν συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ

Πηγή: ΑΥΓΗ

Πετρόπουλος Α.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/06/2010

«Αυτό το ασφαλιστικό δεν μπορεί να περάσει από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ» υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη, που αρχίζουν έστω και καθυστερημένα να κατανοούν τι ακριβώς ψήφισαν με το Μνημόνιο χρηματοδότησης. Η κατάσταση ωστόσο στη βάση του κόμματος και στα μεσαία συνδικαλιστικά στελέχη έχει ξεφύγει...

Συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα ασκώντας δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και καταλογίζοντας βαρύτατες ευθύνες στον πρωθυπουργό και σε κεντρικούς υπουργούς της κυβέρνησης "για την επαίσχυντη συμφωνία με Ε.Ε. και ΔΝΤ" ζητούν έκακτο συνέδριο της ΠΑΣΚΕ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, "για να αντικατασταθεί η σημερινή ηγεσία"!

Το ευρώ ευθύνεται για το ελληνικό χάλι;

Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/06/2010

ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ

Τελευταία πληθαίνουν οι αναλύσεις αριστερών οικονομολόγων για το αδιέξοδο που υπάρχει στην αντιμετώπιση του ελληνικού δημοσίου χρέους με τα λαμβανόμενα από την κυβέρνηση και υπαγορευόμενα από ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ αυστηρά μέτρα λιτότητας.

Οι αναλύσεις αυτές είναι σωστές γιατί με μηδενικούς ή υποτονικούς ρυθμούς ανάπτυξης και αυξανόμενα επιτόκια διεθνώς την προσεχή 5ετία ή και 10ετία είναι μαθηματικά βέβαιο πως δεν μπορούν να δημιουργηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή πλεονάσματα στην Ελλάδα ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος και να ανακάμψει βιώσιμα η οικονομία.

Δεν τους βγαίνουν τα νούμερα

Πηγή: Πριν, 13 Ιουνίου 2010

του Λ. Βατικιώτη

Σταθερή απόκλιση από τους στόχους

Να τους έπεισε είναι αδύνατο, τουλάχιστον όμως εκεί δεν αποδοκιμάστηκε όπως συμβαίνει σχεδόν σε κάθε δημόσια εμφάνιση του πρωθυπουργού στην Ελλάδα, από το Ηρώδειο μέχρι τελευταία την Αρκαδία. Ο λόγος γίνεται για το διεθνές συνέδριο των τραπεζών στην Βιέννη, όπου παρέστη για να διαβεβαιώσει πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει. Όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του είναι πέρα για πέρα αναληθή και προπαγανδιστικά (όπως οι άπειρες διαβεβαιώσεις που έδινε από την προεκλογική ακόμη περίοδο) και στόχο είχαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από την εν εξελίξει καταβαράθρωση της χώρας.

Οι φήμες και η πραγματικότητα των αριθμών

Πηγή: Το Ποντίκι, 14-6

Από σήμερα η αποστολή της τρόικας ξεσκονίζει πάλι τα μπακαλοτέφτερα της ελληνικής οικονομίας, με στόχο να εξεταστεί το αν θα πάρουμε την επόμενη δόση του δανεισμού. Μπορεί ο Παπακωνσταντίνου να εμφανίζεται σίγουρος ότι αυτή η «περιπόθητη» δόση θα εκταμιευθεί, αλλά ο ίδιος διευκρινίζει πως η διαδικασία δανειοδότησής μας από τον «μηχανισμό» της επιτήρησης τελεί υπό την αίρεση της πλήρους εφαρμογής του άκρως δεσμευτικού Μνημονίου.

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς έρχονται να ελέγξουν οι σερίφηδες της τρόικας, οι οποίοι εμφανίζονται εξαιρετικά «ανήσυχοι» για το αν καταφέρνουμε να επιτύχουμε τους στόχους που μας έβαλαν. Η τελική βαθμολογία στον τριμηνιαίο έλεγχο είναι αυτή που θα κρίνει την περαιτέρω εκταμίευση των δανεικών και όχι οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Οικονομικών και τα δημόσια λόγια υποχρεωτικής ευγένειας που εκστομίζονται στις διεθνείς συναντήσεις.

Μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα και στην Ιταλία

07:29 - Δευ 14/06/201,

Πηγή: tvxs

Μετά τους Έλληνες, τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς, ήρθε και η σειρά των Ιταλών να βγουν στους δρόμους και να διαηλώσουν εναντίον της λιτότητας που επεβλήθη τελικά και σε αυτούς.

Τουλάχιστον 100 χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στο κέντρο της Ρώμης κόντρα στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι που στοχεύουν σε συνολικές περικοπές ύψους 25 δισ. ευρώ για τη διετία 2011-2012. Το πρόγραμμα λιτότητας στη γειτονική Ιταλία προβλέπει, μεταξύ άλλων, πάγωμα για τρία χρόνια στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και μείωση κατά 5% στους μισθούς από 90.000 μέχρι 150.000 ευρώ το χρόνο και κατά 10% για τους μισθούς πάνω από 150.000 ευρώ.

Στο μεταξύ, σε νέες κινητοποιήσεις καλούν στις 19 Ιουνίου το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) και στις 25 Ιουνίου το μεγαλύτερο συνδικάτο της Ιταλίας, CGIL.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ : Από τη διαδήλωση της 12 Ιουνίου στη Γερμανία

Από την Αθήνα ως το Βερολίνο-Δεν πληρώνουμε για την κρίση σας

του Νίκου Αλεξάτου

Περισσότεροι από 40 000 άνθρωποι διαδήλωσαν το περασμένο Σάββατο 12 Ιούνη στη Γερμανία κάτω από το σύνθημα "Από την Αθήνα ως το Βερολίνο-Δεν πληρώνουμε για την κρίση σας". 

Σε δύο περίπου ισάριθμες από άποψης συμμετεχουσών/όντων διαδηλώσης σε Στουτγκάρδη και Βερολίνο συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς και πλήθος κόσμου διαδήλωσης ενάντια στον τρόπο με τον οποίο η γερμανική και οι άλλες ευρωπαίκές κυβερνήσεις διαχειρίζονται την χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική κρίση.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις δυναμικές διαδηλώσεις σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Δανία και Ρουμανία κινήματα απάντησαν πως η κοινωνία δεν είναι διατεθειμένη να συναινέσει στην αναδιανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω. Ειδικά μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας από την κυβέρνηση Μέρκελ που προβλέπουν περικοπές 30% στα γονεϊκά επιδόματα των εργαζομένων, κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης, την κατάργηση του γονεϊκού επιδόματος και της ασφάλειας σύνταξης σε όσους είναι άνεργοι πάνω από εξι μήνες, μηδενικές αυξήσεις σε συντάξεις και απολύσεις στο δημόσιο τομέα, η γερμανική κοινωνία φαντάζει ανήσυχη.

Εντοάρντο Σανγκουινέτι:«Σας μιλώ για τους προλετάριους: είναι το 98%της υφηλίου»

Στις 18 Μαΐου 2010 πέθανε ο μεγάλος Ιταλός ποιητής και κριτικός Εντοάρντο Σανγκουινέτι. Η εφημερίδα “Unita” δημοσίευσε την ίδια μέρα ένα παλαιότερο κείμενό του (2006) όπου εξηγούσε γιατί δεν είχε πάψει να είναι κομμουνιστής.

Πηγή: ΕΠΟΧΗ, 13-6-2010

Του
Εντοάρντο Σανγκουινέτι*

Στην ερώτηση γιατί δεν μπορώ παρά να θεωρώ τον εαυτό μου ιστορικό υλιστή –τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δω αλλιώς τον εαυτό μου- η απάντηση (βασισμένη πάνω σε προσωπικά επιχειρήματα, όπως η ιστορία μου, αλλά και θεωρητικά) θα μπορούσε να είναι η ακόλουθη. Αν έρθουμε σε αντίθεση με τις συγκεκριμένες συνθήκες της κοινωνίας, αν κριτικάρουμε την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις μορφές της, καθώς και τις συνθήκες εκμετάλλευσης που εφαρμόζει ο καπιταλισμός για να μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί, και αν θέλουμε να ξεφύγουμε απ’ αυτή την προοπτική, δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε από μια θέση εξέγερσης και να την παγιώσουμε στη συνέχεια σε μια θέση επανάστασης.

Περί ταξικής συνείδησης

Περνώντας, δηλαδή, σε μια ιστορική επίγνωση των ταξικών σχέσεων. Επομένως, το πραγματικό πρόβλημα είναι η ταξική συνείδηση: πώς καθορίζεται, πώς οργανώνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Πιστεύω ότι, αν φθάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα ενός πολύ ξεκάθαρου κειμένου, όπως το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ και του Ένγκελς, δεν μπορούμε να μην καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, τελικά, οι τάξεις που βρίσκονται αντιμέτωπες λόγω οικονομικών – κοινωνικών αιτίων είναι μόνο δύο: το προλεταριάτο και η αστική καπιταλιστική τάξη. Στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, στη σημερινή κατάσταση, το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο. 

Θα βιώσετε βαθιά ύφεση

Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

του Θανάση Τσίτσα

«Αν η ανάπτυξη παραμείνει αναιμική, είναι προετοιμασμένοι οι Ελληνες για όλο και σκληρότερα μέτρα για να πληρώσουν τους Γερμανούς;»

«Το πρόγραμμα σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας δείχνει απίθανο να πετύχει», εκτιμά ο διάσημος οικονομολόγος και πρώην διευθυντικό στέλεχος του ΔΝΤ, Σάιμον Τζόνσον.

Ο καθηγητής του ΜΙΤ σε πρόσφατο άρθρο του στο μπλογκ «baselinescenario», αναλύοντας την σκέψη του υποστηρίζει ότι για κάθε 1% μείωση κρατικών δαπανών επί του ΑΕΠ η συνολική ζήτηση στη χώρα μειώνεται κατά 2,5% επί του ΑΕΠ. Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου μειώσει τις δαπάνες της κατά 15% του ΑΕΠ, το αρχικό σοκ στη ζήτηση θα ήταν περίπου 30% του ΑΕΠ. Προφανώς αυτοί οι αριθμοί είναι απλουστευτικοί, παρ' όλα αυτά δείχνουν ότι η Ελλάδα θα βιώσει οξεία ύφεση. Σημειωτέον, το πρόγραμμα σταθερότητας υπολογίζει ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα πέσει κατά 4% φέτος, 2,6% το 2011 μέχρι να επιστρέψει σε ανάπτυξη το 2012.

Το χρέος περί το χρέος

Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/06/2010

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το προφανές είναι να ασχοληθεί κανείς με τα τεκταινόμενα στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα κάνει η Ανανεωτική Πτέρυξ, προς τα πού θ’ ανοίξει τις πτέρυγές της, πώς θα αντιδράσουν τα πτερωτά και τα εξαπτέρυγα των άλλων πτερύγων του ΣΥΝ, πότε επιτέλους θα ανοίξει τα φτερά της η αριστερά για να ξεφύγει από τη φυλακή του εαυτού της και την εξουθενωτική ομφαλοσκόπησή της. Αυτό είναι το προφανές. Το λιγότερο προφανές είναι να ασχοληθεί κανείς με τα τεκταινόμενα στον άλλο πόλο της αριστεράς, που θεωρητικά κάνει πάρτι στον Περισσό, γιατί θεωρεί ότι έχει την ευκαιρία να κερδίσει ζωτικό χώρο στις μαύρες τρύπες του αντίπαλου δέους. Θ’ ασχοληθώ με το δεύτερο.

Η «υπαρκτή Ευρώπη» και ο Συνασπισμός

Πηγή: Καθημερινή

via Radical Desire

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Η αυτονόμηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας από τον Συνασπισμό δεν προκαλεί έκπληξη. Από καιρό η κατάσταση στην Κουμουνδούρου θύμιζε νοσηρή συγκατοίκηση αποξενωμένων συζύγων, όπου ο χωρισμός είναι προτιμότερος από τη διαρκή φθορά. Πέραν των προβλημάτων πολιτικής τακτικής γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, το αναπάντητο δίλημμα που συνδαύλιζε διαρκώς την κρίση ήταν στρατηγικής φύσης: Αν ο ΣΥΝ θα εξέφραζε την ανανεωτική πτέρυγα της αντισυστημικής Αριστεράς -κάτι που θα τον προσανατόλιζε αναπόφευκτα σε αναζήτηση κοινής δράσης με το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις- ή θα εκφυλιζόταν σε αριστερή πτέρυγα της μεταρρυθμιστικής Κεντροαριστεράς, σε συμμαχία με κάποιας απόχρωσης (κοινοβουλευτικούς ή μη) «πράσινους». Η δρομολογημένη διάσπαση του ΣΥΝ ανοίγει τον δρόμο για μια επώδυνη, πλην λυτρωτική κάθαρση, με αντίκτυπο σε ολόκληρο το αρχιπέλαγος της Αριστεράς.

Η πολιτική υπό κατηγορία

Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία13-6Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ του ιταλού φιλοσόφου Μάσιμο Κατσιάρι και του πολιτικού επιστήμονα Ιλβο Ντιαμάντι αποτελεί μέρος των εργασιών ενός σεμιναρίου με θέμα την «Αντιπολιτική», που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο.

ΝΤΙΑΜΑΝΤΙ: Δεν είναι εύκολο να ορίσουμε ένα φαινόμενο ρευστό και φευγαλέο, όπως η αντιπολιτική. Η αντιπολιτική είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται σε πολλές περιστάσεις, σε πολλές εκδοχές, με διαφορετικά νοήματα. Αυτό όμως αντανακλά τη δυσκολία να ορίσουμε σήμερα την πολιτική. Με άλλα λόγια, σήμερα γίνεται πολύς λόγος για αντιπολιτική, επειδή είναι υπό αμφισβήτηση το νόημα της πολιτικής και το νόημα της δημοκρατίας. Η πολιτική για την οποία μιλάμε αναφέρεται συνήθως στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Το «αντιπολιτικό» κλίμα στην κοινή γνώμη εμπλέκει συνεπώς τους τόπους, τους πρωταγωνιστές, τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Και πρώτα απ' όλα τα κόμματα. Σε ένα δεύτερο επίπεδο και ταυτόχρονα, τους ηγέτες και την πολιτική τάξη· την ηγετική τάξη γενικότερα. Επομένως τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς με την ευρύτερη έννοια. Κατ' επέκταση, η αντιπολιτική επαναφέρει την αντιπαράθεση «εμείς» και «εκείνοι». «Εμείς» είμαστε εκείνοι που βρίσκονται έξω από τους κύκλους της εξουσίας και της αντιπροσώπευσης. «Εκείνοι» είναι η κάστα. Επειτα, η λέξη αντιπολιτική χρησιμοποιείται και για να υποδείξει μια σειρά παραγόντων που δρουν στο κοινωνικό πλαίσιο. Τα πρόσωπα και οι εκφραστές της «αντιπολιτικής αντιπροσώπευσης» είναι διαφορετικά: κινήματα διαμαρτυρίας, επιτροπές, ομάδες πολιτικών.

Η ζώνη του ευρώ και η διεθνής οικονομική κρίση

του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΙΟΛΗ*

Monthly Review Τεύχος Νο 53 > Εισαγωγή > Περί νομισματικών ζωνών > Η ζώνη του ευρώ > Η ζώνη του ευρώ και η κρίση > Βιβλιογραφικές αναφορές > Υποσημειώσεις (Κλικ!  για την κάθε υποενότητα. Εδώ αναδημοσιεύουμε μόνο την Εισαγωγή) Εισαγωγή Οι διεθνείς οικονομικές ολοκληρώσεις συνιστούν μορφές διευθέτησης και τρόπους ύπαρξης της αντίφασης ανάμεσα στην τάση διεθνοποίησης των «οικονομιών της αγοράς» και την εθνική συγκρότησή των, δηλαδή της βασικής, στο διεθνές επίπεδο, αντίφασης του υφιστάμενου συστήματος παραγωγής. Βρίσκονται, επομένως, σε μία κατάσταση δυναμικής ισορροπίας και χαρακτηρίζονται από τη μετατροπή των αποτελεσμάτων των σε νέα αίτια, στη βάση των οποίων τείνουν να αναπαράγονται σε μία υψηλότερη κλίμακα. Ωστόσο, όταν αδυνατούν, συνεπεία εσωτερικών ή μη εξελίξεων, να επιτύχουν την προαναφερθείσα διευθέτηση, γίνονται ασταθείς και, τελικά, μεταβαίνουν σε κατάσταση παραβίωσης ή αποσύνθεσης, όπως η Κοινή Αγορά Κεντρικής Αμερικής (1960) ή η Λατινική Νομισματική Ένωση (1865–1927), αντιστοίχως.