Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις, την οικογένεια Παπανδρέου θα βρεις από κάτω. Σε ρόλο εξωθεσμικό, να δίνει γραμμή σε υπουργούς, να κλείνει συμφωνίες, να χρησιμοποιεί την κυβέρνηση ως βιτρίνα για να προωθήσει τις μπίζνες της. Μετά τον αδελφό Νίκο, που μετέβη στο Αμπού Ντάμπι για να πουλήσει το Σκαραμαγκά, μετά τον αδελφό Αντρίκο που έβαλε την κυβέρνηση να οργανώσει διεθνές συνέδριο για να προωθήσει τις «πράσινες» μπίζνες του μαγαζιού (ΜΚΟ) που έχει στήσει, ήρθε η ώρα να αναλάβει δράση και το οικογενειακό think tank, που ακούει στο όνομα ΙΣΤΑΜΕ - Ανδρέας Παπανδρέου.
Οπως δήλωσε ο πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Ηλίας Μόσιαλος (αντιπρόεδρος είναι ο αδερφός Νίκος), το ΙΣΤΑΜΕ θα οργανώνει ημερίδες, σε συνεργασία με υπουργεία, στις οποίες θα παρουσιάζει σχέδια, τα οποία μετά οι υπουργοί θα καλούνται να υλοποιήσουν. Διότι –όπως είπε– αυτό θα ενισχύσει τη συνοχή της κυβέρνησης!
Η αρχή έγινε με παρέμβαση της απόλυτης αρμοδιότητας του Μόσιαλου. Καθηγητής του London School of Economics, δικτυωμένος με όλους τους διεθνείς οργανισμούς που ελέγχονται απόλυτα από τα φαρμακευτικά μονοπώλια, ο Μόσιαλος ενέσκυψε ξαφνικά στην ελληνική πολιτική σκηνή, διορισμένος από τον Παπανδρέου βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Είναι ένας απ’ αυτούς που κουβάλησε ο Παπανδρέου για να στήσει το προσωπικό του μαγαζί, δίπλα από την κυβέρνηση και πάνω από την κυβέρνηση. Ο Μόσιαλος, λοιπόν, ανέλαβε να δώσει γραμμή στην κυβέρνηση για την οργάνωση των προμηθειών των νοσοκομείων. Ολα, βέβαια, είχαν συμφωνηθεί στο παρασκήνιο, όπως φάνηκε, όμως έπρεπε να οργανωθεί και μια φιέστα. Ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και ο Σαχινίδης από το υπουργείο Οικονομικών μαζεύτηκαν την περασμένη Τρίτη σε αίθουσα του ΕΒΕΑ, για να επισημοποιήσουν το νέο ρόλο του ΙΣΤΑΜΕ (εξωθεσμικό όργανο άσκησης κυβερνητικής πολιτικής) και να ανακοινώσουν μια προκλητική ρύθμιση, υπαινισσόμενοι ταυτόχρονα νέες ανατροπές στο χώρο της Υγείας.
Ούτε το σύνηθες παραλήρημα του Λοβέρδου, ούτε οι σχοινοτενείς παπαρολογίες του Σαχινίδη παρουσίασαν κανένα ενδιαφέρον. Παρατεταγμένοι σε συστοιχία οι κρατικοί υπάλληλοι (ιεραρχία του υπουργείου Υγείας, πρόεδροι νοσοκομείων κ.ά.) περίμεναν ν’ ακούσουν τον Μόσιαλο, ο οποίος μίλησε λες και έκανε μάθημα σε φοιτητές, στους οποίους έχει απαγορεύσει την έγερση οποιασδήποτε αντίρρησης, με την απειλή ότι θα τους κόψει στο μάθημα.
Από την αρχή ακόμη της ομιλίας του έγινε φανερό ότι θα ακολουθήσει τη γνωστή μέθοδο της απάτης μέσω της χρήσης αποσπασματικών στοιχείων. Παρουσίασε κάποιους πίνακες από τους οποίους προέκυπτε ότι η Ελλάδα έχει υπερπληθώρα γιατρών και έλλειψη νοσηλευτών. Οταν, όμως, συζητάς για το δημόσιο σύστημα υγείας, δεν συζητάς για το σύνολο των γιατρών που υπάρχουν στη χώρα, αλλά για την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία. Κι όταν δεν βρίσκεις μια λέξη να πεις για τα τεράστια κενά των χιλιάδων γιατρών που λείπουν από τα νοσοκομεία, αλλά μιλάς αόριστα για «υπερβάλλοντα αριθμό γιατρών», προδιαγράφεις ότι δεν πρόκειται να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις γιατρών που όλες οι κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί.
Ο Μόσιαλος ισχυρίστηκε επίσης ότι υπάρχει «επάρκεια στο νοσοκομειακό τομέα», η οποία μάλιστα είναι «αξιοζήλευτη βάσει των διεθνών στάνταρ»! Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη παρέμβαση για αύξηση των νοσοκομειακών κλινών και εκσυγχρονισμό των ερειπίων που ονομάζονται νοσοκομεία.
Με τον αέρα του νεοφιλε- λεύθερου είπε πως το υπουργείο Οικονομικών χρηματοδοτεί τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ είναι γνωστό πως το κράτος όχι μόνο δεν χρηματοδοτεί ελλείμματα, αλλά αντίθετα έχει καταληστεύσει τα Ταμεία, με πολλούς τρόπους. Αυτά που δίνει το κράτος είναι οι υποχρεώσεις του που απορρέουν από νόμους, στο πλαίσιο της περιβόητης τριμε- ρούς χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης. Το όραμα του Μόσιαλου, όμως, είναι –όπως είπε– να πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία όλες τις δαπάνες νοσοκομειακής περίθαλψης και όχι να πληρώνει τους μισθούς το υπουργείο Οικονομικών και τις υποδομές το υπουργείο Ανάπτυξης. Πού οδηγεί αυτό; Στο λεγόμενο ανοιχτό νοσήλιο (για «κλει- στούς προϋπολογισμούς στα Νοσοκομεία» και «τιμολόγηση όλων των ιατρικών πράξεων» μίλησε ο Σαχινίδης), που θα ανεβάσει κατακόρυφα το κόστος νοσηλείας. Κι επειδή τα Ταμεία θ’ αδυνατούν να το καλύψουν, θα κληθεί ο ασφαλισμένος να βάλει βαθιά –πολύ βαθιά– το χέρι στην τσέπη. Οπως λένε οι νεοφιλελεύθεροι, δεν είναι σωστό να πληρώνει το κόστος το κοινωνικό σύνολο, αλλά μόνο οι χρήστες των υπηρεσιών. Αλίμονο σ’ όποιον αρρωστήσει, δηλαδή.
Το πρώτο βήμα γίνεται με την ανάθεση της αγοράς και της διανομής των υλικών που χρειάζονται τα νοσοκομεία σε ιδιωτική εταιρία, που θα επιλεγεί μέσα από διεθνή διαγωνισμό. Ο Λοβέρδος βιάζεται τόσο πολύ που ανακοίνωσε ότι αμέσως μετά το τέλος της ημερίδας θα αναρτώνταν οι εισηγήσεις στην ιστοσελίδα του υπουργείου και κάλεσε τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις «να καταθέσουν προκαταρκτικές σκέψεις και προτάσεις τους γενικές και επιμέρους, ειδικούς και γενικούς σχεδιασμούς»! Μ’ άλλα λόγια, οι ενδιαφερόμενες εταιρίες θα διαμορφώσουν και το πλαίσιο που η κυβέρνηση θα μετατρέψει σε νόμο! Μόνο αν δεν υπάρξει ενδιαφέρον θα πάνε στη λύση της κρατικής ανώνυμης εταιρίας, την οποία ο Λοβέρδος δεν θέλει με τίποτα, διότι «θα εμπεριέχει όλες τις κακοδαιμονίες της παρούσας κατάστασης»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου