«Ελάφρυνση της χώρας» με επιβάρυνση της εργασίας;

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Τη συνέντευξη πήρε

ο Παύλος Κλαυδιανός

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΣΠΥΡΟ ΛΑΠΑΤΣΙΩΡΑ

Η απόφαση της ΕΚΤ να κρατήσει χαμηλά επιτόκια και να δέχεται ομόλογα, αδιανόητη άλλοτε, δείχνει ότι υπάρχει πλήρης συνείδηση πως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, έκρυθμη. 

Η παγκόσμια οικονομία χαρακτηρίζεται: α) από αναιμική ανάκαμψη, η οποία συνοδεύεται από αύξηση της ανεργίας στον ανεπτυγμένο κόσμο, β) από εξασθενημένο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο καθιστά την ανάκαμψη ασταθή, γ) από τις διεθνείς εντάσεις όπως αποτυπώνονται στις διεθνείς συναλλαγματικές ισοτιμίες, δηλαδή αυτό που, υπερβάλλοντας, καταγράφεται ως «πόλεμος νομισμάτων». Να αναφέρουμε και τις διαφορές στους G20. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να τοποθετηθούμε για να κατανοήσουμε τις αποφάσεις της ΕΚΤ, όπως και τις αντίστοιχες της FED, μαζικής παρέμβασης στις αγορές χρέους. Ενθυμούμενοι ταυτόχρονα ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 δεν οδήγησε σε ουσιώδη μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής και του τρόπου λειτουργίας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η πρόσφατη κρίση στην Ιρλανδία, έχει στη βάση της το πρόβλημα των τραπεζών, με άλλα λόγια του ιδιωτικού χρέους και όχι του δημοσίου χρέους. 

Κρίση-Χρέος-Πτώχευση: Υπάρχει εναλλακτική λύση;

Πηγή: www.inprecor.gr,  4/12/2010
Δ. Καζάκης

Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χρόνιας χρεοκοπίας και υπό διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης σε καθεστώς θεσμοθετημένης κατοχής. 

Είναι στην καρδιά μιας γενικότερης κρίσης της ευρωζώνης, όπου το ευρώ και ο μηχανισμός στήριξής του έχει μετατραπεί σε μηχανισμό χρεοκοπιών. Μπορεί η χώρα και ο λαός της να γλυτώσουν την ολοκληρωτική καταστροφή; Ή πρέπει να περιμένουμε πότε θα διαλυθεί η ευρωζώνη, πότε θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα κάποιοι άλλοι αντί για εμάς, ή πότε και πώς θα κατορθώσει η ολιγαρχία των Βρυξελλών να αποκαταστήσει την ισορροπία του τρόμου στο εσωτερικό της ευρωζώνης; Μέχρι να γίνει κάτι από όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι η χώρα και ο λαός της θα έχουν οδηγηθεί στην ανυπαρξία υπό καθεστώς διεθνούς ελέγχου επ’ αόριστο.

Το νόημα του Δεκέμβρη

Πηγή:http://www.alterthess.gr/

Του Σπύρου Μαρκέτου *

Τι μπορεί να κάνει σήμερα το σύστημα με τη νεολαία; Να της βρει δουλειά; Δεν γίνεται πια. Να την στείλει Μακρόνησο; Ούτε. Να την κρατήσει χαυνωμένη στα γήπεδα και μπροστά στην τηλεόραση; Κουρασμένη τακτική, μα ούτε και αρκεί. Ο Δεκέμβρης κλόνισε ακόμη και την ποπ κουλτούρα, που σιγά σιγά παίρνει πιο αμφισβητησιακή τροπή, όπως δείχνουν, για παράδειγμα, και τα γκρουπάκια που προβάλλονται στα τηλεπαιχνίδια. Πολύ πιο δυσοίωνη για το καθεστώς είναι μάλιστα η άλωση από εξεγερσιακά μηνύματα του ίδιου του σκληρού πυρήνα της λαϊκής μουσικής. Η μελωδική δυσφορία της λεπταίσθητης νεολαίας αντέχεται, οι ιαχές των μεταλλάδων λίγους ενήλικες τρομάζουν, τι κάνεις όμως με τους Ροκάδες του Σταμάτη Γονίδη, που έπιασαν το ένα εκατομμύριο χτυπήματα στο γιουτιούμπ;

Ηρθαν οι ράμπο της ηθικής;

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΑπό τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

Θα ζήσουν με το φόβο

της επάρκειάς τους

Τάσος Ηλιάδης, «Αίθριος λόγος»

Τι θα κάνουμε με αυτούς τους αυτόκλητους σωτήρες που διατείνονται ότι ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη εκ των άνω (και υπό των ιδίων) χειρουργικής ηθικής επέμβασης; Αμερικανο-γερμανο-πουθενά σπουδαγμένοι, με ελάχιστη ώς μηδενική γνώση του βάθους της ελληνικής ιστορίας και κουλτούρας, με νοοτροπία Νέας οθωνικής Αντιβασιλείας ανέλαβαν μόνοι τους το εθνικό(;) καθήκον να εκπολιτίσουν τους βάρβαρους «ιθαγενείς».

ΔΕΝ θα σταθώ στο ερώτημα «πού ήσαν και τι ακριβώς έπρατταν όλοι αυτοί την εποχή της κοινωνικής αποκατάστασης ή την εποχή της "μεταρρυθμιστικής" παλινόρθωσης, διότι η εμπλοκή σε προσωπικές στάσεις ζωής (και ανάληψης κινδύνων) δεν έχει στη φάση αυτή πολιτικό ενδιαφέρον. Απλώς υπενθυμίζω ότι όσοι έπαιξαν πολύ το χαρτί της ηθικής κάθαρσης εντέλει κάηκαν οι ίδιοι στο πουργατόριο που χωρίς σύνεση άνοιξαν.

Αθώες οι αμοιβές για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας

Πηγή: ελευθεροτυπία

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ Kaddim@enet.gr

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ δεν πλήττουν την ανταγωνιστικότητα, τουλάχιστον όχι περισσότερο από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Το στοιχείο αυτό καταγράφεται ξεκάθαρα στο αναλυτικό κείμενο των φθινοπωρινών εκτιμήσεων της Ε.Ε. που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Ερχεται σε πλήρη αντίθεση με τις κυβερνητικές δηλώσεις που έγιναν την προηγούμενη Τρίτη από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί επιδείνωσης του κόστους εργασίας στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες. Δείχνουν ότι «τζάμπα» προχωρά η Ελλάδα προς εργασιακό Μεσαίωνα εν μέσω της χειρότερης κρίσης της νεοελληνικής Ιστορίας.

Σύμφωνα με το βασικό δείκτη μέτρησης της ανταγωνιστικότητας που κοινοποίησε ο κεντρικός «επιτηρητής» της Ελλάδας, η Κομισιόν, το «μοναδιαίο κόστος εργασίας στο σύνολο της οικονομίας», όπως λέγεται ο δείκτης, διαμορφώθηκε το 2010 στις 117,9 μονάδες (όσο πιο υψηλός τόσο χειρότερη η ανταγωνιστικότητα) έναντι επίδοσης στις 118,6 μονάδες στο σύνολο των κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Στο Δημόσιο τα χρέη, στους ιδιώτες τα κέρδη

Πηγή: Ελευθεροτυπία

του Μιχ. Μπάμπη

Μια τεράστια μετακίνηση χρέους -και αντίστροφα πλούτου- από τον ιδιωτικό τομέα στον δημόσιο συμβαίνει στην Ευρώπη τους τελευταίους μήνες.

Ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες βουτούν η μία μετά την άλλη στα χρέη, οι επιχειρήσεις της Γηραιάς Ηπείρου αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και μάλιστα με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων επτά ετών.

Τα χρέη των 600 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ευρώπης -οι τίτλοι των οποίων διαμορφώνουν τον πανευρωπαϊκό δείκτη μετοχών Stoxx Europe 600- μειώθηκαν ως ποσοστό των κερδών τους στο γ' τρίμηνο του 2010 κατά 22%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του πρακτορείου Bloomberg. Το ποσοστό του χρέους ανά μετοχή για τους μετόχους των 600 επιχειρήσεων μειώθηκε περίπου κατά επτά φορές (!) από τα μέσα Σεπτεμβρίου, ενώ ο παραπάνω δείκτης ενισχύεται φέτος κατά 5% και συνολικά κατά 69% από τον Μάρτιο του 2009, όταν ξεκίνησε η τελευταία ανοδική τροχιά των χρηματιστηρίων.

Επιμήκυνση χρέους, φτώχειας και λιτότητας

Πηγή: Πριν, 5 Δεκέμβρη 2010

του Λ. Βατικιώτη

Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και άνοιγμα των βιβλίων

του δημοσίου χρέους για να φανεί ποιο μέρος προέρχεται από διαφθορά και

είναι απεχθές

Μόνο από την Ελλάδα, η Γερμανία θα επωφελείται μέχρι και 600 εκ. ευρώ ετησίως λόγω του ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει τόκους για το κεφάλαιο που της προσφέρθηκε! Τα λόγια αυτά, όπως ειπώθηκαν στην γερμανική εφημερίδα Μπιλντ πριν δύο εβδομάδες, ανήκουν στον Κλάους Ρέγκλιγκ, επικεφαλή του λεγόμενου ταμείου διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φέρνουν στην επιφάνεια μία από τις πολλές πλευρές της εκμετάλλευσης του μηχανισμού δανειοδότησης. Αυτή ειδικότερα που απορρέει από τους τοκογλυφικούς όρους του δανεισμού, μια και η Γερμανία χαρακτηριστικά που δανείζεται με ένα επιτόκιο της τάξης του 2% στη χειρότερη περίπτωση (γιατί κανονικά δεν δανείζεται, οπότε το κόστος του χρήματος για το Βερολίνο ισούται με μηδέν) δανείζοντας στη συνέχεια την Ελλάδα με 5,2% αυτόματα κερδίζει πάνω από 3%! Και διαμαρτύρονται κιόλας!

Προγραμματική συμπαράταξη της Αριστεράς

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Τις τελευταίες μέρες το παλιρροϊκό κύμα κατά των ελίτ της Ε.Ε. δυναμώνει στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις χώρες των οποίων οι λαοί ήδη γνωρίζουν την εσωτερική κατοχή των ντόπιων ελίτ, υπό την μπότα της τρόικας.

Και αυτό γιατί τα λαϊκά στρώματα στις χώρες αυτές καθημερινά συνειδητοποιούν περισσότερο ότι ο εμπαιγμός τής δήθεν «σωτηρίας» τους από τη χρεοκοπία, «κατά σύμπτωση», οδηγεί στην εξαθλίωσή τους, ενώ οι ελίτ και τα προνομιούχα στρώματα «ζουν και βασιλεύουν», ακριβώς όπως πριν (αν όχι καλύτερα)!

Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα, αρχίζει και συνειδητοποιείται ευρέως το συμπέρασμα, που παίρνει δεδομένο κάθε έγκυρος αναλυτής στο εξωτερικό (αλλά αποκρύπτει, βέβαια, επιμελώς η κοινοβουλευτική χούντα των απατεώνων), ότι, παρά τα κτηνώδη μέτρα που έχουν επιβληθεί στα λαϊκά στρώματα, είναι αδύνατο να αποπληρωθεί ένα πελώριο χρέος, που έχει δημιουργήσει μια δυναμική, ώστε, από 127% του ΑΕΠ πέρυσι, αναμένεται από την Κομισιόν να φτάσει στο 156% το 2012.

Έχει η αριστερά πρόταση;

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

του Θ. Παρασκευόπουλου

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ: Η ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ

Συνηθίζεται σε δύσκολες περιόδους η πολιτική σύγκρουση να περιορίζεται εκ μέρους της κυβέρνησης και των συμμάχων της στο ερώτημα προς την αντιπολίτευση: «Τι προτείνετε;» και στη μομφή: «Δεν έχετε προτάσεις!» Ερώτημα και μομφή περιέχουν ένα είδος τραμπουκισμού, εννοούν δηλαδή ότι είτε οι προτάσεις σου θα κινηθούν στο γενικό πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής είτε θα τις καταγγείλουν ως ανεδαφικές. Μάλιστα, ερώτημα και μομφή στρέφονται προπάντων προς την αριστερά, επειδή αυτηνής οι προτάσεις συνήθως ξεφεύγουν από την πεπατημένη και τη συναίνεση των αστικών κομμάτων.

Στην πραγματικότητα, τα αστικά κόμματα ίσαμε τώρα δεν έχουν διατυπώσει καμία συνεκτική πρόταση για την τρέχουσα κρίση στην Ελλάδα. Η πρόταση της κυβέρνησης, δηλαδή η κυβερνητική πολιτική, βασίζεται στα σκονάκια που της δίνουν οι εκπρόσωποι της τρόικας και στην αγχώδη προσπάθεια να εξαιρεθεί από τη συζήτηση το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η πολιτική? αδιέξοδο που γίνεται εμφανές από τις διαρκείς επιμέρους αποτυχίες: στα δημόσια έσοδα, στο ύψος του ελλείμματος, στο επιτόκιο που ζητούν οι διεθνείς κερδοσκόποι για τα ελληνικά ομόλογα, στην ανεργία. Η αξιωματική αντιπολίτευση από τη μεριά της επιμένει στην πολιτική που οδήγησε στην κρίση, δηλαδή στη συρρίκνωση του Δημοσίου. Η ακροδεξιά ασθμαίνει με τακτικισμούς μεταξύ των δύο.

Με ελικόπτερο...

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

του Γ. Πρετεντέρη

Ο τελευταίος διάσημος Ντομινίκ πριν από τον Ντομινίκ Στρος-Καν του ΔΝΤ που έχει έλθει στην Ελλάδα ήταν πριν από δεκαπέντε χρόνια ο Ντομινίκ Γουίλκινς του Παναθηναϊκού. Οι αντίπαλοι οπαδοί τον υποδέχθηκαν στο γήπεδο με το σύνθημα «ήλθες στην Ελλάδα για πικνίκ, Ντομινίκ, Ντομινίκ» . Λάθος! Διότι ο Ντομινίκ με την Πανάθα πήρε την κούπα στο Παρίσι και το τραγουδάκι το έκαναν γαργάρα. 

Τον Ντομινίκ Στρος-Καν δεν ξέρω με τι τραγουδάκι θα τον υποδεχθούν. Σίγουρα, όμως, θα τον αιφνιδιάσουν. Διότι, αν έχω καταλάβει καλά, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ νομίζει ότι έρχεται σε μια χώρα όπου ο λαός σε πρόσφατες εκλογές εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν ξέρω ποιος τού τα είπε αλλά κάτι τέτοια δήλωνε στους γάλλους δημοσιογράφους πριν από δύο, τρεις εβδομάδες. 

Ψάχνουν τροφοδότη λογαριασμό για τα υποβρύχια

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Ν. Χασαπόπουλος

Ενας τροφοδότης- όπως χαρακτηρίστηκε- λογαριασμός, σε τράπεζα στην πόλη Εσεν της Γερμανίας, μπήκε στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, αλλά και των εισαγγελικών αρχών, ως ύποπτος για τη διακίνηση μαύρου χρήματος στην υπόθεση της κατασκευής των υποβρυχίων. Ηδη η Αθήνα ζητεί τη γερμανική δικαστική συνδρομή ώστε να ανοιχθεί ο λογαριασμός αυτός, από τον οποίο προβλέπεται ότι θα υπάρξουν ενδιαφέροντα στοιχεία για το αν υπήρξε διακίνηση μαύρου χρήματος για τα υποβρύχια. 

Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», ο αριθμός του λογαριασμού βρίσκεται ήδη στα χέρια των ελληνικών δικαστικών αρχών, αποτελείται από 20 ψηφία, αλλά δεν γνωρίζουν ακόμη από ποια συγκεκριμένη γερμανική τράπεζα διακινήθηκε, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ζητήθηκε όχι μόνον η γερμανική συνδρομή αλλά και η συνδρομή της Εurojust. Η διερεύνηση αν έχουν δοθεί μίζες για την προμήθεια υποβρυχίων γερμανικής κατασκευής βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, και στην υπόθεση πλέον έχουν εμπλακεί ενεργά το ΣΔΟΕ και η ειδική υπηρεσία του για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. 

Ο Μ. Λίμποβιτς και η Μ.Χάρνεκερ προσκεκλημένοι του Ινστιτούτου «Ν. Πουλαντζάς» στην Αθήνα

Πηγή: Αυγή

Το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» φιλοξενεί στην Ελλάδα δύο διακεκριμένους ακαδημαϊκούς, τον Μάικλ Λίμποβιτς και τη Μάρτα Χάρνεκερ. Ο Μ. Λίμποβιτς είναι Καναδός, μαρξιστής οικονομολόγος, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ του Καναδά και συνεργάτης του Διεθνούς Κέντρου Μιράντα της Βενεζουέλας. Η Μ. Χάρνεκερ είναι κοινωνιολόγος, συγγραφέας, σύμβουλος της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και από τις πλέον εξέχουσες ερευνήτριες της διαδικασίας κοινωνικού μετασχηματισμού της Λατινικής Αμερικής. Μαθήτρια του Λουί Αλτουσέρ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, έχει μεταφράσει έργα του στα ισπανικά. Μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ εξορίστηκε από τη Χιλή. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία της Βασικές έννοιες του ιστορικού υλισμού και Πραγματοποιώντας το αδύνατο. Η Αριστερά στο κατώφλι του 21ου αιώνα.

Διεθνής επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους: Ένα επιτακτικό αίτημα, του Κ. Λαπαβίτσα

Πηγή; tvxs, Ελευθεροτυπία

του Κ. Λαπαβίτσα

Το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του, όπως πλέον γίνεται παραδεκτό από όλους. Το μέγεθος του προβλήματος επιβάλλει ουσιαστική δημόσια συζήτηση και ρήξη με την τακτική που ακολουθήθηκε από την αρχή της κρίσης. Δηλαδή, να αφήνονται τα αλλεπάλληλα προβλήματα στα χέρια μιάς μικρής ομάδας υποτιθέμενων ειδικών, ενώ παράλληλα να ασκείται παραπληροφόρηση και κατατρομοκράτηση των λαϊκών στρωμάτων από τα ΜΜΕ.

Η προσέγγιση αυτή έχει αποτύχει παταγωδώς. Η χώρα είναι σε απόλυτο αδιέξοδο και είναι απαραίτητη η ευρεία λαϊκή συμμετοχή στη διαδικασία που θα καταλήξει στις αποφάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους. Το πρώτο βήμα μπορεί να είναι ο σχηματισμός διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του δημοσίου χρέους. Και εξηγούμαι.

Ποια παιδεία σε ποια κοινωνία;

Πηγή; ΕλευθεροτυπίαΤου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΡΥΣΗ Αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. alex.xrisis@panteion.gr.

Οι σπουδαστικοί αγώνες, που εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα στις μητροπόλεις του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, καταδεικνύουν το άδικο όσων είχαν σπεύσει να χαρακτηρίσουν τις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις στη χώρα μας ελληνική ιδιοτυπία.

Ασφαλώς η κρίση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος έχει τις ιδιομορφίες της, όπως ακριβώς και η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού σε σχέση με εκείνη άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, η αντιμετώπιση της παιδείας ως εμπορεύματος και η επίταξη των εκπαιδευτικών θεσμών στην υπηρεσία της δομικής αναδιάρθρωσης του κεφαλαιοκρατικού συστήματος θέτει αντιμέτωπους τους λαούς της Ευρώπης με το αμείλικτο ερώτημα: ποια παιδεία για ποια κοινωνία; Οι καλοδιαλεγμένες φράσεις -«κοινωνία της γνώσης», «διά βίου μάθηση», «ευέλικτες εργασιακές σχέσεις»- δεν πείθουν. Ο βασιλιάς είναι ήδη γυμνός.

Το τελειωτικό χτύπημα κατά του πανεπιστημίου

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

Ζούμε σε μια εποχή που λόγω της ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάμεων, της αναγωγής της επιστήμης σε άμεση παραγωγική δύναμη και της κυριαρχίας της γενικής διάνοιας στην παραγωγή, απελευθερώνεται όλο και με ταχύτερους ρυθμούς άμεση ζωντανή εργασία, με συνέπεια να αυξάνεται ο χρόνος που θα μπορούσε να αφιερωθεί στην ανάπτυξη της κοινωνικής προσωπικότητας.

Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η σύγχρονη παραγωγή προσφέρει τη δυνατότητα μαζικής και μακροχρόνιας εκπαίδευσης.

Σε αντίθεση με αυτή τη δυνατότητα, η ελληνική κυβέρνηση, όπως οι αστικές ανά τον κόσμο κυβερνήσεις, υποκύπτοντας και ως προς αυτό στις ανάγκες της αγοράς, ή της οικονομίας (διάβαζε του κεφαλαίου), αποφάσισε να τελειώνει μια κι έξω με το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Υπάρχουν λύσεις για την κρίση της ευρωζώνης;

Πέντε είναι τα πιθανά όπλα για να λυθεί η κρίση που βιώνει η ευρωζώνη, σύμφωνα με την εφημερίδα Financial Times, η οποία υποστηρίζει ότι η μάχη για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των αγορών δεν έχει ακόμα χαθεί. Την ίδια στιγμή, σε ντιμπέιτ διεθνών οικονομολόγων σημειώνεται πως η πορεία της ευρωζώνης προβλέπεται αρνητική, ενώ λόγος γίνεται ακόμα και για διάλυσή της.

Πηγή: tvxs

«Παρά το γεγονός ότι η κρίση στην ευρωζώνη κινδυνεύει να ξεφύγει από τον έλεγχο, με το ευρώ να υποχωρεί έναντι των άλλων νομισμάτων και οι αποδόσεις των ομολόγων των πιο αδύναμων οικονομιών της να φθάνουν σε ρεκόρ υψηλά, η μάχη όμως για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των αγορών δεν έχει ακόμα χαθεί», τονίζουν οι Finanacial Times.

Τα πρώτα βήματα έγιναν το περασμένο Μάιο, οπότε και οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν για το bailout της Ελλάδας ενώ στη συνέχεια συμφώνησαν για τη δημιουργία ενός μόνιμου σχεδίου διάσωσης του ευρώ προκειμένου να αντιμετωπιστούν μελλοντικές κρίσεις στην ευρωζώνη. Επίσης, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έσπασε ένα ταμπού και άρχισε να αγοράζει κρατικά ομόλογα.

Τα σενάρια για την επιμήκυνση, τη χρεοκοπία και τη δραχμή

Ποια λύση είναι τελικά η καλύτερη; Οχι για την κυβέρνηση, αλλά για την κοινωνία, την αγορά, τις επιχειρήσεις

Πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Συνέντευξη στον Κώστα Σαρρή, ksarris@pegasus.gr

Ποικίλουν τα σενάρια διεξόδου από την κρίση, υπό τη σκιά των διλημμάτων γύρω από τη χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμή ή τη δημιουργία "νέων ευρώ" διαφορετικών ταχυτήτων. Ο Δημήτρης Λαζόπουλος,Καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Deree εξηγεί τους μύθους και τις αλήθειες πίσω από τα σενάρια μιλώντας στην Η-Online.

Όπως εξελίσσεται το ντόμινο χρέους στην Ευρωζώνη με τα καταστροφικά σενάρια επέκτασης της κρίσης να τρομοκρατούν τις αγορές και τους ανθρώπους με τα προγράμματα λιτότητας, είναι μονόδρομος πλέον για την ΕΚΤη μαζική και απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων συντονισμένα με την πιθανή έκδοση ενός νέου ευρωομολόγου και την επέκταση των πιστώσεων προς τις τράπεζες.

Η συντονισμένη επιχείρηση στήριξης της ευρωζώνης πιθανόν να κοστίσει στην ΕΚΤ πάνω από 1 τρισ. ευρώ για να εξευμενιστούν οι αγορές, αλλά πιθανόν να δημιουργήσει άλλες μορφές ανισορροπίας στο μέλλον για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γενικά πάντως η κατάσταση δείχνει ότι είναι στην κόψη του ξυραφιού και ότι δεν θέλει πολύ να επικρατήσει ένα χρηματοοικονομικό χάος, αναφέρει ο ίδιος αναλυτής.

Ο Μίκης, η κρίση και η Δημοκρατία

Πηγή: Καθημερινή

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Oποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τις εκάστοτε πολιτικές τοποθετήσεις του Μίκη Θεοδωράκη, ένα πράγμα είναι δύσκολο να του αμφισβητήσει: την ικανότητα να αφουγκράζεται, πίσω από τις αλαζονικές κραυγές των λύκων, την εκκωφαντική σιωπή των αμνών, πίσω από τους ασήμαντους θορύβους της καθημερινότητας, τη μυστική βοή των μελλούμενων. Θυμίζει τον γλάρο που, όπως έλεγαν οι παλιοί ψαράδες, όταν πετάει στα χαμηλά, έξω στη στεριά, αναγγέλλει την επερχόμενη καταιγίδα.

Την περασμένη Τετάρτη, ο Μίκης ένιωσε την ανάγκη για μια καινούργια χαμηλή πτήση πάνω από την έρημο της εθνικής μνημονιακής κατατονίας μας. Απηύθυνε έκκληση για ένα «κίνημα ανεξάρτητων πολιτών», που το ονόμασε «Σπίθα», προφανώς γιατί οσμίζεται ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια συσσωρεύεται ενέργεια πολλών γκέιζερ. Πέραν των καταγγελιών για τον κοινωνικά εξοντωτικό και εθνικά ταπεινωτικό χαρακτήρα του (επιμηκυνθέντος) Μνημονίου, ο Μίκης Θεοδωράκης έθεσε ζήτημα φαλκίδευσης της ίδιας της Δημοκρατίας: «Η μεν μειοψηφία κυβερνά, η δε πλειοψηφία είναι καταδικασμένη να υφίσταται παθητικά τις αποφάσεις της», δήλωσε στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», θέτοντας υπό αμφισβήτηση αν υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση της ακολουθούμενης πολιτικής.

Η επιθετικότητα του ΣΕΒ

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Υπερβαίνει τα όρια η αλαζονεία που επιδεικνύει εμπράκτως το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος.

Εκτιμώντας -σωστά ομολογουμένως- ότι η υποτονική αντίδραση των εργαζομένων στην καταιγίδα μέτρων της κυβέρνησης που καταλύουν θεμελιώδη δικαιώματά τους συνιστά μοναδική ευκαιρία κατεδάφισης όλων των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα και στον ιδιωτικό τομέα, ο πρόεδρος των βιομηχάνων προχώρησε σε δύο εντυπωσιακές κινήσεις.

Ψάξτε πώς φούσκωσε το χρέος σας και διαγράψτε το

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

«Πιστεύω πως η απάντηση είναι η διαγραφή του χρέους· αλλά το άνοιγμα των βιβλίων είναι μία καλή αρχή!», δηλώνει στην «Ε», ο Καναδός μαρξιστής οικονομολόγος Μάικλ Λίμποβιτς και σύμβουλος, μεταξύ άλλων, της κυβέρνησης Τσάβες στη Βενεζουέλα, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με την κρίση χρέους στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Να μιμηθούμε τον Ισημερινό και τη δημιουργία επιτροπής οικονομικού ελέγχου για το εξωτερικό χρέος, προτρέπει ο Καναδός μαρξιστής οικονομολόγος, Μάικλ Λίμποβιτς

Με συνέντευξή του στην «Ε», ο κ. Λίμποβιτς προτρέπει να διδαχτούμε από την εμπειρία του Ισημερινού και τη δημιουργία επιτροπής οικονομικού ελέγχου για το εξωτερικό χρέος, ενώ όσον αφορά την ευρωπαϊκή κρίση, εκτιμά ότι το κεφάλαιο θα βγει πιο ισχυρό λόγω της απουσίας ενός σθεναρού αγώνα για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι το βάρος της επίλυσης ενός προβλήματος, όπως λέει, του κεφαλαίου.

οι πολιτικές της λιτότητας

Πηγή: Aformi Blog

Στο άρθρο που ακολουθεί ο Alex Callinicos περιγράφει το μέγεθος της οικονομικής κρίσης αλλά και των δυνατοτήτων αντίστασης για τους εργαζόμενους και την Αριστερά.

Πάνω από το μισό άρθρο αναφέρεται στην Ελλάδα και στη διαμάχη για την έξοδο ή όχι από το ευρώ και την Ε.Ε.. Ο Callinicos υποστηρίζει ότι η πρόταση για αποχώρηση από το ευρώ δεν είναι «εθνικιστική», αλλά αντίθετα, υπό κάποιες προϋποθέσεις που θέτει στο άρθρο του, μπορεί να πυροδοτήσει ένα κίνημα προς αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Σο κείμενό του ο Callinicos ουσιαστικά υποστηρίζει τις θέσεις του Κώστα Λαπαβίτσα και του RMF. Το άρθρο αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, μιας και το θέμα έχει προκαλέσει διχογνωμίες στην ελληνική Αριστερά.

Η μετάφραση είναι της Έλλης Σ.

Η δημοσιονομική λιτότητα εμπεδώνεται όλο και περισσότερο στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες. Αυτό συμβαίνει, παρά τις ενδείξεις ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει, στην καλύτερη περίπτωση, μια αδύναμη και ασταθή ανάπτυξη. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι χρηματοοικονομικές αγορές αγωνιούσαν για την πιθανότητα μιας διπλής ύφεσης. Αλλά ο Robert Reich, υπουργός εργασίας στην κυβέρνηση του Bill Clinton, συνόψισε την άποψη πολλών οικονομολόγων, από διάφορους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα στοιχεία συνάδουν προς μια πιο ζοφερή πραγματικότητα:

Η ώρα της κρίσης για το ευρώ

Πηγή: (Επίκαιρα, 2-8/12/2010) 

του Λ. Βατικιώτη

Την πρώτη φορά που τέθηκε δημόσια θέμα για την τύχη του ευρώ και συγκεκριμένα για την διάσπαση των 16 χωρών της ευρωζώνης σε δύο ομάδες, μία των βορείων που θα χρησιμοποιεί το neuro και μία των νοτίων που θα χρησιμοποιεί το sudo, η όλη προβληματική παρέπεμπε σε άσκηση επί χάρτου. Όχι γιατί δεν προϋπήρχαν οι αποκλίνουσες δυναμικές, αλλά γιατί ακόμη και τότε (στις 22 Μαρτίου, οπότε και δημοσιεύθηκε με μια ασυνήθιστη καθαρότητα η επίμαχη άποψη στους Financial Times) τα προβλήματα φαινόντουσαν επιλύσιμα και δεν είχαν προσλάβει ακόμη εκρηκτικές διαστάσεις. Επίσης, δεν φαινόταν να υπάρχουν αντίστοιχες προθέσεις από τη μεριά αυτών που κρατούν τα κλειδιά της ευρωζώνης…