Σε «αργεντινοποίηση» της Ελλάδας οδηγεί η εφαρμογή του Μνημονίου, υποστηρίζει ο διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας στο King's College του Λονδίνου, Στάθης Κουβελάκης, μέλος της πρωτοβουλίας οικονομολόγων για «παύση πληρωμών-έξοδο από το ευρώ».
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Συνεντευξη στον Μ. Λίτση
«Η πρόταση για παύση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος να τεθεί το θέμα της παραγραφής μέσω διαπραγματεύσεων του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», τονίζει, απαντώντας σε ερωτήσεις της «Ε» μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. «Εξοδος από το ευρώ σημαίνει έξοδος από έναν μηχανισμό που ρίχνει όλο το βάρος των πιέσεων του διεθνούς ανταγωνισμού στο εργασιακό κόστος και που οδήγησε σε μια ανισόρροπη ανάπτυξη, με ατροφική παραγωγική βάση».Ο Στ. Κουβελάκης μετέχει με μια πλειάδα Ελλήνων και ξένων αγωνιστών της Αριστεράς (οικονομολόγων, πανεπιστημιακών πολιτικών διανοητών) στη Διεθνή Διάσκεψη εναντίον του Μνημονίου κυβέρνησης ΔΝΤ-Ε.Ε., που οργανώνει από χθες- και συνεχίζεται σήμερα το απόγευμα-, το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης στο Πάντειο.
* Μήπως η πρόταση για παύση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ, αντί να βελτιώσει, επιδεινώσει την κατάσταση και προκαλέσει στην ελληνική οικονομία και κοινωνία φαινόμενα τύπου Αργεντινής;
«Αυτό που οδηγεί στην "αργεντινοποίηση" της χώρας είναι η εφαρμογή του Μνημονίου, με την επακόλουθη βαθιά ύφεση, τη διάλυση των κοινωνικών κατακτήσεων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας. Και όλα αυτά χωρίς καν να είναι σε θέση να λύσει το θέμα του δημόσιου χρέους. Η πρόταση για παύση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος να τεθεί το θέμα της παραγραφής μέσω διαπραγματεύσεων του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Η στάση πληρωμών ειδικότερα δίνει μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ σε αυτόν που παίρνει την πρωτοβουλία μιας τέτοιας απόφασης, ειδικότερα όταν χρωστάει πολλά και είναι σε θέση να προκαλέσει αισθητή ζημιά στους πιστωτές».
Εχει το κόστος του
Οπωσδήποτε έχει ένα κόστος, λόγω των αναταραχών που αναπόφευκτα προκαλεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και καθιστούν εξάλλου αναγκαία την εθνικοποίησή του. Αυτή η αναταραχή όμως πρέπει να συγκριθεί με αυτήν που ήδη προκαλεί, και θα προκαλέσει στο μέλλον, η σημερινή καταστροφική πορεία. Επιπλέον η πρότασή μας διαθέτει δύο ισχυρά πλεονεκτήματα: γλιτώνει άμεσα τον δημόσιο προϋπολογισμό από το βάρος των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους, που αναμένεται να ανέλθουν το 2011 σε 7% του ΑΕΠ, δηλαδή όσο σχεδόν και το δημόσιο έλλειμμα. Και ανταποκρίνεται κυρίως σε μια στοιχειώδη αίσθηση δικαίου ότι δεν πρέπει να πληρώνουν για την κρίση οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές τάξεις. Γι' αυτό είναι και μια λύση στην οποία κατέφυγαν κατ' επανάληψη κυβερνήσεις που αντιμετώπισαν έντονη κοινωνική πίεση από τα κάτω».
* Εξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει και ραγδαία υποτίμηση του εθνικού νομίσματος; Δεν θα κληθούν οι εργαζόμενοι μέσα από μία δεύτερη υποτίμηση να πληρώσουν το κόστος της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού, βοηθώντας στην ουσία τα «αφεντικά» τους που ενισχύουν έτσι την ανταγωνιστικότητά των επιχειρήσεών τους;
«Η ερώτησή σας μου γεννά την εξής απορία: πιστεύετε ότι η παραμονή στην ευρωζώνη, σε ένα μόρφωμα που καθηλώνει τους μισθούς και εντείνει την πόλωση μεταξύ χωρών του κέντρου και περιφέρειας στο εσωτερικό του, βοηθάει στο παραμικρό τους Ελληνες εργαζόμενους να ξεφορτωθούν τα αφεντικά τους; Η Ελλάδα, με διαχρονικά υψηλότερες του μέσου όρου της ευρωζώνης πληθωριστικές πιέσεις, εντάχθηκε με σαφώς υπερτιμημένη ισοτιμία στο ενιαίο νόμισμα, χάνοντας έτσι τη δυνατότητα αναπροσαρμογής της στο μέλλον.
Εξοδος από το ευρώ σημαίνει λοιπόν έξοδος από έναν μηχανισμό που ρίχνει όλο το βάρος των πιέσεων του διεθνούς ανταγωνισμού στο εργασιακό κόστος και που οδήγησε σε μια ανισόρροπη ανάπτυξη, με ατροφική παραγωγική βάση.
Σίγουρα δεν μας απαλλάσσει ως τέτοια από τον καπιταλισμό, διευκολύνει όμως την ανατροπή των συσχετισμών σε όφελος των δυνάμεων της εργασίας και ωθεί προς έναν άλλο τύπο ανάπτυξης. Γι' αυτό εξάλλου και η παραμονή πάση θυσία στο ευρώ είναι στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης, τόσο της ελληνικής όσο και αυτής όλων των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης».
* Δεν υπάρχει κίνδυνος να επιστρέψουμε σε καθεστώς ανταγωνιστικών υποτιμήσεων σαν αυτών της δεκαετίας του '30 που πυροδότησαν την ενίσχυση του εθνικισμού στην Ευρώπη;
«Ο πόλεμος των ισοτιμιών απορρέει από την τροπή που παίρνει η διεθνής καπιταλιστική κρίση. Η ανάκαμψη του τραπεζικού δανεισμού και των επενδύσεων χαρτοφυλακίου από τις αναπτυγμένες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες το 2009-10 οδηγεί σε άνοδο των ισοτιμιών των τελευταίων ως προς το δολάριο.
Αρα απειλεί τις εξαγωγές και την ανάκαμψη. Η δε πτώση του δολαρίου οδηγεί σε άνοδο του γεν και του ευρώ, τα οποία λειτουργούν ως καταφύγιο αξίας.
Η παραμονή μικρών και σχετικά πιο αδύναμων χωρών, όπως η Ελλάδα, στο ευρώ, δηλαδή σε ένα νόμισμα που λόγω των βάσεων πάνω στις οποίες έχει δημιουργηθεί (προτεραιότητα σε χαμηλό πληθωρισμό και αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία), τείνει να είναι "ισχυρό", δηλαδή υπερτιμημένο, σημαίνει μεγιστοποίηση των πιέσεων που δέχονται οι μισθωτοί και κλιμάκωση του κοινωνικού ντάμπινγκ. Είναι σαφές ότι οι χώρες που διαθέτουν το όπλο της εθνικής νομισματικής πολιτικής διευκολύνονται στο να περιορίσουν τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης. Κλασικό παράδειγμα είναι η Κίνα, η οποία ελέγχει στενά τις κεφαλαιακές ροές και δεν επιτρέπει την άνοδο της ισοτιμίας που θα έπνιγε τον παραγωγικό τομέα».
Ενα παγκόσμιο κίνημα
* Γιατί όχι ένα πανευρωπαϊκό κίνημα παραγραφής του χρέους των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου σαν αυτό της δεκαετίας του '90 για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου;
«Ενα διεθνές κίνημα παραγραφής του χρέους είναι αναγκαίο και έχει νόημα κατ' αρχήν στις χώρες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με κάποια οξύτητα. Η Ελλάδα δεν είναι στην ίδια θέση με την Ολλανδία, αλλά είναι βέβαια πιο κοντά στον ευρωπαϊκό Νότο, και, από αυτήν την άποψη, με εκτός Ευρώπης χώρες. Μου φαίνεται αδιανόητο να συγκροτηθεί ένα τέτοιο κίνημα στη λογική της μεταρρύθμισης της Ε.Ε. ή του καλού ευρώ.
Το κυριότερο όμως είναι ότι η πρόταση για μονομερή στάση πληρωμών, συνέπεια της οποίας είναι και η έξοδος από το ευρώ, και ένα τέτοιο διεθνές κίνημα, είναι απολύτως συμπληρωματικά. Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής κινητοποιήθηκαν για πολλά χρόνια ενάντια στον ζυγό του χρέους, ενίοτε με συντονισμένο τρόπο, τα κινήματα αυτά όμως είχαν αποτέλεσμα μόνο όταν συγκεκριμένες εθνικές κυβερνήσεις (όπως του Κίρχνερ στην Αργεντινή ή του Κορέα στο Εκουαδόρ) πήραν μονομερείς πρωτοβουλίες άρνησης αποπληρωμής του χρέους, δίνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο αποφασιστική ώθηση στον κοινό αγώνα. Ο πραγματικός διεθνισμός είναι αυτός που αρθρώνει το εθνικό με το διεθνές επίπεδο, και κατανοεί την πολιτικά καθοριστική σημασία του πρώτου». *
15 σχόλια:
Η επιστροφή στην δραχμή,που θα καταντήσει ενα εκατομμύριο το αυγό
όπως στην κατοχή, είναι η πρόταση του Κουβελάκη.
βλεπω το αυγο να πηγαινει 2 € και εσυ φιλτατε στελιο να μην μπορεισ να το αγορασεις.
δημητρης λαρισα
Εγώ πάλι να αυγό ζητάω, και να μη χρωστάω στον κόκκορα. Το αν θα πληρώσω με ευρώ ή δραχμές, ας το διαπραγματευθεί, την κατάλληλη στιγμή, στην κρίσιμη μεγάλη ώρα, η κότα. Μην είμαστε και πλεονέκτες.
Ο συγκεκριμενοσ οικονομολογοσ, οπωσ και οι ομοιοι του, υποστηριζει ο,τι του αρεσει εκ το ασφαλουσ, δεδομενου οτι ζει στο Λονδινο. ΚΑΙ , ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ, ΠΟΛΛΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ;ΕΥΡΩ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΛΙΝΑΣ. Ασ ζουσε και εργαζοταν στην Ελλαδα ο κυριοσ αυτοσ. Τοτε θα τολμουσε να πει κουβεντα για την εξοδο απο το Ευρω; Δεν ο πιστευω, γιατι, οπωσ ειπε και ο Στελοσ, δεν θα μπορουσε να αγορασει ουτε ενα αβγο !!!
Αν βγαίναμε από το ευρώ δεν θα έπεφταν μόνο οι μισθοί αλλά και οι τιμές όλων των προϊόντων-αξιών.
Αντίθετα τώρα πέφτουν πάλι οι μισθοί (και θα πέσουν πολύ περισσότερο) αλλά οι αξίες-τιμές μένουν οι ίδιες (ή ανεβαίνουν κιόλας).
Ωραία πατέντα το ευρώ, απορώ πώς το βιομηχανικό κεφάλαιο στη Γερμανία δεν το είχε σκεφτεί νωρίτερα....
Προς Ανώνυμο 11.42 δημήτρη Λάρισα
Ουτοπία ο Σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα.Ο Κουβελάκης πρέπει να είναι πιο σοβαρός.
προς δημήτρης Λάρισα 11:42 -> 2€ θα αγοράζεις το εισαγώμενο αυγό - το Ελληνικό θα κοστίζει 20-30 δραχμές!
Είναι αλήθεια πως για ένα διάστημα θα ζοριστούμε πολύ, αλλά αυτό θα είνα προσωρινό, ενώ το καλό θα είναι μόνιμο. Όπου και να ζούσε ο Κουβελάκης, την ίδια άποψη θα είχε. Έχει συγκεκριμένη αριστερή ιδεολογία και είναι συνεπής.
Γιάννης
Το καλό ποιο θα είναι βρε Γιάννη;
Ένας κρατικός καπιταλισμός;
Σωθήκαμε
GR,
Η υποτίμηση της δρχ δε σημαίνει και σωτηρία αυτομάτως.
Αντίθετα, πάλι θα κέρδιζαν οι ισχυρές επιχειρήσεις με τις εξαγωγές.
Η έξοδος από το ευρώ ως πανάκεια δε βελτιώνει τη θέση των εργαζομένων γιατί το θέμα είναι πολιτικό και απαιτεί πολιτειακές αλλαγές.
Tι πρεμεουρα ειναι αυτη που σας εχει πιασει με το ευρώ. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλαβω πως ειναι δυνατον να θεωρει κάποιος τον ευατό του αριστερό και προδευτικό άνθρωπο και υποστηριζει οτι πρέπει να μείνουμε στο ευρο. Καταλαβαίνω τον γιωργακη και το σαμαρα με τα κομματα τους και τους εκπρωσωπους των τραπεζιτων να μην θελουν να αρνηθουμε το χρεος και να φυγουμε απο το ευρώ. Τη κανουλα αυτοι την εχουν και την ανοιγουν οποτε θέλουν και ετσι εξαρτωμαστε απο τις ορεξεις της ΕΚΤ.Οταν ο ιδιος ο Γιουνκερ λεει«Ήξερα, ήξερα ακόμα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα. Εγώ δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα" Δηλαδή παραδέχεται κυνικά ότι η ευρωπη ειναι ενας μηχανισμόσ εκμετάλλευσης των χωρών σαν την Ελλάδα από τους ισχυρούς εταίρους, κυρίως τη Γερμανία και τη Γαλλία,Αν λοιπόν η χώρα μπήκε στην Ε.Ε. και το ευρώ προκειμένου με τα δικά της εξωτερικά ελλείμματα, με τη διάλυση της δικής της παραγωγικής βάσης να χρηματοδοτήσει την εξαγωγική ισχύ της Γερμανίας και της Γαλλίας, τότε θα πρέπει να παραμείνουμε εκεί?
Δεν θέλω να καταλογίσω δόλο σε οσους υποστηριζουν την παραμονη στο ευρω και δεν εχουν αμεσο η έμεσο νταλαβερι με την εξουσια και τους μηχανισμούς τους. Για αυτο που ειμαι σίγουρος ομως είναι οτι πάσχουν απο το σύνδρομο της Στοκχολμης.Μας βιάζουν μέσα στο ευρο και εσεις γουσταρετε!!!
jackob13
Δηλαδή παραδέχεται κυνικά ότι η ευρωπη ειναι ενας μηχανισμόσ εκμετάλλευσης των χωρών σαν την Ελλάδα από τους ισχυρούς εταίρους, κυρίως τη Γερμανία και τη Γαλλία
----------------------------------
Λάθος κάνεις είναι μηχανισμός εκμετάλλευσης όλων των εργαζομένων.
Πρόκειται για καπιταλιστική ομπρέλα όλων των ευρωπαϊκών εθνικών αστικών τάξεων
Δηλαδή οι Αγγελοπουλαίοι της Χαλυβουργικής, οι Βαρδινογιάννηδες της Μοτορ οιλ, οι Λατσηδες των ΕΛΠΕ-Πετρόλα και της Eurobank, οι υπόλοιποι τραπεζίτες, η ΔΕΛΤΑ και η ΦΑΓΕ, οι εφοπλιστές κλπ, όλοι αυτοί μπήκαν στο ευρω για να "θυσιαστούν" για το καλό της Γερμανίας? Για πολύ "αλτρουιστές" τους έχουν τους έλληνες καπιταλιστες μερικοί.
Γιατί δεν μπορούμε να αρνηθούμε το χρεος και να πούμε στα @@ μας και το ευρώ και η δραχμή, γιατί πρέπει ντε και καλά για να συγκρουστούμε με τους δανειστές να πρέπει να εξωραίζουμε ένα νόμισμα?
...Γιατί δεν μπορούμε να αρνηθούμε το χρεος και να πούμε στα @@ μας και το ευρώ και η δραχμή, γιατί πρέπει ντε και καλά για να συγκρουστούμε με τους δανειστές να πρέπει να εξωραίζουμε ένα νόμισμα?...
Για να επιβεβαιωθούν οι γραφές των ένθεν και ένθεν οικονομολόγων.
ΠΡΟΣ ΣΤΕΛΙΟ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΕΡΓΗΣΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΣ (ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΟΥ) ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙΣ ΜΑΧΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΣΤΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΣ Ή ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΧΡΕΑΖΕΤΑΙ ΘΑ ΟΡΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ (ΜΗ ΣΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΟΡΜΗΣΕΙΣ) ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΕΚΤΟΣ ΧΩΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΠΕΡΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ.
ΠΡΟΣ Yiannis
ειναι φανερο πως εαν συνεχισουμε με το ευρω και την εε δεν θα παραγουμε ουτε αυγα ή καλυτερα θα παράγουμε ως κότες αυγά για τους κινέζους-γάλλους-γερμανούς και δεν θα δικαιούμαστε να φάμε από τα αυγά αυτά. Και για να μην υπαρχει καμιά παρεξήγηση δεν ενδιαφέρομαι να σωσω την Ελληνική αστική τάξη αλλά τον εργαζόμενο κόσμο αυτής τησ χώρας όπου ανήκω και εγώ.
δημητρης λαρισα "αριστερη παρεμβαση στη θεσσαλια"
Προς Ανώνυμο 12.39
Συμφωνώ μαζί σου.Πρώτο σχολείο της ταξικής πάλης είναι το συνδικάτο.
Μετά πάμε σε εθνική βάση και μετά σε διεθνή.Αυτός είναι ο δρόμος.
Η ανατροπή του καπιταλισμού δεν θα έλθει από τον ουρανό.
Απλώς πρέπει οι εργαζόμενοι να συντονιζόαμαστε σε όλα τα επιπεδα.
Δημοσίευση σχολίου