Πρωτοβουλίες Ενάντια στα Μέτρα της Κυβέρνησης

by Cynical

Μέσα στον ενάμιση περίπου μήνα που λειτουργεί το παρόν blog προσπαθήσαμε να συλλέξουμε και να αναρτήσουμε κείμενα που να αναδεικνύουν όσο πιο εμπεριστατωμένα γίνεται τις βαθύτερες αιτίες της σημερινής κρίσης στη χώρα μας, αλλά και στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Νομίζω ότι στο χρονικό αυτό διάστημα οι γνώσεις και ο προβληματισμός μας έχουν προχωρήσει σημαντικά. Όλο και πιο δύσπεπτες γίνονται πια οι πληροφορίες και οι αναλύσεις από τα κατεστημένα μέσα, τα οποία προφανώς και συνεχίζουν να κατέχουν τα σκήπτρα στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Η οποία και συνεχίζει να παραμένει μουδιασμένη, ενοχική, φοβισμένη και απαθής. Κομμένη και ραμμένη στους σχεδιασμούς τους.

Τον τελευταίο επίσης καιρό προσπάθησα να ανιχνεύσω και εναλλακτικούς τρόπους εξόδου. Πολλά και σημαντικά κείμενα αναρτήθηκαν, απόψεις διασταυρώθηκαν αλλά η τελική γεύση που μου έμεινε είναι ότι δεν υπάρχει λύση που να συγκεντρώνει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Είτε αναδιαπραγμάτευση χρέους λέγεται αυτό, είτε στάση πληρωμών, είτε παραμονή στο ευρώ, είτε έξοδος από αυτό είτε έξοδος από Ε.Ε., είτε όλα μαζί. Προς το παρόν δεν μπορώ να σταθμίσω ποια θα ήταν η καλύτερη λύση ώστε να την υπερασπιστώ.

Πέρα όμως από τις οικονομικά συμφερότερες λύσεις, το πρόβλημα παραμένει σχετικά με το ποιος θα είναι ο πολιτικός φορέας που θα τις εισηγηθεί, ποιος θα τις επεξεργαστεί και ποιος θα έχει τη δύναμη να συσπειρώσει τον κόσμο και να τις εφαρμόσει. Είναι σαφές, ότι καμιά από αυτές τις εναλλακτικές λύσεις δεν μπορούν να προωθηθούν από τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς, ούτε και από κανέναν άλλο φορέα. Δεν ξέρω τι λένε στα διάφορα κομματικά γραφεία, αλλά εγώ δεν μυρίζω ακόμα τίποτα στην ατμόσφαιρα.

Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται πλέον τα υπάρχοντα κόμματα, ενώ σαφής είναι, και από δημοσκοπήσεις, η επιθυμία του για κάποιον άλλον πολιτικό φορέα. Ποιον όμως και με ποια χαρακτηριστικά; Άδηλον! Εκτιμώ ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε.

Η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχει βγάλει τα δρεπανηφόρα της στο δρόμο και θερίζει. Μεθυσμένη από το αίμα και την καταστροφή που προκαλεί επελαύνει. Κανείς δεν της φράζει το δρόμο προς το παρόν. Περικοπές μισθών, φορολογικό, ασφαλιστικό μάς λεηλατούν και μάς αφανίζουν.

Πείθομαι πια ότι δεν μάς μένει άλλος χρόνος παρά να αρχίσουμε να κινούμαστε. Δεν έχουμε πολλές δυνάμεις, δεν ξέρουμε προς τα που θα κατευθυνθούμε, αλλά είμαι επίσης πεπεισμένη ότι όλα αυτά θα τα βρούμε στο δρόμο, έξω δηλαδή στους δρόμους εκεί όπου θα βρεθούμε και με τους άλλους.

Και όμως έχει αρχίσει κάτι να κινείται! Από τα κάτω, από κινήσεις ανεξάρτητων δυνάμεων που σαλεύουν και οργανώνονται.

Πρώτα πρώτα σε διάφορες πόλεις και γειτονιές έχουν αρχίσει να έρχονται μηνύματα από ομάδες πρωτοβουλίας, από επιτροπές γειτονιάς, από γενικές συνελεύσεις πολιτών που συστήνονται αναζητώντας τρόπους αντίστασης. Λίγο πολύ στα τυφλά. Πολίτες διαφόρων χρωμάτων και ιδεολογικών αφετηριών. Με κάθε διάθεση να ξεπεραστούν οι οποιεσδήποτε διαφορές, με μόνο στόχο να φτιαχτούν φράγματα και μέτωπα.

Μέτωπο! Άλλη μια λέξη που έρχεται πια αυθόρμητα σε χείλη απ’ εδώ κι απ’ εκεί, μια λέξη που την ακούω όλο και πιο συχνά. Την προηγούμενη Τρίτη, εδώ στην Αθήνα ένα πλήθος κόσμου από διάφορες ανεξάρτητες ομάδες και άτομα της αριστεράς, οργανώσεις από Σύριζα και Ανταρσύα, άτομα από το ΔΗΚΚΙ  και από αλλού που δεν προσδιόρισα, συγκεντρώθηκαν με πρωτοφανή παλμό και αποφασιστικότητα για τη συγκρότηση ενός πανεθνικού Μετώπου. Από αυτή τη συνάντηση δυο λέξεις μου έρχονται αυθόρμητα στο νου: Συγκίνηση και Ομοψυχία. Και μια τρίτη: ΕΑΜ!

Χθες, σε άλλο τόπο, και από άλλο κόσμο ξανάκουσα την ίδια πάλι λέξη: Μέτωπο.

Και σήμερα το ίδιο, από αλλού. Και είναι σίγουρο πια ότι από αύριο θα ακούγεται συχνότερα.

Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα απλά, από αυτά που μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας. Στους τόπους δουλειάς, στις παρέες ας αρχίσουμε να μιλάμε. Ας αρχίσουμε να δίνουμε μάχες, ας βοηθήσουμε να πέσει το μούδιασμα και η ενοχή.

Μετά ας προσπαθήσουμε να πάμε λιγάκι μακρύτερα. Ας συναντηθούμε λιγάκι πιο πολλοί και ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ομάδες πρωτοβουλίας για σχηματισμό επιτροπών ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και των «συμμάχων» της. Με μικρές συγκεντρώσεις στην αρχή. Με μεγαλύτερες αργότερα. 

Ας έρθουμε σε επαφή με επιτροπές που ήδη έχουν στηθεί σε άλλες γειτονιές και πόλεις.

Ας αρχίσουμε να φτιάχνουμε μικρά ρήγματα εδώ κι εκεί, κι ας προσπαθήσουμε να τα ενώσουμε σιγά σιγά σ’ ένα μεγάλο ρήγμα.

Θα έχουμε όλοι τη συμπαράσταση όλων μας!

Ένα βήμα μόνο χρειάζεται, για να μπορέσει μετά να γίνει άλμα!

Υ.Γ. Όσοι έχουν κάνει τέτοιες επιτροπές ας μας στείλουν τα κείμενά τους για να βρισκόμαστε σε επαφή. Αν έχουν φτιάξει ιστοσελίδες, ας μας τις κοινοποιήσουν και θα τις αναρτούμε χωριστά στην δεξιά στήλη.