Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Μαραθώνια σκυταλοδρομία ιστορικής ανευθυνότητας, του Π. Παναγιώτου


Πηγή: tvxs.gr
του Π. Παναγιώτου

Μιλώντας στις 29 Ιουνίου στη γερμανική βουλή η Γερμανίδα καγκελάριος, Μέρκελ, είπε πως η ευρωζώνη περνά κρίση εξαιτίας μίας και μόνο χώρας, υπονοώντας, φυσικά, την Ελλάδα. Η δήλωση αυτή δεν είναι χωρίς νόημα. Η Ελλάδα προβάλλεται από το Νοέμβριο του 2009 ως το μίασμα που μόλυνε την Ευρώπη. Αυτή ήταν η κατηγορία που χρησιμοποιήθηκε εναντίον της για να της επιβληθεί η αντιδημοκρατική Τροϊκανή εποπτεία, το τιμωριτικό και καταστροφικό πρώτο μνημόνιο, το ουτοπικό Μεσοπρόθεσμο και το εξουθενωτικό δεύτερο μνημόνιο. Η ίδια θα χρησιμοποιείται για να δικαιολογεί είτε όσα δεινά περάσει στην προσπάθεια της να παραμείνει στο ευρώ είτε το σεισμό που θα τη συνταράξει συθέμελα αν αποχωρήσει βίαια απ' αυτό, πτωχεύοντας ανεξέλεγκτα.

Η κατηγορία αυτή είναι, στην ουσία της, απολύτως ψεύτικη. Υπεύθυνα για την κρίση είναι μία σειρά κρατών που σώζουν τις τράπεζες με τα χρήματα των φορολογούμενων, που διεξάγουν αδίστακτους οικονομικούς και νομισματικούς πολέμους αφήνοντας πίσω τους εκατομμύρια οικονομικά θύματα και που επιτρέπουν στο χρηματοοικονομικό καπιταλισμό να πάρει μία διεστραμμένη μορφή καταστρέφοντας και όχι βοηθώντας την παγκόσμια οικονομία. Επιφανειακά και ίσως πρακτικά, όμως, η παραπάνω κατηγορία για την ευθύνη της Ελλάδας στο ξέσπασμα της ευρωπαϊκής κρίσης έχει μία δόση αλήθειας.

 
Το Νοέμβριο του 2009 ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι η χώρα κινδύνευε με πτώχευση καθώς το έλλειμμα της ήταν υπερδιπλάσιο αυτού που η κυβέρνηση Καραμανλή είχε, επίσημα, δηλώσει. Ο 'Πανικός Παπανδρέου' έθεσε την Ελλάδα υπό αμφισβήτηση προκαλώντας την πώληση περιουσιακών της στοιχείων όπως των κρατικών της ομολόγων. Μετά τον αποκλεισμό της ίδιας απ' τις αγορές η τάση πώλησης κρατικών ομολόγων μόλυνε τον ευρωπαϊκό Νότο με τους επενδυτές να μετακινούν τα κεφάλαια τους απ' αυτόν στον ασφαλή ευρωπαϊκό Βορά, πυροδοτώντας την ευρωπαϊκή κρίση.
 
Η επιπρόσθετη κατηγορία πως η είσοδος της στην ευρωζώνη έγινε με μυστικές λογιστικές και χρηματοοικονομικές αλχημείες και η ανάδειξη της συμφωνίας της κυβέρνησης Σημίτη με την Goldman Sachs για να κρυφτεί τμήμα του χρέους, έδωσαν μία διαχρονική διάσταση στα ελληνικά ΄αδικήματα' κάνοντας την Ελλάδα να φανεί πως τα διαπράττει κατ' εξακολούθηση.
 
Η αρχή των αποκαλύψεων έγινε επί κυβέρνησης Καραμανλή, όταν και αμφισβητήθηκαν τα στατιστικά στοιχεία της κυβέρνησης Σημίτη και ζητήθηκε απογραφή. Η κίνηση αυτή θα μπορούσε να έχει καταστρέψει την Ελλάδα ήδη απ' το 2004. Αυτό δε συνέβη ευτυχώς, λόγω των διεθνών και εσωτερικών συγκυριών εκείνης της περιόδου και χάρη στην ψυχραιμία που έδειξε στη συνέχεια η κυβέρνηση Καραμανλή στις πιέσεις για λήψη εξωτερικής βοήθειας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η αξιοπιστία της χώρας πληγώθηκε καίρια.
 
Θα περίμενε κανείς, ωστόσο, πως μετά απ' αυτό το ατόπημα ο κ. Καραμανλής θα ήταν παράδειγμα φερεγγυότητας. Και όμως, το Νοέμβριο του 2009 κατηγορήθηκε απ' τον κύριο Παπανδρέου και στη συνέχεια απ' την ΕΕ ότι έκανε τα ίδια για τα οποία εκείνος είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση Σημίτη.
 
Έτσι, αν και ήταν ο κ. Παπανδρέου που με τις 'αποκαλύψεις', τον πανικό του και τα ιστορικά στη συνέχεια λάθη του πάτησε τη σκανδάλη πυροβολώντας εξ επαφής την Ελλάδα, τόσο ο ίδιος όσο και η ΕΕ επιμένουν πως αυτός που αγόρασε το όπλο και το το γέμισε με σφαίρες ήταν ο Κώστας Καραμανλής.
 
Αυτό, λοιπόν, που θα έπρεπε να έχει κάνει ο κ. Καραμανλής απ' την πρώτη την ημέρα που διατυπώθηκαν οι συγκεκριμένες κατηγορίες ήταν να καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να προστατέψει την Ελλάδα αποσαφηνίζοντας τί τελικά, έχει συμβεί.
 
“Το έλλειμμα απογειώθηκε στην προσπάθεια μας να προστατευτούμε απ' τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης και του καταστροφικού τρόπου που έγινε η διαχείριση της απ' τη Γερμανία και την ΕΚΤ. Δε μπορούσαμε, όμως, να το αποκαλύψουμε γιατί φοβόμασταν την αντίδραση των αγορών. Θα προσπαθούσαμε να το μειώσουμε λαμβάνοντας μέτρα χωρίς να δημιουργήσουμε πανικό”. Αυτή θα ήταν, για παράδειγμα μία δικαιολογία που θα μπορούσε να προβάλλει ο κ. Καραμανλής, αν παραδεχόταν τις συγκεκριμένες κατηγορίες.
 
“Το έλλειμμα ήταν κοντά σε αυτό που δηλώναμε. Δεν είπαμε ψέμματα. Να τί έγινε όντως...“ θα μπορούσε να πει ο πρώην πρωθυπουργός αν δεν αποδεχόταν τις κατηγορίες, προσθέτοντας και τις ανάλογες εξηγήσεις.
 
Όμως ο κ. Καραμανλής δεν έχει κάνει τίποτε απολύτως για να σταματήσει το διασυρμό της Ελλάδας.
 
Φτάνουμε στον κ. Σαμαρά ο οποίος είναι, πλέον, ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος του κόμματος που κατηγορείται πως εξαπάτησε την ΕΕ, προκάλεσε την κρίση κλπ. Η κ. Μέρκελ αναφέρθηκε, έμμεσα, με τον πιο ατιμωτικό τρόπο για το κόμμα του μόλις πριν λίγες ημέρες. Ως εκφραστής του νέου (;) θα περίμενε κανείς να ήταν αυτός που θα αναλάμβανε την ιστορική ευθύνη της αποκατάστασης της αλήθειας και ότι δε θα διανοούνταν να κυβερνήσει πριν μπει ένα τέλος σε αυτήν την υπόθεση διασυρμού της χώρας. Ακολουθώντας στα χνάρια των προηγούμενων Πρωθυπουργών, ωστόσο, αποφεύγει να το κάνει.
 
Μοιάζει, λοιπόν, στην Ελλάδα να διεξάγεται μια μαραθώνια σκυταλοδρομία ιστορικής ανευθυνότητας με τους εκάστοτε πρωθυπουργούς της χώρας να τρέχουν σ' αυτήν παραδίδοντας ο ένας την σκυτάλη στον άλλον.
 
Ο κ. Σημίτης έκανε σημαία του την προοπτική της εισόδου της χώρας στο ευρώ απολαμβάνοντας δύο πρωθυπουργικές θητείες αλλά αφήνοντας εν γνώση του τη χώρα του εντελώς απροετοίμαστη και εκτεθειμένη στους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε ως μέλος της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, κάνοντας αυτοσκοπό την εισαγωγή της σε αυτήν και όχι την κατάλληλη προετοιμασία της για κάτι τέτοιο.
 
Τη σκυτάλη της ανευθυνότητας πήρε ο κ. Καραμανλής. Αμφισβητώντας τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της χώρας αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας απ' τον κ. Σημίτη, μετέφερε ουσιαστικά σε όλο τον κόσμο το μήνυμα πως οι Έλληνες είναι αναξιόπιστοι και ότι εξαπάτησαν τους εταίρους τους για να ενταχθούν στην ευρωζώνη. Στη συνέχεια κατηγορήθηκε ότι η δική του κυβέρνηση παραποίησε τα στατιστικά κρατικά στοιχεία προκαλώντας την ελληνική και την ευρωπαϊκή κρίση.
 
Με τη σκυτάλη της ανευθυνότητας ανά χείρας βρέθηκε ο κύριος Παπανδρέου όταν διέσυρε και αυτός τη χώρα για τα στατιστικά της στοιχεία και όταν προκάλεσε διεθνή πανικό μιλώντας για ενδεχόμενο ελληνικής πτώχευσης κλπ. Ακολούθησε το καταστροφικό μνημόνιο, η καθυστέρηση της απόφασης για αναδιάρθρωση, το δεύτερο μνημόνιο κλπ.
 
Ο τελευταίος πρωθυπουργός που πήρε τη σκυτάλη της ανευθυνότητας είναι ο κ. Σαμαράς, ο οποίος και προσποιείται πως το θέμα των ευθυνών για το διασυρμό της χώρας δεν υφίσταται.
 
Το θέμα, όμως, υφίσταται και θα συνεχίσει να πληγώνει την Ελλάδα. Είναι αυτό πάνω στο οποίο θα στηρίζεται το αίτημα της ΕΕ για παρατεταμένη παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας στην Τρόικα, αφού η χώρα θεωρείται αναξιόπιστη και θα είναι αυτό με το οποίο θα δικαιολογηθεί μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας απ' το ευρώ. Το πρόβλημα της παραποίησης των στατιστικών στοιχείων θα το βρίσκει η Ελλάδα μπροστά της σε κάθε επαφή της με την Τρόικα, στις προσπάθειες αναδιαπραγμάτευσης ακόμη και σε ενδεχόμενα δικαστήρια εναντίον της
 
Δεν είναι ένα ασήμαντο θέμα το οποίο ξεχάστηκε επειδή αυτό θα ήθελαν οι δρομείς της σκυταλοδρομίας της ανευθυνότητας. Είναι, όμως, ακριβώς αυτή η σκυταλοδρομία που έφερε την Ελλάδα στη θέση που βρισκόμαστε σήμερα. Και όσο συνεχίζεται δε θα αλλάξει τίποτε προς το καλύτερο.
 
Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC Ltd

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Το να καταλογίζεις ανευθυνότητα στους έλληνες ηγέτες είναι ένα ωραίο παραμυθάκι για μικρά παιδιά και παραποίηση της αλήθειας.
Η πραγματικότητα είναι οτι από χρόνια η άρχουσα τάξη της Ελλάδας καθοδηγούσε τις πολιτικές ηγεσίες στον δρόμο του ΔΝΤ.
Δεν έχει άλλη επιλογή και στόχο από τους μισθούς Βουλγαρίας.
Μα πόσε φορές θα το πούνε οι άνθρωποι?