Ξέρει η Αριστερά να κυβερνήσει ;;...

Πηγή: Καθρέφτη καθρεφτάκι

Μας έχουν βομβαρδίσει τόσο πολύ, επί τόσα χρόνια, τα δυο κόμματα εξουσίας, που έχουμε ‘ξεχάσει’ σχεδόν πως υπάρχουν και άλλες πολιτικές. Όσοι (και είναι πολλοί) που διακηρύττουν πως ‘αυτά που λέει η αριστερά’ είναι ανέφικτα ή εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα ή ψεύδονται . Δεν υπάρχει ‘ανέφικτο’. Υπάρχει ή όχι αληθινή πρόθεση. Στις παρούσες συνθήκες αυτή η άλλη πολιτική ακούγεται ακόμη πιο ‘άπιαστη’, καθώς έχουμε υποστεί και μια έξωθεν επικοινωνιακή επίθεση, πως σώνει και καλά, μόνο οι προτάσεις της Ευρώπης είναι εκείνες που θα μας βγάλουν με ασφάλεια απ’ την ‘κρίση’. Όμως και εδώ πρέπει να σκεφτούμε δύο δεδομένα. Πρώτα, πως οι Ευρωπαίοι ‘τεχνοκράτες’ αγνοούν την Ελληνική πραγματικότητα (αναδείχθηκε τα δυο τελευταία χρόνια ανάγλυφα). Έπειτα, πως οι επιταγές της Ε.Ε. εξαρτώνται απ’ τους εκεί πολιτικούς συσχετισμούς και έχουν σαφώς ταξική ταυτότητα.

Ένα απ' τα ψέματα, που ακούμε τον τελευταίο καιρό, είναι πως η ‘αριστερά’ δεν έχει κανένα απολύτως πλάνο, πως δεν ξέρει να κυβερνήσει, κλπ. Είναι ένα ‘αληθοφανές’ ψέμα, μιας και η αριστερά δεν έχει πράγματι ποτέ της ασκήσει κανονικά την εξουσία. Βρισκόταν στην γωνιά της αντιπολίτευσης και απλά ‘διαμαρτυρόταν’. Όταν όμως διαμαρτύρεσαι, στην πραγματικότητα έχεις ‘μελετήσει’ πρώτα το ‘λάθος’ πριν να το καταγγείλεις. Και η αριστερά έχει από καιρό καταλήξει σε πάρα πολλά πάγια ‘αιτήματα’ επί όλων των ζητημάτων. Θα αρκούσε τα πάγια αυτά αιτήματά να τα …γράψει σ’ ένα χαρτί για να διαθέτει το μακράν καλύτερο ‘σχέδιο κυβερνητικής πολιτικής’.

Ισορροπίες τρόμου στην ευρωζώνη

Πηγή: Sofokleous 10

Εντυπωσιάζουν οι ομοιότητες του σκηνικού που διαμορφώνεται στην ευρωζώνη με αυτό που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.  Μπορεί η Ελλάδα να μην είναι Σοβιετική Ένωση, ωστόσο οι ισορροπίες τρόμου και ο διάχυτος οικονομικός φόβος, θυμίζουν όλο και πιο έντονα εκείνη την περίοδο, με τις ομοιότητες να είναι εντυπωσιακές.

Ο Jean Pisany-Ferry,  διευθυντής του ευρωπαϊκού think-tank Bruegel, αναλύει στους Financial Times τις επιλογές της Αθήνας, το ενδεχόμενο εξόδου της από το ευρώ και τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι επιλογές της Αθήνας

O διευθυντής του think tank διαχωρίζει το ζήτημα του προϋπολογισμού από τα εξωτερικά ζητήματα.  Ο προϋπολογισμός του 2012 προβλέπει μικρό πρωτογενές έλλειμμα, γεγονός που σημαίνει ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας, η Ελλάδα θα πρέπει να σφίξει και άλλο το λουρί, αλλά σε μικρό βαθμό.

Έρευνα του CEPS: Η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει μετά από μια χρεοκοπία

Πηγή: Capital.gr

Η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να ανακάμψει από μια χρεοκοπία πιο ομαλά από ότι μερικοί εκτιμούν αν οι πιστωτές της είναι πρόθυμοι να μειώσουν το επιτόκιο του τεράστιου χρέους της χώρας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας. 

Ειδικότερα, σε έκθεση του το Κέντρο Μελετών Οικονομικής Πολιτικής των Βρυξελλών (CEPS) εκτιμά πως πλέον η στάση των επίσημων πιστωτών της Ελλάδας (τρόικα) είναι ζωτικής σημασίας, καθώς έχουν συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της χώρας τη στιγμή που ο ιδιωτικός τομέας έχει περιορίσει σημαντικά την έκθεσή του σε ελληνικά ομόλογα. 

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, η συνολική δημόσια και ιδιωτική έκθεση στην Ελλάδα ανέρχεται στο περίπου 4% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της ευρωζώνης με τις εθνικές εκθέσεις να κυμαίνονται από το 2% της Ιρλανδίας στο 7% της Πορτογαλίας. 

Το CEPS τοποθετεί την συνολική έκθεση του επίσημου τομέα στην Ελλάδα στα 300 δισ. ευρώ στα οποία συνυπολογίζει τα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης, τα ελληνικά ομόλογα που έχει αγοράσει η ΕΚΤ και τα δάνειά της προς τις ελληνικές τράπεζες.

Η ατζέντα τους και η δική μας

ΠΗΓΗ: RedNotebook

Του Ηλία Ιωακείμογλου

Από την 7η Μαΐου μέχρι σήμερα, με εξαίρεση τις κεντρικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται στα τηλεοπτικά κανάλια για να απαντήσει στην ατζέντα των αντιπάλων του, συνήθως σε θέση άμυνας ακόμη και εάν αντεπιτίθεται αμυνόμενος. Όσο και αν αυτή η φάση της αντιπαράθεσης ήταν αναπόφευκτη, προφανώς αποκλείεται να συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, απλούστατα επειδή δεν μπορεί να είναι νικηφόρα. Απέναντι στην ατζέντα της δεξιάς στρατιάς του κ. Σαμαρά, μοιραία θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαραθέσει τη δική του ατζέντα, τη δική του πολιτική θεματολογία, με τις αιχμές της και τα κύρια ζητήματα, με προσδιορισμένα εκ των προτέρων τα δυνατά σημεία της και τα αδύναμα σημεία του αντιπάλου, με νοητικούς διαδρόμους που επιτρέπουν να περνάμε από τη δική τους ατζέντα στη δική μας και να αντιστρέφουμε τους όρους της συζήτησης.

Lapavitsas: It is in Greece’s interest to leave the euro

ΠΗΓΗ: FT

By Costas Lapavitsas

Greek politics is splitting into two camps to contest the coming election, one led by the rightwing New Democracy, the other by the leftwing Syriza. Both insist Greece must stay in the eurozone, even though New Democracy accepts the bailout programme, while Syriza rejects it. Yet harsh reality is now imposing itself. If Greece stays in the eurozone, it will die a slow death. If it leaves, it will go through a crisis, but will also have the opportunity to recover and reshape its society.

The eurozone crisis has little to do with fiscal incompetence in Greece or elsewhere. Its true cause is cumulative loss of competitiveness by peripheral countries as unit labour costs kept rising relative to the core. Large current account deficits resulted for the periphery, mirrored by surpluses for the core. Debts piled up as deficits were financed by borrowing abroad and as domestic banks expanded lending. There is an unbroken thread running from vast peripheral debt to frozen unit labour costs in Germany. 

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

πηγή: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλος

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Anatomy of a Bank Run

πηγή: Social Europe journal

 BY MARSHALL AUERBACK

The escalating run on the banks on Europe’s periphery is now front page news. Even the Germans no doubt realize that moving on a scale great enough to arrest such a bank run will risk potential Target 2 losses on a huge scale. The odds are some kind of huge ECB efforts to stem this run is at hand. If not, they risk a fully fledged banking collapse.

The European System of Central Banks (ESCB) is quite complex. The “backdoor” lender of last financing of the banks in the PIIGS that are losing deposits through the ECB is less than transparent. In spite of its complexities, the ECB can move quickly to arrest this problem. Of all the financial maladies that exist, the one with which the world has the most experience and therefore has developed the most effective tools to address is a bank run.

It is therefore a bit of a puzzle why one of the most commonly cited fears about a Greek departure from the Eurozone is that it would lead to a bank run in other Eurozone countries. The reason for the fears, as with all things European, is that politics prevents a common sense response. Politics is an obstacle, but in that panicked weekend in the future when the powers that be are worried about what might happen on Monday morning, all of the theoretical political obstacles that had prevented action will be forgotten. The points are obvious ones, but sometimes it is useful to reiterate the obvious in order to identify the real risks that exist in as complicated a set of circumstances as a Greek departure from the Eurozone might entail.

Paul Krugman on Euro Rescue Efforts 'Right Now, We Need Expansion'

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

In a SPIEGEL interview, Nobel Prize-winning economist Paul Krugman argues that this is not the time to worry about debt and inflation. To save the euro zone, he argues that the European Central Bank should loosen monetary policy and the German government should abandon austerity.

SPIEGEL: Mr. Krugman, does Greece have to leave the euro zone?

Krugman: Yes. I don't see too much alternative now. It's going to be terrible in the first year if they do leave. So I am really reluctant to say that it's a little bit like shouting "Fire!" in a crowded theater, but what is the realistic option here? It's not as if anything anyone's proposing has any hope at all of getting them out of the mess they're in.

SPIEGEL: If Greece should leave, will this finally contain the euro crisis or, rather, make things worse?

Krugman: What happens if Greece leaves? Then you have again a bank run in other peripheral countries because they've set the precedent. But, again, that could be contained with lending from the ECB (European Central Bank). What has to happen is that the ECB has to be willing to replace all euros withdrawn as is necessary. And I think the case we're making for that lending becomes a lot easier because the Greeks were actually irresponsible. The Greeks actually did behave badly, and so the political case for unlimited exposure to Greece is very hard to make. A much easier case to make is for Spain and then Portugal and Italy, all of which did nothing wrong on the official side. So you could argue that the bad actor has been ejected, but we need to save the good actors.

Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ και να υιοθετήσει δικό της νόμισμα προκειμένου να το υποτιμήσει και μέσω αυτής της διαδικασίας να ανακάμψει – όπως έκανε η Αργεντινή το 2002; Πολλοί είναι εκείνοι που παραπέμπουν στο παράδειγμα της Αργεντινής για καθοδήγηση σχετικά με το τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα σήμερα. Αλλά για να αξιολογήσουμε τις επιλογές της Ελλάδας και της Ευρωζώνης, πρέπει καταρχήν να αναγνωρίσουμε την πολιτική φύση του προγράμματος του ευρώ και την ανάγκη για κάθε πολιτική να είναι βιώσιμη.

Το ενιαίο νόμισμα ήταν πολιτικό σχέδιο και όχι οικονομικό. Σαν οικονομικό εγχείρημα, το ευρώ αποτελεί μια πρόταση με πολλά ελαττώματα. Η Ευρωζώνη δεν αποτελεί τη βέλτιστη νομισματική περιοχή και τα μέλη της έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και προτιμήσεις, ως εκ τούτου μακροπρόθεσμα χρειάζονται διαφορετικά επιτόκια και διαφορετικές ισοτιμίες. Όμως το ευρώ υπάρχει και ενσωματώνει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που αποτελεί το επιστέγασμα της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής πολιτικής.

Αποκήρυξη χρέους δεν οδηγεί αυτόματα σε Grexit

ΠΗΓΗ: euro2day

Η Ελλάδα είτε θα προβεί σε "προσεκτική" επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας και ίσως αναδιαρθρώσει και πάλι το χρέος της είτε θα χρεοκοπήσει και θα αποκηρύξει το χρέος της, εκτιμά η UBS, χωρίς να πιστεύει ότι το δεύτερο σενάριο θέτει τη χώρας εκτός ευρώ αυτόματα. Ζητούμενο για το ευρώ μια σύγχρονη συνθήκη Μάαστριχτ, καταλήγουν οι οικονομολόγοι του ελβετικού οίκου. 

Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, καθώς το κόστος της αποχώρησης είναι υπερβολικό τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη, εκτιμά η UBS. Εάν η Ελλάδα σκεφτεί να πραγματοποιήσει την έξοδό της από το ευρώ, οι αγορές, αλλά και όλοι οι καταθέτες στις τράπεζες θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής της απόφασης. 

Έχουμε το σερβίς !!....

·    

      ΠΗΓΗ: Καθρέφτη καθρεφτάκι

     

   Στην Ευρώπη η πολιτική ενοποίηση δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Ούτε καν η αμυντική. Ούτε καν η οικονομική. Ο ‘ευρωσκεπτικισμός’ είναι  εντονότατος και όλα δείχνουν έτοιμα να διαλυθούν εις τα εξ ων συνετέθησαν.  Το μεγάλο ζήτημα των διαφορετικών ταχυτήτων είναι οξύτερο παρά ποτέ. Η τελευταία μεγάλη διεύρυνση μετά την κατάρρευση του ‘υπαρκτού’ ήταν φανερό πως έγινε άρον-άρον για λόγους γεωπολιτικών  επιρροών. Στην ίδια την ‘καρδιά’ –υποτίθεται- της συμμαχίας (την Ευρωζώνη) η Βαβέλ χτίστηκε βιαστικά χωρίς προηγουμένως να προστατευτούν οι αδύναμοι κρίκοι του Νότου απ’ τις ληστρικές διαθέσεις των ισχυρών.

·         Υπό το βάρος της παγκόσμιας κρίσης, το πράγμα επιδεινώθηκε, αναδείχθηκαν οι τεράστιες αδυναμίες του. Η επί δεκαετίες υποκατάσταση του ‘κοινωνικού’  κράτους από το κράτος-υπηρέτη-των-αγορών, υποβάθμισε την ‘πολιτική’ σε απλό διαχειριστή οικονομικών μοντέλων, τους ‘πολιτικούς’ σε υπάκουους υπηρέτες της χρηματοπιστωτικής ‘χούντας’. Χούντας που τώρα αρνείται επίμονα να ‘πληρώσει’ την φούσκα που δημιούργησε, εξαθλιώνοντας τους λαούς.

Το εικονικό MATRIX του ευρώ

ΠΗΓΗ: Greek Rider

Μέσα στην τόση προπαγάνδα από όλα τα μέσα ενημέρωσης, με πλέον καθολικό αίτημα την παραμονή μας στο ευρώ με την καθολική φίμωση κάθε άλλης φωνής, λίγα επιχειρήματα μπορεί να πει κάποιος που να ακουστούν λογικά από έναν ουδέτερο παρατηρητή.

Ζούμε μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα όπως αυτήν στην ταινία μάτριξ όπου οι "Φύλακες" κυνηγούσαν τους ελάχιστους που είχαν παραμείνει στον πραγματικό κόσμο ώστε να μην ξυπνήσουν και τους υπόλοιπους από το όνειρο που έβλεπαν στα κουκούλια τους. Μια ένδειξη για να καταλάβει κάποιος ότι τον κορόιδευαν και ότι έβλεπε μια εικονική πραγματικότητα ήταν το Deja vu.

Αυτό αισθάνθηκα και εγώ τις τελευταίες μέρες δύο συνεχόμενες φορές σε σχέση με το ευρώ:

1) Η πρώτη ήταν όταν είδα τον Κάμερον να τραβάει το αυτάκι του ελληνικού λαού λέγοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Μα αυτός δεν ήταν παλιότερα που κορόιδευε την ΕΕ και την ΟΝΕ λέγοντας ότι το ευρώ είναι αποτυχημένο και ότι ευτυχώς τουλάχιστον που η Βρετανία δεν μπήκε στο ευρώ; Deja vu 1 !!

Όλα τα σκάνδαλα από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από το 1981

πηγή:zougla (via e-magazino)

ΠΑΣΟΚ  

1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ. 

2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας... 

στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου): 

-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα. 

Για το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαϊου 2012

ΠΗΓΗ: www.stavrosmavroudeas.wordpress (via contramee)

του Στ. Μαυρουδέα

”Το ΚΚΕ αποτελεί το μεγάλο ηττημένο της Αριστεράς όχι γιατί οι αγωνιστές του δεν συμμετέχουν στους αγώνες αλλά γιατί η σημερινή ηγεσία του ακυρώνει κάθε συμμετοχή με την σεκταριστική και ταυτόχρονα οπορτουνιστική γραμμή της που εντέλει υπονομεύει κάθε μαζικό κίνημα. Στο βαθμό που συνεχισθεί η πολιτική αυτή μόνο υπονομευτικό ρόλο θα παίξει ενάντια στο λαϊκό κίνημα, αναστέλλει αντί να ενισχύει την πορεία των μαζών προς τα αριστερά ενώ ταυτόχρονα αμαυρώνει τις κομμουνιστικές ιδέες. Η πολιτική του στο βρώμικο μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό μόνο απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί ενώ τα αδιέξοδα της γραμμής του και η οικτρή ανεπάρκεια της ηγετικής ομάδας του μόνο θλίψη προκαλούν στον κόσμο των ελλήνων κομμουνιστών. Στο βαθμό που δεν βρεθούν οι δυνάμεις που θα ανατρέψουν αυτή την καταστροφική πορεία η στενή κομματική προοπτική του προδιαγράφεται ως μίζερη ενώ ο διαλυτικός ρόλος του θα κοστίσει ακόμη περισσότερο στο λαϊκό κίνημα.”

του Σταύρου Μαυρουδέa

 1. Οι εκλογές αυτές αποτέλεσαν μία από τις πιο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολεμικής περιόδου. Σηματοδοτούν το τέλος της μεταπολίτευσης έτσι όπως αυτή άλλαξε το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σκηνικό της χώρας μετά την πτώση της χούντας (πρώτα εκτονώνοντας τον λαϊκό ριζοσπαστισμό, στη συνέχεια ενσωματώνοντας τον στο δικομματικό σύστημα και τέλος εγκαινιάζοντας μία περίοδο αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων). Οι εκλογές αυτές σηματοδοτούν το τέλος της μεταπολιτευτικής περιόδου ακριβώς γιατί η σημερινή δομική καπιταλιστική κρίση (που ξέσπασε το 2007-8) ξεθεμελιώνει όλη την προηγούμενη οικονομική, κοινωνική και πολιτική αρχιτεκτονική του συστήματος.

Ελληνοφρένεια: Κοινή επιστολή Άκη, Λάκη, Μάκη, πολιτικών κρατουμένων της Τρόικας

Πηγή: Ελληνοφρένεια

Διπλό νόμισμα: Ελλάδα, Καλιφόρνια, Αργεντινή

ΠΗΓΗ: euro2day

Dr. Money

Η ιδέα της συνύπαρξης δύο νομισμάτων σε μια χώρα δεν είναι κάτι καινούργιο. 

Ο Λένιν εισήγαγε ένα νέο μετατρέψιμο νόμισμα υποστηριζόμενο από τον χρυσό, τοchervonets, την περίοδο 1922-1924, σε μια προσπάθεια σταθεροποίησης τουsovznac (ρούβλι) που ήταν το κυκλοφορούν νόμισμα μέχρι τότε. 

Όμως, σε άλλες περιπτώσεις, το δεύτερο νόμισμα ήταν ομόλογα ή IOUs (χρεόγραφα αναγνώρισης οφειλής), τα οποία δεν έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με το χρήμα. 

Η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της πολιτείας της Καλιφόρνιας την ανάγκασε να πληρώσει με IOUs για δύο μήνες κάπου 100.000 υπαλλήλους της καθώς και άλλους λόγω έλλειψης ρευστού το 1992. 

H ίδια πολιτεία αναγκάστηκε να επαναλάβει το ίδιο εγχείρημα, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, π.χ. με τις επιστροφές φόρων, το 2009. 

Περιφέρειες της Αργεντινής, όπως εκείνη του Μπουένος Άιρες, εξέδωσαν χρεόγραφα, ονόματι patacones και lecops, για να κάνουν πληρωμές λόγω έλλειψης ρευστού πριν από τη χρεοκοπία του 2001. 

Μαστορεύοντας αφηγήσεις του μέλλοντός μας

Τι θα γίνει εάν σχηματίσουμε κυβέρνηση της Αριστεράς και πάμε σε μετωπική σύγκρουση με τις δυνάμεις του ευρωπαϊκού αστισμού; Θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε το ευρώ; Και αν το εγκαταλείψουμε τι θα συμβεί; Είναι δυνατό να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα;

Πηγή: σελίδα του Ηλία Ιωακείμογλου (via RedNotebook) Του Ηλία Ιωακείμογλου Στην οικονομία και στην ιστορία, όπως και στη φύση, η πορεία των πραγμάτων περνάει μέσα από μια μεγάλη σειρά "διακλαδώσεων": το σύστημα, που συνήθως βρίσκεται εκτός ισορροπίας, μπορεί να ακολουθήσει τον έναν ή τον άλλο δρόμο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ή τυχαία γεγονότα που μπορούν να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν (Επίκουρος, ο δόλιος ο Marx, Prigogine, Althusser). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας οικονομολόγος δεν πρέπει να διηγείται τρομακτικές ιστορίες αποκάλυψης για πιτσιρίκια ούτε ρομαντικές ιστορίες με ζαχαρωμένο τέλος. Η εργασία του είναι να προσδιορίσει και να περιγράψει τη μεγάλη βεντάλια ενδεχομένων που βρίσκονται ανάμεσα στη φρίκη της καταστροφής και την ευδαιμονία της αφθονίας. Ποιο ενδεχόμενο θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται από την πολιτική, και αυτή με τη σειρά της από την έκβαση των κοινωνικών αγώνων που είναι σε μεγάλο βαθμό εξωγενείς ως προς την οικονομία, διαθέτουν δηλαδή την σχετική αυτονομία της πολιτικής.

Το γερμανικό σχέδιο "ακρωτηριασμού" της Ευρωζώνης

Πηγή: Sofokleous 10

Το σχέδιο εξοστρακισμού της Ελλάδας από την Ευρωζώνη εφαρμόζει χωρίς προσχήματα πλέον το υπερσυντηρητικό ιερατείο του Βερολίνου, παρότι το διεθνές κλίμα έχει μεταβληθεί άρδην εις βάρος των θέσεών τους: ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητάει ανοικτά περισσότερο χρόνο και χρήμα για την Ελλάδα, ώστε να εφαρμοστεί ένα βιώσιμο πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης.

Καθώς η Ελλάδα μπαίνει στην προεκλογική περίοδο της δεύτερης κατά σειρά εκλογικής αναμέτρησης, με την οικονομία να κλυδωνίζεται επικίνδυνα από τη φυγή καταθέσεων και την κατάρρευση οικονομικής δραστηριότητας και δημοσίων εσόδων, Μέρκελ και Σόιμπλε, με συνεχείς, ακραίες δημόσιες δηλώσεις και αποκάλυπτες παρεμβάσεις στην εσωτερική πολιτική της χώρας επιχειρούν να ναρκοθετήσουν τον δρόμο προς την υπέρβαση του Μνημονίου, ώστε να περάσουν στην εφαρμογή του σχεδίου ακρωτηριασμού της Ευρωζώνης:

Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, για το οποίο είχε μιλήσει ανοικτά κορυφαίος γερμανός τραπεζίτης στον καθηγητή Γιάννη Βαρουφάκη, το σχέδιο των υπερσυντηρητικών κύκλων του Βερολίνου περιλαμβάνει τον "ακρωτηριασμό" της Ευρωζώνης αμέσως, με απομάκρυνση Ελλάδας και Πορτογαλίας, ώστε να "καθαρίσει" από "προβληματικά" κράτη.  Μέρος του σχεδίου αυτού, που δυστυχώς διευκολύνθηκε από ατυχέστατους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση του δεύτερου Μνημονίου, ήταν να "δεθεί χειροπόδαρα" η Ελλάδα με μια δρακόντεια δανειακή σύμβαση, που ουσιαστικά αποτέλεσε όχι βήμα διάσωσης της χώρας, αλλά προθάλαμο εξόδου από το ευρώ.

ΟΙ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Πηγή: Καθημερινή 20/5/2012

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

Η κρίση της Eυρωζώνης μετατρέπεται σε κρίση της δημοκρατίας, καθώς η βούληση των ψηφοφόρων συγκρούεται με την ισχύ των αγορών

Στο βιβλίο του «Μετά το Εθνος - Κράτος», που εκδόθηκε το 2000, ο Γερμανός στοχαστής Γιούργκεν Χάμπερμας διατύπωσε ορισμένες σκέψεις, οι οποίες στο φως της σημερινής κρίσης της Eυρωζώνης μοιάζουν προφητικές:

«Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το εθνικό κράτος χάνει βαθμιαία τη δυνατότητά του να επιβάλλει δασμούς, να αναζωογονεί την οικονομική ανάπτυξη και κατ' αυτόν τον τρόπο να σταθεροποιεί τις βάσεις της κοινωνικής του νομιμοποίησης (...). Αντιμέτωπες με τη διαρκή απειλή της διαφυγής κεφαλαίων, οι εθνικές κυβερνήσεις μπαίνουν σε μια τρελή κούρσα κατεδάφισης των κρατικών, προστατευτικών μέτρων και μείωσης του κόστους εργασίας. Αποτέλεσμα είναι η συσσώρευση εξοργιστικών προνομίων για τους λίγους, η διεύρυνση σε πρωτοφανή βαθμό των εισοδηματικών ανισοτήτων, η αύξηση της ανεργίας και η κοινωνική περιθωριοποίηση ολοένα και μεγαλύτερου πληθυσμού φτωχών».

Σ. Ντούλιεν: Δύο επικίνδυνοι μύθοι γύρω από την Grexit

ΠΗΓΗ: Το Βήμα

Βερολίνο, Γερμανία

Να μην παίζουν με τη φωτιά της ελληνικής εξόδου από το ευρώ, προειδοποιεί τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο γερµανός καθηγητής Διεθνούς Οικονοµίας και συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (ECFR) Σεµπάστιαν Ντούλιεν.

Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του ECFR ο καθηγητής Ντούλιεν, πρώην συντάκτης της οικονομικής εφημερίδας «Financial Times Deutschland», υποστηρίζει ότι δύο εξαιρετικά επικίνδυνοι και παραπλανητικοί μύθοι γύρω από τη λεγόμενη Grexit (έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη) ακούγονται στα ευρωπαϊκά πολιτικά «πηγαδάκια» το τελευταίο διάστημα.

«Ενώ τα προβλήματα που θα δημιουργήσει μία Grexit στην υπόλοιπη Ευρώπη παραγνωρίζονται, τα προβλήματα για την Ελλάδα διογκώνονται υπερβολικά» γράφει ο Ντούλιεν και προσθέτει: «Υποστηρίζεται ότι με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) έτοιμο και την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) να έχει αποφασιστεί, η εξάπλωση της ελληνικής κρίσης στην Ευρώπη δεν θα αποτελέσει πρόβλημα. Την ίδια στιγμή διαβάζουμε ότι η επαναφορά της δραχμής είναι σχεδόν αδύνατη. Υποστηρίζεται ότι θα χρειαστούν μήνες προετοιμασίας για την αλλαγή του νομίσματος, επειδή μόνο η εκτύπωση των χαρτονομισμάτων από μόνη της θα χρειαστεί καιρό και οι υπολογιστές και τα ATM θα πρέπει να επαναπρογραμματιστούν, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει και ότι θα πρέπει να κλείσουν τα σύνορα και να φυλάσσονται από στρατιώτες προκειμένου να αποφευχθεί η φυγή κεφαλαίου. Τέλος λένε ότι μετά από την Grexit, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πληρώνει για βασικά αγαθά, όπως καύσιμα και φάρμακα και ότι ο πληθυσμός της θα πεινάσει».

Ρiτσαρντ Πάρκερ: Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστροφική

 www.tovima.gr 20/5/2012

Την περασμένη Δευτέρα ο οικονομολόγος (καθηγητής του Χάρβαρντ) Ρίτσαρντ Πάρκερ, πρώην σύμβουλος του κ. Γ. Παπανδρέου, δήλωσε στο δίκτυο Sky News ότι το σενάριο της επιστροφής στη δραχμή «εξετάστηκε σοβαρά» από την Ελλάδα. Στη συνέντευξη που παραχώρησε αυτή την εβδομάδα στο «Βήμα της Κυριακής», ο διδάσκων στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών Kένεντι του αμερικανικού πανεπιστημίου εξηγεί με λεπτομέρειες τα μοντέλα που δοκιμάστηκαν το 2010 (πριν από το πρώτο μνημόνιο) και αναλύει τις προοπτικές της Ελλάδας μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Να αρχίσουμε από τη συνέντευξή σας στο Sky News. Αναφέρατε ότι η Ελλάδα εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Πότε έγινε αυτό, ποια ήταν τα επιχειρήματα υπέρ και κατά; 

«Κατ' αρχάς η συνέντευξη στο Sky News έχει μονταριστεί με στόχο τη δραματοποίηση. Αν προσέξετε θα δείτε ότι το βίντεο διακόπτεται όταν λέω ότι "εξετάσαμε την επιλογή της εξόδου από το ευρώ". Αυτό που έκοψαν είναι η περιγραφή τού τι συνέβαινε. Δεν ήταν μια πολιτική απόφαση, ούτε εμπλεκόταν ο τότε πρωθυπουργός. Εκείνη την εποχή συνεργαζόμουν με ανώτερους αξιωματούχους του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Εγώ ήμουν αυτός που είπε "κοιτάξτε, πρέπει τουλάχιστον να φτιάξετε ένα μοντέλο που θα περιγράφει την επιλογή της εξόδου. Μπορεί να εξαναγκαστείτε σε έξοδο, μπορεί να θέλετε να βγείτε οικειοθελώς, και δεν έχετε αίσθηση τι σημαίνει αυτή η επιλογή". Τους είπα ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υπηρετούν σωστά ούτε την κυβέρνηση ούτε τους έλληνες πολίτες. Ετσι κάναμε μια οικονομική άσκηση που ανέλυε τις επιλογές, ποιους τομείς της οικονομίας θα έπληττε περισσότερο μια συντεταγμένη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Δημιουργήσαμε σενάρια. Ηταν μια συνηθισμένη άσκηση επί χάρτου στην οποία εμπλέκονται οι οικονομολόγοι σε καταστάσεις κρίσης». 

Η κυρίαρχη αντίθεση και τα διασπαστικά διλήμματα στη σημερινή συγκυρία της κρίσης

Πηγή: Διαλεκτικά

του Κώστα Νικολάου

Μια καταιγίδα από διλήμματα επιχειρεί να αποπροσανατολίσει, να προκαλέσει σύγχυση, να διασπάσει, να φοβίσει και τελικά να ωθήσει σε συντηρητικές επιλογές τους πολίτες: Μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Μέσα ή έξω από το ευρώ; Ευρωπαϊστές ή αντιευρωπαϊστές; Μνημονιακοί ή αντιμνημονιακοί; Περισσότερο ή λιγότερο κράτος; Μεταρρυθμίσεις ή όχι μεταρρυθμίσεις; Υπευθυνότητα ή λαϊκισμός;

Με τη συστηματική και συνεχή διοχέτευση αυτών των διλημμάτων σε συνδυασμό με την πολιτική του «σοκ και δέος» (προωθούμενη ταυτόχρονα από παράγοντες στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας) επιχειρήθηκε η κατασκευή της συναίνεσης των πολιτών στο νεοφιλελευθερισμό. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 το κατασκεύασμα της συναίνεσης κατέρρευσε. Επιχειρήθηκε στη συνέχεια ο πολιτικός εγκλωβισμός (με κυβερνητική συστέγαση απόλυτα αντικρουόμενων πολιτικών) των δυνάμεων που αντιμάχονται τον νεοφιλελευθερισμό. Κι αυτό το εγχείρημα απέτυχε. Και οδηγηθήκαμε αναγκαστικά σε δεύτερο γύρο εκλογικής αναμέτρησης στις 17 Ιουνίου 2012.

Ποιά όμως είναι πραγματικά η κυρίαρχη αντίθεση στην κοινωνία, που εκφράζεται πολιτικά στις εκλογές, ενώ παράλληλα επιχειρείται να αποσιωπηθεί διαμέσου της ανάδειξης άλλων διλημμάτων;

Κανένας δεν είναι ασφαλής απέναντι στο Τρίτο Μνημόνιο

Πηγή: Unfollow #5

του Λ. Βατικιώτη

Θα χάσουν όσοι βιαστούν να δώσουν την προφανή απάντηση στην ερώτηση αν το πολεμικό Ιράκ έχει σχέση με την σύγχρονη Ελλάδα. Προς επίρρωση πιθανά ενός από τα πιο πνευματώδη και προφητικά συνθήματα που κοσμούν εδώ και χρόνια τους δρόμους της Αθήνας («μωρό μου έχουμε πόλεμο») πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας αποκάλυψε ότι το άγχος που βιώνουν οι έλληνες πολίτες είναι παρόμοιο με το άγχος στρατιωτών που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις! Έχοντας προφανώς ξεπεράσει προ πολλού το στάδιο της κατάθλιψης, της παραίτησης, ακόμη και της απόγνωσης όσοι συμμετείχαν στην έρευνα (που παρουσιάστηκε στο 9ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας) βρέθηκε ότι πάσχουν από μετατραυματική διαταραχή η οποία απαντάται συστηματικά σε στρατιώτες που επιστρέφουν από το Ιράκ, το Αφγανιστάν κι επίσης στα παιδιά της Παλαιστίνης που ακούν αβοήθητα τις ισραηλινές βόμβες να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους, ελπίζοντας να τη γλιτώσουν μια φορά ακόμη! Αυτή είναι η Ελλάδα δύο σχεδόν χρόνια μετά την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου και την υιοθέτηση ενός μπαράζ μέτρων άγριων περικοπών σε μισθούς, ημερομίσθια, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, με την ευθύνη της «Τρόικας εσωτερικού»: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Και ο θεός την 9η μέρα ήθελε να μοιράσει 18δις στους πιστούς του*

ΠΗΓΗ: Techie Chan

*για να θεωρηθείς πιστός, ισχύουν οι ίδιοι όροι και προϋποθέσεις που ίσχυαν και στο “δωρεάν χρήμα για όλους τώρα“. Παρακαλούνται όσοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα θα ειδοποιηθούν αρμοδίως από άγγελο φέροντα κρίνο.

Όταν ο θεός έφτιαξε το διαύγεια, ήταν αρκετά προνοητικός προκειμένου να το κάνει τόσο δύσχρηστο, έτσι ώστε κανείς -πέρα από τους πιο σκληραγωγημένους- να μην μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Όπως και με τη μηχανογράφηση του εθνικού τυπογραφείου αν δεν πήγαινες μιλητός στο τάδε φεκ της τάδε ημερομηνίας, ήσουν χαμένος από χέρι.

Αυτό είναι μια κλασική τακτική επικοινωνιακής διαχείρισης. Κρύβεις τα πιο σημαντικά μέσα σε μια θάλασσα από ασήμαντα πράγματα. Και επειδή οι δυνατότητες μας είναι περιορισμένες, η τακτική είναι συνήθως επιτυχημένη.

Σε αντίθεση με τους οχτρούς μου που πιστεύουν ότι είμαι η θεά κάλι με τα 10 χέρια και κατευθείαν πληροφόρηση από τη goldman sachs και analprobe σε απευθείας wireless σύνδεση με τους αριανούς, σας διαβεβαιώ πως είμαι ένας συνηθισμένος καραγκιόζης. Που προσπαθεί να παρακολουθεί τα νέα, όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται προκειμένου να μη χάνεται μέσα στη θάλασσα της άχρηστης πληροφορίας.

The euro is ripe for creative destruction

Guardian 20/5/2012

by Larry Elliott

The spectre of Lehman Brothers looms large in the world's financial markets. Memories of the chaotic days of September 2008 came flooding back as Alistair Darling appeared on TV amid reports of capital flight and bank runs.

Forget the idea that Europe's policymakers are better prepared this time than they were back then. Take with a pinch of salt the idea that they have a big enough war chest to cope with the consequences of a Greek exit from the single currency. The much-vaunted firewall is a Maginot line.

Events have moved quickly since the French and Greek elections a fortnight ago. Greek departure from the eurozone is now pretty much priced in by the markets, with the focus of attention on how bad the collateral damage will be. Expect the worst. Last week, pressure was mounting on Spain and its troubled banks. The idea that the European leaders who have been like rabbits in the headlight for the past two years can mastermind a clean break for Greece is utterly fanciful. The crisis will be messy, painful, prolonged and probably terminal.