Γερμανικό "φρένο" και πάλι στο σημερινό συμβούλιο του Eurogroup

Του Γιάννη Αγγέλη Πηγή:www.capital.gr Η «εσωτερική» πολιτική σκηνή της Γερμανίας αναδεικνύεται και πάλι σήμερα σε αιτία αναβολής ουσιαστικών αποφάσεων στο Συμβούλιο Οικονομικών Υπουργών στις Βρυξέλλες. Εκτός απροόπτου «τελικές» αποφάσεις στο Eurogroup δεν θα υπάρξουν και θα μετατεθούν για τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με χθεσινοβραδινές πληροφορίες από τις Βρυξέλλες. Η γερμανική κυβέρνηση με τα μάτια στραμμένα στις περιφερειακές εκλογικές μάχες της κυβέρνησης τον Μάρτιο επιμένει, λίγες ώρες πριν από την έναρξη της συνεδρίασης του Eurogroup, ότι δεν υφίσταται ακόμα ισχυρός λόγος για τα δύο βασικά αιτήματα που κυριαρχούν στην ατζέντα του Συμβουλίου Υπουργών δηλαδή, την αύξηση των πόρων του Ταμείου διάσωσης (EFSF) και την ανάθεση της αγοράς κρατικών ομολόγων των χωρών που βρίσκονται υπό την πίεση των αγορών, στο Ταμείο αυτό αντί της ΕΚΤ. Η... μοναδική παραχώρηση που προς το παρόν φαίνεται να είναι διατεθειμένη να κάνει η Γερμανία στη σημερινή συνάντηση -αλλά και αυτό είναι ακόμα αμφίβολο- είναι να αλλάξουν οι όροι ενεργοποίησης των διαθέσιμων κεφαλαίων και εγγυήσεων του Ταμείου έτσι ώστε να αυξηθεί η πραγματική δυνατότητά του από 250 δισ. ευρώ που είναι σήμερα, στα 440 δισ. ευρώ που είναι τα ονομαστικά του διαθέσιμα. Ισχυρά αρνητική είναι επίσης η στάση της Γερμανίας στο αίτημα που θα τεθεί σύμφωνα με τις πληροφορίες σήμερα από την Ιρλανδία για μείωση του επιτοκίου των πακέτων στήριξης κατά δύο τουλάχιστον μονάδες. Το γεγονός αυτό εφόσον γινόταν αποδεκτό θα διευκόλυνε και την Αθήνα αφού στο πλαίσιο της εναρμόνισης των όρων στήριξης Ελλάδας και Ιρλανδίας θα έπρεπε να μειωθούν αντίστοιχα και τα «ελληνικά» επιτόκια στο υπό επιμήκυνση υπόλοιπο του δανείου των 110 δισ. ευρώ. Η Γερμανική πλευρά και το περιβόητο «berliner club» δηλαδή οι χώρες που συμφωνούν με τη Γερμανία όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και εν μέρη οι σκανδιναβικές χώρες δείχνουν πάντως να δέχονται την συζήτηση για μία «συνολική λύση» στο θέμα του ευρωπαϊκού χρέους η οποία όμως αφενός θα έχει ως προϋπόθεση την «εισαγωγή» των Μνημονίων σε κάθε περίπτωση στήριξης σε οικονομίες της ευρωζώνης και αφετέρου θα εισάγει στον θεσμό της ελεγχόμενης πτώχευσης με μεταφορά μέρους του κόστους της αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους στους ιδιώτες δανειστές των κρατών. Για το ευρωομόλογο η συζήτηση συνεχίζει να γίνεται στους διαδρόμους των Βρυξελλών αλλά ενώ είναι τεχνικά σχεδόν έτοιμο πολιτικά είναι ακόμα ανέφικτο...