Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ!

ΠΗΓΗ: ISKRA

ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!

ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ –ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ- ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!

Η ‘’αναδιάρθρωση ‘’ του ελληνικού χρέους κάποτε ήταν μια περιθωριακή θέση στην τρέχουσα φιλολογία !

Σήμερα η αναδιάρθρωση είναι όχι απλώς στην ημερήσια διάταξη αλλά αναγνωρίζεται ως ‘’μοιραία’’ , άμεση και ‘’αναπόφευκτη’’ εξέλιξη.

Τι είναι η αναδιάρθρωση χρέους;

Ως αναδιάρθρωση μπορούμε να χαρακτηρίσουμε οποιαδήποτε νέα ρύθμιση της αποπληρωμής ενός χρέους με όρους ευνοϊκότερους για το δανειστή σε σχέση με την αρχική συμφωνία.

Είναι προφανές ότι μία αναδιάρθρωση χρέους μπορεί να προσλάβει και έχει προσλάβει κατά καιρούς , ποικίλες μορφές .

Η συζητούμενη για την Ελλάδα αναδιάρθρωση προτείνεται με πολλές παραλλαγές και περιλαμβάνει : τηνεπιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους η τη μείωση των επιτοκίων η το ‘’κούρεμα’’ (μείωση) του χρέους κατά ένα ποσοστό που θα κυμαίνεται από 15-30% !

Είναι προφανές ότι στις προτάσεις που συζητούνται προβάλλονται  μια, δύο η και τρείς από κοινού από τις παραπάνω εκδοχές .

Η αναδιάρθρωση του χρέους από το δανειζόμενο κράτος μπορεί να γίνει από το ίδιο με μονομερή απόφαση του, εφ’όσον έχει τη βούληση και συντρέχουν σειρά άλλων δυνατοτήτων (π.χ. με μονομερή απόφαση μπορεί να ‘’κουρέψει’’ το χρέος του ) και μπορεί να προχωρήσει σε συμφωνία με τουςπιστωτές και με τη συναίνεση τους.

Στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας οι διάφορες προτάσεις που εισηγούνται οι κυρίαρχοι κύκλοι (π.χ. Κ. Σημίτης ,διεθνή έντυπα κλπ) αναφέρονται όλες σε συμφωνημένη συναινετική αναδιάρθρωση του χρέους .!

Είναι ,λύση ,μια τέτοια συμφωνημένη αναδιάρθρωση ,η οποία μπορεί να αποκληθεί και ελεγχόμενη αναδιάρθρωση;

Μπορεί να δώσει διέξοδο στη χώρα ;

Η απάντηση είναι όχι .ΕΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΟΧΙ!

Και αυτό πολύ συνοπτικά για τους εξής λόγους :

Πρώτος : Ακόμη και η πιο τολμηρή ‘’αναδιάρθρωση’’ , (που συναινετικά δεν πρόκειται να γίνει ) με ‘’κούρεμα’’ 30% και με μια ταυτόχρονη επιμήκυνση και μείωση του επιτοκιακού βάρους ,θα επέφερε μόνο μια μικρή  βελτίωση της θέσης της χώρας, όχι ικανή ,όμως , να προσφέρει ουσιαστική ‘’ανάσα’’ φυσικά όχι αρκετή ώστε να επιτρέψει στην Ελλάδα να δανείζεται στη συνέχεια από τις αγορές.

Κι’ αυτό γιατί μιλάμε για ένα χρέος της χώρας ,που, με βάση τα επίσημα στοιχεία ,θα ξεπεράσει στο τέλος του 2011 τα 350 δις η το 153% και το οποίο συνεχώς θα καλπάζει τα επόμενα χρόνια .

Δεύτερος λόγος : H ελεγχόμενη αυτή αναδιάρθρωση θα συνοδεύεται με νέα μνημονιακά προγράμματα,που κατά πάσα πιθανότητα ,θα είναι σκληρότερα και πιο μακρόχρονα από τα υφιστάμενα.

Τα προγράμματα αυτά περαιτέρω  λιτότητας και κατεδάφισης  θα έχουν ως συνέπεια την επιδείνωση των υφεσιακών τάσεων  και επομένως την αύξηση ,αντί της μείωσης ,του βάρους του χρέους και των ελλειμμάτων .Όπερ αδιέξοδο.

Εδώ που έχουμε φτάσει ,δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος  με ημίμετρα και ασπιρίνες .

Η διέξοδος είναι η διαγραφή του δημοσίου χρέους η τουλάχιστον η επαναδιαπραγμάτευση του με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χωρίς όρους και δεσμεύσεις.

Αυτό το ριζοσπαστικό  μέτρο, φυσικά , πρέπει να γίνει αφετηρία , όχι για να συνεχίσει η χώρα το παλιόνεοφιλελεύθερο ,πελατειακό καπιταλιστικό μοντέλο  αλλά να ακολουθήσει νέους προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους!

Η διαγραφή του δημοσίου χρέους η τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του ασφαλώς δεν είναι μια εύκολη υπόθεση .

Είναι ένας δρόμος αγώνα και σύγκρουσης με τους κυρίαρχους της ΕΕ και το χρηματιστικό κεφάλαιο.Είναι ένας δρόμος εντός του οποίου πρέπει να επιλυθούν δύσκολα και σύνθετα  προβλήματα .

Παράλληλα , είναι πολύ αμφίβολο αν μπορέσει η επαναδιαπραγμάτευση να φέρει αποτέλεσμα .

Γι’αυτό πρέπει αυτή η επαναδιαπραγμάτευση να γίνει υπό την πίεση της προσωρινής διακοπής αποπληρωμής του χρέους ,η οποία , αν δεν αποδώσει , η χώρα θα πρέπει να προχωρήσει σε οριστική διακοπή αποπληρωμής του χρέους (παύση πληρωμών ).

Η λύση της οριστικής διακοπής αποπληρωμής του χρέους , ως έσχατη λύση για τη χώρα , δεν συνιστά καθόλου καταστροφή ,όπως διατείνονται οι κυρίαρχοι κύκλοι !

Ασφαλώς η διακοπή αποπληρωμής του χρέους θα σημάνει μια μεγάλη ρήξη με τις τράπεζες και θα συνοδευτεί και με σειρά άλλων προβλημάτων που θα πρέπει να αντιμετωπισθούν.

¨Όμως , η χώρα θα γλυτώνει κάθε χρόνο τεράστια ποσά ,θα καταβάλλει σε τόκους και χρεολύσια ,ενώ πολύ γρήγορα μετά τη στάση πληρωμών ,όπως συνέβη με την Αργεντινή , οι τράπεζες και οι αγορές θα σπεύσουν να διαπραγματευθούν μαζί της  ,έστω για να πάρουν μέρος του χρέους  και να ανοίξουν εκ νέου τις στρόφιγγες του δανεισμού!

Αυτό συνέβη στην Αργεντινή με συνέπεια τη συμφωνία για διαγραφή του 80% του χρέους της!

Αλλά για τις συνέπειες και τα προβλήματα μιας ενδεχόμενης στάσης  πληρωμών από τη  χώρα μας θα επανέλθουμε σύντομα και πιο αναλυτικά στην Iskra.gr !!!