Μανιφέστο για συγκρότηση αντιμνημονιακού μετώπου

 

Πηγή: Ελευθεροτυπία (3/7/2011)

 Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Εντονες διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη στο χώρο της αριστεράς -πλην του ΚΚΕ- οι οποίες αναμένεται να επιταχυνθούν μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου.

Οι συζητήσεις που γίνονται μεταξύ στελεχών που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ (μέλη του εθνικού του συμβουλίου, συνδικαλιστές των μεγαλύτερων ΔΕΚΟ, μέλη τοπικών οργανώσεων), με στελέχη της ευρύτερης αριστεράς, αποτελούν τη «μαγιά» ενός πειράματος, το οποίο σε πρώτο στάδιο πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Το στίγμα το δίνει μέσα από ένα είδος πολιτικού μανιφέστου ο πανεπιστημιακός Ν. Κοτζιάς, ο οποίος σε κείμενό του σημειώνει: «Χρειάζεται μια νέα συλλογικότητα, που δεν αναζητά τους λογαριασμούς του παρελθόντος, αλλά τις λύσεις του μέλλοντος, που ενώνει το μεγάλο αντιμνημονιακό μέτωπο με μια προοδευτική υπέρβαση της κρίσης. Ενότητα και στρατηγική σε προοδευτική κατεύθυνση είναι τα δύο στοιχεία που πρέπει να οικοδομηθούν από όλες τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, διατηρώντας η κάθε μία τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της».

Οσοι συμμετέχουν στις συζητήσεις, οι οποίες δεν έχουν αποκτήσει επίσημο χαρακτήρα αλλά βρίσκονται στο στάδιο των προχωρημένων «διερευνητικών επαφών», επισημαίνουν ότι πρέπει να ισχύσουν τρία βασικά κριτήρια για την επιτυχία του εγχειρήματος: 1) ευρεία συμμαχία, 2) ιδεολογική ταυτότητα, 3) επεξεργασμένο πολιτικό σχέδιο.

Οπως μάλιστα σημειώνει ο Ν. Κοτζιάς, «στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο ξεχωρίζουν τέσσερις μεγάλες συνισταμένες: οι πλατείες των Αγανακτισμένων, κινήσεις όπως αυτή του Μ. Θεοδωράκη, τα κόμματα της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς, κύρια ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ, και ο ευρύτερος κόσμος του ΠΑΣΟΚ που ενάντια στη λογική της σημερινής κυβέρνησης καταλαβαίνει ότι το μνημόνιο δεν είναι μόνο καταστρεπτικό για τη Δημοκρατική Παράταξη, αλλά οδηγεί στον γκρεμό τη χώρα». Η μη αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως στον ΣΥΝ, δείχνει ότι οι συνομιλούντες αποδέχονται ως προνομιακό τους εταίρο την Κουμουνδούρου και όχι το σύνολο του σχήματος.

Ο άλλοτε θεωρητικός του ΚΚΕ, μέλος της «χρυσής γενιάς» του Περισσού, σημειώνει πως «μια πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη συνεργασία της κομμουνιστικής με τη ριζοσπαστική αριστερά θα είχε το ενδιαφέρον της, αλλά δεν φαίνεται πιθανή... Ζούμε το ιστορικό παράδοξο, σήμερα που η πατρίδα υποφέρει και απαιτεί πρωτοβουλίες ανάλογες με εκείνη της ΕΔΑ του 1958, ορισμένοι να σηκώνουν καινούρια τείχη, και εδώ οι "αρμόδιοι" πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες». Δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους γιατί το ΚΚΕ αρνείται να πάρει ενωτικές πρωτοβουλίες, αφού «μια τέτοια κίνηση θα δημιουργούσε ένα φοβερό πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο».

Αν οι συζητήσεις οδηγήσουν στη δημιουργία κόμματος είναι κάτι που θα διαφανεί στο εγγύτατο μέλλον. Πάντως στελέχη του ΣΥΝ τα οποία έχουν υπ' όψιν τους τις διεργασίες που συντελούνται έχουν εκφράσει την καταρχήν θετική τους στάση, θεωρώντας όμως ότι είναι νωρίς να αρχίσει η συζήτηση για κοινή εκλογική κάθοδο είτε υπό την «σκέπη» του ΣΥΝ, είτε κάτω από ένα σχήμα που θα υπερβαίνει τα στενά κομματικά ψηφοδέλτια.

Ομως οι εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι, κυρίως η «Πρωτοβουλία», οι «Νέοι σοσιαλιστές», ο Α. Μητρόπουλος αλλά και συνδικαλιστές όπως ο Σπ. Παπασπύρος, σε συζητήσεις τους επιμένουν ότι «ο χρόνος τρέχει και οι σχεδιασμοί δεν μπορεί να είναι χρονοβόροι».