Panic in Greek pharmacies as hundreds of medicines run short

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

• Elizabeth Sukkar and Helena Smith in Athens
• The Guardian, Wednesday 27 February 2013

Greece is facing a serious shortage of medicines amid claims that pharmaceutical multinationals have halted shipments to the country because of the economic crisis and concerns that the drugs will be exported by middlemen because prices are higher in other European countries.

Hundreds of drugs are in short supply and the situation is getting worse, according to the Greek drug regulator. The government has drawn up a list of more than 50 pharmaceutical companies it accuses of halting or planning to halt supplies because of low prices in the country.

More than 200 medicinal products are affected, including treatments for arthritis, hepatitis C and hypertension, cholesterol-lowering agents, antipsychotics, antibiotics, anaesthetics and immunomodulators used to treat bowel disease.

Separately, it was announced on Tuesday that the Swiss Red Cross was slashing its supply of donor blood to Greece because it had not paid its bills on time.

Chemists in Athens describe chaotic scenes with desperate customers going from pharmacy to pharmacy to look for prescription drugs that hospitals could no longer dispense.

Η λιτότητα και τα τραγικά λάθη της ΕΚΤ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

By Martin Wolf

Δημοσιεύθηκε: 27/02/13

Στη σύνοδο του G20 στο Τορόντο τον Ιούνιο του 2010, οι χώρες υψηλού εισοδήματος στράφηκαν στη δημοσιονομική λιτότητα. Η αναδυόμενη κρίση κρατικού χρέους στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία ήταν ένας από τους λόγους. 

Οι αξιωματούχοι τρομοκρατήθηκαν από τον κίνδυνο ότι θα ακολουθήσουν οι χώρες τους την πορεία της Ελλάδας. Το ανακοινωθέν του G20 ήταν σαφές: «Οι προηγμένες οικονομίες δεσμεύθηκαν σε δημοσιονομικά σχέδια που θα πετύχουν μείωση των ελλειμμάτων τουλάχιστον κατά το ήμισυ μέχρι το 2013 και θα σταθεροποιήσουν ή θα μειώσουν τον λόγο χρέος/ΑΕΠ μέχρι το 2016». 

Τελικά, ήταν απαραίτητη και σοφή αυτή η επιλογή; Όχι. 

Η ευρωζώνη βρισκόταν στο επίκεντρο μιας κρίσης κρατικού χρέους, που είχε τρομάξει τον κόσμο. Η ταχεία δημοσιονομική σύσφιγξη κρίθηκε απαραίτητη για τις κυβερνήσεις που αντιμετώπιζαν προβλήματα. Η άποψη αυτή στη συνέχεια έπεισε ακόμη και χώρες που δεν δέχονταν πιέσεις από τις αγορές να προχωρήσουν προληπτικά σε δημοσιονομική σύσφιγξη. Αυτή ήταν εν πολλοίς η θέση της κυβέρνησης στη Μεγάλη Βρετανία. Ο φόβος "μη γίνουμε Ελλάδα" πέρασε ακόμη και στις ΗΠΑ, κυρίως στην παράταξη των Ρεπουμπλικάνων. Η σημερινή μάχη για τις οικονομίες είναι αποτέλεσμα αυτού του φόβου. 

Ο μύθος του ανταγωνισμού

Πηγή: Επενδυτής (via Διακυβέρνηση και Πολιτική)

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Χαζεύω μια τηλεοπτική,lifestyle εποποιία. Όχι από τις κραχτές, αλλά απ’ αυτές που έχουν λίγο απ’ όλα: ολίγον υγεία, fitness, οικογένεια, κατανάλωση, ψυχαγωγία, ψυχολογία. Δεν έχει αστρολόγο. 

Την προσοχή μου τραβάει μια παιδοψυχολόγος, που συνιστά να μην πιέζουμε τα παιδιά για τις επιδόσεις τους στο σχολείο. Και, κυρίως, να μην τα χρησιμοποιούμε ως τρόπαια της δικής μας ανταγωνιστικής διάθεσης. Η αποτυχία είναι στο πρόγραμμα, λέει η παιδοψυχολόγος. Και προειδοποιεί για τους κινδύνους που εγκυμονεί το πνεύμα του ανταγωνισμού στην ισορροπία των παιδιών. 

Κοινότοπα πράγματα, τα λένε οι παιδοψυχολόγοι, τα παραδέχονται και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί, παρ’ όλο που υπηρετούν ένα καθ’ όλα ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το σχολείο πια δεν είναι μόνο ανομολόγητη προσομοίωση του κοινωνικού ανταγωνισμού, αλλά διδάσκει τον ανταγωνισμό ως όρο κάθε βήματος προόδου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αλλά και ως όρο επιβίωσής της στο μέλλον. Η ανταγωνιστικότητα είναι ο θεμελιώδης μύθος πάνω στον οποίο πρέπει να ανοικοδομηθεί η Ελλάδα, η «τελευταία σοβιετική δημοκρατία στην Ευρώπη», η ανταγωνιστικότητα είναι ο στόχος όλων των «μεταρρυθμίσεων» και η προϋπόθεση ανάκαμψης της οικονομίας, και είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη αν σκοπεύει να αντέξει στην πολιορκία της από τους αναδυόμενους ανταγωνιστές της.

Γερμανία:Αποδόμηση της εργασίας η στρατηγική απάντηση του κεφαλαίου

Σοφία Καρατάκη, Σοφία Στεφανίδου

Δημοσιεύτηκε σε συντομευμένη εκδοχή στην εφημερίδα ΠΡΙΝ (24.2.2013) το είδαμε στο http://aristeroblog.gr/

Η ανεργία ανέκαθεν αποτελούσε το δούρειο ίππο για την συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων. Σήμερα, όμως, θα αποτελέσει το μηχανισμό για την πλήρη ανατροπή όσων είχε με αγώνες κατακτήσει το εργατικό κίνημα εδώ και έναν αιώνα. Η στρατηγική του κεφαλαίου στη σημερινή κρίση, προκειμένου να ξεπεράσει το βασικό του πρόβλημα, την πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους που εκδηλώθηκε το 1973, ανακόπηκε από τα μέσα του '90, αλλά επανήλθε δριμύτερη το 2008, βάζει στο επίκεντρο τις εργασιακές σχέσεις, με στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Στην προηγούμενη μεγάλη κρίση, οδήγησε την ανθρωπότητα στην ανθρωποσφαγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των ταγμάτων εργασίας, αλλά και στα κοινωνικά συμβόλαια, την αλυσίδα παραγωγής και τον κεϊνσιανισμό. Σήμερα, δεν φαίνεται να είναι -προς το παρόν- επιλογή του ο πόλεμος - αν και η επιχειρούμενη «νέα εργασία», ενδεχομένως, να έχει ισάριθμα θύματα - ούτε φαίνεται να υπάρχει δυνατότητα νέων κοινωνικών συμβολαίων και κράτους πρόνοιας, αλλά ούτε και η διατήρηση των κοινωνικών συμβολαίων και του κράτους πρόνοιας.

Και εννοούμε ότι το κεφάλαιο όχι μόνο εξωθεί εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία, αλλά τη χρησιμοποιεί ώστε να εκμεταλλευτεί με νέους και πιο αποδοτικούς γι΄ αυτό όρους, το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων.

Για να γίνει αυτό κατανοητό, αξίζει να καταγραφούν το περιεχόμενο και οι μέθοδοι της νέας στρατηγικής του κεφαλαίου, όπως έχουν εφαρμοστεί στη Γερμανία εδώ και μια δεκαετία, μπήκαν σε εφαρμογή παράλληλα και στη χώρα μας και τώρα σχεδιάζεται με ρυθμούς fast track να γενικευτούν και να μπουν στην πιο ολοκληρωμένη τους φάση.

ΓΗ & ΥΔΩΡ: Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 | 20:00 στο FLORAL

ΓΗ & ΥΔΩΡ: Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Μια υποφωτισμένη πλευρά των ποικίλων επιπτώσεων των Μνημονίων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ είναι η περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούν οι βάρβαρες πολιτικές του.  Σε μια χώρα με υποβαθμισμένη χωροταξική και περιβαλλοντική πολιτική, η επιβολή των μνημονιακών μέτρων έχει δραματικά αποτελέσματα.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ακούγαμε τις επικοινωνιακές ατάκες του Γιώργου Παπανδρέου περί πράσινης ανάπτυξης και Δανίας του Νότου, για να φτάσουμε σήμερα να υποθηκεύονται μέσω των ιδιωτικοποιήσεων φυσικοί πόροι όπως το νερό ή ο ορυκτός μας πλούτος,  να ξεπουλιέται με σκανδαλώδεις παραχωρήσεις γης όπως το δάσος στις Σκουριές της Χαλκιδικής που δόθηκε εν μία νυκτί στους χρυσοθήρες της Εldorado.

Θα μας πάρουν αλήθεια τα σπίτια οι τράπεζες;

ΠΗΓΗ: aristero blog

Παναγιώτης Μαυροειδής

Η πρόσφατη ρύθμιση σχετικά με τα δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, φέρνει στην επιφάνεια μεταξύ των άλλων και τη συζήτηση για την ατομική ιδιοκτησία και περιουσία.

Είναι γνωστό ότι εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά είναι εκτεθειμένα σε μικρά ή μεγάλα στεγαστικά δάνεια, έχοντας θέσει ως υποθήκη σπίτια ή άλλα ακίνητα.

Το 25% από αυτά τα δάνεια είναι ήδη στο κόκκινο, δηλαδή υπάρχει αδυναμία ομαλής αποπληρωμής των δόσεων. Τόσο ο νόμος Κατσέλη, όσο και οι πρόσφατες ρυθμίσεις, προσφέρουν, υπό όρους, κάποιες ελαφρύνσεις, που κυρίως αφορούν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με μείωση του ποσού των δόσεων, ενώ δεν επιτρέπονται (ακόμη) οι πλειστηριασμοί σε δάνεια σε ακίνητο αντικειμενικής αξίας κάτω των 180.000 ευρώ.

Όλοι φυσικά γνωρίζουν πως οι ρυθμίσεις αυτές είναι σταγόνα στον ωκεανό, καθώς η σκληρή πραγματικότητα της ξεσαλωμένης ανεργίας και των γλίσχρων μισθών, βοά πως τα δάνεια δεν πρόκειται τελικά να πληρωθούν.

Συνεπώς τι θα γίνει;

Μάλλον δεν υπάρχουν πολλοί που να πιστεύουν ότι θα χαριστούν τα δάνεια, ούτε ότι θα μοιραστούν κατασχεμένα σπίτια κακο-πληρωτών σε έντιμους φτωχούς.

Πουλώντας τα ‘’κόκκινα’’ δάνεια;

Δε μπορεί όμως να μείνει έτσι η κατάσταση, καθότι, όπως το θέτει και σχετική έκθεση του ΔΝΤ, στόχος των τραπεζών είναι η απομόχλευση, δηλαδή να κλείσει η "ψαλίδα" ανάμεσα στα δάνεια και τις καταθέσεις. Θα επιδιώξουν, ο δείκτης δάνεια προς καταθέσεις να διαμορφωθεί στο 90% με 100% αντί του 122% που είναι σήμερα. Αναλυτές του ΔΝΤ σημειώνουν πως η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων διαβρώνει τα κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών και δημιουργεί αβεβαιότητες για τα πιστωτικά ιδρύματα.

Πώς αξιοποίησαν στα άλλα κράτη την περίφημη λίστα Φαλσιανί

ΠΗΓΗ: Εφ.Συν.

Ερευνα της «Εφ.Συν.» καταγράφει τις μεθόδους, με τις οποίες οι φορολογικές αρχές σε Ευρώπη και Αμερική εισπράττουν εκατομμύρια από τους μεγαλοκαταθέτες της ελβετικής τράπεζας HSBC την ώρα που στην Ελλάδα δεν εχει πληρώσει κανείς ούτε ενα ευρώ

Των Κώστα Ζαφειρόπουλου, Γιάννη Μπασκάκη

Στην Ελλάδα τη λέμε λίστα Λαγκάρντ. Η δημιουργία της συγκεκριμένης λίστας όμως δεν έχει στην πραγματικότητα καμία σχέση με την πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας. Στον υπόλοιπο κόσμο αποκαλείται λίστα Φαλσιανί. Από το όνομα του υπαλλήλου της HSBC Γενεύης, που υπέκλεψε 2,9 γιγαμπάιτ πληροφοριών. Πρόκειται για μια λίστα με 120.000 λογαριασμούς και 79.000 φυσικά πρόσωπα από 180 χώρες.

Η χώρα που πήρε πρώτη τα στοιχεία από τον ίδιο τον Ερβέ Φασιανί είναι η Γαλλία.

Οι γαλλικές αρχές αποφασίζουν στις αρχές του 2010 να δώσουν στις χώρες, με τις οποίες διατηρούν φορολογική συνεργασία, τα στοιχεία των δικών τους καταθετών στην Ελβετία. Μία από αυτές είναι και η Ελλάδα.

Γιατί οι περισσότερες χώρες παραλαμβάνουν τη λίστα την άνοιξη του 2010, ενώ η επίσημη θέση είναι ότι η Ελλάδα την παρέλαβε τον Οκτώβριο του 2010; Γιατί οι υπόλοιπες χώρες αξιοποιούν τη λίστα, ενώ η Ελλάδα παραμένει έως σήμερα η μοναδική χώρα που δεν έχει εισπράξει ένα ευρώ για τα δημόσια ταμεία;

Το ΣτΕ ισοπεδώνει τα σχέδια για το Ελληνικό

ΠΗΓΗ: Εφ.Συν.

Kαλεί την ΥΠΑ να ξαναλειτουργήσει μέσα σε ένα μήνα το παλιό αεροδρόμιο, αποκλείοντας τη δόμηση υψηλών κτιρίων που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ

Της Χαράς Τζαναβάρα

«Βόμβα», που απειλεί να τινάξει ολόκληρο το πρόγραμμα εκποίησης του Ελληνικού, αποτελεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία καλείται η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) να θέσει σε λειτουργία το παλιό αεροδρόμιο, και μάλιστα μέσα σε ένα μήνα!

Το τριμελές Συμβούλιο, με απόφαση της 15ης Φεβρουαρίου που αποκαλύπτει η «Εφ.Συν.», διαπιστώνει αδικαιολόγητη καθυστέρηση και ζητά να εφαρμοστεί η απόφαση 1938/2010 του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ με την οποία «δεν έχει επέλθει η κατάργηση του αερολιμένα Ελληνικού», γνωμοδοτώντας ότι αυτό δεν επιβάλλεται από τη σύμβαση ανάμεσα στο Δημόσιο και τις εταιρείες που έχουν αναλάβει τη διαχείριση του «Ελ. Βενιζέλος» (νόμος 2338/1995). Δηλώνει πάντως ότι θα συνεχίσει να παρακολουθεί την υπόθεση και θα επανέλθει για να διαπιστώσει τη συμμόρφωση των υπηρεσιών στις 13 Απριλίου.

Η επαναστατική μιζέρια

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

ΜΕ ΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ

Το 1966, στους δρόμους του Στρασβούργου, μοιράστηκε μια ασυνήθιστα διατυπωμένη προκήρυξη με τον προκλητικότατο τίτλο «Για την Αθλιότητα των Φοιτητικών Κύκλων».

Σπασμωδικές και σποραδικές οι αντιστάσεις των ακτιβιστών στην Ευρώπη. Αιτίες, η ανιστόρητη αντίληψη για τον πολιτικό ακτιβισμό, που μαστίζει τους ριζοσπαστικούς κύκλους, αλλά και επιμέρους ομαδοποιήσεις, που είναι ανίκανες να κατανοήσουν την αξία της συλλογικής δράσης (φωτ. Reuters)

Εφερε την υπογραφή της Καταστασιακής Διεθνούς και μεμονωμένων φοιτητών και -ασκώντας κριτική στη μικροκομματική χειραγώγηση και την αναποτελεσματική δράση των ριζοσπαστικών φοιτητικών κύκλων της εποχής- θεωρήθηκε ότι τάραξε τα νερά και επιτάχυνε τα γεγονότα του Μάη του '68 στη Γαλλία. Σήμερα, στο Βερολίνο αυτή τη φορά, ανοίγει ένας κύκλος συζητήσεων, με τη διαδικτυακή κυκλοφορία μιας παρόμοιας μπροσούρας, που αναλύει «την αθλιότητα των ριζοσπαστικών κύκλων», ασκώντας κριτική στην κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα του εξεγερμένου κομματιού της κοινωνίας εκεί, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ευρωπαικά κινήματα κατά του χρέους: 21 Φεβρουαρίου 8 μμ

Λεηλασία στο όνομα της Ευρώπης

ΠΗΓΗ: Μωρίας Εγκώμιο

του Γρ. Σουλτάνη

«Θα μιλήσουμε, ακόμα… για τα ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν στην περιοχή και που …… είναι στρατηγικής… σημασίας για τον εφοδιασμό της Ευρώπης και θα συμβάλλουν αποφασιστικά στο να αποκτήσει η Ευρώπη τις δικές της πλουτοπαραγωγικές πηγές...(.)… . Αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές ευρύτερα της Ευρώπης.» Α. Σαμαράς, δηλώσεις κατά την επίσκεψη Hollande, 19/2/2013.

«Είναι μία ευκαιρία για την Ελλάδα και για την Ευρώπη η ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου» F. Hollande, 19/2/2013.

Την εκχώρηση της οικονομικής κυριαρχίας, συνόδευσε η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας και η παραίτηση από την ασυλία έναντι των δανειστών, εξομοιώνοντας ένα κυρίαρχο κράτος με μια εμπορική επιχείρηση. Ταυτόχρονα, η εκποίηση νευραλγικών και στρατηγικών επιχειρήσεων-ακόμα και νησιών-, τόσο για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, όσο και για την εθνική άμυνα, ανοίγει το δρόμο για την ληξιαρχική πράξη θανάτου και της ίδιας της κρατικής οντότητας. Παράλληλα, μαζί με την άγρια αναδιανομή του πλούτου, η δομική κρατική βία εντείνεται σε κρατική τρομοκρατία που στρέφεται συλλήβδην ενάντια στον πληθυσμό, εξαναγκάζοντας σε θυματοποίηση, παραίτηση, ταύτιση με τον θύτη, αυτοκτονία ή φυγή, ώστε η εκροή ανθρώπινου δυναμικού, στο οποίο για δεκαετίες έχει επενδυθεί πολιτισμικό και οικονομικό κεφάλαιο, να δημιουργεί συνθήκες μελλοντικής αφρικανοποίησης. Η καταστροφή είναι εθνική, ανθρωπιστική, αλλά και πολιτισμική, κάτι που ενδέχεται να ακυρώσει την όποια μελλοντική ανάκαμψη.

Βίος και Πολιτεία του Γιάννη Στουρνάρα

“ Θα μπορούσε να έχει λάβει το βραβείο του "Δημοσίου υπαλλήλου των τελευταίων 30 ετών" ”

ΠΗΓΗ: Periodista 

Όσοι έχουν γνωρίσει τον Γιάννη Στουρνάρα από κοντά συμφωνούν στο εξής: «Δεν τον λες ευφυή και για αυτόν τον λόγο δεν μπορεί ποτέ να διαχειριστεί πληροφορίες και αναλύσεις πέραν από εκείνες που του υποδεικνύουν. Επίσης ενώ έχει κάνει καλές σπουδές στα οικονομικά, δεν διαθέτει αυτό που λέμε οικονομική σκέψη».

Ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, παρότι δείχνει να μισεί θανάσιμα τον δημόσιο τομέα, θα μπορούσε να λάβει το βραβείο του «Δημοσίου Υπαλλήλου της 30ετίας». Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο τεχνοκράτης και αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, τοποθετείται εδώ και περίπου 30 χρόνια μόνο σε δημόσιες θέσεις από τις οποίες λαμβάνει παχυλούς μισθούς. Τόσο παχυλούς, ώστε μπορεί να διαμένει σε έπαυλη στην Κηφισιά, αλλά και να διαθέτει πολυτελέστατη βίλα στη Σύρο, δίπλα ακριβώς από τη βίλα του κουμπάρου του Γιάννου Παπαντωνίου.

Και μπορεί ο Γιάννης Στουρνάρας να έχει πέσει έξω σε όλες του τις προβλέψεις, σε όλες του τις εκτιμήσεις για την ελληνική οικονομία και όχι μόνο, μπορεί να φέρει τεράστιες ευθύνες μαζί με τον Κώστα Σημίτη για το γεγονός ότι η Ελλάδα εντάχθηκε ανέτοιμη στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, με αποτέλεσμα σήμερα η χώρα να απειλείται με την απόλυτη καταστροφή, αλλά πάντοτε φρόντιζε να κάνει σωστή διαχείριση της δικής του οικονομικής κατάστασης. Εξάλλου, πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι ή πόσοι καθηγητές πανεπιστημίου, όπως είναι ο ίδιος, μπορούν και ζουν με πολυτελέστατο τρόπο, μπορούν και τρώνε σούσι και μπορούν ενώ φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια, αφού νωρίτερα συμβουλεύουν τις κόρες τους να μην αγοράσουν σπίτι στο εξωτερικό, αλλά να περιμένουν ενδεχομένως να πέσουν κι άλλο οι τιμές.

Το λάθος του ΔΝΤ με αριθμούς!

ΠΗΓΗ: RealNews gr

 N. Xατζηνικολάου

Λίγες μόνον ημέρες μετά την αποκαλυπτική έκθεση του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ, που παραδεχόταν ότι οι λανθασμένοι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές του ελληνικού μνημονίου οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας και συνεπακόλουθα της κοινωνίας μας, ο εκπρόσωπος του Ταμείου κ. Τζέρι Ράις, θορυβημένος προφανώς από τις πρώτες αντιδράσεις και φοβούμενος περαιτέρω κλιμάκωσή τους, έσπευσε να «μαζέψει» το θέμα, μιλώντας για «παρερμηνεία» και για «λανθασμένες εντυπώσεις». Ανάλογη ήταν και η στάση του επιτρόπου Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κ. Ολι Ρεν. Ο κύριος «καλό κουράγκιο» μας συνέστησε να σταματήσουμε πάραυτα τη συζήτηση για διόρθωση του λάθους και να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε αδιαμαρτύρητα τη... λανθασμένη συνταγή, ώστε να μην κλονιστεί το... «κλίμα εμπιστοσύνης» που έχει δημιουργηθεί για την Ελλάδα στους κόλπους της Ευρώπης τους τελευταίους μήνες!

ΤΟ ΕΥΛΟΓΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που προκύπτει είναι πώς μεταφράζεται αυτή η «εμπιστοσύνη» στην οποία αναφέρεται ο κ. Ρεν, προκειμένου να «κινητροδοτήσει» τη σιωπή μας; Τι θα κερδίσει η χώρα αν συνεχίσει στον ίδιο δρόμο; Γιατί να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμαστε τους δανειστές μας; Ποια επιτυχία και σε ποιον τομέα έχει να επιδείξει η τρόικα, με το εξοντωτικό για την ελληνική κοινωνία πρόγραμμα λιτότητας -το περιβόητο μνημόνιο- που κατάρτισε και μας επέβαλε πριν από τρία χρόνια; Ποιες από τις προβλέψεις της επαληθεύτηκαν; Ποιες από τις υποσχέσεις της τηρήθηκαν; Και ακόμη: ποιες σοβαρές ενδείξεις ανάκαμψης ή έστω μερικής ανάσχεσης της υφεσιακής πορείας υπάρχουν σήμερα ώστε να ελπίζει κανείς βάσιμα πως με αυτή τη συνταγή θα βγούμε τελικά από την κρίση; Για ποια εμπιστοσύνη ομιλεί ο άνθρωπος που μας ευχήθηκε «καλό κουράγιο», ζητώντας μας να σιωπήσουμε; Για την εμπιστοσύνη των δανειστών μας στη συνεχιζόμενη αδράνεια και ηττοπάθεια της ελληνικής πολιτικής σκηνής; 

ΤΑΞΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΗΓΗ: eparistera
Γ. Τριανταφυλλόπουλος

  ΤΑΞΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ by  

«Βόμβα» Όλι Ρεν: Η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί με το Σύνταγμα για τις αντισυνταγματικές περικοπές

Ημερομηνία: 17/02/2013

ΠΗΓΗ: left gr

Νέο πλήγμα δέχεται η τρικομματική κυβέρνηση από την απάντηση (14/2/2013) του Αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιου για θέματα Οικονομίας, κ. Όλι Ρεν, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Ο κ. Ρεν στην απάντησή του, αφού τονίζει ότι γνωρίζει την Απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έχει κρίνει αντισυνταγματικές σειρά διατάξεις που περικόπτουν συντάξεις, καταργούν επιδόματα κι αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δηλώνει ότι: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει τη συμμόρφωση του εθνικού δικαίου με το Ελληνικό Σύνταγμα».

Πιο συγκεκριμένα η ερώτησή του Ν. Χουντή έχει ως εξής:

«Ανώτατο Δικαστήριο της Ελλάδας (Ελεγκτικό Συνέδριο) έκρινε ως αντισυνταγματικές διατάξεις του ν.4093/2012 κι αφορούν σε θέματα συνταξιοδότησης. Οι δικαστές έκριναν ότι οι εν λόγω διατάξεις προσκρούουν στην συνταγματική υποχρέωση σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου, στις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας και στην προστασία της εργασίας.

Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε σχεδόν ομόφωνα:

Ιδιωτικοποιήσεις ή πώς να κατασκευάζεις πελάτες…

ΠΗΓΗ: aristero blog

Παναγιώτης Μαυροειδής

«Έλαβα πρόσφατα μια εγκύκλιο από την τοπική αρχή της περιοχής του Λονδίνου όπου μένω, που απευθυνόταν σε μένα ονομάζοντας με  ‘’πελάτη’’.  Είχα εξοικειωθεί ως τώρα με την αδυσώπητη διείσδυση του νεοφιλελευθερισμού στην καθημερινή ζωή των πολιτών, αλλά παρ’ όλα αυτά  αιφνιδιάστηκα. Δεν αγοράζω οτιδήποτε από το τοπικό συμβούλιο, αντίθετα, υποτίθεται ότι με αντιπροσωπεύει. Το εκλέγω και ξοδεύει τους φόρους μου. Αλλά, ο επίσημος που έγραψε την εγκύκλιο είναι φανερό πως αντιλαμβάνεται την τοπική αρχή σαν κάτι περισσότερο από επιχείρηση, που πουλάει κάτι, ικανοποίηση ίσως».

Οι παρατηρήσεις αυτές διατυπώνονται στην εισαγωγή του βιβλίου του Collins Leys, Total Capitalism, Market Politics, Market State (MERLIN PRESS, LONDON, 2008). Γράφονται σε μια μεγάλη και ισχυρή καπιταλιστική χώρα, τη Μεγάλη Βρετανία, μία από τις γενέτειρες  του νέο-συντηρητισμού και του δόγματος  ‘’το ιδιωτικό είναι καλύτερο’’ και με αυτή την έννοια έχουν μια ιδιαίτερη σημασία οι σχετικές παρατηρήσεις και σχολιασμοί του συγγραφέα. Πολύ περισσότερο όταν αυτές, δεν αφορούν μόνο την οικονομική πλευρά του ζητήματος, αλλά τη μετάλλαξη της καθημερινής ζωής, μέσω της ολοκληρωτικής παράδοσης των πάντων στη λογική του κεφαλαίου και του κέρδους.

Το όραμα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, είναι  το καθετί να μεταβληθεί σε πεδίο επιχειρηματικής κερδοφόρας δραστηριότητας. Ακόμη και σε τομείς που είχαμε συνηθίσει να θεωρούμε εξ ορισμού δημόσιους ή εκτός της ανθρώπινης παρέμβασης.

Ο κόσμος όλος, με αυτή τη συλλογιστική, δεν συγκροτείται από τίποτα άλλο παρά από αλληλο-γρονθοκοπούμενες ανταγωνιστικότητες  μεταξύ  επιχειρήσεων, τομέων, κρατών, οικονομικών ενοτήτων, που με ένα μαγικό τρόπο ωθούν τα πάντα προς μια μέγιστη αποτελεσματικότητα και βελτιστοποίηση.

Οι τράπεζες τούς… έβγαλαν στον δρόμο

ΙΣΠΑΝΙΑ Με έξυπνα σλόγκαν και έχοντας ήδη μια πρώτη νίκη, η Πλατφόρμα των Πληγέντων από την Υποθήκη οργανώνει ένα κίνημα κατά των εξώσεων

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συνταντών 

Της Κορίνας Βασιλοπούλου 

«Το άτομο που ζει σ” αυτό το κτίριο δεν τηρεί τις υποσχέσεις του εδώ και 15 μήνες. Πότε θα του κάνουν έξωση;» Το σύνθημα αυτό, κάτω από τη φωτογραφία του πρωθυπουργικού μεγάρου της Μονκλόα (το αντίστοιχο Μαξίμου), κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο ισπανικό διαδίκτυο στο πλαίσιο της καμπάνιας κατά των εξώσεων. Το κίνημα, αφού πριν από λίγες μέρες πέτυχε την πρώτη του νίκη, καθώς η πρότασή του για πάγωμα των εξώσεων είχε την πρώτη έγκριση από τη Βουλή, σήμερα πραγματοποιεί πορείες διαμαρτυρίας σε ολόκληρη τη χώρα με συνθήματα κατά των τραπεζών και με αίτημα «αξιοπρεπή κατοικία για όλους».

«Ενάντια στη γενοκτονία από τους τραπεζίτες, υποδεικνύουμε τους ενόχους», αναμένεται να φωνάξουν σήμερα χιλιάδες διαδηλωτές σε τουλάχιστον 52 πόλεις της Ισπανίας. Η όλη ιδέα και διοργάνωση ανήκει στην «Πλατφόρμα των Πληγέντων από την Υποθήκη» (Plataforma de Afectados por la Hipoteca/ΡΑΗ), μια πρωτοβουλία πολιτών που γεννήθηκε ως απάντηση στις δραματικές διαστάσεις που έχει λάβει το πρόβλημα των εξώσεων σε δανειολήπτες οι οποίοι, εξαιτίας της σοβαρής οικονομικής κρίσης, αδυνατούν να πληρώσουν το στεγαστικό τους.

Η σιωπή δεν είναι χρυσός

ΠΗΓΗ: efsyn

Του Γιώργου Αυγερόπουλου

Καθώς ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι με τη θεματική «Χρυσός στα χρόνια της κρίσης» έχοντας δουλέψει μαζί με τους συνεργάτες μου στην Κολομβία (1), τη Ρουμανία (2) και την Ελλάδα (3), οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Θα συγκρίνω την ελληνική περίπτωση με αυτή της Ρουμανίας (γιατί αν αρχίσω από την Κολομβία πολλοί θα πουν ότι συγκρίνω την Ελλάδα με μια λατινοαμερικανική χώρα και «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς, εδώ είναι Ευρώπη» και άλλα τέτοια, κατά τη γνώμη μου ευτράπελα).

Πριν απ” αυτό όμως ας θυμηθούμε τι προβλέπουν τα δύο μεταλλευτικά σχέδια:

ΕΛΛΑΔΑ

Το ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική, πλούσιας σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold.

Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το κοίτασμα χαλκού – χρυσού στις Σκουριές, που σήμερα εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια, δύο προϋπάρχοντα ορυχεία μαζί με τις εγκαταστάσεις τους, 310 σπίτια στο Στρατώνι, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και επέκτασης της εξορυκτικής δραστηριότητας με το άνοιγμα και άλλων μεταλλείων.

Το αντάλλαγμα που πλήρωσε η εταιρεία στο ελληνικό κράτος το 2003 για να αποκτήσει τα παραπάνω ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που έχει χαρακτηριστεί από κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και από κατοίκους της περιοχής «ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της χώρας».

Κουτόφραγκοι Vs κουτοπόνηροι

ΠΗΓΗ: Techie Chan

Σήμερα θα προσφέρω ένα δώρο στους ανταρσύτες αυτού του κόσμου γιατί τους στεναχωρώ συχνά τα τελευταία χρόνια και κατά βάθος είναι καλά παιδιά. Καθώς η μόδα της εβδομάδας είναι διάφορα δις από τα κοινοτικά ταμεία και πως αυτά δεν τα εκμεταλλευόμαστε, θα παίξουμε ένα γρήγορο παιχνιδάκι δείχνοντας με ποιο τρόπο εκμεταλλευόμασταν αυτές τις κοινοτικές επιδοτήσεις την τελευταία φορά που τις παίξαμε, όταν δηλαδή δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα και κάναμε μπίζνες αντί να τις δίνουμε στους βρωμιάρηδες αγρότες που βοηθούσαν στη συνέχεια την επιβίωση των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών και των βουλγάρικων, ουκρανέζικων και άλλων ανατολικών νοικοκυριών.

Διότι κυρίες και κύριοι, με το τέλος των μεγάλων επιδοτήσεων για τα μπαμπάκια και τα άλλα αγροτικά προϊόντα, (και τις απάτες που το πασόκ δίδαξε για το πως να παντελονιάζουμε το χρήμα “ξεγελώντας” τους κουτόφραγκους) και την αρχή των επιδοτήσεων μικρών επιχειρήσεων, άρχισε να συμβαίνει το εξής εντυπωσιακό. Σε αρκετές περιπτώσεις έφευγαν από τη χώρα περισσότερα χρήματα από όσα έρχονταν με την επιδότηση. Το ελληνικό κράτος το ανεχόταν διότι τσέπωνε μερικά εύκολα και γρήγορα χρήματα από το φπα κι έτσι -μαζί με την πιστωτική φούσκα- μπορούσε να δημιουργεί τα περίφημα σιμητικά πλεονάσματα και την αύξηση του ΑΕΠ. Πώς συνέβαινε αυτό το μαγικό? Δώστε βάση.

Δημήτρης Β. Παπαδημητρίου: «Το 2013 και το 2014 θα είναι ακόμη πιο ταραχώδη από το 2012»

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Χ. Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ*

Ανάκαμψη προς το τέλος του 2013; Ούτε κατά διάννοια, μας λέει στη συνέντευξη που ακολουθεί ο κ. Δημήτρης Β. Παπαδημητρίου, πρόεδρος του διεθνούς φήμης Levy Economics Institute, Καθηγητής Οικονομικών στην έδρα “Jerome Levy” και εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Bard College στη Νέα Υόρκη. Όχι μόνο αυτό, αλλά η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας το 2013 και το 2014 θα είναι ακόμη χειρότερη από αυτή του 2012, εάν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει με τα μέτρα που εφαρμόζονται. Ελπίζει μόνο ότι θα βρεθεί μια κυβέρνηση που θα έχει την τόλμη και το όραμα να πει “enough is enough” («ως εδώ και μη παρέκει»). Ο κ. Παπαδημητρίου έχει εκτελέσει χρέη αντιπροέδρου στην Επιτροπή για την Επιθεώρηση του Εμπορικού Ελλείμματος του αμερικανικού Κογκρέσου και έχει διατελέσει διακεκριμένος μελετητής στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών της Σαγκάης.

* Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε σπειροειδή πτώση για σχεδόν έξι χρόνια τώρα, με τις χειρότερες πτυχές τής ύφεσης να οφείλονται φυσικά στη βίαιη δημοσιονομική εξυγίανση και στα δρακόντεια μέτρα λιτότητας. Ωστόσο, στελέχη της σημερινής κυβέρνησης και άλλοι θεσμικοί παράγοντες αισιοδοξούν ότι επέρχεται η ανάκαμψη. Εξαπάτηση, ψευδείς προσδοκίες ή προβλέψεις βασισμένες όντως σε πραγματικές ενδείξεις;

WATER PRIVATIZATION THREATS IN EUROPE

German public TV show Monitor on water privatization threats in Europe (with english subtitle).





ΠΗΓΗ: http://www.fame2012.org/en/tag/european-union/

«Διευθυντήριο» κατασκευαστικών εταιρειών ήλεγχε το πάρτι στα έργα

Πηγή: 6 μέρες. "Πέφτουμε από τα σύννεφα"

(via συσπείρωση αριστερών μηχανικών)

Στημένοι διαγωνισμοί, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, «εναρμονισμένες» προσφορές κι ένα μοναδικό «πάρτι» εκατομμυρίων συνθέτουν το σκηνικό της ανάθεσης των δημοσίων έργων στη χώρα μας. Η προχθεσινή έφοδος της Επιτροπής Ανταγωνι­σμού σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους (Ελλάκτωρ, ΓΕΚ-Τέρνα, J&P Αβαξ και Μοχλός) δεν είναι η πρώτη που γίνεται.

 Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και το 2003, ακριβώς πριν από μία δεκαετία, όταν η Επι­τροπή Ανταγωνισμού ξεκίνησε και τότε ελέγχους για την ύπαρξη καρτέλ μεταξύ των κατασκευαστι­κών εταιρειών. Η υπόθεση άνοιξε, έπειτα από-κα­ταγγελίες, για μια μικρή ομάδα κατασκευαστικών εταιρειών που εκμεταλλευόταν τα «παράθυρα» του μαθηματικού τύπου προκειμένου να κατευθύνει το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στον εργολάβο που επιθυμούσε.

Τα ίδια στελέχη των κατασκευαστικών εταιρειών είχαν καταγγείλει τη δραστηριότητα του μικρού κλαμπ εισηγμένων κατασκευαστικών ομίλων, το οποίο εμφανιζόταν να μοιράζει «τίτλους» και έργα κατά το δοκούν. Η συνταγή ήταν απλή: Μέσα από ομαδοποιημένες προσφορές στους διαγωνισμούς των μεγάλων έργων διαμόρφωναν το αποτέλεσμα του μαθηματικού τύπου έτσι ώστε να επιλεγεί ο εργολάβος της επιλογής τους. Με την ίδια μέθο­δο βρίσκονταν εκτός όσοι κατασκευαστές δεν πει­θαρχούσαν στις επιλογές τους, με αποτέλεσμα τα έργα να πηγαίνουν στους «συνήθεις υπόπτους» του κατασκευαστικού κλάδου. Και τότε είχε ανοίξει η συζήτηση, η οποία σε σύντομο χρόνο «έκλεισε» και τα πράγματα ακολούθησαν και πάλι τον... δρόμο τους.

“Οι χώρες υποχρεώνονται σε ιδιωτικοποιήσεις από ιδεολογικής πλευράς και όχι λόγω αύξησης της ανταγωνιστικότητας τους…

ΠΗΓΗ: CASSS

Β. Βιλιάρδος

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ Ν. ΑΦΡΙΚΗΣ: Εάν ήθελε μία ισχυρή δύναμη να λεηλατήσει μία χώρα, την ιδιωτική και τη δημόσια περιουσία της, θα έπρεπε να τοποθετήσει τους ανθρώπους της σε τρία σημεία: στο υπουργείο οικονομικών, στην κεντρική της τράπεζα και στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων

“Καθώς οι πιο σημαντικές συμφωνίες ιδιωτικοποιήσεων υπογράφονται πάντα εν μέσω οικονομικών ή πολιτικών κρίσεων, δεν υπάρχει ποτέ μία σαφής νομοθεσία, ή έστω ένα αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο – η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι χαοτική, οι τιμές είναι ρευστές και οι συνειδήσεις των πολιτικών ελαστικές..…Μέχρι το 1990, πριν από την «κρίση της τεκίλας» δηλαδή, μόνο μία από τις τράπεζες του Μεξικού ανήκε σε ξένους. Μετά την κρίση όμως, στις αρχές του 2000, είκοσι τέσσερις από τις τριάντα τράπεζες «περιήλθαν» σε ξένα χέρια.

Οι ιδιωτικοποιήσεις αποδείχθηκαν τόσο επικερδείς, ώστε πολλές από τις πολυεθνικές των Η.Π.Α., οι οποίες είχαν «αλώσει» τον ευρύτερο δημόσιο τομέα της ίδιας της υπερδύναμης, έβλεπαν με απληστία τις κρατικές αρμοδιότητες (παιδεία, υγεία, στρατός, δημόσια διοίκηση, αστυνομία, φυλακές κλπ.), ως την επόμενη πηγή για άμεσα κέρδη. Απλούστερα, στόχος τους ήταν η πλήρης αποκρατικοποίηση της εξουσίας, με την εγκατάσταση άβουλων, τυπικών κυβερνήσεων, οι οποίες θα κατευθύνονταν απολυταρχικά από το σκοτεινό παρασκήνιο – ένα θέατρο σκιών”. 

NYT: A Very Greek Depression

ΠΗΓΗ: New York Times

By KOSTAS TSAPOGAS

Published: February 14, 2013

LIKE many Greeks caught in the maelstrom of the economic crisis, my wife and I live a day-to-day existence.

Since the newspaper where I worked for 23 years (my wife for 17) went out of circulation in December of 2011, we have both been unemployed. Neither of us have received a paycheck in 18 months, as our newspaper stopped paying us five months before it closed. With unemployment for journalists at over 30 percent, and the official unemployment rate at 26 percent, our prospects for this year are, shall we say, not terribly favorable.

Our story is typical of many in Greece, though some are much worse off and some have it better. But like an overwhelming number of Greeks who are struggling just to get enough food, to keep their homes warm and to maintain a semblance of normalcy, we are fighting to keep our dignity intact and avoid the depression that is enveloping our country.

We have been lucky in some ways. Our son, like many young people, has left Greece and found work as a software engineer in Scotland, and we are watching as the country loses a generation of highly skilled university graduates. Our parents, though elderly, are healthy and manage to survive on their pension, which has been cut by almost 50 percent in the last two years. They have offered to share what little they have with us — something common in Greece, where traditional family ties often offset ineffective social welfare programs.

ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

ΠΗΓΗ: Γιάννης Παπαϊωάννου

 Σταμάτης Κυριακάκης

Η παραλία του Σαρωνικού είναι μία περιοχή με πλούσια ιστορία και από την αρχαιότητα αποτελεί πόλο έλξης για τη μοναδική αισθητική του τοπίου. Παράλληλα αποτελεί ένα χώρο στον οποίο συνυπάρχουν φυσικά οικοσυστήματα με μεγάλη οικολογική αξία, σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι και λειτουργίες που εξυπηρετούν τις ανθρώπινες ανάγκες. Επομένως συνιστά ένα συλλογικό αγαθό το οποίο η πολιτεία οφείλει να διαφυλάξει και να αναδείξει ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή των πολιτών και των συλλογικοτήτων τους στη διαχείρισή του.

 Δυστυχώς μέχρι σήμερα το μοναδικό αυτό τοπίο έχει αντιμετωπισθεί από τις κυβερνήσεις σαν «οικόπεδο για ανοικοδόμηση» με αποτέλεσμα να γίνεται χωροθέτηση λειτουργιών άναρχα και οι περισσότερες από αυτές δε συνάδουν  με τον παράκτιο και θαλάσσιο χώρο.                    Μοναδικό κριτήριο είναι το πρόσκαιρο κέρδος, κυρίως για τους επιχειρηματίες ενώ από την άλλη πλευρά οι πολίτες στερούνται πάρα πολύ μεγάλη παραλιακή έκταση, αφού πολλά χιλιόμετρα ακτογραμμής είναι περιφραγμένα με την  πρόσβαση σχεδόν απαγορευμένη για το κοινό.

 Η σημερινή κυβέρνηση με την πολιτική  εκποίησης του δημόσιου χώρου και  με μοναδικό κριτήριο τα κέρδη των υποψήφιων επενδυτών δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο «αποχαρακτηρισμού» του θαλάσσιου μετώπου του Σαρωνικού από χώρο κολύμβησης και ήπιας άθλησης σε χώρο « εντατικών λειτουργιών υψηλής απόδοσης» πράγμα το οποίο θα οδηγήσει στο να αποκοπεί η παραλία ακόμα περισσότερο από τον αστικό ιστό και είναι πολύ πιθανό να δρομολογήσει μη αναστρέψιμες καταστάσεις.

Πως χρησιμοποίησαν τα σπρεντς για να επιβάλλουν τη λιτότητα

ΠΗΓΗ: Περγάδι

Μια επιστημονική εργασία του Paul De Grauwe δείχνει ότι η λιτότητα επιβλήθηκε στις PIIGS, με την απειλή των σπρεντς και των  "συναισθήματων" των αγορών. Δεν είναι ,όμως, οι κυβερνητικές πολιτικές που καθορίζουν τα σπρεντς αλλά η ίδια ΕΚΤ.

Ο Πολ Κρούγκμαν συγκρίνει τη δημοσιονομική λιτότητα με τις  μεσαιωνικές "θεραπείες", τις  αφαιμάξεις, που αφαιρούσαν το αίμα  του ασθενή. Ο Paul De Grauwe και ο Ji Yuemei σε πρόσφατο άρθρο τους [link] είναι πιο διπλωμάτες, αλλά επί τη βάσει των συμπερασμάτων τους μπορούμε να καταλήξουμε σε  πιο ακριβή συμπεράσματα για τα αίτια μιας τόσο κραυγαλέας αποτυχίας.

Σύμφωνα με τους δύο οικονομολόγους, οι κυβερνήσεις επέλεξαν να βασιστούν στο "συναίσθημα" των αγορών και όχι στη λογική. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβληθεί μια βαριά λιτότητα, χωρίς όμως να μειωθούν τα επιτόκια των τίτλων τα οποία, όμως, μειώθηκαν μόνο και μόνο χάρη στην παρέμβαση της ΕΚΤ.

Βαρουφάκης: Πού το πάει το ΔΝΤ;

Πηγη: protagon.gr

Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ (μια συζήτηση που εδώ στο protagon την ξεκινήσαμε πολύ πριν, π.χ. εδώ), αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου έτυχε να συμμετάσχω σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Austin, απ’ όπου σας γράφω. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν «Το Κράτος και οι Τράπεζες» και μέρος του αφιερώθηκε στην Κρίση της Ευρωζώνης με έμφαση στην τραπεζική κρίση και στα νομικά ζητήματα που θα προκύψουν στην πορεία μιας διαδικασίας ενοποίησης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης (Banking Union) – μιας διαδικασίας την οποία, υποτίθεται, ότι έχουν βάλει μπροστά οι ευρωπαίοι ηγέτες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι διοργανωτές με προσκάλεσαν να μιλήσω στους συνέδρους (καθηγητές και διδακτορικούς φοιτητές νομικών σχολών) με θέμα, τί άλλο, την Τραπεζική Ενοποίηση της Ευρωζώνης (μια ενοποίηση που, με τον συνεργάτη μου Stuart Holland, πρεσβεύουμε ως αναγκαία για την επίλυση της Κρίσης από το 2010/1 – πχ. δείτε εδώ).

Ο Μαζάουερ στην Αθήνα: Μην υποτιμάτε τη Χρυσή Αυγή

ΠΗΓΗ: ελευθεροτυπία

«Η ελληνική πολιτεία δεν δείχνει να καταλαβαίνει τη σοβαρότητα της κατάστασης», εκτίμησε αναφορικά με τη διαχείριση του φαινομένου της ενισχυμένης ακροδεξιάς στην Ελλάδα ο φημισμένος ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ. Μιλώντας σε εκδήλωση στην Αθήνα, προέτρεψε χαρακτηριστικά την ελληνική κοινωνία «να υπερασπιστεί τα επιτεύγματα της μεταπολίτευσης».

Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης η οποία διοργανώθηκε στο Αμερικανικό Κολλέγιο (Deree), ο Μαζάουερ παρατήρησε ότι κακώς πολλοί πολιτικοί στην Ελλάδα υποτιμούν την άνοδο της Χρυσής Αυγής, την οποία χαρακτήρισε ιδεολογικό χώρο συγγενή με το ναζισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, παραλλήλισε το μίσος της Χρυσής Αυγής εναντίον των μεταναστών με το αντίστοιχο μένος των ναζί σε βάρος των Εβραίων, μιλώντας για «τρομακτική ομοιότητα». Συγχρόνως, υπογράμμισε την προσήλωση των οπαδών της σε ένα είδος «Φύρερ» τον οποίο καλούν να βγάλει ασπροπρόσωπο το «λαό».

Ο Μαζάουερ αναφέρθηκε και στο χώρο της εξτρεμιστικής αριστεράς την οποία χαρακτήρισε «δευτερεύουσα απειλή για τη Δημοκρατία», ως «εκλογικά ασήμαντη». Περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά της, ανέφερε ότι ακόμη και σήμερα θεωρεί πως η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς δικτατορίας.

Επισημαίνοντας το έλλειμμα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και των ανθρώπων που το εκπροσωπούν, ο Βρετανός ιστορικός χαρακτήρισε «στ’ αλήθεια σοβαρή» τη σημερινή κρίση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Τελεσίγραφο εκτέλεσης και διάλυσης της Κύπρου!

ΠΗΓΗ: seisaxtheia

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Ε.Ε. ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΟ EΛΕΟΣ «ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ» ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ!

Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΕΞΩΘΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ!

Τελεσίγραφο έστειλε τη Δευτέρα το Eurogroup στη Λευκωσία, προειδοποιώ-ντας την κυπριακή κυβέρνηση ότι εάν δεν συναινέσει εντός μιας βδομάδας στη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από ιδιωτικό οίκο, τότε δεν μπορεί να υπάρξει Μνημόνιο.

Την ανακοίνωση για τον ιδιωτικό οίκο αξιολόγησης αλλά και για το χρονικό πλαίσιο μιας βδομάδαςπου παρέχεται προς τη Λευκωσία και την τρόικα, για να καταλήξουν στους «όρους της αξιολόγησης», έκανε ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Ο Ολλανδός αξιωματούχος πρόσθεσε ότι το Eurogroup έκρινε ως απαραίτητο «να γίνει όχι μόνο αξιολόγηση του νομοθετικού πλαισίου αλλά και της εφαρμογής του», αναφορικά με την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Βάσος Σιαρλή δήλωσε σήμερα Τρίτη πως οι όροι εντολής που....

θα συμφωνηθούν με τον ιδιωτικό οργανισμό που θα διενεργήσει την αξιολόγηση του νομικού πλαισίου κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, καθώς και της εφαρμογής του, θα αντιμετωπίζουν τις ανησυχίες της Κύπρου.

Το κόλπο της διάσωσης δεν βγαίνει

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Κάθε μέρα γίνεται περισσότερο προφανές ότι το «κόλπο» γύρω από την ελληνική διάσωση «δεν βγαίνει». Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές της μνημονιακής πολιτικής παραδέχονται ότι οδηγηθήκαμε σε ένα τρίτο μνημόνιο επειδή... δεν πέτυχαν τα δύο πρώτα.

Τα ερωτήματα είναι: Συνεχίζοντας με την ίδια συνταγή, τώρα που και το τρίτο μνημόνιο δείχνει να εξαντλείται, θα πάμε σε τέταρτο; Γιατί να μένουμε προσκολλημένοι σε μια πολιτική όταν και οι εμπνευστές της παραδέχονται την αποτυχία της; Ιδιαίτερα όταν όλοι οι δείκτες, επίσημοι και μη, φωνάζουν ότι το καράβι πάει στα βράχια και η οικονομία καταρρέει σε δώδεκα μέτωπα. Ούτε ένα ούτε δύο...

1 Ύφεση

Η πρώτη επίσημη παραδοχή των δανειστών περί «λάθους» αφορά την υποτίμηση της ύφεσης από τα μέτρα που επέβαλαν από το 2010 και μετά. Η ραγδαία πτώση της κατανάλωσης και όλες οι παράπλευρες συνέπειες οδήγησαν σε πρωτοφανή μείωση του ΑΕΠ, η εξέλιξη του οποίου θα είναι απρόβλεπτη και τα επόμενα χρόνια. Αυτό αποδεικνύουν οι διαρκείς αναθεωρήσεις των σχετικών δεικτών από την πλευρά του ΔΝΤ.

Την ίδια στιγμή, η Citigroup (ένας οικονομικός παράγοντας του αμερικανικού «στρατοπέδου» με πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα) προέβλεψε προσφάτως ότι η ύφεση το 2013 θα ξεπεράσει το 10% και θα διατηρηθεί και το 2014 (-1%). Σε έκθεση για την παγκόσμια οικονομία ο αμερικανικός οίκος εκτιμά ότι η ελληνική επιστροφή στην ανάπτυξη (με 4,5%) θα συμβεί το 2015, ενώ οι αναλυτές της επιμένουν στην πιθανότητα 50%-75% για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Ο Όλι Ρεν διαψεύδει την κυβέρνηση για τον κατώτατο μισθό

ΠΗΓΗ: alterthess

Λίγες ώρες μετά την δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών κ. Μέργου, ότι πρέπει να μειωθεί κι άλλο ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα και μετά τις πανικόβλητες και υποκριτικές διαψεύσεις της κυβέρνησης ότι «για την κυβέρνηση δεν τίθεται θέμα κατώτατου μισθού», ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής, δίνει στη δημοσιότητα την απάντηση του αρμόδιου Επιτρόπου για θέματα οικονομίας κ. Όλι Ρεν, από την οποία με σαφήνεια προκύπτει ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να μειώσει κι άλλο τους κατώτατους μισθούς από το 2014!!

Πιο συγκεκριμένα σε κοινή απάντησή του ο κ. Ρεν σε σχετικές ερωτήσεις  του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή και του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κ. Πουπάκη, ο κ. Ρεν με πολύ κατηγορηματικό τρόπο δηλώνει ότι «Αναθεώρηση του συστήματος όσον αφορά τον ελάχιστο μισθό προβλέπεται για το 2014 με στόχο να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας» και συνέχισε τονίζοντας ότι «οι κοινωνικοί εταίροι  θα συμμετάσχουν (!!) σε αυτήν την αναθεώρηση».

Ο πολιτικός ακτιβισμός ανήκει πια στους χάκερ

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Υπεύθυνος: Μτφρ.: ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

Της GABRIELLA COLEMAN

Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ προτάθηκαν νόμοι που απειλούσαν ευθέως την ελευθερία στο Διαδίκτυο. Χωρίς τη συντονισμένη αντίδραση ομάδων χάκερ, διεθνώς, αυτοί οι νόμοι πιθανότατα θα είχαν περάσει... Εδώ και μία δεκαετία μελετώ τις κοινότητες των χάκερ σε διεθνές επίπεδο. Είμαι πλέον πεπεισμένη πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει ένα από τα πιο ζωντανά κινήματα πολιτών που έχουμε δει ποτέ.

Είναι μία κουλτούρα αφοσιωμένη στην απελευθέρωση της πληροφορίας, στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και στη μάχη κατά της λογοκρισίας - ο αγώνας τους έχει ξεκάθαρες πολιτικές προεκτάσεις. Η κοινότητα των χάκερ βρίσκεται πίσω από ένα από τα ισχυρότερα πολιτικά ρεύματα των ημερών μας.

Πριν αρχίσω να εξηγώ περισσότερα, να σας μιλήσω σύντομα για τον όρο «χάκερ». Ακόμα και μεταξύ των ίδιων των χάκερ, ο χαρακτηρισμός αυτός είναι αμφιλεγόμενος. Οι ικανότητές τους μπορεί να διαφέρουν - ένας χάκερ μπορεί να ασχολείται με τον προγραμματισμό, να διαχειρίζεται ένα δίκτυο ή να τροποποιεί hardware.

Greece is facing a humanitarian crisis

The EU's own poverty standards show that Greece is in crisis. But member states won't admit their 'bailout' was to blame

Alex Politaki

guardian.co.uk, Monday 11 February 2013 

'The number of homeless people has risen to unprecedented levels for a European country: unofficial estimates put them at 40,000.' Photograph: Oli Scarff/Getty Images

European societies typically assume that humanitarian crises only take place in the aftermath of natural disasters, epidemics, wars or civil conflicts.That such a crisis could happen in a European country, especially one that is a member of the European Union, seems out of the question to many of us.

And yet a number of experts would maintain that Greece is currently in the centre of a humanitarian crisis. The head of Médecins du Monde, Nikitas Kanakis, the largest and most prominent NGO in Greece, was among the first to declare it openly. The port area of Perama, near Athens, in particular, is in the midst of a humanitarian disaster. The Medical Society of Athens, the largest professional body of its kind, has even sent a formal letter to the UN asking for intervention.

XΕΙΡΑΓΩΓΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ: Η «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ»

ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 | 20:00 στο FLORAL

XΕΙΡΑΓΩΓΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ: Η «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ»

Τον τελευταίο μήνα έχει στηθεί μια υπερπαραγωγή βίας και έντασης από την τρικομματική κυβέρνηση με βασικά συστατικά την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό και την επιστράτευση απεργών. Την ίδια στιγμή, τα μέτρα, σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των επικυρίαρχων της Ε.Ε., δε θα είναι τα τελευταία. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται όσο όσο, το έλλειμμα παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη, το δημόσιο χρέος αυξάνεται, η ανεργία καλπάζει, οι απολύσεις συνεχίζονται. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία εκφυλίζεται σε τυραννίδα των αγορών.

Από τη μια έχουμε την εικονική και από την άλλη την άγρια πραγματικότητα. Από τη μια οι εξαγγελίες περί ανάπτυξης και επιστροφής στις αγορές, από την άλλη η βία και ο αυταρχισμός προκειμένου να περάσουν τα μνημονιακά μέτρα. 

Ποιον εξυπηρετεί όμως η ένταση και η βία; Πώς συνδέεται το «καρότο» της επερχόμενης ανάπτυξης για χάρη της οποίας καταστέλλεται κάθε αντίσταση; Υπάρχει παρακράτος έτοιμο για όλα; Από τη βόμβα στο Mall μέχρι τις επιθέσεις στους απεργούς, όλα αυτά είναι ένα «τεχνικό λάθος» του συστήματος ή μια μεθοδευμένη κίνηση για το επόμενο βήμα που φέρνει ξεπούλημα, φτώχεια, φασισμό; Πώς μπορούμε λοιπόν να αντισταθούμε στην επίθεση;