Η Θέμις και το Μνημόνιο...

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Της Τζένης Κ.

Άλλοι θα το ακούσουν και θα ανασηκώσουν αδιάφορα τους ώμους. Άλλοι θα γελάσουν ειρωνικά. Κάποιοι θα νιώσουν αδιέξοδη ικανοποίηση. Μερικοί θα εκνευριστούν. Και κάποιοι τέλος, θα το χαρούν, όπως μια άσχημη αλογόμυγα που καταφέρνει να γελοιοποιήσει την περήφανη φοράδα τσιμπώντας τη στα καπούλια... Πάντως, ισχύει. Η Κυβέρνηση και οι βουλευτές που ψήφισαν υπέρ του Μνημονίου είναι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ύποπτοι για Έσχατη Προδοσία. Και δεν το ισχυριζόμαστε εμείς (όσο κι αν το διαισθανόμαστε). Το «ενέχει» η σχετική απόφαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, ο οποίος, κατόπιν της μήνυσης που υπέβαλε ένας απλός πολίτης από τη Χαλκίδα στις 27/05/2010, διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το προαναφερθέν Κακούργημα… ( ΚΠΔ 31, 43, ν.3160/2003 (φεκ α’ 165/30-06-2003, Εφ.Αθην.1399/1998 Ποιν. Χρον. ΛΗ’ 788).

Ο μηνυτής, Δημήτρης Αντωνίου, γιατρός στο επάγγελμα, θα καταθέσει στις 11 Ιανουαρίου.

Οι μηνυόμενοι έχουν επίσης κληθεί, σύμφωνα με το νόμο, να προσέλθουν αυτοπροσώπως και να καταθέσουν ανωμοτί ενώπιον του Εισαγγελέα.

Να θυμίσουμε, έτσι… για την ιστορία…, ότι ο πολίτης που κινητοποιήθηκε τον περασμένο Μάη, μόνος, ενόψει της αποφασισμένης, αλλά μη εκδηλωμένης (ακόμα τότε) επέλασης του ΔΝΤ, οικοδόμησε την επιχειρηματολογία του πάνω στο πιο ακλόνητο θεμέλιο, στο Σύνταγμα της Ελλάδας. Επικαλέστηκε τα άρθρα 25,26,28 παρ. 3 κλπ που ξεπεράστηκαν και ανατράπηκαν προφανέστατα από τις περιστάσεις. Απάνθισε επίσης αποσπάσματα από τα Πρακτικά της Βουλής, από ομιλίες και Συνεντεύξεις των πολιτικών ανδρών της χώρας. Και φαίνεται ότι η φαρέτρα του υπήρξε τόσο οπλισμένη, ώστε να καταφέρει να σύρει, έστω και θεωρητικώς, στο Εδώλιο, την αφρόκρεμα της πολιτικής μας ζωής, τα αγλαΐσματα του Κοινοβουλευτισμού, τις βαρύτερες κεφαλές της τηλεόρασης και των λοιπών μέσων. Εννοείται βέβαια ότι η εξέλιξη αυτή, είτε δε θα γίνει ποτέ γνωστή είτε θα χαθεί στα ψιλά των εφημερίδων.

Συνήθως, οι μικροί πρωταγωνιστές αυτών των ασύμμετρων συρράξεων καταδικάζονται προκαταβολικά στο Εφετείο της Κοινής Λογικής ως «γραφικοί», «αργόσχολοι» ή «μονομανείς»… Στην προκειμένη περίπτωση όμως και ανεξαρτήτως προσώπων ή τοποθετήσεων, κανείς δεν πρέπει να προτρέξει. Οι πόνοι από τη βουκέντρα του Μνημονίου που όλοι έχουμε υποστεί, προσδίδουν άλλου είδους βάρος στην υπόθεση. Ακόμα κι αν ετούτη εδώ ναυαγήσει, δεδομένου ότι οι μηνυόμενοι εκπροσωπούν σχεδόν ολόκληρο το Σύστημα, κάποια άλλη θα έρθει και θα πατήσει στα ίχνη της. Ο καιρός έχει γυρίσματα και το συγκεκριμένο Κράτος δε θα είναι πάντα εν Κράτει…