Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα

    Angela Merkel
     
    Τhe Germans are not amused these days. Look everywhere from tabloids to the blogosphere, and it seems that the public mood has reached boiling point. Loth to shoulder another national debt increase and finance another bailout, the Germans have started questioning everything from the wisdom of supporting Greece to the common euro currency, or indeed the merits of the European integration project altogether. This might be strange for a country that is nudging ever closer to full employment, and which is about to recapture its position as the world's leading exporter of manufactured goods from the Chinese. But the Germans say they've had enough: no more underwriting of European integration, no more paying for this and that, and certainly no more bailing out the Greeks.

Η στρατηγική εξόδου από το ευρώ, κρίσιμη για τους Έλληνες

Πηγή: The Guardian

The new bailout is about protecting banks, not people. An early default will change all that

Jean-Claude Trichet

Greek default and exit has always been the most likely outcome of the eurozone crisis. The truth is that economic and monetary union has failed, not least because it has created an unsustainable gap between core and periphery. For peripheral countries, EMU membership is likely to be a source of stagnation and income inequality. For Greece it has already been a failure of historic proportions.
The problem faced by the country in 2009-10 had much in common with the rest of the periphery: vast public and private indebtedness, low competitiveness, huge current account deficits, and rapidly ballooning public deficits and debts. The response of the EU was obtuse. A so-called bailout was advanced to Greece, but at rates 3% and 4% above those paid by Germany. Severe austerity was imposed, cutting national income by 4.5% in 2010 and probably 4% this year.

Spiegel: Η ελληνική κυβέρνηση όργανο των τραπεζών, με μόνο σκοπό τη διάσωση του ευρώ.





Η κυβερνητική προπαγάνδα επισείει διαρκώς το φόβητρο της παύσης πληρωμών ώστε να χειραγωγήσει μια γενικευμένη εξέγερση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων. Στο εσωτερικό του κόμματος, οι αντιφρονούντες ως προς την κομματική ορθοδοξία βουλευτές, εκβιάζονται με τον ισχυρισμό ότι κάθε ενέργεια που θα εκφράζει αντίθεση στην κομματική γραμμή, θα σημαίνει αποστασία και προδοσία ως προς το εθνοσωτήριο έργο που ανέλαβε αυτοβούλως η κομματική ελίτ. Στο ίδιο μήκος κύματος οι ευρωπαίοι εταίροι εκβιάζουν την αντιπολίτευση να υπερψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, ως προϋπόθεση για την καταβολή των δανείων και την αποφυγή χρεοκοπίας.
Ακολούθως, τα δημοσιογραφικά και οικονομολογικά εξαπτέρυγα της καθεστωτικής ενημέρωσης, από κανάλι σε κανάλι επιδίδονται σε συνεχή τρομοκρατία για την επερχόμενη παύση πληρωμών και την μη καταβολή μισθών και συντάξεων.

Δεν είναι απλά οικονομική η κρίση


Του Aditya Chakraborrty*
(ευχαριστώ Άννα!)
Είναι ένα ηλιόλουστο Σαββατιάτικο απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας και ο Χρίστος Ρουμπάνης κάθεται έξω πίνοντας μια μπύρα, καθώς μου μιλάει για τις απειλές που δέχεται για τη ζωή του. Βρισκόμαστε στην Πλατεία Βικτωρίας, μια από τις πλέον πολυφυλετικές περιοχές της πρωτεύουσας. Τα κοντινά καρτοτηλέφωνα έχουν ουρές από μετανάστες από το Μπαγκλαντές και κάθε λίγα μαγαζιά βρίσκεις το χαρακτηριστικό στοιχείο των «χωριών των μεταναστών»: Ένα γκισέ της εταιρίας μεταφοράς χρημάτων Western Union. Οι ντόπιοι εκτιμούν ότι περισσότερο από το 1/3 των κατοίκων εδώ δεν είναι Έλληνες υπήκοοι. 

Εξορκίζουν το φάντασμα του λαϊκισμού, Του Πετρου Παπακωνσταντινου



 Δεν είναι απλά οικονομική η κρίση


Πηγή: Καθημερινή 19/6
Οι ευρωπαϊκές ελίτ στιγματίζουν ως λαϊκίστικη οποιαδήποτε εναλλακτική πολιτική, ενώ λιπαίνουν το έδαφος στην Aκροδεξιά
«Οποιος καυτηριάζει τα προνόμια της ολιγαρχίας, την αυξανόμενη αισχροκέρδεια των ηγετικών τάξεων, τα δώρα στις τράπεζες, την απελευθέρωση των αγορών, τον ακρωτηριασμό των μισθών με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, καταγγέλλεται ως «λαϊκιστής», που «παίζει το παιχνίδι της ακροδεξιάς»». Η διαπίστωση υπογράφεται από τον διευθυντή της γαλλικής πολιτικής επιθεώρησης Le Monde Diplomatique, Σερζ Αλιμί, αλλά ισχύει εξίσου για την Ελλάδα, την Ισπανία ή οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου οι κοινωνικές αντιδράσεις στην εξοντωτική λιτότητα συναντούν πανομοιότυπες εκστρατείες ιδεολογικού στιγματισμού.

Δέκα σκέψεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για την πλατεία Συντάγματος



:
'ΠΡΩΤΟ:  ''Ενα  συμβάν » με ασύλληπτες διαστάσεις 
Το Σύνταγμα είναι ήδη ένα συμβάν στον «αδύναμο κρίκο», του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.  
Είναι λαϊκή εξέγερση. Δεν είναι ένας ανοιχτός δρόμος. Εμπεριέχει όμως ασύλληπτες ανατρεπτικές δυνατότητες. 
Δεν ήρθε από  το πουθενά. Υπάρχει βαθιά διεργασία πίσω του. Διεθνής και εθνική. Η πλατεία Ταχρίρ. Η επανάσταση του γιασεμιού. Η πλατεία Ντελ Σολ. Ο Δεκέμβρης. Η Κερατέα. Οι μεγάλες εργατικές απεργίες. Τα κινήματα «δεν πληρώνω» 
Η επίμονη προσπάθεια του συστήματος η κινητοποίηση στις πλατείες να έχει τον χαρακτήρα «σχολικής εορτής» ή απολίτικου και χειραγωγήσιμου θεάματος τύπου Eurovision έχει ναυαγήσει. 
Παρά την  απόκλιση συνθημάτων, συνύπαρξη αντιθετικών λαϊκών ρευμάτων, χαοτικά στοιχεία, που εμφανίστηκαν ιδιαίτερα στις πρώτες τεράστιες κυριακάτικες συγκεντρώσεις, η κινητοποίηση του Συντάγματος έχει ισχυρό αντικυβερνητικό , αντισυστημικό και αντιμνημονιακό προσανατολισμό. Για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, ανεξαρτησία, χειραφέτηση. 

Η Γερμανία εκτός ευρωζώνης


από Daily Telegraph


Η Γερμανία, και όχι η Ελλάδα, έχει αποσταθεροποιήσει την ευρωζώνη. Φανταστείτε ότι είστε επικεφαλής της Ευρώπης. (...) Και ο μόνος τρόπος για να σωθεί το ενιαίο νόμισμα είναι να διώξετε μια χώρα από την ευρωζώνη. (...)
Μπορεί να θέλετε να πείτε «Ελλάδα» για ευνόητους λόγους, αλλά δεν είναι η σωστή απάντηση. (...) Η ευρωζώνη έχει προβλήματα πολύ καιρό και η απομάκρυνση της Ελλάδας δεν θα το αλλάξει αυτό. (...) Υπάρχει ένα άλλο μέλος της ευρωζώνης που «ξεχωρίζει». (...) Διαχειρίζεται την οικονομία της πιο ριψοκίνδυνα απ' ό,τι οι χώρες της Μεσογείου και εδώ και μια δεκαετία αποτελεί εμπόδιο στην απόλυτη ανάκαμψη της ευρωζώνης. Αυτή η χώρα είναι η Γερμανία. Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό, (...) γιατί η Γερμανία έχει πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, έχει αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα και, ενώ η Ελλάδα δανειζόταν, αυτή αποταμίευε· ενώ η Ισπανία ξόδευε, αυτή έκανε περικοπές· ενώ η Ιρλανδία ανέβαζε τον πληθωρισμό της, αυτή τον μείωνε. Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Αν ζούσε σήμερα ο Κέινς θα είχε άμεσα αναγνωρίσει το πρόβλημα· σε κάθε νομισματικό σύστημα, η ανάπτυξη πλεονασματικού ισοζυγίου συναλλαγών «σε μέγεθος μαμούθ» μπορεί να λειτουργήσει τόσο αποσταθεροποιητικά όσο και το έλλειμμα. (...) Χωρίς τη Γερμανία, το ευρώ προφανώς θα ήταν πιο αδύναμο νόμισμα, αλλά η ευρωζώνη δεν θα ταλανιζόταν από την προβληματική δυναμική που τη στοίχειωσε τα τελευταία 10 χρόνια.

Νεοφιλελεύθερος δοσιλογισμός. Η μεταπολιτευτική εκδοχή του Γερμανοτσολιαδισμού.



Πηγή: Μωρίας Εγκώμιον

Οι τροϊκοτσολιάδες αποτελούν την νέα εκδοχή του γερμανοτσολιαδισμού και του δοσιλογισμού. Υπάρχουν εντούτοις ομοιότητες, αλλά και διαφορές. Ενώ οι δεύτεροι επένδυσαν στην ακαταμάχητη ισχύ-κατά τα φαινόμενα- της Ναζιστικής gopolitik, ώστε να διασφαλίσουν την ατομική και ενίοτε πολιτική τους επιβίωση, οι πρώτοι -οι τροϊκοτσολιάδες-, επενδύουν σε κάτι διαφορετικό. Επενδύουν στην θεολογική αυθεντία της κυριαρχίας των αγορών. Με αυτή την έννοια είναι πολύ περισσότερο επικίνδυνοι από ότι υπήρξαν οι γερμανοτσολιάδες, επειδή ακριβώς διακατέχονται από τον νεοφιλελεύθερο φονταμενταλισμό που δεν διστάζει να εξοντώσει ολόκληρους λαούς. Οι ηρωινομανείς της αγοράς δεν επιδιώκουν απλά την ατομική ή πολιτική τους επιβίωση. Δεν κάνουν στρατηγικές συμμαχίες, ούτε είναι απλά σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας. Είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την εξ αποκαλύψεως αλήθεια τους. Ως εκ τούτου, αν θεωρήσει κανείς αυτή τη στάση ως σύμπτωμα παρανοϊκού μεγαλείου, αποτελούν δημόσιο κίνδυνο με την απόλυτη έννοια. 

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Ο χαμηλός πήχυς του δημοψηφίσματος





Πηγή: Καθημερινή 21/6/2011
Του Παντελη Mπουκαλα
Ωστε λοιπόν οι εκλογές είναι καταστροφική περιπέτεια για τον τόπο, ενώ, αντίθετα, ένα δημοψήφισμα θα μας δώσει γεύση άμεσης δημοκρατίας, σαν εκείνη την εξαιρετική της ηγεμονικής διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, οπότε, σύμφωνα με τον προπαγανδιστικό θρύλο, ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπερψήφισαν τον Γ. Α. Παπανδρέου. Ετσι τουλάχιστον ισχυρίστηκε στη Βουλή ο π. πρωθυπουργός (με το «π.» να σημαίνει παραιτηθείς ή πρώην) ή ημιπρωθυπουργός ή υ.δ.κ. πρωθυπουργός (πρωθυπουργός υπό διπλή κηδεμονία, εσωτερική, από τον άλλο ημιπρωθυπουργό, τον κ. Βενιζέλο, και εξωτερική, από τους τροϊκανούς).
Παρά τον ανασχηματισμό και τη μάλλον βέβαιη απόσπαση ψήφου εμπιστοσύνης (η «αποστασιολογία», με τη μακιαβελική ανηθικότητά της επανέφερε στην ακίνδυνη σιωπηρή διαμαρτυρία όσους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζονταν να εναντιωθούν ρητά στην πορεία του κόμματός τους), το διάδοχο κυβερνητικό σχήμα παρέλαβε από το προηγούμενό του την «καμένη γη» της αναξιοπιστίας, της ισχνής πολιτικής και κοινωνικής νομιμοποίησης. Και τέτοιες ασθένειες δεν θεραπεύονται εύκολα.

ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ!


21/6/2011
ΙΣΚΡΑ: ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Σήμερα, ένα χρόνο μετά την επιβολή του μνημονιακού προγράμματος στη χώρα, δανειολήπτες και μικρές επιχειρήσεις, δεν στενάζουν μόνο από τα μνημονιακά μέτρα αυτά καθεαυτά.
Άλλος ένας παράγοντας που καταδικάζει όλη την ελληνική κοινωνία, στην στασιμότητα κα συχνά στην απόγνωση, είναι ο ληστρικός ρόλος του τραπεζικού κεφαλαίου.
Παρά το γεγονός πως οι τράπεζες έχουν ενισχυθεί με €100 περίπου δις από την ΕΚΤ και το Ελληνικό Δημόσιο, υπό μορφή ρευστότητας και εγγυήσεων, εντούτοις, η εκταμίευση πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία, κινείται με αρνητικό πρόσημο, καθώς η επιβράδυνση της πιστωτικής επέκτασης τον Απρίλιο του 2011 ήταν της τάξης του -0,5%, με τις προβλέψεις των ίδιων των τραπεζών να προβλέπουν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του ρυθμού επιβράδυνσης το έως το τέλος του έτους!

Η Γερμανία πρέπει να συνθηκολογήσει



ΠΗΓΗ: euro2day



Η προηγούμενη εβδομάδα μας δίδαξε κάτι σημαντικό για την πολιτική οικονομία της ευρωζώνης. 



Υπάρχουν δύο σοβαρές και επικαλυπτόμενες κρίσεις: Η πρώτη είναι η διαμάχη ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αφορά στο εάν οι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να εξαναγκαστούν να συνεισφέρουν στο νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα. Η διαμάχη απείλησε και τις διαπραγματεύσεις για νέο δάνειο, γεγονός που θα οδηγούσε την Ελλάδα σε χρεοκοπία. Η δεύτερη κρίση αφορά στην κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, η οποία βρέθηκε κοντά στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Στο τέλος της εβδομάδας, η Γερμανία συνθηκολόγησε. Και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας προχώρησε σε ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου με περισσότερους μεταρρυθμιστές απ' ό,τι πριν. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, σχολιαστές της αγοράς προέβλεπαν την άμεση χρεοκοπία της Ελλάδας και την αναπόφευκτη διάσπαση της ευρωζώνης. Κάνουν λάθος. Και τα δύο μπορεί να συμβούν. Η πολιτική στην Ελλάδα είναι απρόβλεπτη. Όπως και οι αντιδράσεις των Γερμανών βουλευτών. Όμως, δεν πρόκειται να συμβούν την επόμενη εβδομάδα, ούτε τον επόμενο μήνα. Είμαι αρκετά βέβαιος ότι δεν θα συμβούν ούτε κατά τη διάρκεια του επόμενου χρόνου. 

Ευκαιρία ή παγίδα;

 
Πηγή: ΑΥΓΗ
Καρτερός Θανάσης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 21/06/2011
 
Εκλογές ζητά τώρα σύμπασα η αντιπολίτευση -καθένας φυσικά με τους δικούς του στόχους. Γιατί υπολογίζει σε αυτοδυναμία, ή έστω σε μεγάλο συνασπισμό με επικεφαλής τον ίδιο, ο Σαμαράς. Γιατί υπολογίζουν ότι οι κάλπες θα επιβάλουν τη μνημονική συναίνεση ο Καρατζαφέρης και η Ντόρα. Και γιατί όλοι τους τελικώς έχουν έναν κοινό τόπο: προσδοκούν ανάσταση νεκρών.
Ανάσταση νεκρών, μάλιστα. Εκλογές - απινιδωτή για το πολιτικό σύστημα και την πολιτική των Μνημονίων, που παραδίνουν το πνεύμα σε πεζοδρόμια και πλατείες. Και φυσικά εκλογές αναδιανομής της εξουσίας. Ό,τι μπορέσει ο καθένας να κερδίσει μέσα στην αναμπουμπούλα και τη λαϊκή κατακραυγή. Μετά, τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα, συν δυο, συν τρεις, ή και συν όλοι, συνεχίζουν. Από καλύτερες θέσεις και με νωπή εντολή.

Μεσοπρόθεσμο: Κοινωνικός κανιβαλισμός σε 16 σελίδες με πίνακες



Πηγή: ΠΡΙΝ 19/6
του Λ. Βατικιώτη
Η απόφαση του “όλου ΠΑΣΟΚ” να ψηφίσει το δεύτερο Μνημόνιο άνοιξε την όρεξη σε Γαλλο-γερμανούς που συμβίβασαν τις διαφορές τους για τη αναδιάρθρωση
Σε συμφωνία φαίνεται να οδηγούνται Μέρκελ και Σαρκοζύ, μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών στο Βερολίνο την Παρασκευή, καταφέρνοντας να γεφυρώσουν τις διαφορές τους σχετικά με την μορφή που θα λάβει η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η Γαλλία, να υπενθυμίσουμε, αρνιόταν κατηγορηματικά την συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών, ενώ η Γερμανία, και με βάση απόφαση της Βουλής της, έθετε ως όρο για την εκταμίευση της συμμετοχής της στο νέο δάνειο την δεσμευτική συμμετοχή ιδιωτών στις απώλειες που θα καταγραφούν. Οι αιτίες αυτής της διάστασης δεν αφορούσαν στα συμφέροντα των γερμανών φορολογουμένων όπως δημόσια υποστηρίζει το Βερολίνο, επιδιώκοντας να χαιδέψει τα αυτιά των Γερμανών, αλλά στο διαφορετικό βαθμό έκθεσης στο ελληνικό χρέος των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών. Έγραφαν χαρακτηριστικά οι Financial Times σε εντιτόριάλ τους την Δευτέρα 13 Ιουνίου. «Το Βερολίνο επιμένει στις απώλειες ιδιωτών ομολογιούχων ως προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση του δεύτερου δανείου διάσωσης. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί. 

ΕΕ: Έρχεται ο φόρος στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές





πηγή: www.ANT1online.gr
Δημοσιεύθηκε: 
23:27 - 20/06/11


Η Επιτροπή των Βρυξελλών πρόκειται να προτείνει να φορολογούνται οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές, «μετά από το θέρος», ανέφερε τη Δευτέρα ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, στην επιστολή που έστειλε στους ηγέτες της ΕΕ, οι οποίοι πραγματοποιούν Πέμπτη και Παρασκευή τη σύνοδό τους.
«Η Επιτροπή ολοκληρώνει την μελέτη που έκανε, για τις επιπτώσεις ενός τέτοιου φόρου, και θα αναλάβει μετά από το θέρος μία νομοθετική πρωτοβουλία με τη νόμιμη παρουσίαση», αναφέρει το κείμενο της επιστολής αυτής του κ. Μπαρόζο.
«Η ανάλυση, που κάναμε, αποδεικνύει ότι υπάρχουν δυνατά επιχειρήματα υπέρ της επιβολής τέτοιου φόρου στον οικονομικό τομέα στην ΕΕ, σε ένα πρώτο χρονικό στάδιο», αναφέρει επίσης το κείμενο στην επιστολή του κ. Μπαρόζο.

Το χρέος στην Ευρώπη και δομικές κρίσεις: 2005-2011




ΠΗΓΗ: DER SPIEGEL

70 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΟΛΟΣΣΟΙ: ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΥΡΩΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ!



ΠΗΓΗ: ISKRA

ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ!
Η "ΣΤΗΡΙΞΗ" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ!
 Σε πανικό βρίσκονται οι 70 μεγαλύτεροι πολυεθνικοί κολοσσοί της Γερμανίας και τηςΓαλλίας, μπροστά στο ενδεχόμενο διάλυσης τηςΕυρωζώνης! Για αυτό ετοιμάζονται να ξεκινήσουνκοινή διαφημιστική καμπάνια, που θα καλεί στην ενίσχυση της ευρωπεριφέρειας,προκειμένου να αποφευχθεί μια διάλυση της Ευρωζώνης!
Ουσιαστικά, οι 70 αυτοί κολοσσοί φοβούνται, πως η απώλεια του ευρώ, θα τους στερήσει από ένανόμισμα παγκόσμιας εμβέλειας. Ένα νόμισμα το οποίο λειτουργεί, ως εργαλείο οικονομικής καταδυνάστευσης της ευρωπεριφέρειας, αλλά και ως εργαλείο πειθάρχησης των εργατικών τάξεων σε κάθε χώρα, μέσω του Συμφώνου Σταθερότητας, (αλλά και του εκκολαπτόμενου Συμφώνου για το Ευρώ)!

«Η ένταξη στο ευρώ ήταν λάθος σας»


Ο καθηγητής Μάνφρεντ Νόιμαν είναι, σύμφωνα με την εφημερίδα «Χάντελσμπλατ», ένας από τους σπουδαιότερους εν ζωή οικονομολόγους του γερμανόφωνου χώρου. Διευθυντής τώρα του Ινστιτούτου για τη Διεθνή Οικονομική Πολιτική της Βόνης, υπήρξε στο παρελθόν επιστημονικός σύμβουλος της γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Ανήκει στην ομάδα των γερμανών οικονομολόγων του συντηρητικού χώρου που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη. Για την ώρα οι απόψεις τους δεν εισακούονται από Μέρκελ και Σόιμπλε. Ο καθηγητής Νόιμαν, με τον οποίο μιλήσαμε, δηλώνει φίλος της Ελλάδας και γι' αυτό μας προτρέπει «γυρίστε στη δραχμή για το καλό σας». Για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ο Μ. Νόιμαν διαφωνεί με τη βιασύνη που επιδεικνύεται.
Ε Πιστεύετε ότι οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από το πρόσωπο του πρώην διευθυντή του ΔΝΤ, Στρος-Καν, θα επηρεάσουν τις κινήσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του ευρώ;

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Αποκάλυψη: Η αλήθεια για τα CDS!


Πηγή: banks' News

Πολλά ακούγονται και γράφονται για τα CDS, τα συμβόλαια ασφάλισης ομολόγων έναντι του κινδύνου στάσης πληρωμών από τον εκδότη τους. Πολλοί έχουν επικεντρώσει την κριτική τους στα λεγόμενα «γυμνά CDS», δηλαδή στα συμβόλαια ασφάλισης ομολόγων που αγοράζει κάποιος χωρίς να έχει στο χαρτοφυλάκιό του τα ομόλογα που ασφαλίζει -κάτι σαν να αγοράζεις ασφάλεια για το σπίτι του γείτονα. Κι όμως, κακώς επικεντρώνεται η κριτική σε αυτό το ζήτημα! Το πρόβλημα είναι τελείως διαφορετικό και ίσως να βρίσκεται... «θρονιασμένο» στο ευρωπαϊκό -και στο ελληνικό...- τραπεζικό σύστημα και να αποτελεί το καλύτερα κρυμμένο μυστικό του.
Στην πραγματικότητα, από την άποψη του κινδύνου για το οικονομικό σύστημα, το πρόβλημα δεν είναι αυτός που αγοράζει «γυμνό CDS», αλλά αυτός που κάνει το ακριβώς αντίθετο: δηλαδή, πουλάει σε κάποιον αντισυμβαλλόμενο ασφάλιση για τον κίνδυνο ενός χρεογράφου, ενώ ταυτόχρονα έχει το ίδιο χρεόγραφο στο χαρτοφυλάκιό του.

Ολική επαναφορά της απειλής για χρεοκοπία!


Πηγή: Sofokleous 10

Η δραματική προηγούμενη εβδομάδα τελείωσε με τη συμφωνία Μέρκελ-Σαρκοζί για την Ελλάδα και το συνακόλουθο ράλι ανακούφισης στις αγορές, αλλά πριν περάσουν λίγα 24ωρα περάσαμε σε... ολική επαναφορά της απειλής χρεοκοπίας της Ελλάδας, με το χθεσινοβραδινό καταιγισμό δηλώσεων και ειδήσεων, που «έτρεχαν» παράλληλα με τη συνεδρίαση του Eurogroup στο Λουξεμβούργο και επιβεβαίωναν ότι η ευρωπαϊκή «κακοφωνία» για το ελληνικό πρόβλημα συνεχίζεται.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Βέλγου υπουργού Οικονομικών πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup, δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα αποδέσμευαν την περιβόητη πλέον πέμπτη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ στο σύνολό της, στις αρχές Ιουλίου, ώστε να έχει η Ελλάδα επαρκή χρηματοδότηση για να αποφύγει τη χρεοκοπία ως τον Σεπτέμβριο.

Το παιδί του λαού


Πηγή: Πιτσιρίκος

Συζητήσεις προκάλεσε η ανάθεση του υπουργείου Οικονομικών στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Αυτή η κίνηση του Γιώργου Παπανδρέου είχε ως σκοπό να αρχίσουν όλοι να μιλάνε για τον ανασχηματισμό και τον Βενιζέλο και να ξεχάσουν πως ο Παπανδρέου παραμένει πρωθυπουργός.

Πολλοί εξέφρασαν την έκπληξή τους για την ανάθεση του υπουργείου Οικονομικών στον Ευάγγελο Βενιζέλο επειδή είναι συνταγματολόγος και όχι οικονομολόγος. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως η Ελλάδα είναι η χώρα της εξειδίκευσης. Ο καθένας στον τομέα του. Γι’ αυτό πάνε όλα ρολόι.

Democracy vs Mythology: The Battle in Syntagma Square




Πηγή: sturdy blog

(ευχαριστώ Νικολέτα! )

I have never been more desperate to explain and more hopeful for your understanding of any single fact than this: The protests in Greece concern all of you directly.
What is going on in Athens at the moment is resistance against an invasion; an invasion as brutal as that against Poland in 1939. The invading army wears suits instead of uniforms and holds laptops instead of guns, but make no mistake – the attack on our sovereignty is as violent and thorough. Private wealth interests are dictating policy to a sovereign nation, which is expressly and directly against its national interest. Ignore it at your peril. Say to yourselves, if you wish, that perhaps it will stop there. That perhaps the bailiffs will not go after the Portugal and Ireland next. And then Spain and the UK. But it is already beginning to happen. This is why you cannot afford to ignore these events.
The powers that be have suggested that there is plenty to sell. Josef Schlarmann, a senior member of Angela Merkel’s party, recently made the helpful suggestion that we should sell some of our islands to private buyers in order to pay the interest on these loans, which have been forced on us to stabilise financial institutions and a failed currency experiment. (Of course, it is not a coincidence that recent studies have shown immense reserves of natural gas under the Aegean sea).

Κρι-Κρι: Νέα θυγατρική στο Ιράκ(!)

www.kathimerini.gr


Στην ίδρυση θυγατρικής εταιρείας με την επωνυμία KRI KRI DLBA MIDDLE EAST LTD και έδρα το Ερμπίλ του Ιράκ προχώρησε η εισηγμένη βιομηχανία γάλακτος ΚΡΙ-ΚΡΙ, στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης της παρουσίας της στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις αραβικές χώρες.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η συμμετοχή της ΚΡΙ-ΚΡΙ στη νέα εταιρεία είναι άμεση και ανέρχεται σε ποσοστό 60%. Η νεοϊδρυθείσα εταιρεία KRI KRI DLBA MIDDLE EAST LTD έχει αρχικό εταιρικό κεφάλαιο 10 χιλ. δολ. περίπου.
Μόλις οριστικοποιηθούν οι λεπτομέρειες του επιχειρηματικού σχεδίου (business plan), θα ακολουθήσει αύξηση κεφαλαίου, ώστε η εταιρεία να αποκτήσει λειτουργική υπόσταση.


Υ.Γ. Μοιάζει σαν ανέκδοτο, γιαυτό άλλωστε και ανεβασα την είδηση. Mου έκανε εντύπωση πως  υπάρχει κόσμος που τολμάει σήμερα να κάνει business στο Ιράκ και μάλιστα με αρχικό κεφάλαιο $10,000... Δινει ελπιδες!

Το άτυπο Παρατηρητήριο Λουκέτων




Πηγή: καθημερινή (19/6/2011)
Tης Mαριαννας Tζιαντζη

Ενα παράξενο τοτέμ υψώνεται στο Μαρούσι, στο πεζοδρόμιο απέναντι από τον σταθμό του ΗΣΑΠ, ένα γκρίζο μεταλλικό κουτί ύψους 2,5 μ., όμως κανείς δεν κοντοστέκεται να το περιεργαστεί. Νυχτερίδες και αράχνες φωλιάζουν στις εσοχές του, ενώ η λασποβροχή έχει αφήσει κηλίδες στις κεκλιμένες επιφάνειες. Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, δεν είναι δώρο από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό. Το λένε info kiosk, είναι νόμιμο τέκνο της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και εγκαινιάστηκε πανηγυρικά λίγο μετά τις εκλογές του 2009, όταν ιδρύθηκε το Παρατηρητήριο Τιμών. Σύμφωνα με τις επίσημες διακηρύξεις, σκοπός αυτής της εγκατάστασης, που διαθέτει μια νεκρή και κατασκονισμένη οθόνη αφής, είναι να «δίνει τη δυνατότητα στους καταναλωτές να έχουν μια ολοκληρωμένη πληροφόρηση για τις τιμές της αγοράς και να γίνουν τελικά αυτοί οι ρυθμιστές της αγοράς».

Πέραν της δεξιάς και αριστεράς




Πηγή: Καθημερινή 19/6/2011

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

Το Μνημόνιο Ι, και πολύ περισσότερο το Μνημόνιο ΙΙ, έδειξαν την ελληνική κοινωνία να χωρίζεται αδιόρατα πλην σαφώς σε όσους τα υποστήριξαν και τα υποστηρίζουν και σε όσους αντιτάσσονται. Ο διαχωρισμός δεν έχει να κάνει μόνο με λογικά επιχειρήματα και τοποθετήσεις, αλλά και με παράδοξες ομαδώσεις του πολιτικού θυμικού, αταβιστικές αντιδράσεις, ακόμη και με διαφορισμούς γούστου. Κατ’ αρχάς, το δίλημμα «Μνημόνιο ή θάνατος», έτσι όπως δραματικά και εκβιαστικά ετέθη, φυσικό ήταν να τρομοκρατήσει το πλήθος των νεοελλήνων: κανείς δεν ήθελε να πεθάνει. Αλλωστε, κανείς δεν διέθετε τις αναγκαίες πληροφορίες και τα διανοητικά εργαλεία για να αναλύσει επαρκώς την κατάσταση. Οι ομιχλώδεις τεχνικοί όροι, οι δαιδαλώδεις απρόσωπες αγορές και η απειλή μη πληρωμής συντάξεων διαμόρφωσαν την ικανή συνθήκη πρόκλησης πανικού. Εξ ου και πολύς κόσμος συμμορφώθηκε στα οδυνηρά μέτρα του Μνημονίου, αναμένοντας την επιστροφή στις μαγικές αγορές και στην έξοδο από το τούνελ της κρίσης. Σε αυτό το σημείο καταλυτικό ρόλο για τη συμμόρφωση έπαιξε και η συλλογική ενοχοποίηση: το «μαζί τα φάγαμε» περιείχε μια μερική αλήθεια μέσα με μια τερατώδη προπαγάνδα. Ελάχιστοι γνώριζαν ότι το τούνελ της κρίσης οδηγεί στη βαθιά ύφεση, στη μακροχρόνια ανεργία και την καταστροφή πολυπληθών κοινωνικών ομάδων. Μόνο όταν ο Τομάζο Παντόα Σκιόπα, ο εκλιπών Ιταλός σύμβουλος του πρωθυπουργού, μίλησε για δεκαπέντε χρόνια οδύνης και μια χαμένη γενιά, αρκετοί αντελήφθησαν τη σφοδρότητα της κρίσης.

Μοντέλο η Νορβηγία!



Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου – Αναλυτή
Ήρθε πια το πλήρωμα του χρό­νου. Αφού οι διεθνείς τοκο­γλύφοι έφεραν σε πλήρες αδι­έξοδο την ελληνική οικονομία και κοι­νωνία με τις πολιτικές του μνημονίου, ήρθε η ώρα να βάλουν χέρι στααση­μικά του σπιτιού. Πουλήστε, αν θέλε­τε να γλυτώσετε, μας λένε φίλοι, σύμ­μαχοι και εταίροι. Πουλήστε ό,τι έχετε και δεν έχετε. Τη φιλοσοφία της τρό­ικας αποτύπωσε με εξαιρετική σαφή­νεια ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στις 17.5:
«Δεν θα απέκλεια εντελώς μια μορ­φής αναδιάταξης (του χρέους), αλλά αυτό δεν αποτελεί μεμονωμένη απά­ντηση. Πρώτα χρειαζόμαστε νέα μέ­τρα από την Ελλάδα για να φτάσει τους δημοσιονομικούς στόχους του 2011. Έπειτα πρέπει να έχουμε τη διαβεβαίωση ότι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα φτάσει σε έναν ικανοποιητικό για εμάς όγκο. Ύστερα θα δούμε αν χρειάζονται συμπληρω­ματικά μέτρα. Και μόνο τότε, αν εκ­πληρωθούν όλοι αυτοί οι όροι, μπο­ρούμε να συζητήσουμε θέμα αναδιά­ταξης. Δεν είναι αναδιάταξη ή τίποτα. Είναι μέτρα, μέτρα και μέτρα και μετά ίσως αναδιάταξη».