Πού πήγαν 10 δισ. ευρώ του ΕΣΠΑ

Πηγή: ΑΥΓΗ

της Θ. Σταθούλια

Ένα ακόμα σημείωμα για το ΕΣΠΑ σήμερα, σε συνθήκες κοινωνικής πτώχευσης, μπορεί να επισύρει ποινή, όπως στην περίπτωση της καταστροφής της Μιλήτου, το 494 π.Χ, όπου οι ποιητές της Αθήνας προειδοποιήθηκαν αυστηρά επί ποινή φυλάκισης να μην ξαναγράψουν ποτέ και τίποτα για το θέμα γιατί προκαλούσε θρήνο και κοινωνική αναστάτωση. Όμως, μετά την κατάθεση του σχεδίου του προϋπολογισμού για το 2012, και του νέου σχεδίου της κυβέρνησης “Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαίσιου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015”, δεν μπορούμε παρά να επανέλθουμε στο θέμα του ΕΣΠΑ.

Συγκεκριμένα, οι κυβερνητικοί παράγοντες “εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ εισαγωγικού μισθού και καταληκτικού βασικού μισθού που δεν διαφοροποιείται σημαντικά μεταξύ των εκπαιδευτικών κατηγοριών”, είδαν ότι υπάρχει ανάγκη διόρθωσης. Έτσι θα "διορθώσουν" την αδικία της μισθολογικής εξομοίωσης ισοπεδώνοντας και τον εισαγωγικό, και τον καταληκτικό μισθό, και επιπλέον με την εργασιακή εφεδρεία των 30.000 δημοσίων υπαλλήλων υπόσχονται στους δανειστές τους ότι θα εξοικονομήσουν 300 εκατομμύρια ευρώ το 2012. Υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις σ' αυτή την “εξορθολογιστική” μείωση των δημοσίων δαπανών;

Τους παραπέμπουμε στον πίνακα υλοποίησης του ΕΣΠΑ.

Αυτός ο πίνακας, που τον γνωρίζουν όλοι οι κυβερνητικοί (εμείς παραθέτουμε το ημερήσιο δελτίο της 10ης Οκτωβρίου 2011), λέει τα εξής:
Από τα 24 δισεκατομμύρια (τιμές 2015 οικονομικής λήξης του προγράμματος) που είναι συνολικά η κοινοτική συνδρομή, η κυβέρνηση έχει να επιδείξει απορρόφηση μόνο 5.800 δισ. ευρώ, δηλ. μόνο το 22,8%. Μαζί όμως με το 1,8 δισ. που πήρε η χώρα ως προκαταβολή για το ΕΣΠΑ, αλλά και τα 2 δισ. που δανείστηκε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η Λ. Κατσέλη ως υπουργός Ανάπτυξης για να έχει να πληρώνει την εθνική συμμετοχή, θα έπρεπε να έχουμε μέχρι σήμερα στον κουμπαρά σχεδόν 10 δισ. από το ΕΣΠΑ. Πού είναι τα χρήματα αυτά στην πραγματική οικονομία και στο κοινωνικό κράτος;
Στον προϋπολογισμό του 2011 προβλεπόταν απορρόφηση 3.722.000.000 ευρώ. Όμως μέχρι σήμερα, αίτημα πληρωμών προς την Ε.Ε. έχει γίνει μόνο για 626 εκατ., δηλαδή υπολείπονται περισσότερα από 3 δισ. από τον στόχο του προϋπολογισμού. Ο προϋπολογισμός για το 2012 προβλέπει ότι οι εισροές στα ταμεία του κράτους από το ΕΣΠΑ θα είναι 4,271 δισ. ευρώ. Δηλαδή άλλος ένας στόχος χωρίς πραγματική σχέση με την κατάσταση στη διαχείριση και την πολιτική εφαρμογής του ΕΣΠΑ. Επίσης, στο σχέδιο προϋπολογισμού για το 2012, η κυβέρνηση επισημαίνει ότι υπάρχει υστέρηση εσόδων 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2011. Μήπως μπορεί να αναγνωρίσει την υστέρηση εσόδων στην εγκληματική διαχείριση του ΕΣΠΑ για το 2010-2011; Τα τρια δισ. που δεν πήρε από το ΕΣΠΑ μήπως συμβάλλουν στην υστέρηση εσόδων;
Το δεύτερο σοβαρό στοιχείο που αποκαλύπτει ο πίνακας είναι οι μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ ενεργοποίησης του κάθε προγράμματος και της τελικής απορρόφησης. Για παράδειγμα, το επιχειρησιακό πρόγραμμα ‘Ψηφιακή Σύγκλιση’ με συνολική δημόσια δαπάνη 1.147 δισ. ευρώ έχει πραγματική απορρόφηση (δαπάνες προς πιστοποίηση στην Ε.Ε.) 150.150.512 ευρώ, δηλαδή μόνο 13,97%!
Όμως, μελετώντας τον πίνακα, παρατηρεί κανείς ότι το ποσοστό ενεργοποίησης του προγράμματος είναι 162,42% (!) ενώ το ποσοστό νομικών δεσμεύσεων είναι 23,31% και η απορρόφηση μόνο 13,97%. Δηλαδή, από την ενεργοποίηση του προγράμματος, από τη φάση των προκηρύξεων μέχρι να γίνει νομική δέσμευση για την εκτέλεση ενός έργου, περισσότερο από το 140% των προκηρύξεων έμεινε χωρίς ανάθεση έργου κι αυτό γιατί η περίφημη "ωριμότητα υλοποίησης" δεν συνδυάστηκε με την πραγματική αναπτυξιακή αποτελεσματικότητα, αλλά με τις πελατειακές επιταγές για έργα. Ετσι μόνο ένα μικρό ποσοστό έργων φτάνουν να υλοποιηθούν και από αυτά ακόμα μικρότερο ποσοστό φτάνει να ολοκληρώσει το έργο για να αποπληρωθεί.
Εδώ θα ταίριαζε να αλλάξουμε την προτροπή του βιομηχάνου Φορντ, μετά την κρίση του Οκτώβρη του '29, που ζητούσε να εξασφαλιστεί ότι όσο κορεσμένοι κι αν είναι οι βιομήχανοι από τα πλούτη, θα πρέπει να επανέλθουν στην επιχειρηματική δραστηριότητα, και να πούμε ότι στην Ελλάδα οι κορεσμένες από τα ευρωπαϊκά κονδύλια μεγάλες εταιρείες και οι διάφοροι φορείς ιδιωτικού δικαίου θα πρέπει να αφήσουν το ΕΣΠΑ να κάνει αναπτυξιακές παρεμβάσεις και όχι πελατειακές.
Τελευταίο σημαντικό σημείο ανάγνωσης του πίνακα που αφορά τη συσχέτιση της εργασιακής εφεδρείας και της "εξοικονόμησης" των 300 εκατ. ευρώ και των πληρωμών του ΕΣΠΑ.
Συγκεκριμένα, στο σύνολο των πραγματοποιηθεισών δαπανών στα περιφερειακά προγράμματα ύψους 2.941.134.536 ευρώ πιστοποιούνται μόνο 2.694.301.102 ευρώ, δηλαδή 300 εκατ. δεν πιστοποιούνται γιατί είναι δαπάνες υπερβάσεων συμβάσεων, μη επιλέξιμες δαπάνες, κ.λπ. Δηλαδή τα 300 εκ. ευρώ που λέει η κυβέρνηση ότι θα "εξοικονομήσει" από το πρόγραμμα του εξορθολογισμού μισθολογικής δαπάνης για τον δημόσιο τομέα για το 2012 είναι τα χρήματα που πλήρωσε καταχρηστικά στους κομματικούς εργολάβους!
Συμπέρασμα: πολλές οι καπιταλιστικές κρίσεις, πολλές οι περίοδοι και οι πηγές αφθονίας, αλλά η ίδια θύελλα για τους λαούς.