Πηγή: ciaoant1
Εδώ και χρόνια υπάρχει προσπάθεια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του αγαθού της ενέργειας, με την είσοδο ιδιωτών, που όμως εμποδιζόταν από το ότι οι τιμές της ΔΕΗ ήταν [σχετικά] φτηνές, και απέτρεπαν τον ιδιώτη από το να μπει στην "αγορά ενέργειας", διότι δε θα διασφάλιζε μεγάλα-ικανοποιητικά κέρδη.
Κανένα πρόβλημα όμως:
Εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες αύξαναν τις τιμές στο ρεύμα προκειμένου να μπορέσουν να διασφαλίσουν ότι αν μπουν ιδιώτες στην 'αγορά ενέργειας", θα έχουν το ποσοστό κέρδους που επιθυμούν.
Θυμίζω εδώ τις δηλώσεις Φώλια (υπουργός ανάπτυξης τότε) το 2007 ότι:
«η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή έχει χαμηλές τιμές με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας ιδιώτης παραγωγός να ανταγωνιστεί κάποιον που πουλάει τόσο φτηνά»
και γι' αυτό, προκειμένου να "εξυγιανθεί η αγορά", θα πρέπει να γίνουν αυξήσεις (όπως και έγιναν - και πολλές μάλιστα από τότε (04/12/2007) μέχρι σήμερα...)
«οι οποίες [οι αυξήσεις] δημιουργούν προϋποθέσεις προσέγγισης ιδιωτικών επενδύσεων προς την κατεύθυνση της πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας»
Με λίγα λόγια, όπως χαρακτηριστικά λέει το σχετικό ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας", απ' όπου και οι δηλώσεις:
Πληρώστε ακριβότερο το ρεύμα για να μαζευτούν επενδυτές
Εδώ το σχετικό λινκ:
http://archive.enet.gr/online/online...07,id=61221640
Μάλιστα, στο ίδιο ποστ είχαμε δει και την περίπτωση Μυτιληναίου, που ουσιαστικά...επιδοτείται(!) αυτή τη στιγμή από τη ΔΕΗ:
http://archive.enet.gr/online/online...08,id=52169912
"η ΔΕΗ θα επιβαρύνεται με περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, καθώς θα πουλά φθηνό ηλεκτρικό στην Αλουμίνιον και θα αγοράζει από το σύστημα το ηλεκτρικό της μονάδας συμπαραγωγής σε υψηλότερη τιμή. "
Τώρα που το ρεύμα έχει ακριβύνει λοιπόν, τα διάφορα παπαγαλάκια (χρησιμοποιώ άρθρο από τα "Νέα") μας λένε ότι
Πόλεμο εκπτώσεων στην τιμή του ρεύματος, προς όφελος των καταναλωτών, σηματοδοτεί η είσοδος στον χώρο των πρώτων ιδιωτών ανταγωνιστών της ΔΕΗ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4559262&ct=3
Άντε τυχερούληδες, όλα για χατήρι σας γίνονται, και όλοι για εσάς δουλεύουν (ή μήπως όλοι σας δουλεύουν;).
3 σχόλια:
H Public Services International Research Unit (PSIRU) (http://www.psiru.org) είναι μια ερευνητική ομάδα με έδρα το Πανεπιστήμιο του Greenwich που χρηματοδοτείται από το PSI (Public Services International) την Παγκόσμια Συνομοσπονδία των εργατικών σωματείων σε οργανισμούς κοινής οφέλειας.
Πρόχειρα αναφέρω μερικά PSIRU Reports σχετικά με την ιδιωτικοποίηση ηλεκτρικής ενέργειας:
1) 2009 - Global experience with electricity liberalization (http://www.psiru.org/reports/2009-12-E-Indon.doc)
2) 2007 - Electricity liberalization experiences in the World (http://www.psiru.org/reports/2007-08-E-Taiwan.doc)
3) 1999 - Electricity restructuring, privatisation and liberalisation: Some international experiences (http://www.psiru.org/reports/9910-E-U-Prob.doc)
Όλες οι παραπάνω μελέτες αποδεικνύουν με αδιάσειστα στοιχεία πως όπου επιχειρήθηκε ο τεμαχισμός κάθετων εταιρειών παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας (τεμαχισμός σε εταιρείες χονδρικής, εταιρείες λιανικής, εταιρείες δικτύων μετάδοσης και εταιρείες δικτύων διανομής) η ιδιωτικοποίηση και το άνοιγμα της αγοράς, ακόμα και στις καλύτερες των περιπτώσεων (όπως προβάλλονται οι περιπτώσεις του Ην. Βασιλείου και των σκανδιναβικών χωρών) τα αποτελέσματα ήταν:
1) Όπου παρατηρήθηκε μείωση του κόστους παραγωγής στις ιδιωτικές εταιρείες αυτή οφειλόταν σε απολύσεις εργατικού δυναμικού και outsourcing και δεν μετακυλίσθηκε στον τελικό καταναλωτή αλλά αυξήθηκε το ποσοστό κερδοφορίας των εταιρειών.
2) Αύξηση στις τιμές καταναλωτή ιδιαίτερα στα νοικοκυριά που φτάναν μερικές φορές και το 100% κάθε χρόνο (μικρές μειώσεις είχαν σε ελάχιστες περιπτώσεις μόνον οι πολύ μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές)
3) Μείωση της ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών (μεγάλες διακοπές, εκτεταμένα black out)
3) Μη επένδυση νέων κεφαλαίων
4) Μη επένδυση σε νέες τεχνολογίες
5) Μη επένδυση σε έρευνα και τεχνολογία
Δεν είναι τυχαίο ότι στο μεγάλο back out της Καλιφόρνιας το 2000 η μόνη πόλη που είχε ρεύμα ήταν το Los Angeles που δεν είχε ιδιωτικοποιήσει τη δημοτική μονάδα κάθετης παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ υπάρχει τάση κρατικοποιήσεων και ρύθμισης της αγοράς.
Παρόλα αυτά και παρόλο που οι φωστήρες του IMF και της World Bank έχουν αρχίσει να ψελίζουν κάτι περί αποτυχίας των προγραμμάτων ιδιωτικοποίησης στον τομέα της ενέργειας εξακολουθούν να προωθούν σε όσες χώρες πεφτουν στα νύχια τους (τις δανείζουν) τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση ακόμα και υγειών και κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων.
Απο "Ριζοσπάστη" 8/8/2010
Εχουν περάσει 11 χρόνια από τότε που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν στη Βουλή την πρώτη ρύθμιση απελευθέρωσης του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας με την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ. Εκείνη την περίοδο, τα δύο αστικά κόμματα προπαγάνδιζαν τα ευεργετικά αποτελέσματα που θα είχε ο ελεύθερος ανταγωνισμός πολλών ιδιωτικών επιχειρήσεων για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Το διάστημα που μεσολάβησε από την ψήφιση του ν. 2773/99 ήταν αρκετά διδακτικό, για να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί στόχοι - και οι αρνητικές συνέπειες για το λαό - της πορείας απελευθέρωσης, αφού στην Ευρώπη υπήρχε ήδη πλούσια, αρνητική πείρα. Οι μύθοι της αστικής προπαγάνδας άρχισαν να καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλον.
Ας δούμε τι συνέβη συγκεκριμένα και επιπλέον μερικά παραδείγματα από τη διεθνή πραγματικότητα:
. Μέσα σε μια 5ετία (2003-2008) η παραγωγικότητα των εργαζομένων της ΔΕΗ ΑΕ αυξήθηκε ετησίως 5,3% κατά μέσο όρο. Ομως, αυτή η αύξηση δεν αξιοποιήθηκε για τη μείωση του συνολικού χρόνου εργασίας, αλλά για τη μείωση του συνολικού αριθμού των εργαζομένων. Ετσι, σε σχέση με το 1993, η μείωση του αριθμού των εργαζομένων ξεπέρασε το 28%.
Το ίδιο έγινε και στη Βρετανία την πενταετία 1990-1995 όπου μετά την ολοκλήρωση της «απελευθέρωσης» οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν κατά 42%, ενώ την ίδια περίοδο στη Γαλλία που δεν προχώρησε η «απελευθέρωση» η αντίστοιχη μείωση ήταν μόλις 1,7%.
Ενα λοιπόν το κρατούμενο είναι ότι δεν ωφελήθηκαν οι εργαζόμενοι του κλάδου από την αύξηση της παραγωγικότητας.
Τι έγινε με τα λαϊκά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση;
. Το σύνολο των διαθέσιμων στοιχείων δείχνει ότι το λαϊκό νοικοκυριό δεν ωφελήθηκε από την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων στη ΔΕΗ ΑΕ. Την περίοδο 2000-2006 που η παραγωγικότητα στη ΔΕΗ ΑΕ αυξάνεται σημαντικά, οι τιμές της οικιακής κατανάλωσης αυξάνονται ετησίως κατά μέσο όρο πάνω απ' τον πληθωρισμό, ενώ η αύξηση του 2007 έφτασε το 7%. Στα τέλη Απρίλη 2010 τα τιμολόγια επιβαρύνθηκαν και με τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας που αντιστοιχεί σε αυξήσεις από 5,7% έως 8%, ανάλογα με την κατανάλωση.
Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε τη μείωση των πραγματικών μισθών, τη φορολογική αφαίμαξη, την αύξηση των τιμών σε προϊόντα πλατιάς κατανάλωσης, που «πνίγουν» ακόμα περισσότερο το εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε χώρες όπως Δανία, Βρετανία, Σουηδία, όπου έχει προχωρήσει η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους, οι τιμές οικιακής κατανάλωσης αυξήθηκαν από 77% έως 91% μεταξύ του 2001 και του 2006.
Τρανή απόδειξη για το τι πρόκειται να γίνει στη χώρα μας είναι η όλη κουβέντα που γίνεται για τον «εξορθολογισμό» των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας που θα ακολουθήσει τα μέτρα της κυβέρνησης. Κάτι που εκτιμάται ότι θα επιφέρει μέχρι και διπλασιασμό των τιμολογίων!
. Μία άλλη πτυχή που σχετίζεται με την απελευθέρωση της ενέργειας είναι το ζήτημα της Δημόσιας Υγείας και του Περιβάλλοντος.
Στο πλαίσιο της απελευθέρωσης οι ιδιωτικοί όμιλοι επιλέγουν πότε και πού θα επενδύσουν, ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιήσουν, με μοναδικό γνώμονα το μέγιστο κέρδος τους. Γι' αυτό προκρίνονται επενδυτικές προτάσεις δημιουργίας νέων μονάδων παραγωγής από λιθάνθρακα που αφορούν τους Νομούς Εύβοιας, Μαγνησίας, Καβάλας, Βοιωτίας. Και αυτό, τη στιγμή που είναι γνωστές οι επιπτώσεις στο Περιβάλλον και κυρίως στη Δημόσια Υγεία, απ' την έκλυση οξειδίων αζώτου και θείου, σημαντικών ποσοτήτων αιωρούμενων σωματιδίων, καθώς και απ' τη δημιουργία στερεών αποβλήτων.
Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αποκλειστεί η συμμετοχή του λιθάνθρακα στο συνολικό μείγμα ηλεκτροπαραγωγής της χώρας. Ομως, η χωροθέτηση σχετικών μονάδων, όταν γίνεται με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος των λίγων μονοπωλιακών ομίλων και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, θυσιάζει Δημόσια Υγεία, προστασία του Περιβάλλοντος, ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων.
Να προσθέσω προς προβληματισμό κάτι που με απασχολεί έντονα τον τελευταίο καιρό. Είναι το πρόγραμμα επιδότησης για εγκατάσταση και λειτουργία φωτοβολταϊκών.
Καθώς η ΔΕΗ είναι αναγκασμένη να εγγυάται την τιμή αγοράς της κιλοβατώρας για 20 χρόνια κι αυτό είναι στην ουσία η "επιδότηση", βλέπω ως πολύ πιθανή εξέλιξη τη χρεοκοπία της. Καλούμαστε εμείς να πάρουμε δάνεια για να αγοράσουμε πανάκριβα φωτοβολταϊκά που θα αποσβέσουμε σε 10 χρόνια, χωρίς όμως ΔΕΗ δε θα τα αποσβέσουμε ποτέ. Μήπως γεννιέται το σκάνδαλο της επόμενης δεκαετίας;
Σε μεγαλύτερη κλίμακα βέβαια οι επενδυτές που θα εγκαταστήσουν μεγάλες μονάδες με το ίδιο καθεστώς εγγύησης τιμής κιλοβατώρας, στην ουσία θα απομυζούν τη ΔΕΗ.
Τυχαίο;...
Δημοσίευση σχολίου