Πηγή: Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου
Η τελευταία εύλογη επιδίωξη της σοσιαλιστικής μας κυβέρνησης, των ‘εργοδοτών’ της, των ‘υπηρετών’ της, αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης, είναι βέβαια η ‘ανάπτυξη’ ! Πήραμε τα επείγοντα μέτρα, για το έλλειμμα κλπ, είπε χθες ο πρωθυπουργός, τώρα μπαίνουμε στη χρονιά της έντασης των διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε το 2012 να μπορέσουμε να περάσουμε σε φάση ‘ανάπτυξης’. Το ίδιο ακριβώς, άλλωστε, είπε και ο ‘γιατρός’ μας, κύριος ‘Δ.Ν.Τ.’, πως ‘χωρίς ανάπτυξη, δεν θα λυθεί το πρόβλημα της χώρας σας’.
Ανάπτυξη, είναι η φάση εκείνη της οικονομίας, όπου γίνονται επενδύσεις, μειώνεται η ανεργία, αυξάνεται το Α.Ε.Π. Ταυτόχρονα, με δεδομένο το πρόβλημα χρέους, η ανάπτυξη αυτή, σκόπιμο θα ήταν να συνοδεύεται με μείωση των κρατικών δαπανών, μείωση της φοροδιαφυγής, αύξηση των εσόδων, δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, έτσι ώστε στο τέλος της τριετίας, να είναι εφικτή η έναρξη –για πρώτη φορά ίσως- της μείωσης του δημόσιου χρέους, και ασφαλώς η άνετη αναχρηματοδότηση απ’ τις αγορές.
Οι περισσότεροι ‘συνήγοροι’ του πιο πάνω σχεδίου, χρησιμοποιούν την συνήθη δικηγορίστικη τακτική αθώωσης του κατηγορουμένου, όπου για να επιβεβαιωθεί το ακαταλόγιστο, επιδεικνύουν ‘τα χαρτιά του’, το εξιτήριο απ’ το Δαφνί, κλπ. Παρομοίως μ’ αυτή την ‘τακτική’, λοιπόν, και προς επιβεβαίωση του γενικότερου πλάνου, επιδεικνύουν πως το Α.Ε.Π. μας είναι ‘αέρας κοπανιστός’ ! Το μεγάλο του ποσοστό είναι το ‘μη αποδοτικό δημόσιο’, οι αεριτζίδικες ‘υπηρεσίες’, ο ‘κάκιστα οργανωμένος τουρισμός’. Ορίστε, λένε: Τίποτε δεν ‘παράγουμε’ ! Κι αφού, τίποτε δεν παράγουμε, πρέπει να αυξήσουμε την ‘ανταγωνιστικότητά’ μας. Να μειώσουμε τους μισθούς. Να φέρουμε fast track επενδύσεις. Να διώξουμε τους μισθωτούς απ’ όπου μπορούμε, ώστε να αποτελέσουν την ‘φτηνή στρατιά’ των ανέργων που θα χρησιμοποιήσουν οι ‘επενδυτές’, του αύριο ! Οι επενδυτές της καινοτομίας, της πράσινης οικονομίας, του συγκριτικού πλεονεκτήματος και της ...μεσογειακής διατροφής –όποτε το ξανα ακούω μου ‘ρχεται να πάω να αυτοκτονήσω στα …McDonald’s…
Υπάρχει άραγε νηφάλιος πολίτης αυτής της χώρας, που να μην πείθεται απ’ το σοφό ετούτο ‘σχέδιο’;; Υπάρχει κανείς σώφρων Έλληνας, που να μηνσυναινεί στην ατράνταχτη λογική των πιο πάνω επιχειρημάτων;; Δεν νομίζω. Αντίθετα οι ανοησίες της ‘αριστεράς’, κανέναν δεν πείθουν. Άλλη μια φορά, οι προτάσεις της αριστεράς είναι διχασμένες. Και μόνο εξ αιτίας της πολυδιάσπασης, εκκινούν από δυσμενή θέση. Καμιά σημασία, δεν έχει για τον νηφάλιο πολίτη, εάν θα το πούμε ‘άρνηση χρέους’, ‘πτώχευση’, ‘μερική πτώχευση’, ‘αναδιάρθρωση’, ‘επιμήκυνση’. Χέστηκε πώς το λέν. Χέστηκε, επίσης, για το εάν η επιμήκυνση είναι ή δεν είναι πτώχευση. Στο βάθος του μυαλού του, μάλιστα, το προτιμά ‘επιμήκυνση’, ξέρει πως θα είναι λιγότερο επώδυνο, απ’ το ‘πτώχευση’.
Γιατί να βγει στον δρόμο;; Να επιδιώξει τι;; Κοιτά τριγύρω ! Υπάρχει πουθενά, κάτι ‘άλλο’;; Φέρνει μια στροφή στην Υδρόγειο και ψάχνει να το βρει κάπου …εντοπισμένο !! Κοιτά στο παρελθόν ! Υπήρχε μήπως, να το ξαναβρούμε;; Ψάχνει κι εκεί, να το βρει ‘ακέραιο’. Άφθαρτο στον χρόνο !Τρίχες! Η αριστερά δεν πείθει. Η κυβέρνηση, καθώς και η έτοιμη ρεζέρβα του κ. Σαμαρά, μπορούν να είναι ήσυχοι. Τίποτε δεν θα διασαλεύσει το απαράμιλλο σχέδιο. Τίποτε δεν θα ματαιώσει την προσέγγιση του τελικού στόχου: Μιας άλλης ισχυρής, ευημερούσας ξανά, πιο ανταγωνιστικής Ελλάδας !!...
Εκείνο, που ο νηφάλιος πολίτης αυτής της χώρας, δεν μπορεί να σκεφτεί ΑΚΟΜΗ, είναι κρίσιμο: Τι είναι η ‘ΑΝΑΠΤΥΞΗ’ τους ! Όχι τα μακροοικονομικά της μεγέθη. Όχι. Ποιο είναι το περιεχόμενό της, τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά…
Δεν μπορεί ακόμη να σκεφτεί, Ποιός θα παράγει αυτό το ΑΕΠ;; Ποιος θα δουλεύει με μειωμένο μισθό; Ποιος θα δουλεύει με μισθό ‘επιχειρηματικής’ σύμβασης, εντελώς ανοχύρωτος;; Ποιανού θα τσαλακωθεί η ζωή;; Ποιος θα χάσει ίσως την περιουσία του, το σπίτι του, το χωράφι του, αφού δεν θα μπορεί να πληρώνει τις τράπεζες;; Ποιανού το παιδί, θα γίνει ο αυριανός άνεργος των 592 ευρώ;;; Ποιανού παιδί, θα αναγκαστεί να πάει στα ξένα –και ποια ξένα δηλαδή, άλλη μούφα κι αυτή-. Δεν μπορεί να φανταστεί, πώς θα είναι η ζωή σε δέκα, είκοσι χρόνια από σήμερα ! Ακούει μόνο τα παπαγαλάκια : ΑΝΑΠΤΥΞΗ !!...
Δεν μπορεί να καταλάβει και το άλλο. Αυτή την ‘ΑΝΑΠΤΥΞΗ’, αυτό το αυξημένο ΑΕΠ, ποιος θα το βάλει στην τσεπούλα του;; Δεν καταλαβαίνει ακόμη, πως απ’ αυτό που θα παράγει ο ίδιος και ο γιός του, το μεγαλύτερο ποσοστό θα πάει να ξεχρεώσει τόκους και ‘στηρίξεις’ ! Τόκους και στηρίξεις, που κανένας δεν τον ρώτησε εάν τις ήθελε. Τόκους που τον φέσωναν επί τριάντα χρόνια, χωρίς καν να τον ρωτήσουν. Που –ακόμη και τώρα που το ήξερε- του είπαν, ‘για το καλό σου’, και τον ξανά φέσωσαν για δυο ζωές και βάλε ! Αλλά και το υπόλοιπο, όσο απομείνει, πάλι άλλοι θα το τσεπώσουν !! Γιατί, βλέπεις, ο ‘νηφάλιος’ πολίτης, έχει καταπιεί και την άλλη μαλακία: Τα χρωστάμε !! Κι αφού τα χρωστάμε, πρέπει να τα επιστρέψουμε !! Εγώ ο ίδιος έχω γράψει πριν από έναν χρόνο !! Τόνους ενοχών !.....
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ! Όπως, Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών ! Τάξις και Ηθική !! Δώσε κοκορόζουμο !!.....
Δώσε μας φούμαρα, κύριε ‘γιατρούλη’ της …ευθανασίας μας. Δώσε μας ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΕΤΣΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ, ΣΚΟΤΕΙΝΗ, ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ! Δώσε και την ψυχή μας πάρε ! Δώσε μας, φούμαρα, κι εσύ, ΑΝΟΗΤΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ, που δεν κατάλαβες πόσο αναλώσιμος είσαι, ΕΚΕΙ που διάλεξες να στέκεσαι ! Δώστε μας φούμαρα, κι εσείς ‘έγκυρα’ και ‘έγκριτα’ Μέσα αποβλάκωσης, που θεωρείτε πως το ψέμα έχει μακριά ποδάρια ! ΑΝΑΠΤΥΞΗ κι Άγιος ο Θεός !! ΑΝΑΠΤΥΞΗ, τα φάγαμε τα Ιερά Βόδια του Ήλιου ! Τον φάγαμε τον λωτό της λήθης !....
Κάντε κι εσείς μια ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ρε ΠΑΙΔΙΑ! Έτσι για την ΠΛΑΚΑ περισσότερο:Το έλλειμμα και το χρέος σε περιόδους …ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ δεν δημιουργήθηκαν;;;……
2 σχόλια:
Οταν μας λένε την λέξη ανάπτυξη και επενδύσεις, εννοούν οτι το εργατικό κόστος πρέπει να κατέβει στο επίπεδο της Βουλγαρίας.Εχουν δυο τρόπους στο μυαλό τους.
Μέσα στο ευρώ με συνεχείς μειώσεις των μισθών, ή με την εισαγωγή της δρχ.
Με το πέρασμα του καπιταλισμού από το στάδιο του 'ελεύθερου συναγωνισμού' στον ιμπεριαλισμό τέλειωσαν και ξεπεράστηκαν οριστικά οι 'ανθίσεις' του συστήματος. Ο ιμπεριαλισμός είναι το τελευταίο στάδιο όπως έλεγε ο Λένιν και σ' αυτό το στάδιο μόνιμες ή διαρκείς φάσεις ανάπτυξης απλώς δεν υπάρχουν.
Ο Μαρξ ο ίδιος διάλυσε και το παραμύθι οτι η πτώση των μισθών αυξάνει την ανταγωνιστικότητα, κάτι που ήξερε και ο Ρικάρντο. Τι απομένει λοιπόν για μια "πραγματική ανάπτυξη";
Απλώς τίποτε. Η κρίση του συστήματος δεν είναι παρά κρίση της πρωτοπορίας της εργ. τάξης και της ηγεσίας της.
Δημοσίευση σχολίου