ΠΗΓΗ: Τρελό Κουνέλι
Εκτενέστατη αναφορά στην Ελλάδα κάνει σε άρθρο της η Wall Street Journal η οποία αποκαλύπτει καυτούς διαλόγους Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων όλα αυτά τα 2 χρόνια του Μνημονίου τα οποία ουσιαστικά περιγράφει ως το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας. «Δύο χρόνια μετά τη διάσωση της Ελλάδας που....
σκόπευε στην προστασία του ευρώ η όλη επιχείρηση έχει εξελιχθεί σε μια αποτυχία που απειλεί να ξεπαστρέψει το κοινό νόμισμα» αναφέρει ξεκινώντας την εκτενή αναφορά της η οικονομική εφημερίδα, η οποία αναδεικνύει πάνω απ’ όλα δύο πράγματα, στο πλαίσιο της αποτυχίας του Μνημονίου και των μεταρρυθμίσεων: Την αδυναμία ή και απροθυμία του ελληνικού συστήματος να ξεπεράσει την αντίληψη του πολιτικού κόστους και να προωθήσει πραγματικές μεταρρυθμίσεις και δεύτερον τη σκληρή και απόλυτη γερμανική πολιτική που φαίνεται να πρυτάνευσε στη λογική και το σχεδιασμό του προγράμματος διάσωσης.
«Η ογκούμενη αναταραχή της Ελλάδας αποτελεί συνδυασμό ενός σκληρού πειράματος λιτότητας και μιας τσαπατσούλικης απόπειρας οικονομικής επανόρθωσης που έσπρωξε τη χώρα στο χείλος της κοινωνικής και πολιτικής κατάρρευσης» αναφέρει η WSJ.
Μέρκελ: «Πρέπει να πονέσετε για να μη ζητήσει και άλλος κάτι ανάλογο»
«Ο κ. Παπανδρέου λέει πως όταν ζήτησε, το 2010, από την Αγκελα Μέρκελ ευνοϊκότερους όρους έλαβε την απάντηση ότι το πρόγραμμα διάσωσης “πρέπει να πονάει”» αναφέρει στη συνέχεια η Wall Street Journal, αποκαλύπτοντας κρυφές πτυχές των συναντήσεων της ελληνικής ηγεσίας με Ευρωπαίους ηγέτες. Ο λόγος, προσθέτει, κρύβεται στην επόμενη φράση της Γερμανίδας καγκελαρίου: «Θέλουμε να είμαστε σίγουροι πως κανείς άλλος δεν θα θελήσει κάτι παρόμοιο».
Όπως σημειώσει στη συνέχεια, όταν ΔΝΤ και ΕΕ τον Μάιο ένωσαν τις δυνάμεις τους για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, το Ταμείο επιχειρηματολόγησε υπέρ του να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές και οι περικοπές δαπανών να γίνουν σταδιακά ώστε να προστατευθεί η οικονομία. «Η Γερμανία απάντησε “όχι” και ζήτησε οι διαρθρωτικές περικοπές να λάβουν χώρα ταυτόχρονα με τη δρακόντεια λιτότητα». Αποτέλεσμα; Όπως διαπιστώνει και η οικονομική εφημερίδα, οι περικοπές δαπανών και η αύξηση των φόρων ώθησαν την οικονομία σε τόσο βαθιά λιτότητα που το έλλειμμα κόλλησε στο 10% του ΑΕΠ.
Υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους από την αρχή ο Στρος Καν
Αναφορικά με την αναδιάρθρωση του χρέους, η WSJ υπογραμμίζει ότι ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, ήταν ανοιχτός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο: «Όχι όμως και η Ευρώπη. Γαλλία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φοβήθηκαν ότι μια ελληνική χρεοκοπία, ακόμη και μέσα από μια συμφωνημένη αναδιάρθρωση του χρέους, θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη (των αγορών) στα αξιόχρεα άλλων μελών της ευρωζώνης. Η, δε, Γερμανία θεωρούσε ότι μια άφεση αμαρτιών για το χρέος θα χαλάρωνε την πίεση προς την Αθήνα να προχωρήσει σε περισσότερες αλλαγές».
Μάλιστα η Μέρκελ δε δίστασε να ειρωνευτεί τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου τονίζοντας του σε συνάντηση στην καγκελαρία: «Και ‘γω θα ήθελα να κόψω το χρέος μου στο μισό».
«Μαστίγωμα» Βενιζέλου
Η Wall Street Journal αναφέρεται αναλυτικά και στην πρώτη παρουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου σε συμβούλιο των Ευρωπαίων Υπουργικών Οικονομικών, περιγράφοντας ένα άνευ προηγουμένου… σφυροκόπημα. Σας παραθέτουμε τα χαρακτηριστικότερα σημεία:
«Η πρώτη "έξοδος" του κ. Βενιζέλου έλαβε χώρα σε μία συνάντηση υπουργών οικονομικών στο Λουξεμβούργο. Είπε προς τους συναδέλφους του ότι θα έπρεπε να χαλαρώσουν τους στόχους λιτότητας που είχαν επιβληθεί στην Ελλάδα, επικαλούμενος τις αυξανόμενες πολιτικές δυσκολίες. "Η ελληνική κρίση είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα", είπε. Οι λοιποί υπουργοί αντέδρασαν με οργή. Στα αυτιά τους όλα αυτά ήχησαν ως μία απόπειρα να αποφευχθούν σκληρές αποφάσεις με ταυτόχρονο εκβιασμό των πιστωτών. Μαστίγωναν τον κ. Βενιζέλο ως τις 2.00 τα ξημερώματα, λέγοντας ότι η Ελλάδα έπρεπε να ανακτήσει την αξιοπιστία της προτού λάβει μεγαλύτερη βοήθεια. Και αντί να αποδεσμεύσουν την προγραμματισμένη δόση του δανείου, οι ευρωπαίοι υπουργοί την έβαλαν στον πάγο εωσότου η Αθήνα βάλει μπρος περισσότερη λιτότητα. Καθώς η συνάντηση τελείωνε, ο «μελανιασμένος» κ. Βενιζέλος προσπάθησε να σιγουρέψει τα λεφτά ώστε να μπορεί να θριαμβολογήσει στο εσωτερικό. "Είμαι εδώ για πρώτη φορά" τούς είπε απολογητικά, σύμφωνα με ανθρώπους που τον άκουσαν, "και θα έστελνε κακό μήνυμα εάν η δόση δεν εκταμιευόταν". Ο εξίσου εύσωμος Γιαν Κες ντε Γιάκγκερ, ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, ξέσπασε με οργή».
Σόιμπλε: Μπουχτίσαμε με τους Ελληνες
«Ο κ. Βενιζέλος ήταν αναγκασμένος να απευθυνθεί ξανά στους ευρωπαίους υπουργούς οικονομικών που συναντιούνταν στο Βρότσλαβ της Πολωνίας στα μέσα Σεπτεμβρίου» αναφέρει στην συνέχεια η WSJ και συνεχίζει την παράθεση των «καυτών» διαλόγων και περιστατικών:
«Το βράδυ προ της συνάντησης ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τα είπε με τον κ. Βενιζέλο στο μπαρ του ξενοδοχείου και του κατέστησε σαφές πίνοντας οι δυο τους από ένα ποτήρι κομψό κρασί ότι η Ελλάδα είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή της με την Ελλάδα: "Αν θέλετε να παραμείνετε, πρέπει να δράσετε", είπε ο κ. Σόιμπλε."Η Ελλάδα θέλει να μείνει", απάντησε ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Βενιζέλος γινόταν πιο συνεργάσιμος, έλεγαν ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Όμως το ελληνικό πρόγραμμα είχε για τα καλά εκτροχιαστεί. Η κυβέρνηση είχε κάνει λίγα πράγματα από τη μακρά λίστα των υποσχέσεων που είχε δώσει: για μείωση της γραφειοκρατίας, αύξηση του ανταγωνισμού, προσέλκυση επενδύσεων.Τον Οκτώβριο, το ΔΝΤ, τώρα πια υπό την πιο αυστηρή ηγεσία της πρώην υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, ανάγκαζε την Ευρώπη να παραδεχθεί την πραγματικότητα: Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Και αυτό ανάγκασε τους ευρωπαίους ηγέτες να χαρίσουν στην Αθήνα μια ανακούφιση από το χρέος».
Το δημοψήφισμα και το τελεσίγραφο
«Εν μέσω κοινωνικής αναταραχής και ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ο κ. Παπανδρέου πρότεινε δημοψήφισμα για το νέο σχέδιο διάσωσης. Εξοργισμένοι από την ελληνική μη προβλεψιμότητα, Μέρκελ και Σαρκοζί είπαν στις Κάννες προς τον Ελληνα πρωθυπουργό, στις 2 Νοεμβρίου, ότι το δημοψήφισμα έπρεπε να καθιστά σαφές το δίλημμα στους Ελληνες: Εφαρμόζετε το πρόγραμμα διάσωσης ή φεύγετε από το ευρώ» αναφέρει η οικονομική εφημερίδα, υπογραμμίζοντας ότι ο κ. Βενιζέλος, στο αεροπλάνο της επιστροφής, έγραψε ένα σημείωμα εκφράζοντας την αντίθεση του με την απόφαση και το μοίρασε εν αγνοία του Παπανδρέου, ο οποίος «παραιτήθηκε λίγες μέρες αργότερα».
«Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσισαν να στηρίξουν έναν νέο πρωθυπουργό, τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη κ. Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος, όμως, σύμφωνα με την Wall Street Journal, δεν είχε την απαιτούμενη πολιτική ισχύ για να λάβει τις αποφάσεις περί μεταρρυθμίσεων. Έτσι, αυτές μπήκαν στον “πάγο” για μετά τις εκλογές. Ωστόσο στις 6 Μαΐου ωστόσο, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ υπέστησαν πανωλεθρία εξαιτίας της αντίληψης των πολιτών ότι κατέστρεψαν την χώρα στην προσπάθειά τους να την βγάλουν από την κρίση» καταλήγει το δημοσίευμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου