Συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή, εφημερίδα "Δρόμος", Σάββατο, 9 Οκτωβρίου 2010
Ποιος είναι ο σκοπός της διεθνούς διάσκεψης που οργανώνει το «Αριστερό Βήμα», η οποία είναι η πρώτη τέτοιου είδους που γίνεται, και μάλιστα σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο στην οποία είναι ορατή η ανάγκη της πιο ευρείας αντίστασης εκ μέρους της Αριστεράς στον κοινωνικό μεσαίωνα που προοιωνίζεται η πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.;
Η διεθνής διάσκεψη εναντίον του μνημονίου και της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, που διοργανώνει το «Αριστερό Βήμα» σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία καλλιτεχνών, αποτελεί ουσιαστικά μια πρώτη οργανωμένη παρέμβασή μας στην κρίσιμη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, όπως αυτή διαμορφώνεται στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Αποτελεί την πρώτη προσπάθειά μας να συνδεθούμε γόνιμα με αριστερές δυνάμεις της εργασίας, των κοινωνικών κινημάτων, της επιστήμης, του πολιτισμού και της πολιτικής, δυνάμεων που μάχονται σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο, να αναχαιτίσουν την καπιταλιστική επέλαση κατά των εργαζομένων, της νεολαίας, αλλά και των ανθρώπων της λεγόμενης τρίτης ηλικίας. Απευθυνθήκαμε στο ευρύτερο δυνατό φάσμα των αντικαπιταλιστικών/ αντισυστημικών δυνάμεων της Αριστεράς, επιχειρώντας ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε την παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων αποχρώσεων μέσα σε αυτό το ιδεολογικό, επιστημονικό και πολιτικό πλαίσιο, που προκύπτει άλλωστε και από την ιδρυτική μας διακήρυξη.
Επιχειρήσαμε, επίσης, να εμπλουτίσουμε τη διάσκεψή μας με σημαντικές επιστημονικές, κινηματικές και πολιτικές φωνές από τη διεθνή Αριστερά, όπως ο παγκοσμίου φήμης οικονομολόγος Σαμίρ Αμίν, το ιδρυτικό στέλεχος της ATTAC Ζακ Νικόνοφ, ο Κλαούντιο Κατς από την Αργεντινή και η ηγετική προσωπικότητα της γαλλικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς Αλέν Κριβίν. Η ανάληψη της πρωτοβουλίας για τη διοργάνωση μιας τέτοιας διάσκεψης, μεσούσης μάλιστα της προεκλογικής περιόδου, αλλά και δεδομένου του γενικότερου κλίματος στο χώρο της Αριστεράς, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Υπήρξαν δυσκολίες, υπάρχουν αδυναμίες, αλλά αποφασίσαμε να κάνουμε το πρώτο δημόσιο βήμα με μια πολύμορφη, από αριστερή κατεύθυνση, απόρριψη του μνημονίου και της πολιτικής που υπαγορεύουν ΔΝΤ, ΕΕ και κυβέρνηση. Βασική μας μέριμνα, τόσο με τις θεματικές, όσο και με τη σύνθεση των εισηγητών στις επιμέρους συζητήσεις, αποτελεί η δημιουργική αντιπαράθεση απόψεων και επιχειρημάτων, διαμέσου της οποίας θα ωριμάζει και θα δυναμώνει το αριστερό/ αντικαπιταλιστικό στίγμα της πρωτοβουλίας μας με απώτερο στόχο τη διασφάλιση όρων για κοινή δράση των οργανωμένων και οργανωτικά ανένταχτων δυνάμεων της Αριστεράς στο κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Υπάρχουν περαιτέρω σκέψεις για παρεμβάσεις του «Αριστερού Βήματος» και σε ποιες θεματολογίες;
Αμέσως μετά τη διεξαγωγή της διεθνούς διάσκεψης, το «Αριστερό Βήμα» θα δρομολογήσει με συλλογικές διαδικασίες μια σειρά παρεμβάσεων σε κρίσιμους τομείς, όπως αυτοί του πολιτισμού, της παιδείας, αλλά και της έρευνας. Υπαινίσσομαι τη συγκρότηση δύο ερευνητικών ομάδων, τη δημιουργία των οποίων έχουμε προαναγγείλει. Πρόκειται για μια ερευνητική ομάδα με αντικείμενο μελέτης τη δομή και τη δυναμική του ελληνικού καπιταλισμού, και για μια δεύτερη, η οποία θα επιχειρήσει να συμβάλει στην κριτική αποτίμηση των καθεστώτων του ‘υπαρκτού σοσιαλισμού’, αλλά και στη διαμόρφωση μιας σοσιαλιστικής/ κομμουνιστικής εναλλακτικής. Η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, η διεξαγωγή συζητήσεων, ημερίδων, συμποσίων για το εκπαιδευτικό ζήτημα, για το εργατικό κίνημα, για το σοσιαλισμό και την ίδια την Αριστερά, αποτελούν κάποιες μόνον από τις θεματικές και τις μορφές δράσης, διαμέσου των οποίων το «Αριστερό Βήμα» θα επιχειρήσει να συνδέσει δημιουργικά τις τύχες του με την ίδια την κοινωνία και τους ‘κολασμένους’ της, συμβάλλοντας έτσι, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, στην κοινή δράση που είναι ένα, αλλά πολύ σημαντικό μέσο για την εξυπηρέτηση του στρατηγικού στόχου, του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της (ελληνικής) κοινωνίας.
Σχεδιάζονται συγκροτήσεις του «Αριστερού Βήματος» και σε άλλες πόλεις, αρχής γενομένης από τη Θεσσαλονίκη. Πώς φαντάζεστε την επέκταση αυτών των πρωτοβουλιών; Θα είναι αυτόνομες ή θα υπάρξει κάποιος συντονισμός, κάποιο θεσμικό πλαίσιο;
Ξεκινώντας από τη συνάντηση εργασίας του «Αριστερού Βήματος» στη Θεσσαλονίκη, θα επιδιώξουμε τη δικτύωση της πρωτοβουλίας και σε άλλα αστικά κέντρα, με στόχο τη σύνδεση μας με τις αριστερές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις των τοπικών κοινωνιών. Μια πρώτη έκφραση είναι ο όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός υπογραφών. Όπως είναι ευνόητο, μια τέτοια προσπάθεια απαιτεί μελέτη, σχεδιασμό και μετρημένα βήματα για να βρει στόχο. Δε βιαζόμαστε, αλλά και δε θα αδρανήσουμε, στο βαθμό που και η ίδια η κοινωνική δυναμική, σε κεντρικό, αλλά και τοπικό επίπεδο θέτει ‘επί τάπητος’ την ανάγκη διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς.
Ορισμένοι αντιλαμβάνονται (επιθυμούν;) το «Αριστερό Βήμα» ως πρόπλασμα οργάνωσης, άλλοι θεωρούν ότι εκεί οδηγείται, εκ των πραγμάτων η προσπάθεια. Παρόλο που αυτά είναι ζητήματα που έχουν διευκρινιστεί πολλές φορές, βλέπουμε μια επιμονή η οποία εκφράζει λαχτάρα, αλλά και προκατάληψη. Πώς θα το σχολίαζες;
Το διατυπώσαμε με πολλές αφορμές και σε όλους τους τόνους ότι το «Αριστερό Βήμα» δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει πολιτική οργάνωση, κόμμα ή μέτωπο. Το «Αριστερό Βήμα», επίσης, ούτε είναι, ούτε θέλει να είναι κίνηση παραγόντων Όπως ακριβώς δηλώνει ρητά και ο τίτλος του, φιλοδοξεί να αποτελέσει ‘βήμα’, δηλαδή πεδίο συνάντησης και πλούσιου διαλόγου ανάμεσα στις οργανωμένες και οργανωτικά ανένταχτες δυνάμεις της Αριστεράς. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι στρατιές των ανέργων έχουν ανάγκη την Αριστερά που θα συγκρουσθεί με τον καπιταλισμό σε σοσιαλιστική/ κομμουνιστική κατεύθυνση, αλλά και η Αριστερά έχει ανάγκη να συγκροτήσει και να αναπτύξει, μέσα από το διάλογο και την κοινή δράση των επιμέρους συνιστωσών της, την απαραίτητη δυναμική ανατροπής. Η ενότητα δράσης της Αριστεράς δεν είναι φετίχ ούτε αυτοσκοπός. Είναι όμως μέσο -αναγκαίο μέσο, όχι πολυτέλεια- για μια αποτελεσματική δράση εναντίον της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου, όπως αυτή συμπυκνώνεται χαρακτηριστικά στις γραμμές του μνημονίου. Από αυτή την άποψη, το «Αριστερό Βήμα» δεν έρχεται να προσθέσει μια ακόμη οργάνωση στις αμέτρητες οργανώσεις της Αριστεράς. Το «Αριστερό Βήμα» επιχειρεί να οικοδομήσει γέφυρες, να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς, και μάλιστα όχι μόνο ανάμεσα στις οργανωμένες δυνάμεις της, αλλά και στους οργανωτικά ανένταχτους ανθρώπους της. Το «Αριστερό Βήμα» απευθύνεται ιδιαίτερα προς αυτούς, γιατί αυτοί βιώνουν ίσως πιο έντονα την αγωνία, αλλά και την ανάγκη για το διάλογο και την ενότητα δράσης της Αριστεράς, σε μια περίοδο που ο καπιταλισμός, σε διεθνή, αλλά και εθνική κλίμακα, δείχνει να γυρίζει τους δείκτες της Ιστορίας από τον 21ο όχι στον 20ο, αλλά στον 19ο αιώνα ! |
5 σχόλια:
Δηλαδή θα αγορεύουν κάποιοι δια-
νοούμενοι η θα συζητήσουν οι εργαζόμενοι.
Για να ξέρω.
Γιατί το ένα να αποκλείει το άλλο, φίλε Στέλιο;
Εγω, για παράδειγμα, είμαι εργαζόμενος και διανοούμενος.
Θα συζητώ, θα αγορεύω , θα φωνάζω συνθήματα, θα εκτοξεύω κατάρες, θα συνεχίσω τα μπάνια, θα προβληματίζομαι σιωπηρά, θα τραγουδάω στη μπανιέρα και θα ρεμβάζω.
φίλε trovatore,
το ένα δεν αποκλείει το άλλο, όπως σωστά το έθεσες.Εξ άλλου και ο Μαρξ διανοούμενος ήταν.
Ομως χρησιμοποίησα την λέξη ''αγορεύουν''δίνοντας άλλο νόημα στο σχόλιό μου.Ελπίζω κατανοήσημο.
Να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ αναγκάια την κοινή δράση και τον διάλογο στην αριστερά και θετική την προσπάθεια του αριστερού βήματος. όμως έχω και κάποιες ενστάσεις. Η πρώτη είναι παρόμοια με του στέλιου αν και με κάποια διαφοροποίηση. Προφανώς και σε μια συζήτηση μπορούν να υπάρξουν καμια δεκαριά ομιλίες και τοποθετήσεις -ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Αλλά το ζήτημα μου είναι ότι αυτοί που θα μιλάνε θα εκφράζουν τον διάλογο μέσα στην αριστερά, μέσα στις οργανπώσειςτης τουλάχιστον? η θα είναι μια κατάσταση όπου οι "ειδικοι" θα κάνουν μάθημα όχι απλά στους ανένταχτους αλλά ακόμα και στα κόμματα και τις οργανώσεις της αριστεράς? Το κόμμα είναι ο συλλογικός διανοούμενος της εργατικ΄πης τάξης έλεγε αν θυμάμια καλά ο Γκράμσι. Τώρα το κόμμα θα είναι ο "μαθητής" των ατομικών διανούμενων-"επιστημόνων", αυτή είναι ηπροσέγγιση του Βήματος?
Και ένα δεύτερο: τι σημαίνει ότι θα υπάρξει επιτροπή για τον σοσιαλισμό κλπ. Πάλι κάποια άτομα θα "ερευνήσουν", θα ανακαλύψουν στο "επιστημονικό τους εργαστήριο"την απάντηση και θα την "διδάξουν" τα υπαρκτά ρεύματα της αριστεράς? Ας περιοριστεί το βήμα στο συντονιστή μιας ενδοαριστερής συζήτησης. Πολιτική παράγεται από οργανώσεις που βάζουν τη θεωρία στη βάσανο της πράξης μέσα στους κοινωνικούς χώρους και αγώνες, δεν παράγεται ατομικά από ακαδημαϊκούς καθέδρας...
Περιμένω με ενδιαφέρον τι θα κάνουν οι του Αριστερού βήματος όταν ο Σαμίρ Αμίν θα τους πει καθαρά και ξάστερα για άρνηση του χρέους και έξοδο από το ευρώ.
Δημοσίευση σχολίου