Πόσο εφικτή είναι μια "ελεγχόμενη χρεοκοπία"

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ 

του Κ. Σαρρή

"The Game is Over (No2)"...

Παρά τις προσδοκίες ότι η γραμμή πλεύσης του Μνημονίου θα λειτουργήσει στο βάθος της 3ετίας μετά την περσινή συμφωνία για το πακέτο σωτηρίας των 110 δισ. ευρώ, η πραγματικότητα δείχνει το ανάποδο ενόψει των συνόδων κορυφής του Μαρτίου.

Μπορεί τα αισιόδοξα σενάρια, με μπόλικες (αυθαίρετες ως επί τω πλείστον) ενέσεις ψυχολογικής ανάτασης να ήταν στο προσκήνιο το φθινόπωρο (κοντά στις περιφερειακές εκλογές), όταν τα spread υποχωρούσαν από τις 1000 στις 700 μονάδες, αλλά η επιστροφή των spread ξανά κοντά στις 1000 μονάδες φέρνει πάλι στην ημερήσια διάταξη τα διλήμματα και τα αδιέξοδα περί χρεοκοπίας.

Όπως και να την χαρακτηρίσει κάποιος, "απ' ευθείας χρεοκοπία ή ελεγχόμενη χρεοκοπία".

Αρκετοί προεξοφλούν θετικές εξελίξεις από τις συνόδους κορυφής των ηγετών της EE σχετικά με την βοήθεια που λαμβάνει η Ελλάδα από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Εξ ου και οι πανηγυρισμοί για την απόφαση επιμήκυνσης στα 7,5 έτη και μείωση του επιτοκίου κατά 1 ποσοστιαία μονάδα -με ανταλλάγματα- και την προοπτική η ιδέα της ενίσχυσης του ευρύτερου ευρω-μηχανισμού στήριξης να πάει για αργότερα του 2013.

Ωστόσο, από μόνο του, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να κριθεί ικανό για τη μελλοντική διαχείριση του χρέους, υποστηρίζουν αναλυτές όπως ο Χούγκο Ντίξον, αρθρογράφος στο Reuters:

"Εάν η Αθήνα χρηματοδοτούνταν με επιτόκιο κάτω του 5%, οι ετήσιές της πληρωμές για τόκους θα υποχωρούσαν σε επίπεδα χαμηλότερα από το 8% του ΑΕΠ. Αλλά ακόμα και αν υλοποιηθεί ένα τέτοιο πακέτο, η Ελλάδα θα αντιμετωπίζει και πάλι την εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να λάβει επιθετικά μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής", σημειώνει ο ίδιος αναλυτής.

Αύξηση επιτοκίων ευρώ: Η χαριστική βολή στις χώρες της περιφέρειας

Πηγή: Επίκαιρα, 17 Μαρτίου 2011
του Λ. Βατικιώτη

Μια ωρολογιακή βόμβα θα ενεργοποιηθεί στις 7 Απρίλη στα θεμέλια όλων των χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης από τη Φρανκφούρτη όπου βρίσκεται η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: η αύξηση των επιτοκίων του ευρώ! Αν υλοποιηθεί αυτή η απόφαση οι οικονομίες της περιφέρειας θα οδηγηθούν σε μια πρωτοφανή και παρατεταμένη ύφεση, με δραματικές συνέπειες για την απασχόληση και την παραγωγή τους ενώ η απόκλιση μεταξύ κέντρου και περιφέρειας θα γίνει αβυσσαλέα.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, δεν άφησε καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις του σε ότι αφορά το ύψος των επιτοκίων του ευρώ: «Μια αύξηση στα επιτόκια κατά την επόμενη συνάντηση είναι δυνατή», ήταν τα λόγια του που αμέσως πυροδότησαν την αύξηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ στα 1,3945 δολάρια από 1,3866 δολάρια που ήταν την προηγούμενη μέρα. Ανεπαίσθητη μεν, αρκούντως όμως ενδεικτική για την πορεία που θα πάρει το ευρώ προς όφελος του Τέταρτου Ράιχ και εις βάρος όλων των χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης: από την Ελλάδα και την Ιρλανδία, μέχρι την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία.

Δ. Καζάκης, Video: Όλα για την Κρίση

Σύνοψη απο το blog: Θραξ Αναρμόδιος

Το πραγματικό ποσό που έχει δανειστεί το ελληνικό δημόσιο,  το κεφάλαιο δηλαδή των δανείων του ελληνικού δημοσίου, δεν υπερβαίνει το 7% του συνόλου του δημοσίου χρέους. Δηλαδή στα 340 τόσα δις ευρώ του χρέους, το κεφάλαιο που έχει πραγματικά δανειστεί το ελληνικό δημόσιο, δεν υπερβαίνει τα 20 δις ευρώ. Ολα τα υπόλοιπα είναι κεφαλαιοποιήσεις τόκων. Δανειστήκαμε 20 και βρεθήκαμε να χρωστάμε 340. Χώρια το τι έχουμε πληρώσει ως τώρα.

Ο παραπάνω υπολογισμός ισχύει με σχετικά μικρή απόκλιση μια και το  ελληνικό δημόσιο δεν έχει ακόμη δώσει στην δημοσιότητα λεπτομερείς πληροφορίες για τον δανεισμό του.

Στην τελευταία δεκαετία το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε συνολικά 490 δις ευρώ, από τα οποία το 97% πήγε στην αποπληρωμή παλαιότερων δανείων. Και μόλις το 3% πήγε στο λεγόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα.

Είμαστε έτσι σε καθεστώς χρεοκοπίας εδώ και πάνω από μια δεκαετία, μια και το ελληνικό δημόσιο επιβιώνει αναζητώντας δάνεια στις διεθνείς αγορές για να πληρώνει τα παλαιότερα δάνειά του. Κι αυτό είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας

ΔΝΤ: Ολα τα νέα μέτρα για το 2011 και 2012

ΠΗΓΗ: euro2day
της Αγγ. Παπαμιλτιάδου

Τρεις προκλήσεις για την επιτυχία της εφαρμογής των όρων του μνημονίου εντοπίζει το ΔΝΤ στην έκθεση προόδου για την Ελληνική οικονομία που αν και γράφτηκε στα μέσα Φεβρουαρίου, δόθηκε στην δημοσιότητα την Τρίτη. Τα νέα μέτρα πυο προβλέπει για φέτος και το 2012.

Σύμφωνα με την έκθεση, 129 σελίδων οι προκλήσεις είναι οι εξής:
1. Καθυστερήσεις στην εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων και διαρθρωτικών αλλαγών, λόγω πολιτικών πιέσεων ή δυσλειτουργίας στον κρατικό μηχανισμό.

«Οι δημοσιονομικές και διαρθρωτικές καθυστερήσεις μπορεί να κρατήσουν το έλλειμμα σε μη διατηρήσιμα επίπεδα, ενώ οι μακροοικονομικές καθυστερήσεις μπορεί να βλάψουν την ανάκαμψη. Ξεκάθαρα, οι καθυστερήσεις μπορεί να υποσκάψουν και τις προσπάθειες των αρχών να επανενταχτούν στις αγορές,» αναφέρει το πόρισμα που επισημαίνει ότι η άμεση και «σφικτή εφαρμογή των χρονοδιαγραμμάτων είναι «κρίσιμος» παράγοντας ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι εκτροχιασμού

"Γιαούρτωσαν" τον Θ. Πάγκαλο στα Καλύβια

ΠΗΓΗ: euro2day
Άγρια επίθεση και… γιαούρτωμα από εξαγριωμένους κατοίκους της Κερατέας δέχτηκε χτες το βράδυ ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα κατοίκων της περιοχής, lavreotiki.com., μεταδίδει το Πρώτο Θέμα.
O κ. Πάγκαλος, επισκέφτηκε αργά την Τετάρτη ταβέρνα στα Καλύβια για να δειπνήσει μαζί με τη σύζυγό του και φίλους.

Όλα ξεκίνησαν όταν κάτοικοι, που αντιδρούν στη δημιουργία χώρου υγειονομικής ταφής στην περιοχή, μπήκαν μες στη ταβέρνα και άρχισαν να φωνάζουν την γνωστή φράση «δεν τα φάγαμε μαζί».

Αμέσως έφτασε στο σημείο διμοιρία των ΜΑΤ για να φυγαδεύσει τον κ. Πάγκαλο.

Όταν όμως κατά την έξοδό του από την ταβέρνα, ο κ. Πάγκαλος προσπάθησε να αντιδράσει, οι κάτοικοι τον… γιαούρτωσαν!

Δεν ξεπουλάνε για το χρέος - Ξεπουλάνε από «χρέος»!

Πηγή: Ριζοσπάστης (via REDFLY PLANET)

του Ν. Μπογιόπουλου

Ο Γιούνκερ χτύπησε το καμπανάκι.Αρχισε η εκποίηση;

Μέχρι τώρα και στη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας, χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές της εκποίησης και περιγράφοντας το ξεπούλημα με όλους τους δυνατούς ευφημισμούς (ιδιωτικοποίηση, αποκρατικοποίηση, μετοχοποίηση, μισθώσεις παραχώρησης κ.λπ.), έχουν πράξει τα κάτωθι:

Ξεπούλησαν τον Σκαραμαγκά. Αλλά αυτό σε τι «βοήθησε» τα οικονομικά του κράτους;
Ξεπούλησαν την ΑΓΕΤ. Αλλά αυτό σε τι «τόνωσε» τα δημόσια ταμεία;
Ξεπούλησαν τον ΟΤΕ. Αλλά αυτό σε τι απέτρεψε τον «Τιτανικό»;
Ξεπούλησαν πάνω από το 90% του τραπεζικού τομέα. Αλλά αυτό σε τι «έσωσε» την οικονομία;
Ξεπούλησαν το λιμάνι του Πειραιά. Αλλά αυτό σε τι «βελτίωσε» τα ελλείμματα;
Ξεπούλησαν την «Ολυμπιακή». Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε την «εντατική»;
Ξεπούλησαν τη διώρυγα της Κορίνθου. Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε τη «χρεοκοπία»;
Ξεπούλησαν τους οδικούς άξονες της χώρας. Αλλά αυτό σε τι συνέβαλε για τον «κατευνασμό των αγορών»;

Ασυμμετρία στην οικονομική δικαιοσύνη & όχι στην ανάπτυξη το πρόβλημα της ΕΕ

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Π. Παναγιώτου

Το Μάιο του 2009 η Τρόικα ενημέρωσε την Ελλάδα ότι το ευρώ ήταν υπερτιμημένο γι’ αυτήν κατά 20-30%, γεγονός που σήμαινε ότι η χώρα θα έπρεπε να προβεί σε εσωτερική υποτίμηση κατά το αντίστοιχο ποσοστό προκειμένου η οικονομία της να γίνει ανταγωνιστική και η απόκλιση έναντι των δυνατότερων οικονομικά χωρών της ΕΕ να μειωθεί.

Ο λόγος που η Ελλάδα έπρεπε να προβεί σε εσωτερική υποτίμηση ήταν επειδή δε μπορούσε να υποτιμήσει το ευρώ. Αν για παράδειγμα το νόμισμα της ήταν η δραχμή τότε η υποτίμηση της θα ήταν εφικτή και αναγκαία.

Περισσότερο από 10 μήνες μετά την υπογραφή του Μνημονίου και αφού έχουν περικοπεί μισθοί, συντάξεις, έχουν αυξηθεί θεαματικά οι έμμεσοι φόροι και έχουν ληφθεί μία σειρά άλλων μέτρων που χαρακτηρίστηκαν από όλους, εντός και εκτός Ελλάδας, ως εξαιρετικά σκληρά, θα ήταν κανείς σίγουρος ότι η Ελλάδα είχε πετύχει σε ένα βαθμό το βασικό στόχο της εσωτερικής υποτίμησης και πλέον το ευρώ γι’ αυτήν θα ήταν λιγότερο ανατιμημένο. Αυτό θα επιβεβαίωνε ότι τα μέτρα είχαν αντίκρισμα και το κυριότερο ότι θα χρειαζόταν, πια, λιγότερα μέτρα καθώς η ελληνική οικονομία θα είχε μπει στο δρόμο της σύγκλισης με τις δυνατότερες από τις ευρωπαϊκές.

Η (υπο-) χρηματοδότηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΜΙΓΟΥ*

Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (ΥΠΔΒΜΘ), το πρόβλημα της κρατικής χρηματοδότησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα δεν αφορά το ύψος των διατιθέμενων κονδυλίων, αλλά τον αναποτελεσματικό μηχανισμό κατανομής τους.

Προς απόδειξη της παραπάνω θέσης, το ΥΠΔΒΜΘ επικαλέστηκε στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από τα οποία υποστηρίζει ότι «η χώρα μας είναι 5η στην Ε.Ε. των 27 όσον αφορά το ποσοστό χρηματοδότησης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ως ποσοστού του ΑΕΠ...». Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία της Eurostat και σε σχετικές έρευνες αναδεικνύει μια άλλη πραγματικότητα: αυτή της υποχρηματοδοτούμενης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Οι δημόσιες δαπάνες για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ανήλθαν το 20051 στο 1,4% του ΑΕΠ, έναντι 1,1% του μέσου όρου στην Ε.Ε. των 27, κατατάσσοντάς μας στην 7η (και όχι 5η) θέση. Σε απόλυτα ωστόσο μεγέθη, οι κατά κεφαλήν δαπάνες ανά φοιτητή για το ίδιο έτος στην Ελλάδα ήταν 5.050 ευρώ , εκφρασμένες σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ). Χαμηλότερες δαπάνες ανά φοιτητή παρουσιάζουν μόνο η Λετονία (2.427 ευρώ ΜΑΔ), η Ρουμανία (2.665 ευρώ ΜΑΔ), η Βουλγαρία (3.595 ευρώ ΜΑΔ), η Λιθουανία (3.804 ευρώ ΜΑΔ), η Εσθονία (4.344 ευρώ ΜΑΔ) και η Σλοβακία (4.886 ευρώ ΜΑΔ). Η Πολωνία ή ακόμη και η «χρεοκοπημένη» Ουγγαρία εμφανίζουν υψηλότερες κατά κεφαλήν δαπάνες.

Γερμανικό imperium στην «κινεζική» περιφέρεια της Ευρωζώνης

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ 

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου.

Σκληρά παζάρια, εκβιασμοί και μυστική διπλωματία στις πλάτες του λαού.

Η ελληνική κοινωνία και τα κινήματα αντίστασης στην υποταγή της Ελλάδας στην τρόικα και το Μνημόνιο οφείλουν πολλά στον επικεφαλής του ΔΝΤ. Ο Ντομινίκ Στρος Καν προσφέρει μοναδικές υπηρεσίες, αρκεί να αξιοποιούνται. Με μια ασυνήθιστη φράση για το διπλωματικό σαβουάρ βιβρ, στο πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ γαλλικού καναλιού, εξέφρασε γλαφυρά την κατάστασή μας: «Οι Έλληνες είναι βαθιά μέσα στα σκατά», εκμυστηρεύτηκε ο Στρος Καν, προσθέτοντας ένα ακόμη παζλ στην εικόνα για τη μεθόδευση παγίδευσης της χώρας στο ΔΝΤ. Ο επικεφαλής του «παγκόσμιου τοκογλύφου» είπε στο ίδιο ντοκιμαντέρ –που για ευνόητους λόγους έχει λογοκριθεί στο τελικό μοντάζ, καθ’ υπόδειξη αρμοδίων του ίδιου του ΔΝΤ- ότι ο Γ. Παπανδρέου, σε συνομιλία λίγο μετά τις εκλογές, είχε αναλάβει ο ίδιος να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους για τη «θεραπεία» της «διεφθαρμένης Ελλάδας» με τα γνωστά «φάρμακα» του ΔΝΤ.
Οι Έλληνες είναι, λοιπόν, βαθιά μέσ’ τα σκατά, και θα χωθούν ακόμη βαθύτερα, πρώτον, αν δεν πουν εγκαίρως στους σωτήρες «στα μούτρα σας» και δεύτερον, αν επιτρέψουν να δρομολογηθούν οι επιλογές των 17 της Ευρωζώνης που συμφωνήθηκαν κατ’ αρχήν χθες και θα γίνουν αποφάσεις των 27 της Ε.Ε. στις 25 και 26 Μαρτίου.

Κυβερνήσεις υπό διαρκή επιτήρηση

 

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ (16/3/2011)

του Γ. Δελαστίκ

Δραστική συρρίκνωση της οικονομικής κυριαρχίας των κρατών - μελών της ευρωζώνης προβλέπει το Σύμφωνο για το Ευρώ που αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών τους τη νύχτα της περασμένης Παρασκευής στις Βρυξέλλες. «Κάθε χρόνο θα αναλαμβάνονται από τον κάθε αρχηγό κράτους ή κυβέρνησης συγκεκριμένες εθνικές δεσμεύσεις? Η υλοποίηση των δεσμεύσεων και η πρόοδος προς τους στόχους της κοινής πολιτικής θα επιτηρείται πολιτικά από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων της ευρωζώνης και των χωρών που συμμετέχουν σε ετήσια βάση, επί τη βάσει έκθεσης της Κομισιόν» τονίζεται ρητά στη διακήρυξη του Συμφώνου για το Ευρώ.

Υπό διαρκή επιτήρηση δηλαδή τίθενται πλέον όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης, οι οποίες δεν έχουν δικαίωμα ούτε να χαράξουν μια πολιτική που οι ίδιες επιθυμούν ανεξαρτήτως του τι γνώμη έχουν για αυτήν οι εταίροι τους ούτε και να την τροποποιήσουν κατά τη βούλησή τους στη διάρκεια του χρόνου.

Περί διαπραγματεύσεων

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ (16/3/2011)

Αντίθετα με τα θρυλούμενα στα φιλοκυβερνητικά ελληνικά ΜΜΕ, η διάσκεψη κορυφής της Ε.Ε. την προηγούμενη Παρασκευή δεν έγινε αντιληπτή ως κάποιου είδους “ήττα” της Ιρλανδίας από τα ιρλανδικά ΜΜΕ, αλλά και τα πολιτικά κόμματα. Ο Έντνα Κέννυ, ο νέος Ιρλανδός πρωθυπουργός, αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα-όρο για την ευνοϊκή αλλαγή των όρων της δανειακής σύμβασης - που αφορούσε την αύξηση των εταιρικών φορολογικών συντελεστών της χώρας. Ο Κέννυ διακηρύττει σε όλους τους τόνους, και μέσα στην ιρλανδική Βουλή την ημέρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, πως το θέμα αυτό είναι εκτός συζήτησης, ενώ πρόκειται να διαβεβαιώσει και τους Ιρλανδοαμερικάνους επιχειρηματίες επ' αυτού στις επόμενες ημέρες. Έτσι η απειλή του ιρλανδικού βέτο επικρέμεται στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις 25 του Μάρτη. Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός, κατά τη δημόσια ιρλανδική ραδιοτηλεόραση RTÉ, ζήτησε από τους εταίρους του στην Ε.Ε. μείωση επιτοκίου πολύ μεγαλύτερη από 100 μονάδες.

Τα σούπερ μάρκετ και η εκπαίδευση

Πηγή: ΑΥΓΗ 16/3/2011

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΥ*

Το ότι το Μνημόνιο επιταχύνει, εξαιτίας της ύφεσης, τις διαδικασίες συγκεντροποίησης του κεφαλαίου αποδεικνύεται από στατιστικά στοιχεία ακόμη και σε κλάδους όπου η ύφεση δεν είναι τόσο βαθιά όσο σε άλλους κλάδους. Για παράδειγμα, πρόσφατα δημοσιεύματα στον διαδικτυακό οικονομικό Τύπο παρουσίασαν αποτελέσματα ιδιωτικής έρευνας σύμφωνα με τα οποία η κάμψη της αξίας των πωλήσεων σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ το 2010 περιορίστηκε μόλις στο 1,76%. Το ενδιαφέρον στα αποτελέσματα είναι το πώς προκύπτει η κάμψη αυτή: Η πτώση στις πωλήσεις στα μικρά σούπερ μάρκετ (μικρότερα από 400 τ.μ.) ήταν 9,7%, η πτώση στα μικρομεσαία (400-1.000 τ.μ.) ήταν 4,1%, ενώ τα πολύ μεγάλα σούπερ μάρκετ (πάνω από 2.500 τ.μ.) δεν είχαν πτώση αλλά άνοδο 5,44%! Πόσο μπορούν να αντέξουν τα μικρότερα; Πολλά από αυτά θα κλείσουν, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τα μερίδια για τα μεγαλύτερα. Έτσι, δημιουργούνται ή ενισχύονται οι ολιγοπωλιακές δομές της ελληνικής οικονομίας.

Γιατί η στάση πληρωμών πρέπει να είναι η αιχμή του σοσιαλιστικού προγράμματος της Αριστεράς

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ (13-3-2011)

Του 

Πάνου Κοσμά

Στους πρώτους μήνες του 2011 είχαμε μια διπλή, σημαδιακή κατάρρευση: Αφενός, της μεγάλης κυβερνητικής αφήγησης ότι το Μνημόνιο (έστω και άδικο, έστω και με οδύνες και δάκρυα) θα λύσει το πρόβλημα της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού, της αποκαλούμενης και κρίσης χρέους. Αφετέρου, της βασικής ιδέας του «αριστερού ευρωπαϊσμού» ότι η Ε.Ε. και η ΟΝΕ εμπεριέχουν ένα «θετικό κεκτημένο για τους ευρωπαϊκούς λαούς», το οποίο θα μπορούσε να δικαιωθεί μέσα από μια πορεία μεταρρύθμισής τους στην κατεύθυνση μιας «μιας άλλης Ευρώπης». Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος εμπεριέχουν πλέον πολύ πειστικά δεδομένα για το γεγονός ότι αφενός το Μνημόνιο είναι εκτός στόχων και επιδεινώνει την κρίση χρέους του ελληνικού καπιταλισμού και αφετέρου ότι η Ε.Ε. και ακόμη περισσότερο η ΟΝΕ είναι «μηχανές του κεφαλαίου» ταγμένες στο στόχο της συντριβής των εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων, και δεν επιδέχονται «φιλολαϊκής μεταρρύθμισης».

Άνθρακες ο θησαυρός της συμφωνίας στην ΕΕ

ΠΗΓΗ: euro2day

By LEX

Δημοσιεύθηκε: 15/03/11

Το πιο παλιό κόλπο στο εγχειρίδιο των μάγων είναι το πώς να τραβήξεις ένα λαγό από το μαγικό καπέλο. Αυτό ακριβώς έκαναν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες το Σαββατοκύριακο, όταν «τράβηξαν» το πακέτο μέτρο για την στήριξη των χωρών, ώστε να επιβιώσουν από την κρίση κρατικού χρέους την στιγμή που οι επενδυτές χαμήλωναν τις προσδοκίες τους. Το πακέτο κερδίζει χρόνο για την ΕΕ (διόλου ευκαταφρόνητος στόχος) αλλά δεν επιλύει το βασικό πρόβλημα της ευρωζώνης: τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Δεδομένων των δυσκολιών για την επίτευξη συμφωνίας σε μία διχασμένη ένωση, αλλά και των μέχρι τώρα χαμένων ευκαιριών, η ανακοίνωση αποτελεί πρόοδο. Το ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοοικονομικής σταθερότητας (EFSF), το βασικό όχημα για την χρηματοδότηση των χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, θα έχει περισσότερα διαθέσιμα κεφάλαια, από 250 δισ. ευρώ στα 440 δισ. ευρώ, ενώ το επιτόκιο των δανείων από το ταμείο θα είναι κατά 1% χαμηλότερο. Η Ελλάδα θα ευνοηθεί, αλλά δεν επετεύχθη συμφωνία για την Ιρλανδία και το πακέτο δεν έχει καμία αναφορά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Πορτογαλία, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναγκαστεί να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης. 

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΤΟΚΩΝ

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Οι διαπλανητικές συγκρούσεις συμφερόντων, η ευρωπαϊκή διάσταση, οι τρόποι επίλυσης της κρίσης δανεισμού, η ανάγκη εξόφλησης του ελληνικού χρέους, τα προβλήματα της χώρας μας και η υποχρέωση προστασίας του πλούτου της  

“Ο καπιταλισμός είναι το μοναδικό διαθέσιμο σύστημα που μπορεί να λειτουργήσει, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά, χωρίς μία ισχυρή παρουσία της κυβέρνησης, η οποία αντιλαμβάνεται αφενός μεν ότι οφείλει να ανταγωνισθεί σε ένα όλο και πιο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, αφετέρου δε ότι επιβάλλεται να παρέχει γενναιόδωρα προγράμματα περίθαλψης και παιδείας, για τα θύματα της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης” (Keynes) 

Πληθωρισμός ή αποπληθωρισμός; Οι Η.Π.Α., έχοντας την «τραυματική» εμπειρία της Μεγάλης Ύφεσης του 1930 και επιλέγοντας μεταξύ δύο κακών το καλύτερο («το μη χείρον βέλτιστο»), συνηγορούν εμφανώς υπέρ του πληθωρισμού. Έτσι διοχετεύουν, με τη βοήθεια της Fed, τεράστιες ποσότητες χρήματος στις αγορές, χωρίς να υπολογίζουν τα εισοδηματικά ασθενή «στρώματα» των Πολιτών τους - πιστεύοντας ότι, μπορούν να ανταπεξέλθουν με τις πληθωριστικές «παρενέργειες», μεταξύ των οποίων με τις κοινωνικές αναταραχές. Άλλωστε, διαθέτοντας «μονοπωλιακά» το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα ($), έχουν τη δυνατότητα να εξοφλούν εύκολα τις υποχρεώσεις τους, «τυπώνοντας» απλά καινούργιο χρήμα.

   

 Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

«Η αλουμινένια κυρία και οι αντιδράσεις στη Γερμανία»

«Αλουμινένια καγκελάριος», «Γερμανίδα δαμάστρια» είναι ορισμένοι από τους νέους τίτλους που αποδίδει ο γερμανικός Τύποις στην Άγκελα Μέρκελ μετά τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης. Στη χώρα πάντως, δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις κύκλων του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού για το Σύμφωνο για το Ευρώ.

 ΠΗΓΗ: TVXS

«Μήπως τώρα να τη συνδέσουμε με ένα μαλακότερο μέταλλο και να την πούμε "αλουμινένια καγκελάριο"; Οπωσδήποτε δεν μπορεί πια να γίνεται λόγος για "σιδηρά κυρία", που απαιτεί από τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης αυστηρή λιτότητα και απορρίπτει περιφρονητικά τα αιτήματα βοήθειας», γράφει η Hannoversche Allegemeine.

Πρώτα η Ελλάδα, μετά η ασπίδα διάσωσης και τώρα η ενίσχυσή της και το «Ναι» στην επαναγορά ομολόγων χρέους, η Α. Μέρκελ καθιστά τον Γερμανό φορολογούμενο συνεγγυητή της Ευρωζώνης. Γι’ αυτό υπάρχουν καλοί λόγοι – έστω και αν η λέξη σκεπτικισμός λίγα λέει για τη διάθεση των Γερμανών πολιτών. Περίπου 2/3 των γερμανικών εξαγωγών πηγαίνουν στην ΕΕ και μόνο 43% στην Ευρωζώνη, συνεχίζει η εφημερίδα.

«Σύμφωνα με στοιχεία του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου, η κοινή εσωτερική αγορά εξασφαλίζει στη Γερμανία περίπου 5,5 εκατ. θέσεις εργασίας. Η εναλλακτική λύση στις γερμανικές εγγυήσεις, δηλαδή το να αφεθούν να χρεοκοπήσουν κράτη σαν την Ιρλανδία και την Ελλάδα ή να επιστρέψουμε στο μάρκο, δεν θα συνεπαγόταν μόνο οικονομικές απώλειες. Το συνολικό ευρωπαϊκό εγχείρημα θα ετίθετο υπό αμφισβήτηση: Ποιος μας λέει ότι η προωθούσα την ανάπτυξη εσωτερική αγορά θα επιβίωνε από ένα τέτοιο υπαρξιακό πολιτικό ρήγμα εμπιστοσύνης;». 

Οι τρεις άξονες για τα 50 δισ. ευρώ

Πηγή: euro2day

Η Ελλάδα, έως τα τέλη Μαρτίου, θα πρέπει να παρουσιάσει ένα αναλυτικό σχέδιο σχετικά με το από πού θα προέλθουν τα 15 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων της περιόδου 2011 - 2013 και τους βασικούς άξονες για την έλευση των 50 δισ. ευρώ.

Η σύνοδος κορυφής μπορεί να εξασφάλισε ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, αλλά για να τηρήσει τις υποσχέσεις της η Ευρώπη η κυβέρνηση θα πρέπει να δείξει, μεταξύ άλλων, ότι δεν αστειεύεται στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, το οικονομικό επιτελείο ετοιμάζει ένα σχέδιο δράσης, στο οποίο θα περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο θα προέλθουν τα παραπάνω ποσά από τις ιδιωτικοποιήσεις.

Η ελληνική κρίση ως εκδοχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της κρίσης της ΟΝΕ

Πηγή: Red Notebook

Η εισήγηση του Γιάννη Μηλιού στο Διεθνές Συνέδριο «Δημόσιο χρέος και πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη: Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», που διοργανώνουν το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο Συνασπισμός και το Ινστιτούτο Πουλαντζάς

Του Γιάννη Μηλιού Η κρίση που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα είναι συνέπεια της παγκόσμιας κρίσης του 2008, του τρόπου που λειτουργεί η Ευρώπη (κρίση της ONE) και των πολιτικών που άσκησε το σύστημα εξουσίας που κυβέρνησε την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. 1) Σε παγκόσμιο επίπεδο η κρίση έχει χαρακτήρα συστημικό, καθόσον συνιστά χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου τρόπου λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Με άλλα λόγια, η κρίση γεννήθηκε από τα στοιχεία και τις σχέσεις που συνθέτουν τον πυρήνα του νεοφιλελευθέρου υποδείγματος. Έπληξε σημαντικούς κόμβους του συστήματος και μέσω αυτών τους όρους διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Βασικό στοιχείο του νεοφιλελευθερισμού αποτελεί ο κεντρικός ρόλος που παίζει η χρηματοπιστωτική (ΧΠ) σφαίρα της οικονομίας, ως μηχανισμός αξιολόγησης-χρηματοδότησης-ρύθμισης κάθε οικονομικής δραστηριότητας. Η παγκόσμια κρίση στην παρούσα φάση εμφανίζεται και ως κρίση δημόσιου χρέους, που για πρώτη φορά μετά τον Πόλεμο πλήττει σε τέτοια έκταση τους αναπτυγμένους καπιταλιστικούς κοινωνικούς σχηματισμούς [1].

Κρίση τραπεζών ή κρίση κρατών;

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς nkotzias@otenet.gr.

 

Η σημερινή πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της μετακίνησης πλούτου και ισχύος από τη Δύση, ιδιαίτερα από την Ε.Ε., στις αναδυόμενες δυνάμεις της Ανατολής.

Της διάσπασης της Ε.Ε. σε ελλειμματικές και πλεονασματικές ζώνες. Της άνισης κατανομής πλούτου και εισοδήματος στο εσωτερικό των κοινωνιών της Ε.Ε. Του γεγονότος ότι τα μέτρα που λαμβάνει επιταχύνουν τις προαναφερόμενες ανισότητες.

Οι δυνάμεις που κερδίζουν στην Ε.Ε. από την κρίση εμφανίζουν ως αποκλειστική αφετηρία και πηγή της κρίσης τα κράτη. Στην πραγματικότητα η κρίση είχε παγκοσμίως ως πηγή της τον ιδιωτικό τομέα. Στο δε ευρωπαϊκό επίπεδο, τις τράπεζες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς πώς ξεκίνησε η κρίση από τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδιωτικών θεσμών οι οποίοι σώθηκαν με την εν μέρει κρατικοποίησή τους. Ανάλογα, στην Ελλάδα, επί κυβέρνησης Καραμανλή, τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης αφορούσαν τον τραπεζικό τομέα. 

Φρανσίς Βυρτζ: Η Ε.Ε. είναι σήμερα ο "Μεγάλος Ασθενής" του πλανήτη!

Πηγή: Αυγή

Φρανσίς Βυρτζ

Επίτιμος πρόεδρος της ευρωομάδας της Ενωτικής Αριστεράς, ο Γάλλος Φρανσίς Βυρτζ εξηγεί στην "Αυγή" της Κυριακής το περιεχόμενο της πρωτοβουλίας του Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης, που προωθεί το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς εδώ και λίγο καιρό και τονίζει ότι αυτή η πρόταση είναι απολύτως ρεαλιστικότερη από τη στάση εκείνη που κρατά σήμερα η Ε.Ε. με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που προωθούν οι Μέρκελ και Σαρκοζί. "Το απρόβλεπτο δεν μπορεί να έλθει μόνο από την Τυνησία, όπου πολλά προβλήματα καταπνίγηκαν για πολλά χρόνια. Αυτό ισχύει για την άλλη πλευρά της Μεσογείου".

* Κεντρικό θέμα του διεθνούς συνεδρίου είναι το δημόσιο χρέος: πρόκειται όμως πράγματι για πρόβλημα τόσο μεγάλο όσο μας το παρουσιάζουν οι κυβερνήσεις και καλούν σε θυσίες τους λαούς;

Όλα έχουν να κάνουν με πολιτικές προτεραιότητες και είναι φανερό ότι η πολιτική προτεραιότητα της Ε.Ε. δεν είναι η ανάπτυξη, η απασχόληση στις χώρες. Η Ε.Ε. είναι σήμερα ο "Μεγάλος Ασθενής" του πλανήτη! Ακόμη και οι ΗΠΑ, που βρίσκονται σε πολύ σοβαρότερη από την Ευρώπη κατάσταση, εφαρμόζουν πολιτική ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ε.Ε., που η λογική της στηρίζεται στην παραχώρηση της εξουσίας στις χρηματοπιστωτικές αγορές και ο δικός της πολιτικός ρόλος περιορίζεται στο να βρει τα μέσα να καθησυχάσει τις αγορές και μάλιστα σε βάρος των λαών και του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης. Στις ευρωπαϊκές συνθήκες, τα κράτη πρέπει να δανείζονται τα χρήματα που χρειάζονται από τα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία δανείζονται φθηνά χρήματα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Δηλαδή δίνεται στις αγορές η απόλυτη εξουσία, ενώ θα περίμενε κανείς το ακριβώς αντίθετο από μια Ευρωπαϊκή Ένωση! Δεν δίνεται καμία προτεραιότητα στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Και η περίπτωση της Ελλάδας αποτυπώνει ανάγλυφα την κατάσταση αυτή. Πρέπει οι Ευρωπαίοι να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για πρόβλημα αποκλειστικά ελληνικό, πίσω από την Ελλάδα υπήρχε η Ιρλανδία, που κάποιοι θεωρούσαν μοντέλο! Και έπεται η Πορτογαλία και ακολουθεί η Ισπανία και λένε ότι αν πέσει αυτή η χώρα θα καταρρεύσουν όλες. Αυτή η κατάσταση είναι λοιπόν απαράδεκτη σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά είναι και αντιπαραγωγική στο οικονομικό επίπεδο και πλήρως καταστροφική στο πολιτικό επίπεδο, σε ό,τι δηλαδή αφορά στην ίδια την ευρωπαϊκή ιδέα!

Δεν είναι μονόδρομος η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ, 13/3/2011

του Γ. Κατρούγκαλου

Το φάσμα της χρεοκοπίας της χώρας χρησιμοποιείται ως το απόλυτο όπλο φόβου, για όσους επιδιώκουν να εμφανίσουν τις πολιτικές του μνημονίου ως μονόδρομο. Από νομική άποψη, όμως, τα κράτη δεν χρεοκοπούν όπως οι ιδιωτικές εταιρείες. Δεν ρευστοποιείται η περιουσία τους με την παρέμβαση κάποιου διεθνούς δικαστικού επιμελητή, ούτε παύουν να υπάρχουν στο νομικό κόσμο, επειδή δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα χρέη τους.1 Όταν αδυνατούν να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στις απαιτήσεις των πιστωτών τους και στην ανάγκη να ικανοποιήσουν τις βασικές κοινωνικές λειτουργίες που επιτελούν, έχουν διάφορες εναλλακτικές εκδοχές για να επαναδιαπραγματευτούν ή και να διαγράψουν μονομερώς το χρέος τους. Συνολικά, από το 1956 έως το 2006 συνάφθηκαν περίπου 400 συμφωνίες διαχείρισης ή αναδιάρθρωσης χρέους από 81 οφειλέτριες χώρες. Το συνολικό ύψος των ανεξόφλητων χρεών που αποτέλεσαν αντικείμενο του διακανονισμού ανέρχεται σε 523 δισεκατομμύρια δολάρια2. 

Ο Αρμαγεδδών είναι εδώ…

 

Πηγή: Μακεδονία

της Ρ. Ακριτίδου

Ο Κώστας Λαπαβίτσας, που είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους, δηλώνει πεπεισμένος ότι η λύση για τη χώρα μας είναι η παύση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ. Και απαντά σε όσους θεωρούν ένα τέτοιο σενάριο τρομακτικό πως το σκοτεινό σενάριο είναι η μόνιμη, τεράστια ανεργία που δημιουργεί το μνημόνιο.
Ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε λόγο για ιστορικές αποφάσεις όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ευρώ, ανακοινώνοντας τα κέρδη της Αθήνας από τη σύνοδο κορυφής της περασμένης εβδομάδας: μείωση επιτοκίων δανεισμού κατά μία μονάδα και επιμήκυνση κατά επτάμισι χρόνια του χρόνου αποπληρωμής των δανείων. Ωστόσο ο Κ. Λαπαβίτσας, καθηγητής Οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, δεν θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό αυτό το γεγονός. «Η επιμήκυνση ήταν αναπόφευκτη. Η Ελλάδα θα την εξασφάλιζε, γιατί ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να ανταποκριθεί. Στην ουσία η επιμήκυνση είναι μία αναγνώριση του λάθους που έγινε εξαρχής στο τριετές πλάνο αποπληρωμής του δανείου Ε.Ε.-ΔΝΤ. Όσο για τη μείωση του επιτοκίου, έχει τη σημασία της. Είναι ένα είδος αναγνώρισης εκ μέρους της Ε.Ε. Και την έδωσε στην Αθήνα αλλά όχι στο Δουβλίνο. Στην περίπτωση της Ελλάδας η παραχώρηση μείωσης του επιτοκίου συνοδεύεται από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισ., παρότι ο ελληνικός λαός έχει δείξει την αντίθεσή του. Στην Ιρλανδία δεν παραχωρήθηκε, γιατί η κυβέρνησή της δεν υποχώρησε στις πιέσεις για αύξηση του φορολογικού συντελεστή (12,5%) για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων. Και καθώς αυτό συνεπάγεται κόστος για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, δεν τους παραχώρησαν τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού».