Η τύφλα της ΕΕ και του Παπανδρέου

ΠΗΓΗ: Εργατική Αλληλεγγύη   (Τεύχος 950)

του Σωτ. Κοντογιάννη

"Όταν ένας τυφλός οδηγεί τον άλλο πέφτουν και οι δυο μαζί στο λάκκο" γράφει το Ευαγγέλιο. Ο πίνακας του Bruegel (η Παραβολή των Τυφλών) ήταν αφιερωμένος στην "τύφλα" του κλήρου (αυτό συμβολίζει η εκκλησία στο βάθος), που μαζί με τους ευγενείς αποτελούσε την ανώτερη τάξη της κοινωνίας της εποχής. Και η ανώτερη τάξη οδηγούσε την κοινωνία στον γκρεμό.

Όπως και σήμερα. Και το υπόδειγμα της "τύφλας" είναι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη στο δρόμο του Μνημονίου και των περικοπών -τον δρόμο της "εξυγίανσης" χωρίς να βλέπει καν ότι ο δρόμος καταλήγει απλά στο λάκκο.

Ο γύρος των περικοπών ξεκίνησε στην Ευρώπη από την Ιρλανδία. Όταν ο Παπακωνσταντίνου "ανακάλυπτε" τη δημιουργική στατιστική της κυβέρνησης του Καραμανλή η Ιρλανδία είχε ήδη πίσω της δυο "πετυχημένους" γύρους λιτότητας. Ο ΓΑΠ έβαλε στόχο να την φτάσει και να την ξεπεράσει. Η Ελλάδα είχε την τιμή να είναι η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που ζήτησε τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Και ύστερα προχώρησε σε ένα γύρο λιτότητα "χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της Δύσης" -όπως παραδέχονται οι οικονομολόγοι. Ο Παπακωνσταντίνου μπήκε σε τιμητική θέση στον κατάλογο των "καλύτερων", δηλαδή πιο νεοφιλελεύθερων, υπουργών Οικονομικών του κόσμου. Και ο ΓΑΠ κέρδισε το Γερμανικό βραβείο "Κβαντρίγια" για την "δύναμη και την "ειλικρίνειά" του (τρομάρα μας). Και η Ιρλανδία έμεινε πίσω, δεύτερη και καταϊδρωμένη, ενώ η Πορτογαλία παλεύει με νύχια και με δόντια για το χάλκινο.

Απόγνωση

Σήμερα οι ηγέτες της Ευρώπης βρίσκονται πια σε απόγνωση. Τα μέτρα που πήραν για την διάσωση της Ελλάδας και των άλλων προβληματικών χωρών του "νότου" (στο "νότο" περιλαμβάνεται και το Βέλγιο) δεν κατάφεραν να εμποδίσουν την μετάσταση της κρίσης. Στη Γερμανία η συμμαχία της Μέρκελ τρίζει, στις συνόδους κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στρέφονται όλοι ενάντια σε όλους και το Ευρώ έχει πάρει τον κατήφορο. Η Ευρωζώνη μοιάζει με τον Τιτανικό πριν σαλπάρει για το τελευταίο του ταξίδι.

Υπάρχει μόνο ένας φάρος αποφασιστικότητας σε όλο αυτό το καταστροφικό σκηνικό: ο ΓΑΠ. "Κερδίσαμε το πρώτο ημίχρονο" λέει για το 2010. "Θα κερδίσουμε και το δεύτερο (το 2011)". "Το 2012 θα είναι έτος ανάπτυξης". "Συνεχίζουμε". Και τα μέτρα πέφτουν σαν το χαλάζι.

Ο Bruegel πέθανε ένα χρόνο μετά την δημιουργία της "Παραβολής των τυφλών". Στη διαθήκη του ζήτησε να κάψουν τους πιο αιχμηρούς από τους πίνακές του, για να προστατεύσει την οικογένειά του από την εκδίκηση του καθεστώτος. Αλλά η φεουδαρχία είχε φτάσει ήδη στα όρια της. Η Φλάνδρα, η πατρίδα του Bruegel βρισκόταν σε αναβρασμό, ενάντια στους ευγενείς και τους Ισπανούς κατακτητές από το 1566. Τον Σεπτέμβρη του 1576 ξέσπασε επανάσταση στις Βρυξέλες (την πόλη όπου είχε ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Bruegel). Το 1609 ανακηρύχθηκε στην Ολλανδία η "Δημοκρατία των Ηνωμένων Επαρχιών", το πρώτο σύγχρονο αστικό κράτος.

Η Ευρώπη θα χρειαζόταν να περιμένει πολύ ακόμα μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση και την οριστική ήττα των ευγενών. Ο καπιταλισμός, όμως, έχει από τότε απογειώσει τους ρυθμούς. Όχι μόνο τους ρυθμούς της παραγωγής, αλλά και της ίδιας της ιστορίας.

Υστερόγραφο: Το Βέλγιο συμπλήρωσε 200 μέρες χωρίς κυβέρνηση. Αυτό κάνει τις “αγορές” να ανησυχουν ότι δεν υπάρχει κανένας να επιβάλλει τη λιτότητα που θέλουν και στο Βέλγιο. Ετσι ξαφνικά το Βέλγιο ανήκει στο... νότο!