Πηγή: Γιώργος Σαρρής
Μια τεράστια σε όγκο διαδήλωση, από αυτές που συμβαίνουν κάθε πολλά χρόνια έγινε σήμερα στην Αθηνα.Ηταν ενα συλλαλητήριο με πάνω από 150000 λαού που θα μπορούσε να μείνει αν όχι στην ιστορία τουλάχιστον στη σκέψη αυτών που συμμετείχαν, αν δεν διαλυόταν από τα δακρυγόνα και τα χημικά των ΜΑΤ που σε "συνεργασία" με μερικές δεκάδες δήθεν μπάχαλους έπνιξαν την πόλη στα χημικά στήνοντας ένα σκηνικό που θύμιζε χούντα!
Η εικόνα της πορείας που δεν πέρασε ποτε από το Σύνταγμα και ποτέ δεν ολοκληρώθηκε αφού έμεινε κομμένη στα 2, έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τον ενθουσιασμό που επικρατούσε νωρίτερα χαμηλά στη Σταδίου όταν στρατιές ολόκληρες, κανονικές θάλασσες αντίστασης από απλούς ανθρώπους της δουλειάς εστριβε από τα Χαυτεια προς τη Βουλή.
Το άλλο τεράστιο κομμάτι ξεδιπλωνόταν από το πεδίο του Άρεως μέχρι τη Σταδίου περιμένοντας να ξεκινήσει.
Φαίνεται πως ήταν τόσο ευκολο!
Οι όμορφες πορείες άσχημα να διαλύονται!
Καμιά 50αριά κουκουλοφόροι όλοι κι όλοι, παίζοντας κλεφτοπόλεμο με τα ΜΑΤ κατάφεραν μια χαρά να διαλύσουν πάνω από 100000 κοσμο!
Αν αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει με κάθε τρόπο να λυθεί, δεν ξέρω τι είναι.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η κυβέρνηση πλέον ξέρει καλά τι αισθάνεται ο λαός.
Ειδε πεντακάθαρα και τον όγκο του κόσμου να μεγαλώνει επικίνδυνα, αλλά και την οργή και την αποφασιστικότητα να φουντώνουν, αφού παρά την πρωινή βροχη και το τσουχτερό κρυο πολλοί λίγοι επηρρεάστηκαν.(Εννοειται οτι με καλό καιρό ο κόσμος θα ήταν πέρα απο κάθε φαντασία.)
Οποιος ισχυριστεί από δω και πέρα μετά και τη σημερινή διαδήλωση πως ο λαός συναινεί, καλύτερα να πάει να τον κοιτάξει κανένας γιατρός του ΔΝΤ.
Θα επανέλθουμε σε λίγο με σκέψεις, λεπτομέρειες και βίντεο.
(Η έναρξη της διάλυσης της πορείας έγινε μπροστά μας ακριβώς στο απεριφρούρητο μπλοκ της ΟΛΜΕ.Ακριβώς 3 λεπτά πριν φτάσουμε στο Σύνταγμα στα ξενοδοχεία στο πλάι της πλατείας αστυνομικοί δοκίμαζαν πυροσβεστήρες.Εντελώς τυχαία φυσικά)
Οποιος ισχυριστεί από δω και πέρα μετά και τη σημερινή διαδήλωση πως ο λαός συναινεί, καλύτερα να πάει να τον κοιτάξει κανένας γιατρός του ΔΝΤ.
Θα επανέλθουμε σε λίγο με σκέψεις, λεπτομέρειες και βίντεο.
(Η έναρξη της διάλυσης της πορείας έγινε μπροστά μας ακριβώς στο απεριφρούρητο μπλοκ της ΟΛΜΕ.Ακριβώς 3 λεπτά πριν φτάσουμε στο Σύνταγμα στα ξενοδοχεία στο πλάι της πλατείας αστυνομικοί δοκίμαζαν πυροσβεστήρες.Εντελώς τυχαία φυσικά)
9 σχόλια:
Ημουν αυτόπτης μάρτυρας της στιγμής που έπεσαν οι πρώτες πέτρες, αμέσως μετά οι πρώτες μολότοφ και μετά άρχισε το πανηγύρι με τις κρότου-λάμψης και τα δακρυγόνα που διέλυσαν ουσιαστικά την μεγαλειώδη αυτή πορεία.
Τα πράγματα έγιναν ως εξής. Περπατώντας στο πάι της πορείας από το Μουσείο μέχρι το Σύνταγμα για να εκτιμήσουμε το μέγεθός της, μας έκανε τρομερή εντύπωση η διακριτική παρουσία ή και εντελής απουσία των αστυνομικών δυνάμεων. Είτε τους βλέπαμε από τα τριάντα μέτρα σε στενά (κυρίως στα κάθετα στην Πατησίων), ή δεν εμφανίζονταν καθόλου (σε ολόκληρο το μήκος της Σταδίο την ώρα εκείνη δεν είδαμε αστυνομικό).
Η πρώτη μας επαφή από κοντα με τα ΜΑΤ ήταν στη Βουκουρεστίου, απέναντι από το Παλλάς, όπου υπήρχε μια σπασμένη μερσεντές και μια διμοιρία και πλησιάσαμε να δούμε τι έχει γίνει. Ακούσαμε από άλλους ότι κάτι είχε γίνει με τον Χατζηδάκη, αλλά δεν ξέραμε ακόμη τότε ότι είχε χτυπηθεί. Η διμοιρία αυτή όταν ήρθαν και πήραν το αυτοκίνητο οι ιδιοκτήτες του, κατευθύνθηκε προς την Πανεπιστημίου και μεις γυρίζοντας προς τη Σταδίου, συνεχίσαμε για το Σύνταγμα. Όταν στρίψαμε, ο άντρας μου σχολίασε το γεγονός ότι πέντε-έξι πολυτελή αυτοκίνητα ήταν σταθμευμένα μπροστά στα πανάκριβα ξενοδοχεία της πλατείας, τα οποία είχαν κατεβασμένα τα ρολά και δεν φυλάσσονταν από κανέναν. Δεν πρόλαβε να αποσώσει την κουβέντα του (ότι θα τα σπάσουν αυτά τα αυτοκίνητα, πώς τους ήρθε να τα αφήσουν εδώ), ακριβώς όταν φτάσαμε στο φανάρι μπροστά στο Μ. Βρετανία, η διμοιρία των ΜΑΤ (μάλλον) που είχαμε δει πριν λίγο στο πίσω μέρος του οικοδομικού τετραγώνου, εμφανίστηκε να πάρει θέση μπροστά στα ξενοδοχεία.
Εν ριπή οφθαλμού, αρχίσανε κατ' αρχήν τα γιουχαίσματα από όλους τους διαδηλωτές και αμέσως εκτοξεύτηκαν τα πρώτα άδεια μπουκάλια νερού. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν, και ενώ κοντά δεν υπήρχε μπλον "αντιεξουσιαστών" ή άλλο που να φαίνονταν μαζεμμένοι εκείνοι που συνήθως συγκρούονται με την αστυνομία, βάζοντας βούτυρο στο ψωμί της και κάνοντας πρακτικά τη βρώμικη δουλειά της διάλυσης των ολοένα και μεγαλύτερων διαδηλώσεων, πού βρέθηκαν και μάλιστα μέσα σε δευτερόλεπτα αυτοί που άρχισαν να εκτοξεύουν τις μολότοφ! Αν δεν το βλέπεις μπροστά σου ίσως είναι δύσκολο να καταλάβεις πόσο ερασιτεχνικά είναι στημένες αυτές οι προβοκάτσιες. Ακόμη και ένα εξάχρονο παιδάκι να είναι μπροστά θα σου το πει με σιγουριά: είχαν ραντεβού!
Με την πρώτη μολότοφ, ένας αστυνομικός γλιστρά μπροστά στα σκαλιά της Μ. Βρετανίας και πέφτει μέσα στις φλόγες της μολότοφ. Σηκώνεται αμέσως (οι συνάδελφοί του πισωπατούσαν και κανε΄ςι δεν έσπευσε να τον βοηθήσει) και μετά από ελάχιστο χρόνο αρχίζει η ρίψη δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Μέχρι να γυρίσουμε το πρόσωπο και να κοιτάξουμε προς τη βουλή και την όθωνος (μιλάμε για κλάσματα και μέχρι τότε οι αστυνομικοί δε φαίνονταν πουθενά)βρισκόμαστε εκατοντάδες άνθρωποι, απλοί διαδηλωτές με πανώ, συνθήματα, παρέες, παιδιά, περικυκλομένοι από δυνάμεις της αστυνομίας που μας βομβαρδίζει κυριολεκτικά με δακρυγόνα και κρότου λάμψης! Ήμουν παρούσα σε όλες τις διαδηλώσεις και δυστυχώς η μοίρα με έφερε και ενώπιον των γεγονότων στη Μαρφίν το Μάιο και μόνο με αυτό που ακολούθησε εκείνη την ημέρα στο Σύνταγμα μπορώ να συγκρίνω τη συχνότητα των ρίψεων και την ποσότητα των δακρυγόνων!
(συνέχεια απο το προηγούμενο)
Μια τεράστια, ειρηνική, αλλά δυναμική διαδήλωση, στην οποία κυριάρχησε το σύνθημα "εεεε, οοοο, πάρτε το μνημονιο και φύγετε απο δω, ΟΥΣΤ", που είχε παλμό, συμμετοχή και οργή που περίσσευαν, διαλύθηκε μέσα σε λίγη ώρα μέσα σε καπνούς και δακρυγόνα.
Κι όμως, όσοι βρίσκονταν δίπλα μας και έτρεχαν στο μετρό για να γλυτώσουν και να πάρουν μια αναπνοή, έλεγαν με πείσμα ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως: "προβοκάτορες, κερατάδες, δε θα μας νικήσετε! και πάλι μπροστά σας θα μας βρείτε!" και "ρίξτε, ρε, ρίξτε! όσα και αν μας κάνετε, δε μας κλείνετε ξανά στα σπίτια μας, δε μας κλείνετε τα στόματα"!
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ενώ έχουμε φάει τις πρώτες δεκάδες δακρυγόνα και αναγκαζόμαστε να κατέβουμε τα σκαλιά προς την πλατεία, ακριβώς απέναντι από τον άγνωστο στρατιώτη, και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή το σύνθημα αυτό δεν είχε ακουστεί, ο όσμος που ουσιαστικά υποχωρούσε κυνηγημένος, στάθηκε ξαφνικά σαν να ήταν κουρδισμένη ορχήστρα, σαν να είχαν από πριν συνεννοηθεί, γύρισε πρόσωπο προς τη Βουλή και άρχισε αν φωνάζει το γνωστό σύνθημα: "να καεί, να καεί..."
Η διαδήλωση η σημερινή προσωπική μου εκτιμηση είναι ότι υπολειπόταν σε μέγεθος εκείνης της 5ης Μαίου ελάχιστα και μόνον λόγω καιρικών συνθηκών. Όμως, αυτήν την φορά τα πρόσωπα ήταν πιο αγριεμένα, η οργή ξεχείλιζε, οι άνεργοι ανάμεσα στο πλήθος ήταν πολύ περισσότεροι από την προηγούμενη φορά... Η απόγνωση που μεγαλώνει μεγαλώνει και την αποφασιστικότητα. Δε θα είναι εύκολος ο καιρός που ακολουθεί. Σήμερα τον Χατζηδάκη δεν τον ξυλοκόπησαν κουκουλοφόροι, αντιεξουσιαστές, αναρχικοί ή γνωστοί άγνωστοι, ούτε του πέταξαν πέτρες ή αντικείμενα από απόσταση. Τον ξυλοφόρτωσαν άνθρωποι που είχαν την ηλικία του πατέρα μου και τον χτύπησαν εξ επαφής και στα ίσα, με μπουνιές στο κεφάλι και το πρόσωπο. Οι βρισιές δε που συνόδευαν την επίθεση δείχνουν συσσωρευμένη οργή και γνώση του λόγου που αυτή κατευθύνεται στο πολιτικό πρόσωπο-εκπρόσωπο του δικομματισμού.
Όλα τούτα ειναι δείγματα μιας κατάστασης που γίνεται καθημερινά και πιο εκρηκτική. Πολύ φοβάμαι ότι επειδή δεν υπάρχει συνδικαλισμός που να εκφράζει τους εργαζόμενους, επειδή δεν υπάρχει καθοδήγηση (όχι με την έννοια της χειραγώγησης, αλλά με εκείνην της κατεύθυνσης της οργής προς μια συγκεκριμένη κατεύθνση, με την έννοια της αναζήτησης μιας κοινής συνισταμένης στους αγώνες και την κινηματική μας δράση), πολύ φοβάμαι ότι όταν ίσς από ένα τυχάιο γεγονός έρθει η μεγάλη έκρηξη, τα πράγματα θα γίνουν πολύ άσχημα και θα πάρουν μια τροπή που μπορεί αν μην τη θέλει και να μη συμφέρει κανέναν μας! Κυρίως τους εργαζόμενους και το κίνημά τους, το οποίο μέχρι τώρα δεν μπορούν να το προφυλάξουν από τις καλοστημένες προβοκάτσιες...
πως προτεινετε να φυγουν τα κορακια πανω απο τα κεφαλια μας; με φτυσιες;;;
ντροπη να συκοφαντειτε ανθρωπους που βαζουν τα κορμια τους μπροστα στα σιδεροφραχτα μπουλουκια των ΜΑΤ.
αν πρεπει να λυθει καποιο προβλημα, αυτο ειναι οτι θα πρεπε να συμμετεχουν περισσοτεροι στις συγκρουσεις.
και στην τελικη, ας ανεβαινατε με τα μπλοκ σας στο συνταγμα απο αλλο δρομο. δε σας αναγκασε κανεις να καθεστε στη σταδιου.
ετσι θα βοηθουσατε να συγχιστουν ακομα περισσοτερο τα στρατα της χουντας του δντ.
α, κι επισης, ποιοι 50 γνωστοι αγνωστοι;
αυτα τα λεγανε τη δεκαετια του 80.
σημερα οι συγκρουσιακοι ηταν πολλοι...
αντε συντροφοι αφηστε τη γκρινια, παρτε μια απλη μασκουλα και γυαλια απο το μπογιατζιδικο κι ελατε να τους διωξουμε!
To erwthma einai an fygoun oi politikoi, tha allaksei h neoellhnikh koinwnia i pali oi idioi tha voleuontai sto dhmosio kai ston idiwtiko tomea.
Me liga logia tha allaksei nootropia o neoellhnas;
Fovame oti h vlakokratia den perilamvanei mono tous politikous..
δεν είμαι κατά της σύγκρουσης, δεν καταδικάζω κάθε μορφή αντίδρασης που περιλαμβάνει τη βία, αλλά φίλε και συναγωνιστή, αυτό που έγινε σήμερα στο Σύνταγμα και πυροδότησε το σχέδιο διάλυσης της πορείας δεν ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση σκεπτόμενων ανθρώπων. Επίσης, αρκετές φορές στο παρελθόν και πάλι προβοκάτσιες έχουν ανοίξει το χωρό των συγκρούσεων με μοναδικό σκοπό να κλείσουν τον κόσμο στα σπίτια του!
Δεν είαξι από αυτούς που κλάινε τις περιουσίες των φιλήσυχων πολιτών ή των τραπεζών, η παιδεία μου, το μπαγκράουντ μου, ο χαρακτήρας μου, όπως θέλεις πες το, δεν μου επιτρέπει να σηκώσω πέτρα ή μολότοφ, αλλά δεν μπορώ να καταδικάσω συλλήβδην όλους όσους το κάνουν, μάλλον γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να τους προτείνω. Όμως, η πέτρα καιη μολότοφ κάνουν περιορισμέη υλική ζημιά στο κράτος, την τράπεζα, την αστυνομία, τους πολιτικούς και το σύστημα και απεριόριστη στην κινηματική δράση των εργαζομένων.
Νομίζω ότι θα πρέπει να αρχίσεις να έχεις συνείδηση της ευθύνης σου για κάθε πράξη που κάνεις φίλε μου. Τι επιδιώκεις, τι νομίζεις ότι πετυχαίνεις, ποιά τα αληθινά αποτελέσματα της πράξης σου, ποιοί επωφελούνται, ξέρεις ποιοί είναι αυτοί δίπλα σου κάτω απο τις μάσκες και τις κουκούλες και τι υπηρετούν, τι θα σου χρεώσουν και πώς θα σε παρουσιάσουν;
Όλα χρειάζεται να τα συνυπολογίζουμε όταν παίρνουμε αποφάσεις σημαντικές για το μέλλον μας. Και στις σημερινές συνθήκες, κάθε τι που κάνουμε ειναι σημαντικό και πρέπει να το έχουμε αποφασίσει.
Δεν παραπονέθηκα για τα δακρυγόνα γιατί έτσουξαν τα μάτια μου. Αν σκεφτόμουν έτσι δε θα ήμουν σε όλες τις πορείες. Έχω ψιλοανοσία προσωπικά στα δακρυγόνα. Πρέπει να σκάσει πάνω μου ή να με ψεκάσουν με τον άλλο διάολο από το μισό μέτρο για να ενοχληθώ, αλλά και πάλι δεν τους κάνω τη χάρη να το βάλω στα πόδια. Αυτό που με ενοχλέι είναι ότι κάθε φορά, ρπιν ακόμη ολοκληρωθεί μια πορεία, γίνεται μπουρδέλο προκειμένου την επόμενη φορά να είμαστε λιγότεροι.
Μη μασάτε την προβοκάτσια. Κρατάτε την οργή σας, αθ χρειαστεί. Θα υπάρξουν κι άλλοι Χατζηδάκηδες! Οι θείοι σας σήμερα, αντρίκεια και στα ίσα, μας βάλανε τα γυαλιά!
μίλησα μόλις με τη φίλη που ήταν μαζί μας στην συγκένρρωση. Μπου έδωσε μια πληροφορία, που αν επαληθευτεί, απλώς αποδεικνύει όιτ δεν μιλάμε για θεωρίες συνομωσίας, αλλά για γεγονότα: τα περισσότερα δακρυγόνα που όπως είπα "κυριολεκτικά μας βομβάρδισαν" στην πλ. Συντάγματος, εκτοξεύτηκαν όχι από τις διμοιρίες που μας περικύκλωσαν, αλλά από την ταράτσα του Μ.Βρετανία!
Όσοι έχετε πρόσβαση, ψάξτε φωτογραφικό υλικό και βίντεο να δείτε μήπως το έχει καταγράψει κανείς από σπόντα! ς
οσο κι αν σας φαινεται παραξενο εγω συμμεριζομαι τις ανησυχιες σας για την "επομενη μερα".
εμπρος λοιπον! οργανωθειτε ρε αριστεροι. αμφισβητηστε τις ηγεσιες σας, αν δειτε οτι συνεχιζουν να μας πουλανε αλλαξτε τις. βγειτε στο λαο και στο δρομο με προτασεις, οχι με κλαψουρισματα και ατακες του περασμενου αιωνα.
τουλαχιστο οι αναρχικοι αμφισβητησαν και αμφισβητηθηκαν και τελικα εμαθαν καποιο μαθημα απο τις 5/5. χθες ηταν οργανωμενοι και αρκετα σοβαροι σε οσα εκαναν.
γιατι αν νομιζετε οτι θα φυγει το μνημονιο και -κυριως- θα ανατραπει η δανειακη συμβαση χωρις να ξεβολευτει κανεις και χωρις ν' ανοιξει μυτη ειστε βαθεια νυχτωμενοι...
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσα χρόνια δεν τολμάνε να χτυπήσουν οι "κουκουλοφόροι" τις πορείες του ΠΑΜΕ. Μήπως αυτοί έχουν πάρει ποιό σοβαρά τις πορείες τους και τις περιφρουρούν. Μήπως γιατί όταν φωνάζουν για πάλη το εννοούν και οι προβοκάτορες ξέρουν ότι δεν τους πέρνει να τα βάλουν με οργανομένους διαδηλοτές.
Μία ζωή αυτοί που πληρώνουν τις επιθέσεις των "κουκουλοφόρων" και των ΜΑΤ είναι οι ανοργάνοτοι πολίτες που κατεβαίνουν να διαληλώσουν χωρίς ολοκληρωμένο σκεπτικό και στόχο. Πιστεύω οτι από εδώ και πέρα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας γιατί η αστυνομία και τα παρακλάδια της θα δυναμόσουν τα τις επιθέσεις και πρέπει να οργανοθούμε εναντίων τους.
Αν και εγώ παραπάνω περιέγραψα μια προβοκάτσια καραμπινάτη και μίλησα για ευθύνες του καθένα, των αναρχικών που χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους κυρίως, εν τούτοις δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι ο αναχωρητισμός του ΠΑΜΕ είναι σχεδόν εξίσου καταστρεπτικός για το κίνημα!
Η αποδυνάμωση των διαδηλώσεων με τη διάσπαση των πολλών διαφορετικών συγκεντρώσεων είναι μόνο το ένα μέρος του προβλήματος. Το πιο σοβαρό έιναι ότι ενώ το ΠΑΜΕ ξέρει και είναι εκπαιδευμένο στο πώς να περιφρουρεί τις πορείες του, απέχει από την προσπάθεια των πολλών και ανοργάνωτων να κάνουν το ίδιο. Αν δεν δώσει το χέρι ο ένας στον άλλον, πώς θα μάθουν με ποιόν τρόπο θα περιφρουρήσουν τους δικούς τους αγώνες οι ανοργάνωτοι;
Όμως, το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ενώ ο κόσμος που είναι στους δρόμους για να αισθανθεί ότι έχει πραγματικά μια δύναμη χρειάζεται ενός είδους καθοδήγηση, όχι χειραγώγηση, αλλά να αισθανθεί ότι κάπου ανήκει, ότι είναι μαζί με άλλους και έχουν ολοι μζί ένα στόχο. Αυτό λείπει από το κίνημα αυτή τη στιγμή. Αισθάνονται όλοι μόνοι τους, ότι παλεύουν να βρουν στήριγμα στο διπλανό τους στην πορεία, αλλά ο καθένας θα είναι ξανά μ΄νος του μόλις γυρίσει σπίτι ακι την επόμενη φορά στο δρόμο θα γνωρίζει από την αρχή το διπλανό του.
Εκεί, το ΠΑΜΕ εγκληματεί! Ενώ έχει ιδεολογία, σαφείς στοχεύσεις, είναι με την πλευρά του εργαζόμενου αναμφισβήτητα, ενώ θα μπορούσε να ηγηθεί του κύματος ανατροπής που θεριεύει για να δώσει όραμα και κατεύθυνση, όχι για να καπελώσει ή να βρει μέλη, είναι απον. μένει περιχαρακωμένο μέσα σε στενά όρια και συμβάλλει στην πολυδιάσπαση ενός κινήματος υπό διαμόρφωση. Κυρίως το αφήνει έρμαιο σε παντός είδους, πολιτικές ή αστυνομικές προβοκάτσιες.
Το πιο δυσάρεστο αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης (αυτό που επιδιώκουν πολιτικοί και ΜΜΕ όλον αυτόν τον καιρό) είναι αυτό το κίνημα που έχει λόγους, που έχει αντικείμενο, που έχει δίκιο, να πνιγεί μέσα στο αίμα, να διαλυθεί, να αποκτήσει και ενοχικά σύνδρομα από πάνω ακριβώς γιατί τόλμησε να ξεσηκωθεί. Ένα παράδειγμα το ζήσαμε στις 5 Μάη, όταν παρουσιάστηκε καθένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στο δρόμο ως ο φονιάς των τριών υπαλλήλων της τράπεζας!
Δημοσίευση σχολίου