Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ

 ΠΗΓΗ: Μ. Βασιλάκης

eamgr.wordpress.com

« FAST TRACK πιο γρήγορο και από τη δημοκρατία» ο πρωτοσέλιδος τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στις 16/10/2010.

Στην ίδια σελίδα: Κατάσταση έκτακτης ανάγκης επικαλείται η κυβέρνηση στο συμβούλιο της επικρατείας για το μνημόνιο. Μια απόλυτα συστημική και φιλοκυβερνητική εφημερίδα, κρούει χωρίς περιστροφές τον κώδωνα του κινδύνου για τις δημοκρατικές εξελίξεις, την εθνική κυριαρχία και την εθνική αυτοτέλεια της χώρας, από την διαχείριση Παπανδρέου και της κυβέρνησης του.

- Το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ καλείται να κρίνει την συνταγματικότητα του μνημονίου μετά από προσφυγή ΑΔΕΔΥ-Δ.Σ.Α, όχι μόνο ως προς το περιεχόμενο ορισμένων διατάξεων του, εξαιρετικά σοβαρές και αυτές (μη εγγύηση των συντάξεων από το κράτος κ.λ.π.) αλλά και ως προς την ίδια την διαδικασία της κύρωσης του από την Βουλή. Το μνημόνιο ως συνθήκη της χώρας με ξένες χώρες (δυνάμεις) απαιτούσε σύμφωνα με το σύνταγμα πλειοψηφία 2/3 και όχι απλά πλειοψηφία με την οποία κυρώθηκε. Οι αιτιάσεις-ισχυρισμοί της κυβέρνησης κινούνται σε δύο άξονες που όχι μόνο δικαιολογούν, αλλά επιβάλλουν ακόμη και σε συστημικές δυνάμεις να κρούουν με εξαιρετική επιμονή μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου.

1.  Δεν πρόκειται για συμφωνία με ξένες χώρες. Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. άρα πρόκειται για μια κοινή οικονομική συμφωνία, στα πλαίσια της « ενιαίας ευρωπαϊκής πατρίδας»!

Το σύνταγμα παρακάμφθηκε για να παρακαμφθεί ξεδιάντροπα και πραξικοπηματικά και η Βουλή με την εξουσιοδότηση σε ένα μόνο υπουργό (Παπακωνσταντίνου) να διαχειρίζεται την συμφωνία και την επέκταση της, δεσμεύοντας τη χώρα οικονομικά, πολιτικά και σε θέματα εθνικής κυριαρχίας!

2. Δεύτερος άξονας των κυβερνητικών ισχυρισμών είναι ότι η χώρα βρισκόταν σε κίνδυνο και το μνημόνιο ήταν η μόνη διέξοδος! Άρα? Μπορεί να δικαιολογηθούν και συνταγματικές παρεκβάσεις προς ένα έκτακτο καθεστώς εξουσιών! Η δικαστική εξουσία λοιπόν, οφείλει να νομιμοποιήσει αυτές τις συνταγματικές παρεκβάσεις του Βοναπάρτη σωτήρα για την σωτηρία της ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!!

Το FAST-TRACK για να συνηθίζουμε τη νέα μας οικονομική και πολιτική γλώσσα είναι το νομοσχέδιο Παπανδρέου–Παμπούκη για της γρήγορες και στρατηγικές επενδύσεις που έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή. Ακόμη και η απλή ανάγνωση του νομοσχεδίου σε συνδυασμό με τις διαδικασίες που κατάληξαν στην υπογραφή μνημονίου στην Νέα Υόρκη  ανάμεσα σε Γ. Παπανδρέου και Εμίρη του ΚΑΤΑΡ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι :

Το εθνικό έδαφος και τα κυριαρχικά δικαιώματα πάνω σε αυτό βρίσκονται σε καθεστώς συντηρητικής κατάσχεσης από τα χρηματιστηριακά funds με διαμεσολαβητή την οικογένεια Παπανδρέου και εκπρόσωπο της τον κ. Παμπούκη . Νόμοι, Βουλή, δικαστήρια, σύνταγμα όλα υποχωρούν από τον πατριωτισμό των αποφάσεων του κ. Παμπούκη (υπουργό επενδύσεων!!!).

Έδαφος, θάλασσα, δάση, παραλίες, πολεοδομικοί κανονισμοί, χρήση γης… όλα πρέπει να υποκλίνονται στην Παμπούκεια άποψη για το εθνικό συμφέρον διαμέσου του FAST-TRACK!

Ένα πελώριο ερώτημα, ένα πελώριο γιατί ,αναδείχνεται από όλα αυτά.

Πως είναι δυνατόν σε τέτοιες συνθήκες οι ακραία νεοφιλελεύθεροι  κύκλοι της σοσιαλδημοκρατίας να διασφαλίζουν και σήμερα στην κοινωνικοπολιτική τους συμμαχία την ηγεμονία και την πρωτοβουλία των εξελίξεων!!!

Πως είναι δυνατόν απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο να μην έχει ήδη συγκροτηθεί ένα αντινεοφιλελεύθερο, δημοκρατικό εθνικοανεξαρτησιακό και προοδευτικό μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, αλλά να φαίνεται και σχεδόν αδύνατη η μελλοντική συγκρότηση του!

Η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί είναι ότι ο νεοελληνικός κοινωνικός σχηματισμός έχει περάσει σε φάση πλήρους αποεθνικοποίησης του, τόσο στην οικονομική βάση όσο και στο κοινωνικοπολιτικό εποικοδόμημα.

·      Η παραγωγή και η κατανάλωση απόλυτα εξωστρεφείς έχουν επιφέρει την πλήρη παραγωγική αποδιοργάνωση της χώρας και σχεδόν τη κατάρρευση στην εσωτερική αγορά.

·      Το παραγωγικό κεφάλαιο που απευθύνεται στην εσωτερική αγορά συνθλίβεται από το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τους διαμεσολαβητικούς εκπροσώπους του στο χρηματοπιστωτικό σύστημα στο οποίο είναι απόλυτα αιχμάλωτο. Έτσι και αυτό το παραγωγικό κεφάλαιο εξαρτά τα συμφέροντα του και την αναπαραγωγή του από τα ομόλογα της Ε.Κ.Τ., του Δ.Ν.Τ. και της Μέρκελ, συμμαχώντας μαζί τους ενάντια στην εργασία και τα εθνικά χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς.

·      Τα μεσαία και ανώτερα στρώματα των διαφόρων υπηρεσιών έχουν αποκτήσει πλήρη παρασιτικό προσανατολισμό και σε συνδυασμό με την κοινωνική ανασφάλεια που τα τροφοδοτεί η κρίση, συναγωνίζονται σε επιθετικότητα ενάντια στη παραγωγική εργασία και σε κάθε εθνικό, προοδευτικό, δημοκρατικό περιεχόμενο που αυτή περιέχει.

·      Η εργατική τάξη ντόπια και μετανάστες εκτός από ορισμένα ολιγάριθμα στρώματα πάνω στα οποία στήριξε ο νεοφιλελευθερισμός την ολοκληρωτική του επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη, έχει καταστεί κυριολεκτικά ο παρίας της ελληνικής κοινωνίας. Η πατρίδα και το έθνος αυτού του παρία, δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με το περιεχόμενο και τα σύμβολα του κοσμοπολιτισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού και του νεοφασισμού που συγκροτούν τη σημερινή στρατηγική συμμαχία του μνημονίου και της διεθνούς αρμοστείας.

·      Μεγαλύτερος παρίας έχει καταστεί και η νεολαία. Το εκπαιδευτικό σύστημα απευθύνεται σε μια ελίτ που θα ενταχθεί στο σύστημα ως πολιτικό προσωπικό και σε μια επίσης μικρή ελίτ που θα εισαχθεί από τις αναπτυγμένες ιμπεριαλιστικές χώρες, πάνω στην οποία αυτές οι χώρες θα επενδύσουν για την άμεση κεφαλαιοποίηση της γνώσης.

Έτσι είναι το λιγότερο κακόηχη  η αναφορά στους όρους πατρίδα και πατριωτισμός από τους εκπροσώπους του ακραίου νεοφιλελευθερισμού όπως ο κ. Παπανδρέου.

Το ίδιο κακόηχη όπως όταν αυτές τις αξίες τις επικαλούνται οι εκπρόσωποι του νεοφασιστικού –ρατσιστικού πόλου. 

Όπως και νάχουν όμως τα πράγματα και χωρίς την ύπαρξη ενός προοδευτικού, δημοκρατικού, εθνικοανεξαρτησιακού πόλου, η διαχείριση Παπανδρέου οδηγεί σε επικίνδυνους ατραπούς το λαό και τη χώρα.

Όλα δείχνουν πως το σύστημα και η διεθνική πολιτική κηδεμονία ετοιμάζονται ακόμη και για μια εύφημη απαγκίστρωση του Παπανδρέου από τη εξουσία, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια διαχείριση που η κοινοβουλευτική της νομιμοποίηση θαναι απλά διακοσμητική!

Το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο μιας προοδευτικής, δημοκρατικής διεξόδου φαίνεται και είναι απόλυτα αναγκαίο.

Μιχάλης Βασιλάκης,

γραμματέας του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου 

19/10/10