Έξοδος από τη ζώνη του ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

             

του Σπ. Κότσια

Η οργανωμένη θριαμβολογία μετά τις Βρυξέλλες που αποτυπώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του διαγγέλματος του Πρωθυπουργού δεν στάθηκε ικανή να συγκαλύψει τις σημαντικές δεσμεύσεις που αναλάβαμε έναντι των πενιχρών παραχωρήσεων που μας δόθηκαν.   

Στην άτυπη Σύνοδο αποφασίστηκε η συγκρότηση του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» το οποίο περιλαμβάνει  απεχθέστατες δεσμεύσεις  όπως την περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τον περιορισμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, την φορολογική εναρμόνιση και αυστηρότερες δημοσιονομικές δεσμεύσεις οι οποίες θα πρέπει να προσλάβουν στα κράτη μέλη νομική ισχύ είτε με την πρόβλεψη στο σύνταγμα, είτε με νόμο πλαίσιο αυξημένης ισχύος.

Έναντι των δεσμεύσεων αυτών η Σύνοδος αποφάσισε για τη χώρα μας: Την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 80 δις ευρώ κατά 7,5 χρόνια, την μείωση του επιτοκίου δανεισμού κατά 1% ώστε αυτό να φθάσει γύρω στο 4,8%, στην δυνατότητα από το ταμείο χρηματοδότησης να αγοράζει κρατικά ομόλογα στην περίπτωση κατά την οποία τα επιτόκια των αγορών είναι απαγορευτικά για τη χώρα που επιθυμεί να δανειστή.

Για να πάρει η χώρα μας τα ψίχουλα αυτά που θα εξασφαλίσουν στον κ Παπανδρέου μερικές ανάσες διακυβέρνησης και τη δυνατότητα να τα εκμεταλλευτεί για εσωτερική κατανάλωση αναγκάστηκε να δώσει πέρα από τη συγκατάθεσή της στο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας και άλλα ανταλλάγματα όπως την εκποίηση ελληνικής δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις μέχρι το 2015. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, Τραινοσε, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αεροδρόμια, Λιμάνια κ.λ.π. μέχρι τότε, εάν προλάβουν βέβαια, θα έχουν εκποιηθεί για να πληρωθούν οι δανειστές  μαζί με τα φιλέτα της πανέμορφης ελληνικής γης.

Η επιμήκυνση της επιτήρησης και τα νέα μακροχρόνια μνημόνια με σκληρά μέτρα μαζί με την αυστηρή εφαρμογή των υπαρχουσών δεσμεύσεων συμπληρώνουν το πάζλ των παραχωρήσεων που ο « νικητής» της συνόδου κ Παπανδρέου έκανε προς τους δανειστές μας.

Και ενώ η αποτυχία του Μνημονίου είναι δεδομένη τα δε μέτρα δεν συνιστούν ικανή προϋπόθεση για την αντιμετώπιση του χρέους, το οποίο θα φθάσει το 2013 στο 150%  του ΑΕΠ, η Κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια αδιέξοδη πολιτική με αποτέλεσμα η ανεργία να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ήδη οι άνεργοι ξεπερνούν τις 750 χιλιάδες, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν να υποχωρεί δραματικά, τους μισθούς να εξευτελίζονται, είμαστε η μόνη χώρα στην ΕΕ που οι μισθοί μειώθηκαν πέραν του 6,5%, τις συντάξεις να μεταβάλλονται σε επιδόματα πείνας, και τα όρια συνταξιοδότησης να αυξάνονται και να συνδέονται με το προσδόκιμο όριο ζωής.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν την  σπονδυλική στήλη της ελληνικής οικονομίας καταστρέφονται  από το συνδυασμό της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής της τάξης του 12%-13% της συρρίκνωσης της ζήτησης και της απόλυτης έλλειψης ρευστότητας πιστώσεων από πλευράς τραπεζών. Ο συνδυασμός είναι τρομακτικός  οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ζουν καθημερινά με την απειλή των δημοσιονομικών περικοπών και της πιστωτικής ασφυξίας. Δεν υπάρχει καμιά οικονομία που να μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό.

Φυσικά κάτω από τέτοιες συνθήκες ούτε λόγος δεν μπορεί να γίνει για ανάπτυξη, παρόλα αυτά η Κυβέρνηση προκειμένου να αποπροσανατολίσει το λαό  κάνει λόγο  για πράσινη ανάπτυξη και για δημόσιες επενδύσεις και υπάρχουν δυστυχώς ακόμη κάποιοι που την πιστεύουν χωρίς να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Αυτό που προωθείται στην πραγματικότητα είναι η διάλυση του κράτους και η διάλυση της οικονομίας.

Εδώ που φθάσανε τα πράγματα η λύση για τη χώρα μας είναι η παύση  πληρωμών και η έξοδος από τη ζώνη του ευρώ. Οι κυρίαρχες ελίτ έχουν δαιμονοποιήσει  τη λύση αυτή, οι οικονομολόγοι που στηρίζουν τις απόψεις τους θεωρούν ένα τέτοιο σενάριο τρομακτικό που θα μας οδηγήσει πολλές  δεκαετίες πίσω γιατί θα ακολουθηθεί από μια μεγάλη υποτίμηση του νέου νομίσματος και από αποκλεισμό από τις αγορές για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Το χρέος λένε σε μια τέτοια περίπτωση θα εκτοξευθεί στα ύψη και δεν θα είναι διαχειρίσημο.

Το παράδειγμα άλλων χωρών που ακολούθησαν παρεμφερείς λύσεις διαψεύδει τις δυσοίωνες αυτές προβλέψεις, η Αργεντινή  μετά τη στάση πληρωμών, την αποδέσμευση του νομίσματός της από την ισοτιμία του δολαρίου και την εκδίωξη από τη χώρα του ΔΝΤ  μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα  σημείωσε ανάπτυξη 7%  ενώ οι αγορές άνοιξαν για αυτήν ξανά μέσα σε δύο χρόνια.

Αντιρρήσεις υπάρχουν και από προοδευτικούς οικονομολόγους  οι οποίοι θεωρούν ότι μπορούμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα του χρέους παραμένοντας εντός της ευρωζώνης και διαπραγματευόμενοι το χρέος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αποδέσμευση από το ευρώ λένε ότι αποπνέει εθνοκεντρισμό.

Ξεχνούν βέβαια οι προτείνοντες  μια τέτοια λύση ότι η επαναδιαπραγμάτευση  του χρέους σε επίπεδο ΕΕ με τους συσχετισμούς που υπάρχουν θα γίνει με όρους που συμφέρουν τους πιστωτές . Και εάν υποθέσουμε  ότι λύνουμε έστω με αυτό τον τρόπο το πρόβλημα του χρέους η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας η οποία θα διαιωνίζεται παραμένοντας η χώρα μας εντός της ευρωζώνης δεν θα εξακολουθήσει να δημιουργεί ελλείμματα και νέα χρέη;

Επομένως  η πρόταση  για μια αυτοδύναμη ανάπτυξη συνδέεται  άμεσα με την παύση πληρωμών, την έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως από την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την επαναφορά στο δημόσιο   των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, την τόνωση  της  αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και των συνταξιούχων και την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Για να γίνουν όλα αυτά απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών που θα φέρει στην εξουσία μια αριστερή και προοδευτική κυβέρνηση η οποία θα έχει τη δυνατότητα να βάλει τη χώρα σε ένα προοδευτικό δρόμο εξόδου από την κρίση.

Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου με τον κινηματικό  χαρακτήρα που τη διακρίνει θα συμβάλλει στη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και θα βοηθήσει στην απαλλαγή από ένα μεγάλο μέρος του χρέους το οποίο θα χαρακτηρισθεί επαχθές και παράνομο.   

      

                                                                                Σπύρος  Κότσιας

                                                                  Πρώην Πρόεδρος Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών