Το έρκος των οδόντων του Ελληνα πρωθυπουργού είναι ανίσχυρο να συγκρατήσει τα εξωφρενικά έπεα που διαχέονται αφειδώς στη σφαίρα της επικοινωνίας και αλαφιάζουν τον νου μας, αλλά και τον θυμό μας.
Εκτός εάν ζει στον (ιδανικό;) κόσμο του και δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στην όντως πραγματικότητα. Εκτός εάν έχει πεισθεί από τους «διεθνείς» συμβούλους του ότι η επιβολή των εξοντωτικών οικονομικών μέτρων θα επιφέρει την ανάκαμψη της οικονομίας.
Δεν ερμηνεύεται διαφορετικά η πληθύς αδολεσχιών που εκστομίζει κατά καιρούς.
Μετά το περίφημο «είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία», τώρα ανακάλυψε τον τέταρτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό· «δεν έχουμε -λέει- εγκαταλείψει τη σοσιαλιστική μας ατζέντα»! Μπράβο. Την κουβαλάνε ακόμη μαζί τους; Κάποια στιγμή θα την ανοίξουν, αφού πρώτα διαλύσουν και το ελάχιστον της κοινωνικής πρόνοιας; Τι είναι αυτή η περίφημη σοσιαλιστική ατζέντα; Το κερασάκι στην τούρτα του καπιταλισμού (του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος); Ο ίδιος ο σοσιαλισμός δεν είναι πολιτικό σύστημα; Πρέπει να προηγηθούν αντισοσιαλιστικά μέτρα και να έλθει μετά αυτός (ο σοσιαλισμός!) να επικρατήσει σαν σωτήρας; Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στο πρακτορείο Global Viewpoint («Ε», 12.8.2010).
Οι πολίτες μπορούν -λέει- να ελέγχουν τους πολιτικούς και να βλέπουν, μέσω Διαδικτύου, πώς δαπανώνται οι φόροι τους οποίους καταβάλλουν. Εστω ότι μπορούμε να βλέπουμε. Εχουμε δικαίωμα να συναποφασίζουμε; Θα μπορούμε, σε περίπτωση ατασθαλιών, να αναπέμπουμε τους «εκλεκτούς» μας στη Δικαιοσύνη; Ε, λέμε και καμιά ανοησιούλα...Διαπιστώνει ο πρωθυπουργός ότι «οι αγορές πηγαίνουν με μεγαλύτερες ταχύτητες από τις κυβερνήσεις». Μπα. Δεν του είπε κάποιος από τους «μέντορές» του ότι οι αγορές δεν ενδιαφέρονται καν για τις κυβερνήσεις και για την κοινωνία; Από τα τόσα ταξίδια του, δεν συνειδητοποίησε ότι οι αγορές είναι αυτές που κυβερνάνε; Ή μήπως αυτό εννοεί;
Θεωρεί ότι η Ευρώπη μπορεί να γίνει μοντέλο μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας «όπου θα υπάρχουν διαφορετικές γλώσσες, πολιτισμοί, παραδόσεις και πολιτικά συστήματα, αλλά θα μοιραζόμαστε βασικές αξίες όπως η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κοινωνική ασφάλιση, η πράσινη ανάπτυξη». Τρικυμία εν κρανίω, ή ό,τι έχει πέραση το βάζουμε στο κόσκινο των ιδεών και «καθαρίσαμε»; Δεν γνωρίζει ότι η παγκοσμιοποίηση εχθρεύεται και πολεμά με λύσσα τις συλλογικότητες; Οτι χωρίς συλλογική ταυτότητα δεν υπάρχει ελευθερία; Οτι οι ρίζες της εθνικής κουλτούρας είναι το πρόσημο της ελευθερίας; Οτι η ελευθερία πλήττεται απ' αυτούς που πολεμάνε την κοινωνική συνοχή και τις ασθενείς λαϊκές τάξεις; Οτι σε μια Δημοκρατία τα ανθρώπινα δικαιώματα και η πρόνοια είναι πλεονασμός, ακόμη και η πράσινη ανάπτυξη;
Προφανώς έχει στον νου του τη Δημοκρατία των ολίγων, που προστατεύει τα συμφέροντα των κατεχόντων, ε, και ας δώσουμε ψιχία τινά στους ταπεινούς και εξαθλιωμένους, στο πόπολο, στη μάζα. Και κάποια στιγμή θα 'ρθει και ο σοσιαλισμός... Από τον τέταρτο, πέμπτο δρόμο, δεν έχει και τόση σημασία.
Το αποκορύφωμα: «Δημιουργούμε μια νέα αξιοπιστία, τόσο στα μυαλά των Ελλήνων όσο και στα μυαλά του υπόλοιπου κόσμου». Μάλιστα. Χαρμόσυνα ηχούν οι καμπάνες της αξιοπιστίας. Ευτυχώς είναι Αύγουστος και ο κόσμος δεν πολυδιαβάζει. Γιατί αν κοσκινίσει ο οιοσδήποτε εχέφρων τούτη τη συνέντευξη, δεν θα συγκρατήσει τίποτε. Ανεμώλια έπη. Ή έπεα πτερόεντα, όπως έλεγαν οι παλιοί Ελληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου