Μειώσεις μισθών, φτώχεια και ανεργία το αντίτιμο του PSI

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ 11/3

του Λ. Βατικιώτη

Ποια είναι με λίγα λόγια η νέα συμφωνία για την οποία θριαμβολογεί από την Παρασκευή η κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου; Διαγραφή ιδιωτικού χρέους ύψους 105 περίπου δισ. ευρώ και ανάληψη νέου διακρατικού χρέους ύψους 130 δισ. ευρώ! Δεν πρόκειται δηλαδή μόνο για την επιβάρυνση του ελληνικού λαού με 25 δισ. επιπλέον. Το σημαντικότερο, κι αυτό δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό, είναι ότι το νέο χρέος με το οποίο επιβαρύνεται ο ελληνικός λαός, το οποίο δεν θα οφείλεται σε ιδιώτες όπως μέχρι τώρα αλλά σε κράτη, είναι πολύ πιο δεσμευτικό και συνοδεύεται από μεγαλύτερες δουλείες.

Στην πράξη, στη μεγαλύτερη σε έκταση αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους που έγινε στην ιστορία, τα κράτη ανέλαβαν μια πολύ πιο βρόμικη δουλειά από το να σώσουν τις τράπεζες, όπως κάνουν συστηματικά τα τελευταία τρία χρόνια: Με το λογικοφανές, εκ πρώτης όψεως, επιχείρημα να αναλάβουν οι ιδιώτες που κέρδισαν μέχρι τώρα τα μέγιστα από τους τόκους των ελληνικών ομολόγων τη ζημιά, τα κράτη έσωσαν τους ομολογιούχους. Και ποιους ομολογιούχους; Όχι τα ασφαλιστικά ταμεία που θέλοντας και μη (έπειτα από την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης – CAC) θα πάρουν μέρος στο κούρεμα των ομολόγων τους, χάνοντας περίπου 11 δισ. ευρώ από τοποθετήσεις χρόνων που έκαναν μάλιστα παρά τη θέλησή τους και κατόπιν κυβερνητικής εντολής. Τα κράτη δεν σώζουν ούτε τους μικροαποταμιευτές που επέλεγαν να καταθέσουν τις οικονομίες τους στα ομόλογα, θεωρώντάς τα μια ασφαλή λύση. Αυτοί θα υποστούν καθαρές ζημιές, καθώς οι θολές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών για αποζημίωση γρήγορα θα ξεχαστούν όπως τόσες άλλες που έχουν δοθεί ως τώρα.

Το πόθεν έσχες του Ε. Βενιζέλου – δείτε την περιουσία εκείνου που με τόση ελαφρότητα και μουσολινικό ύφος κόβει μισθούς και συντάξεις

ΠΗΓΗ: Erodotos blog

 

Όπως έλεγε και ο Μπ. Μπρεχτ: “Αυτοί που αρπάνε το φαί απ’ το τραπέζι, κηρύχνουν τη λιτότητα”…

Ποιος είναι λοιπόν ο “τσάρος” της οικονομίας, ο εντολοδόχος και τοποτηρητής της τρόικα στην Ελλάδα, ο αυριανός σοσιαληστής πρωθυπουργός; Ποιος κόβει μισθούς και συντάξεις κουνώντας το δάχτυλο στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου και τους απόμαχους της ζωής;

Ο κ Βενιζέλος λοιπόν δήλωσε το 2011 βουλευτική αποζημίωση ύψους, 106.569 ευρώ. ΛΟΙΠΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ: 74.443 η σύζυγος. ΑΚΙΝΗΤΑ: 27 ακίνητα μαζί με τη σύζυγο. 10 νέα από κληρονομιά της συζύγου το 2009.

ΜΕΤΟΧΕΣ: Ο Ευ. Βενιζέλος διαθέτει αμοιβαία 97.000 τεμάχια, ενώ η σύζυγός του διαθέτει αμοιβαία 36.000 τεμάχια. ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ: Ο ίδιος διαθέτει 220.000 ευρώ σε ελληνικές τράπεζες, ενώ η σύζυγός του διαθέτει περίπου 2,5 εκατ. ευρώ σε ελληνικές τράπεζες. ΟΧΗΜΑΤΑ: 2 αυτοκίνητα από 1 με τη σύζυγό του.

Τι άλλο να πει κανείς;…

Μark Grant: Το PSI ήταν μόνο η αρχή - Σε λίγο οι φωνές της "χρεοκοπίας" στην Ελλάδα θα ακούγονται από παντού

 

www.bankingnews.gr

 

Αυτό ήταν μόνο η αρχή, αναφέρει ο διάσημος αναλυτής της Wall Street Mark Grant, αρθρογράφος της οικονομικής στήλης "Out of the Box", αναφερόμενος στην έγκριση του προγράμματος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, του PSI, επισημαίνοντας ότι θα επακολουθήσουν σημαντικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν τη χώρα και σε άλλη χρεοκοπία.

Τα επόμενα βήματα που θα γίνουν θα είναι προσφυγές στα δικαστήρια της Ελβετίας, της Βρετανίας και των ΗΠΑ, ώστε να αποφασίσουν για τον χειρισμό των ρητρών συλλογικής δράσης, οι οποίες ενεργοποιήθηκαν με απόφαση του Eurogroup και του υπουργικού συμβουλίου της Ελλάδας.

Εστιάζοντας στην απόφαση της ISDA για πιστοποίηση πιστωτικού γεγονότος, επισημαίνει πως "θα πρέπει να δούμε πως θα ικανοποιηθούν τα συμβόλαια αυτά και αν κάποια τράπεζα έχει προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν νέους τριγμούς στον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα". Μάλιστα, ο Grant επισήμανε ότι αυτή η εξέλιξη θα απορροφήσει μεγάλο μέρος των κεφαλαίων από τα τριετή δάνεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα λεγόμενα LTROs.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο που βγαίνει από τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους είναι ότι το χρέος αντί να μειωθεί αυξάνεται (!).

Η ιστορικών διαστάσεων αναδιάρθρωση του χρέους ωφελεί την Ελλάδα όχι 100 δισ αλλά μόλις….35-45 δισ ευρώ – Πρόκειται για την μεγαλύτερη αναστάτωση του πλανήτη για το μικρότερο όφελος – Έρχεται και νέο haircut

 

ΠΗΓΗ: www.bankingnews.gr

του Π. Λεωτσάκου

 

Η ιστορικών διαστάσεων αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, πραγματοποιήθηκε. Μαζί πιστοποιήθηκε και credit event δηλαδή επισημοποιήθηκε η χρεοκοπία ενώ πληρώνονται και τα CDS.
H αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι η μεγαλύτερη του πλανήτη αλλά το μείζον ερώτημα είναι επαρκής αυτή η αναδιάρθρωση και πόσο ωφέλησε την Ελλάδα;

Ξεκινώντας από το ερώτημα των ωφελειών, σε αντίθεση με αυτά που επίσημα η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δηλαδή το όφελος είναι 100 δις ευρώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Η Ελλάδα ωφελήθηκε μόλις 35 με 45 δις ευρώ.
Δηλαδή υπήρξε μια παγκόσμια αναστάτωση για 1,5 χρόνο για 35 με 45 δις ευρώ.
Γιατί 35 με 45 δις ευρώ;
Από τα 100 δις του συνολικού χρέους που απομειώθηκε άρα το κράτος κέρδισε 100 δις θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα 25 δις της απομείωσης των ελληνικών τραπεζών και τα 10 δις ευρώ των ασφαλιστικών ταμείων.
Δηλαδή 35 δις ευρώ μπορεί να έφυγαν ως βάρος από το ελληνικό κράτος αλλά το επωμίστηκαν οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρίες της Ελλάδος άρα το πρόβλημα άλλαξε χέρια χωρίς να επιλυθεί.
Άρα 100 δις το αρχικό κέρδος του κράτους μείον 35 δις ευρώ 65 δις ευρώ.
Σε αυτά τα 65 δις ευρώ πρέπει να αφαιρεθούν και τα 30-35 με τα οποία θα χρηματοδοτηθεί το ΤΧΣ και τα οποία θα ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζες.
Το ελληνικό δημόσιο πέρασε το βάρος από πάνω του στις τράπεζες και ταυτόχρονα συνάπτει δάνειο για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες το οποίο αποτελεί μέρος του νέου χρέους.
Αφαιρώντας και τα κεφάλαια του ΤΧΣ το πραγματικό καθαρό όφελος της Ελλάδος είναι μεταξύ 35 και 45 δις ευρώ.
Μια παγκόσμια αναστάτωση για 35 με 45 δις ευρώ.

Θα χρειαστεί και νέο haircut

Δεν ολοκληρώθηκε καν η ιστορική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και έχουν πληθύνει οι φωνές που θέλουν και νέο haircut.
Οι νέοι στόχοι είναι 1) ή τα νέα δάνεια αγγλικού δικαίου ύψους 70 δις ευρώ και 2)ή τα νέα δάνεια της τρόικα.
Την ίδια στιγμή η πληρωμή των ελληνικών CDS έχει προκαλέσει παγκόσμια αναστάτωση και προβληματισμό και μάλιστα πολλοί στοχοποιούν την Πορτογαλία ως το επόμενο θύμα της κρίσης

Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr

Τhe Guardian: Τι έπεται για την Ελλάδα - κατάρρευση ή ανάσταση;

ΠΗΓΗ: Αυγή

του Κώστα Δουζίνα

Ο τρόπος που παρουσιάζεται η ελληνική τραγωδία τα τελευταία δύο χρόνια δίνει την εντύπωση πως τα οικονομικά είναι κάποια φοβερά περίπλοκη επιστήμη. Ωστόσο οι οικονομολόγοι του κυρίαρχου ρεύματος που έδωσαν πιστοποιητικό αρίστου υγείας στη Λίμαν λίγο πριν καταρρεύσει, προέβλεψαν πως από το 2012 η ελληνική οικονομία θα ξεκινούσε να αναπτύσσεται. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 7% πέρυσι και περαιτέρω μείωση του 6% προβλέπεται φέτος, με τα χειρότερα να ακολουθούν. Πρόκειται για τη γοργότερη πτώση στην εποχή μας. Η πειθαρχημένη προσκόλληση σε τέτοιου τύπου οικονομικά προσιδιάζει περισσότερο σε τέχνασμα εμπιστοσύνης παρά σε επιστήμη.

Ο Καρλ Σμιτ και η Χάνα Αρεντ περιέγραψαν με μελανά χρώματα την εποχή που τα οικονομικά θα υπερίσχυαν της πολιτικής. Έγινε η πρόβλεψή τους πραγματικότητα; Ο αργός θάνατος της Ελλάδας ήταν ένα πολιτικό πρότζεκτ ευθύς εξαρχής, με τους πολιτικούς να αποδέχονται τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές επιταγές. Η χώρα μετατράπηκε στο ινδικό χοιρίδιο για το μέλλον μιας Ευρώπης που θα εξουσιάζεται από γερμανικό κεφάλαιο και και από τα ευρωστελέχη. Τα οικονομικά μέτρα σχεδιάστηκαν στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες και εφαρμόζονται στην Αθήνα από εύκαμπτους πολιτικούς. Στόχος τους είναι να μειώσουν βίαια το βιοτικό επίπεδο καθημερινών ανθρώπων, να καταργήσουν τις τελευταίες κοινωνικές δομές πρόνοιας και να δημιουργήσουν τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίες. Η πολιτική στην Ελλάδα στο μεταξύ έχει μετατραπεί σε πείραμα για το πώς θα επέλθει η κατάρρευση ενός συστήματος εξουσίας.

'The Problem Has Only Been Deferred'

A Greek flag flies at the Acropolis in Athens. 'The banks have been stalling for time,' Hau says.

 ΠΗΓΗ: SPIEGEL

Nearly 86 percent of private investors have agreed to join in the debt-swap deal that will help Greece avoid an uncontrolled default. But is that good news? Many experts have their doubts. In a SPIEGEL ONLINE interview, economics professor Harald Hau argues that not only will the plan put the burden on taxpayers, but it will mean an even bigger crisis to come.

For reasons of data protection and privacy, your IP address will only be stored if you are a registered user of Facebook and you are currently logged in to the service. For more detailed information, please click on the "i" symbol.

SPIEGEL ONLINE: Almost 86 percent of private-sector investors have agreed to participate in the debt haircut for Greece. Is that a good sign?

Hau: It shows that there are still more than 10 percent who are freeloaders hoping to be fully remunerated. In part, they are speculators who bought the securities at very low prices on the market, at between 30 and 40 percent (of the nominal price), and are now betting on getting 100 percent back. They must be forced to take part (in the haircut). 

Why the EU is treating Greece as a moral punchbag

ΠΗΓΗ: spiked online

On 24 February, spiked editor Brendan O’Neill spoke in the Institute of Ideas debate ‘Beware of Greeks bearing votes?’ at the Hellenic American Union in Athens. His speech is published below.

Pretty much every commentary on the EU’s interventions in Greece mentions the fact that Greece was the birthplace of democracy. They all talk about how ironic it is that this country where democracy was first conceptualised should now be subjected to such stringent external intervention. Once the birthplace of democracy, Greece is now its graveyard, we are told.

But I think there is another Ancient Greek tradition which it is more appropriate to call upon in our discussions about the EU and Greece. And that is the Ancient Greek tradition of theatre, of masked theatre in particular, Greece’s historic role in developing the art of performing human emotions. Because it seems to me that the EU-Greek crisis is being played out as one giant piece of theatre, as one giant performance. Both sides in this clash – both the EU officials who are imposing austerity measures on Greece and the Greek opponents of those austerity measures – seem to be driven more by a performative instinct than by a political instinct, by a preference for theatrical gestures over serious political debate.

So I think what we are seeing with the Greek crisis is not only the EU’s disregard for the democratic set-up in one particular nation, but something more profound than that – we are seeing the demise, and possibly the end, of serious politics and serious morality.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ

ΠΗΓΗ: αριστερό βήμα

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΩΤΗΡΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σήμερα έχει γίνει πια σαφές ότι απέναντι στην πραγματικότητα της κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής που επιφυλάσσουν τα μέτρα των Μνημονίων η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλώς το γενικό όχι στα μέτρα ή η πρόσκληση απλώς για ένα μέτωπο αντίστασης. Αυτό που απαιτείται είναι ηδιατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης που να μπορέσει να ανασυγκροτήσει την αυτοπεποίθηση των λαϊκών μαζών ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.

1. Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Άλλωστε, έχει γίνει πια σαφές ότι στην Ελλάδα δεν βιώνουμε απλώς την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών. Ζούμε την κρίση ενός ολόκληρου «αναπτυξιακού παραδείγματος» που στηρίχτηκε στην πρόσδεση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την επέκταση στα Βαλκάνια, τα υπερκοστολογημένα έργα, την επισφάλεια, τη διαμόρφωση «μεσαίων στρωμάτων» προσκολλημένων στον «εκσυγχρονισμό», το χαμηλό μισθολογικό κόστος και την υπερεκμετάλλευση της μεταναστευτικής εργασίας, την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, την τροφοδότηση του καταναλωτικού ευδαιμονισμού από το φτηνό δανεισμό και τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Οι συνέπειες δεν περιορίζονται μόνο στη διαμόρφωση των υλικών όρων της τωρινής κρίσης, αλλά και στην ένταση της εκμετάλλευσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την εμπέδωση ενός εξατομικευμένου καταναλωτικού ευδαιμονισμού σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.

There is an Alternative to Neoliberal Monetary Austerity by Prof. Michael Hudson

2,181 Italians pack a Sports Arena to learn Modern Monetary Theory: The Economy doesn’t Need to suffer Neoliberal Austerity Michael Hudson I have just returned from Rimini, Italy, where I experienced one of the most amazing spectacles of my academic life. Four of us associated with the University of Missouri at Kansas City (UMKC) were invited to lecture for three days on Modern Monetary Theory (MMT) and explain why Europe is in such monetary trouble today – and to show that there is an alternative, that the enforced austerity for the 99% and vast wealth grab by the 1% is not a force of nature. Stephanie Kelton (incoming UMKC Economics Dept. chair and editor of its economic blog, New Economic Perspectives), criminologist and law professor Bill Black, investment banker Marshall Auerback and me (along with a French economist, Alain Parguez) stepped into the basketball auditorium on Friday night. We walked down, and down, and further down the central aisle, past a packed audience reported at over 2,100. It was like entering the Oscars as People called out our first names. Some told us they had read all of our economics blogs. Stephanie joked that now she understood how the Beatles felt. There was prolonged applause – all for an intellectual rather than a physical sporting event. With one difference, of course: Our adversaries were not there. There was much press, but the prevailing Euro-technocrats (the bank lobbyists who determine European economic policy) hoped that the less discussion of possible alternatives to austerity, the easier it would be to force their brutal financial grab through.

Greece's horror story starts losing power to impress

One analyst likens the euro debt drama to 'the fourth or fifth instalment of a horror movie that is running out of ideas and credibility – it's Halloween 5 or Jaws IV

In Athens it probably still feels like Nightmare on Elm Street. Photograph: Allstar/Cinetext Collection

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

Posted by

Nils Pratley

Thursday 8 March 2012 18.35 GMT

Weary of the euro debt drama? Dario Perkins of Lombard Street Research makes a fair point when he says the crisis "is starting to feel like the fourth or fifth instalment of a horror movie series that is rapidly running out of ideas and credibility. It's Halloween 5 or Jaws IV."

One suspects the crisis still feels more like Nightmare on Elm Street on the ground in Greece.

But it's true that events seem to have lost their power to impress markets. The stand-off between bondholders and the Greek government has been the story of the past fortnight but the plot seems likely to fizzle out. Assuming Greece has persuaded private holders of 67% of its bonds to accept a loss and switch into new bonds, the bailout will go ahead.

Η ώρα της αλήθειας για το PSI

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Απόψε το βράδυ στις 10 κλείνει η προθεσμία για τη δήλωση συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών του ελληνικού δημοσίου στο PSI κι έτσι θα έχουμε την τελική εικόνα που θα προσδιορίσει αν θα ενεργοποιηθούν εν τέλει οι ρήτρες συλλογικής δράσης – όπως και πιστεύουμε ότι θα γίνει  – ή όχι.

Πηγές του υπουργείου Οικονομικών δήλωναν χτες βράδυ στο πρακτορείο Ρόιτερ ότι ανέμεναν πολύ υψηλή συμμετοχή που θα ξεπερνούσε κατά πολύ το όριο του 75% το οποίο έθετε  η δημόσια προσφορά ώστε να προχωρήσει η ανταλλαγή. Ανάλογα αισιόδοξη εικόνα έδιναν και άλλα διεθνή μέσα, με τους Financial Times να γράφουν ότι η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου και το Bloomberg να υποστηρίζει ότι με βάση τους υπολογισμούς του, η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων, με βάση της πραγματοποιηθείσες ανακοινώσεις συμμετοχής έως χτες το βράδυ, είχε φτάσει το 58%.

Παναγιώτης Μαυροειδής

 ΠΗΓΗ: aristero blog

Ζούμε σε μια ιστορική εποχή με δυο όψεις. Από τη μια, είναι περίοδος τεράστιων κίνδυνων για τον κόσμο της εργασίας. Είναι σε εξέλιξη μιαεπιχείρηση κοινωνικής καταβύθισης με πρωτεργάτη τον κόσμο του κεφαλαίου. Και θύμα το λαό και τη νεολαία, το παρόν αλλά και το μέλλον.

Από την άλλη,  είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση για το εργατικό κίνημα, τους κομμουνιστές, την αριστερά.

Καλούμαστε να δράσουμε μαχητικά όσο ποτέ. Αλλά πρέπει και να στοχαστούμε βαθιά, να δούμε καθαρά. Οι αντίπαλοι μας βλέπουν 10 και 50 χρόνια μπροστά.

Πρέπει και εμείς να τελειώνουμε με τοσεχταρισμό του εφήμερου, του συγκυριακού. Με τηθεοποίηση του ελάχιστου, του άμεσου, του εύπεπτου.

 

Τα ‘’μικρά’’ και τα ‘’μεγάλα’’

 

Ακούγεται συνέχεια. Πονηρά, από βολεμένες στα θέσφατά τους ηγεσίες. Καλόπιστα, από αγωνιστές: ‘’Ας ενωθούμε στα ‘’μικρά’’. Γιατί μια ζωή μπαίνουν ‘’μεγάλα’’ για να μας χωρίζουν; Πράγματα που δεν είναι της ώρας;’’. Τέτοια ‘’μεγάλα’’ προσφάτως είναι ‘’η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ’’ και βέβαια ο αντικαπιταλιστικός προσανατολισμός του κινήματος. ‘’Μικρά’’ και ενωτικά είναι το ‘’όχι στο μνημόνιο’’ και το ‘’ναι στα δημόσια αγαθά’’.

 

Απίστευτη αντιστροφή! Αυτοκτονική ακύρωση του ρηξικέλευθου επαναστατικού χαρακτήρα του αριστερού κινήματος, πολιτικά, ιδεολογικά, κινηματικά.

 

Η  αριστερά είναι γέννημα του απελευθερωτικού επαναστατικού αιτήματος του εργατικού κινήματος. Αποτελεί  έκφραση του ερωτήματος  ‘’υπάρχει άλλος δρόμος;’’, αλλά και μέρος της απάντησης σε αυτό. Με βάση αυτό την  κρίνει ο εργαζόμενος.

 

Η αριστερά δεν είναι μόνο  για τα ‘’μικρά’’. Οι επαναστάτες δεν φοβούνται, δεν λοιδορούν, δεν απαξιούν  και δεν απεύχονται τα ‘’μεγάλα’’. Δεν γίνεται να θέλουν να λέγονται επαναστάτες, αλλά να φοβούνται όχι απλά την επανάσταση, αλλά και τα ριζοσπαστικά αιτήματα και την λαϊκή εξέγερση. Θα ήταν προτιμότερο σε αυτήν την περίπτωση να προτιμήσουν το δρόμο της Δαμανάκη ή του Κουβέλη.

 

Οι κομμουνιστές δεν περιφρονούν τα ‘’μικρά’’. Δεν αρνούνται να μπουσουλήσουν μαζί με το λαό, όταν χρειάζεται και όταν πρέπει.Δεν γίνεται  να θέλουν να είναι πρωτοπορία του λαού, αλλά να μην είναι μαζί με το λαό.

Kένεθ Ρογκόφ -Ο αμερικανός που τα λέει όλα

ΠΗΓΗ: ΜΑΑ

Κένεθ Ρογκόφ – συνέντευξη στο Der Spiegel online 2/3/2012

Ο Αμερικανός που τα λέει όλα

Αν αξίζει αυτή η συνέντευξη είναι γιατί ο Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής στο Χάρβαρντ και έχων διατελέσει επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ από το 2001-2003, μιλά ανοιχτά και λέει όσα σκέφτονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες, χωρίς φιοριτούρες.

Θα εκβιάζουν με το ευρώ, ώστε να περάσουν  κι άλλα εξοντωτικά μέτρα και ιδίως την πλήρη ελαστικότητα στην αγορά εργασίας,την κατάργηση των ΣΣΕ, την περαιτέρω μείωση των μισθών, μετά θα δείξουν την πόρτα της Ευρωζώνης στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, θα τις οδηγήσουν σε χρεοκοπία με τους δανειστές στο τιμόνι, αλλά το διαζύγιο θα είναι φιλικό ώστε να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τη “διαρθρωτική προσαρμογή” και με το καρότο της επανένταξης στην Ευρωζώνη θα οδηγούν τα πράγματα μέχρι να φτάσουν σε επίπεδο όχι Κίνας αλλά σε κάτι χειρότερο, για να γίνουν “ανταγωνιστικές” και καταχρεωμένες, με μισθούς μειωμένους κάτω από το μισό, χωρίς προστασία, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες. Το δε άμεσο μέλλον της Ευρωζώνης θα είναι γερμανική κυβέρνηση με ολίγη από Γάλλους, υπουργό Οικονομικών τον Σόιμπλε,ο οποίος θα ορίζει τις δαπάνες και τη φορολογία,  αφαίρεση του ελέγχου των τραπεζών από τις χώρες και διοίκησή τους απευθείας από τις Βρυξέλλες.

Για την επίθεση ενάντια στην ανώτατη εκπαίδευση

ΠΗΓΗ: Rednotebook.gr

Του Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν

Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρχαν πολύ λίγα πανεπιστήμια στον κόσμο. Μικρός ήταν και ο αριθμός των φοιτητών τους, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από τις ανώτερες τάξεις. Η φοίτηση στα πανεπιστήμια προσέδιδε κύρος και αντανακλούσε μια προνομιούχα συνθήκη. Αυτή η εικόνα άρχισε να αλλάζει δραστικά μετά το 1945. Ο αριθμός των πανεπιστημίων άρχισε να αυξάνεται σημαντικά. Το ίδιο συνέβη και με το ποσοστό των ατόμων σε ηλικία φοίτησης που ακολουθούσαν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Επιπλέον, η εξέλιξη αυτή δεν ήταν μόνο ζήτημα επέκτασης του θεσμού στις χώρες που ήδη διέθεταν αξιόλογα πανεπιστήμια. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση εγκαινιάστηκε σε ένα μεγάλο αριθμό χωρών που είχαν λίγα ή καθόλου πανεπιστημιακά ιδρύματα πριν από το 1945. Η ανώτατη εκπαίδευση εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.  Η πίεση για επέκταση προερχόταν τόσο από τα πάνω, όσο κι από τα κάτω. Από τη μία πλευρά, οι κυβερνήσεις αντιλήφθηκαν την αναγκαιότητα για περισσότερους απόφοιτους πανεπιστημίων, ούτως ώστε να διασφαλίσουν τη ικανότητά τους να ανταγωνιστούν στις πιο πολύπλοκες τεχνολογίες που απαιτούσε η εκρηκτική επέκταση του κοσμοσυστήματος. Από την άλλη, μεγάλα τμήματα από τα μεσαία αλλά και χαμηλότερα στρώματα πληθυσμών σε όλο τον κόσμο απαιτούσαν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, ώστε να βελτιώσουν τις οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές τους.  Η επέκταση των πανεπιστημίων, που έλαβε αξιοσημείωτες διαστάσεις, κατέστη δυνατή με την θεαματική επέκταση τoυ κοσμοσυστήματος μετά το 1945. Επενδύθηκαν πολύ μεγάλα χρηματικα ποσά στα πανεπιστήμια τα οποία έδωσαν σημαντική ώθηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Wall Street Journal: «Αθλια η συμφωνία για την Ελλάδα»

Πηγή: Καθημερινή 7/3

Της Ζέζας Ζήκου

Εγώ τώρα τι να πω... Το δράμα συνεχίζεται, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο των πειραματισμών όσων παίζουν με το μέλλον της χώρας μας και τα ποικίλα «παιχνίδια» που προσφέρει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κόντρα σε όλες τις επίσημες δηλώσεις, οφείλουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα μιας οικονομίας που συσσωρεύει οδυνηρό κόστος για τους εργαζομένους, αλλά και για το μέλλον του έθνους μας. Δυστυχώς, πρόκειται για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με καλυμμένη πτώχευση... Ουδείς σχεδόν το ομολογεί ενώ οι ξένες πένες «τεμαχίζουν» το πτώμα της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, η ελληνική οικονομία παρουσιάζει στοιχεία δραματικής κατάρρευσης. Στο 7% επιδεινώθηκε η ύφεση στην Ελλάδα το τέταρτο τρίμηνο του 2011, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Την ίδια περίοδο στην Ευρωζώνη σημειώθηκε ανάπτυξη 0,7% και στους «27» ανάπτυξη 0,9%.

Ισπανική δοκιμασία στο ευρώ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

Δημοσιεύθηκε: 11:15 - 07/03/12

by Martin Wolf

Ένας από τους ορισμούς της παράνοιας είναι να κάνεις συνέχεια το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. 

Η εμμονή της Γερμανίας να φορέσει στενό δημοσιονομικό κορσέ στους εταίρους της στην ευρωζώνη δεν απέδωσε με το «σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης». Θα αποδώσει άραγε το«σύμφωνο σταθερότητας, συνεργασίας και επιτήρησης» που συμφωνήθηκε την περασμένη εβδομάδα; Αμφιβάλλω. 

Το σύμφωνο καθρεφτίζει την άποψη ότι η κρίση προκλήθηκε εξαιτίας δημοσιονομικής απειθαρχίας και η λύση είναι περισσότερη πειθαρχία. Δεν είναι όλη η αλήθεια αυτή. Η επιβολή λιτότητας προκαλεί αποπροσανατολισμό και κινδύνους. 

Αυτές οι ανησυχίες μοιάζουν πια μακρινές. Οι επιχειρήσεις ρευστότητας LTRO της ΕΚΤ έχουν ανακουφίσει από τις πιέσεις τις τράπεζες και τις αγορές, μαζί με τις αγορές κρατικών ομολόγων. 

Περί ανταγωνιστικότητας και άλλων συναφών πράσινων αλόγων

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΜΑΣ

Ο Γκρέι στο βιβλίο Η Αλ Κάιντα και η νεωτερικότητα σημειώνει για τις επιδόσεις του ΔΝΤ: «Σίγουρα ο υποβιβασμός ενός σύγχρονου κράτους στο επίπεδο ενός τριτοκοσμικού καθεστώτος σε λιγότερο από μία δεκαετία είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα. Ωστόσο οι πολιτικές του ΔΝΤ στην Αργεντινή δεν διαφέρουν από αυτές που έχει επιβάλει σε άλλες χώρες. Καθώς διαμορφώνει την πορεία του προχωρώντας από γκάφα σε γκάφα και από τη μία τσαπατσουλιά στην άλλη, οι στόχοι του ΔΝΤ δεν αλλάζουν σε όποια χώρα και αν εφαρμόζονται»[1]! Επίσης, ο υποφαινόμενος είχε σημειώσει παλιότερα:

«Γιατί αυτή η μονομανία... [στις συγκεκριμένες καταστροφικές πολιτικές] πέρα από τον προφανή λόγο ότι αυτού του είδους οι αναποτελεσματικές αντιλήψεις εξυπηρετούν κατά καιρούς συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους; Μα γιατί αυτό είναι το εύκολο! Αντί να προχωρήσει στη μελέτη της ιδιαίτερης κατάστασης της κάθε χώρας και να συν-διαμορφώσει με τους δημόσιους θεσμούς της πολιτικές, μέτρα και ειδικά μοντέλα, η Τράπεζα [σ.σ.: στην περίπτωσή μας το ΔΝΤ] δρα κινούμενη από ιδεολογικό φανατισμό και με την ιεραποστολική διάθεση της εφαρμογής παντού ενός ορθού και μοναδικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου»[2].

Το «δικαστήριο» της Ιστορίας

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Έχει υποστηριχθεί – και όχι άδικα – ότι «οι απόψεις είναι σαν τις... μύτες, όλοι έχουμε από μία».Σεβαστές, λοιπόν, όλες οι... μύτες, ακόμη και αυτές που σηκώνονται μέχρι τα σύννεφα τηςυπεροψίας. Σεβαστές, προφανώς, ακόμη και οι... μύτες που, όταν μυρίζουν μνημόνιο, λιποθυμούν από τον εκσυγχρονιστικό αέρα (κοπανιστό) που αποπνέει.

Κατά τα λοιπά, η πολιτική τοποθέτηση των ανθρώπων διαμορφώνεται από διάφορα κριτήρια, μεταξύ των οποίων το ύψος και η προέλευση των εισοδημάτων τους, τα στιγμιαία ή μακροπρόθεσμα ατομικά ή επαγγελματικά συμφέροντά τους, η ταξική και ιδεολογική τους συνείδηση ή, τέλος, η βλακεία τους, η οποία, ως γνωστόν, είναι ανίκητη.

Περί συνειδήσεως και βλακείας, η συζήτηση δυσκολεύει. Αυτό που αντιλαμβάνεται ο καθένας είναι ο κόσμος του, η πραγματικότητά του, οι ψευδαισθήσεις και τα όνειρά του. Το αυτό ισχύει και για τη βλακεία, ως ακατανίκητο μέγεθος...

Η χειραγώγηση των μαζών, ως πολιτική μεθοδολογία, επικεντρώνεται σε αυτά τα δύο «κοινά» χαρακτηριστικά. Το «σύστημα» πριμοδοτεί τη βλακεία και διαφθείρει τις συνειδήσεις.

Με απειλές IIF και Βενιζέλος προσπαθούν να αυξήσουν τη συμμετοχή στο PSI

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Μόλις 48 ώρες πριν λήξει ο χρόνος που δόθηκε στους ιδιώτες ομολογιούχους του ελληνικού δημοσίου για να δηλώσουν ‘εθελοντικά’ τη συμμετοχή τους στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το Διεθνές Ινστιτούτο Χρηματοοικονομικής στο εξωτερικό και η ελληνική κυβέρνηση, ή μάλλον ο Υπουργός Οικονομικών Βαγγέλης Βενιζέλος προσωπικά στο εσωτερικό, επιστρατεύουν κάθε απειλή ή τρόπο εκφοβισμού σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο προκειμένου να εκβιάσουν τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή.  

Έτσι σε εμπιστευτική – που λέει ο λόγος… – έκθεσή του την οποία διέρρευσε χτες στο πρακτορείο Ρόιτερ, το Ινστιτούτο προειδοποιεί ότι τυχόν ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας θα επιφέρει πλήγμα ανυπολόγιστων διαστάσεων στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με το έγγραφο, το κόστος μιας άτακτης ελληνικής χρεοκοπίας – που αν και δεν δηλώνεται επισήμως, υπονοείται ότι θα έρθει αν η συμμετοχή των ομολογιούχων στο PSI δεν πλησιάσει το 75% – θα ξεπεράσει το 1 τρις ευρώ για τα κράτη της ΟΝΕ, καθώς, συν τοις άλλοις, θα προκαλέσει εκτεταμένη ‘μόλυνση’ στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και θα καταστήσει απαραίτητη την εξωτερική στήριξη της Ισπανίας και της Ιταλίας.

ΨΕΥΤΗΣ «ΗΛΙΟΣ»!

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Στην απεγνωσμένη προσπάθεια των μνημονιακών κυβερνήσεων και της τρόϊκας να δημιουργήσουν κάποιες ελπίδες ανάπτυξης στους Έλληνες που βιώνουν τη μεγαλύτερη πτώση εισοδήματος που υπήρξε στη μεταπολεμική Ευρώπη, μετά το γνωστό φιάσκο της «μεγάλης ενεργειακής επένδυσης στον Αστακό», ανακάλυψαν το «πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ». Ένα συνοπτικό σχόλιο που μπορεί να γίνει για την προσπάθεια αυτή, παραφράζοντας τη λαϊκή σοφία για το πώς δεν βάφονται τα αυγά, είναι ότι «με ψέματα δεν γίνεται ανάπτυξη»

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

Για την υλοποίηση του προγράμματος «ΗΛΙΟΣ» με το σχέδιο νόμου ιδρύεται εταιρεία, που θα λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Πρόκειται για μια δημόσια Α.Ε. που θα διοικείται από 5μελές ΔΣ και το μετοχικό της κεφάλαιο θα είναι 1.000.000 ευρώ. Η Εταιρεία μπορεί να αποσπάσει από το δημόσιο έως 5 εργαζόμενους και ν'απασχολεί έως 20 σχετικούς με το αντικείμενο επιστήμονες και έως 5 διοικητικούς. Στις αρμοδιότητές της είναι να εξασφαλίζει τα αναγκαία τεμάχια γης, είτε με παραχώρηση (δημόσια), είτε με απαλλοτρίωση, για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.