Το όνειρο τελείωσε, ξυπνήστε!

ΠΗΓΗ: Greek Rider

Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι θα ξυπνήσουν σύντομα μέσα σε έναν άνευ προηγουμένου εφιάλτη. Πολλοί ήδη τον βιώνουν πρώιμα.

Έτσι, παρά το παραμύθι για το ότι δήθεν φτιάχνει η οικονομία και ότι τα μέτρα πιάνουν τόπο, στο επίπεδο της διεθνούς παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η θέση της Ελλάδος χειροτερεύει. Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι πολύ τραγικά. Γιατί ενώ το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων ήδη μειώνεται λόγω φόρων, πληθωρισμού κτλ, σε επίπεδο διεθνούς ανταγωνισμού, επειδή στην υπόλοιπη Ευρώπη παίρνουν αντίστοιχα μέτρα λιτότητας, η διαφορά του ελλείμματος παραγωγικότητας μένει σταθερή.

Συνεπώς ενώ μειώνεται το πραγματικό εισόδημα, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας δεν αλλάζει και το ΔΝΤ πιέζει για νέες μειώσεις!

Με αυτό τον τρόπο έχουμε έναν φαύλο κύκλο ανατροφοδοτούμενης λιτότητας που στηρίζεται στο ότι το κέρδος της μιας χώρας είναι το έλλειμμα της άλλης που μας βυθίζει όλο και περισσότερο στην κινούμενη άμμο της ύφεσης όλους μαζί.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο δρόμος των μειώσεων και της λιτότητας είναι δραματικά μακρύς ακόμη. Και μάλιστα στους ανθρώπους του μόχθου της ιδιωτικής οικονομίας. Κοίτα έκπληξη, ενώ τελικά οι δημόσιοι υπάλληλοι υποτάχτηκαν και οι μισθοί τους άρχιζαν να μειώνονται αλματωδώς, οι ιδιωτικοί στο τέλος πάλι από κάτω θα βρεθούν...

Ο Νότος πιέζει τους μισθούς του Βορρά από απόσταση...

Η δική μου αίσθηση είναι ότι οι μειώσεις μισθών και η λιτότητα θα τελειώσουν μόνο όταν οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να ζήσουν με τη δουλειά τους. Όταν η πείνα τους εξαθλιώσει και έτσι θα είναι έτοιμοι να κάνουν ότι τους ζητηθεί. Όταν δεν θα φτάνουν οι αποδοχές τους για να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες στέγασης και διατροφής.Όταν θα αγωνίζονται για να κρατήσουν τη λογική τους και την ψυχραιμία τους για να κρατήσουν ακόμη και ένα κομμάτι ψωμί στα χέρια τους. Μέχρι εκεί θα φτάσει η εξαθλίωση και η λιτότητα.

Μιλάω βεβαίως για τους εργαζόμενους και όχι για τους εισοδηματίες που εργάζονται για την πλάκα τους και που, όπως πάντα, όλα αυτά που λέω τους φαίνονται υπερβολικά. 

Πάνε τα σοσιαλιστικά όνειρα παιδιά, σας προδώσανε οι συνδικαλιστές σας, οι πολιτικοί σας, οι εργοδότες σας, το σύστημα που πιστεύατε. Σας πρόδωσε το κόμμα σας, σας πρόδωσε και ο αριστερός φιλελευθερισμός σας. Γιατί δεν παραδέχεστε επιτέλους ότι είσαστε πρόβατα επι σφαγής, όχι απότομης σφαγής (μιας και έξω) αλλά αργής και βασανιστικής σφαγής για τον υπόλοιπο εργασιακό σας βίο. Αν θέλανε θα μπορούσαν να σας ξεκάνουν αμέσως. Όμως τα αφεντικά σκοτώνουνε για πλάκα, για να περνάνε την ώρα τους αφού και όλα να τα παρατούσαν έχουν τόσα λεφτά που όλο και σε κάποια ειδυλλιακή γωνιά του κόσμου θα μπορούσαν να πάνε για το υπόλοιπο της ζωής τους τρώγοντας τα έτοιμα. 

Η δική σας κακομοιριά είναι ο πλούτος τους, η δική σας αγωνία για το αν θα έχετε δουλειά τον άλλο μήνα είναι η δική τους διασκέδαση.  Μόνο ανόητοι ελπίζουν ακόμη στα όνειρα που σας δείχνουν στην τηλεόραση, στο Hollywood και στις διαφημίσεις. Μόνο ανόητοι κλείνουν τα μάτια  τους στην πραγματικότητα για να την αντέξουν και παίζουν λόττο για να έχουν την ψευδαίσθηση της ελπίδας ή ταυτίζονται με ποδοσφαιρικές ομάδες για να ξεχνάνε ότι δεν πολέμησαν πραγματικά ενάντια στους δυνάστες τους. Μόνο ανόητοι δεν καταλαβαίνουν την οικονομική γενοκτονία που ήδη άρχισε.

Η καπιταλιστική ουτοπία στην οποία ελπίζατε μετατράπηκε σε ρεαλιστική δυστοπία.