Video απο το Συλλαλητήριο των Εκπαιδευτικών

<object width="500" height="405">

Πηγή: Γ. Σαρρής

Ολα τα συλλαλητήρια πλέον έχουν γίνει πολύ μαζικά.Ακόμα κι αυτά που οργανώνονται στο πόδι, ακόμα κι εκείνα -όπως το σημερινό που είναι η προεισαγωγή τεράστιων συλλαλητήριων , όπως αναμένεται να ειναι το αυριανό.

Φαινεται πως η Ελλάδα ξύπνησε!Το βλέπει κανείς στα πρόσωπα όλων των "ειδικών" που άρχισαν να ανησυχούν για τις αντιδράσεις.Το βλέπει στην ευκολία που κατεβαίνει ο κόσμος και οι εργαζομενοι στο δρόμο.Και ευτυχώς.

Γιατί πριν ακόμα προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε τα μέτρα, να πάρουμε μια ανάσα, άρχισαν κιόλας αιχμές, προειδοποιήσεις και ανοιχτές πόρτες για νέα μέτρα!!!

Μόλις χτες βλέπαμε τον εκπρόσωπο των εκτελεστών του ΔΝΤ να μας καθησυχάζει πως από σήμερα περιμένει την αποκλιμάκωση των σπρεντ και να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση για τα μέτρα.Και να που οι αγορές τον διέψευσαν οικτρά ακριβώς την επόμενη!

Ανοδος κατα 80 μ.β. στο σπρεντ 10ετούς και πτώση κατα 6,8% στο ΧΑ!!Και βέβαια μεγάλες "ανησυχίες" από τις αγορές μαζί με νέα φημολογία για χρεοκοπία της Ελλάδας!Κι άλλο αίμα λοιπόν;

Τι άλλο θα μας ζητήσουν;

Ως εδώ λοιπόν!

Όλοι αύριο στους δρόμους!

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΥΤΗ ΣΑΝ ΤΟ ΜΑΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ!

Ισλανδία: πρώην πρωθυπουργοί και μεγαλοτραπεζίτες κατηγορούνται ευθέως για την κρίση

Πηγή: Κουτί της Πανδώρας

Για επίδειξη «βαριάς αμέλειας» κατηγορεί πρώην πρωθυπουργούς και μεγαλοτραπεζίτες ειδική  επιτροπή η οποία επί πολλούς μήνες έψαξε να βρει τι έφταιξε και η οικονομία της Ισλανδίας, που  κάποτε εθεωρείτο από τις πιο ισχυρές, οδηγήθηκε στην κατάρρευση πριν από ενάμιση χρόνο. Η 2.300 σελίδων έκθεση αναφέρει λεπτομερώς τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν στην κατάρρευση των τριών μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας τον Οκτώβριο του 2008. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην έκθεση, η οποία βασίστηκε σε συνεντεύξεις με 300 ανθρώπους που κατείχαν υψηλές θέσεις εκείνη την εποχή, οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών αυτών είχαν δανειστεί τεράστια χρηματικά ποσά για άλλες δραστηριότητές τους, αποκρύπτοντας πόσο ευάλωτα ήταν πραγματικά τα συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η Επιτροπή Αλήθειας, όπως ονομάστηκε, επικεφαλής της οποίας είναι ανώτατος δικαστής της Ισλανδίας, αναφέρει ονομαστικά επτά πρώην αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων τους πρώην πρωθυπουργούς Γκάιρ Χάαρντε και Ντέιβιντ Οντσον, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της χώρας. «Αυτοί οι επτά επέδειξαν βαριά αμέλεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους», αναφέρεται. «Είχαν τις απαραίτητες πληροφορίες αλλά δεν έδρασαν όπως έπρεπε και ο ένας έδειχνε με το δάχτυλο τον διπλανό του». Η έκθεση δόθηκε σε ειδικό ανακριτή ο οποίος διεξάγει ξεχωριστά έρευνα για ποινικές ευθύνες όσων προκάλεσαν την κρίση. Οταν ολοκληρωθούν οι έρευνες θεωρείται πιθανή η σύγκληση του συνταγματικού δικαστηρίου, το οποίο θα τιμωρήσει κυβερνητικούς αξιωματούχους που ευθύνονται για την κρίση. Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα πορίσματα της έρευνας είναι ότι ο τραπεζικός τομέας ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Κύρια ευθύνη γι΄ αυτό φέρεται να έχει ο Οντσον, πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας την περίοδο της κατάρρευσης, ο οποίος ως πρωθυπουργός της χώρας των 320.000 κατοίκων την περίοδο 1991 και 2004 είχε προωθήσει την ταχύτατη ιδιωτικοποίηση των τραπεζών. Καθώς δεν υπήρχαν περιορισμοί οι ιδιοκτήτες και στελέχη των τριών μεγάλων τραπεζών της χώραςτους οποίους ο Τύπος είχε χαρακτηρίσει «καταδρομείς Βίκινγκς»- «είχαν υπερβολικά εύκολη πρόσβαση σε δάνεια από τις τράπεζές τους» προκειμένου να χρηματοδοτήσουν άλλες επενδύσεις τους, όπως το μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών στο Λονδίνο «Ηamleys» και την ομάδα ποδοσφαίρου της Γουέστ Χαμ. Επίσης, μεγάλο μέρος των δανείων χρησιμοποίησαν για να αγοράσουν μετοχές στις τράπεζές τους, γεγονός που οδήγησε στη διόγκωση των μετοχών. Σύμφωνα με την επιτροπή, σχεδόν το 1/4 του συνολικού κεφαλαίου των τριών τραπεζών είχε χρηματοδοτηθεί από ίδια δάνεια. Η πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γιοχάνα Σιγκουρνταρντοτίρ δήλωσε ότι «η οδυνηρή αλήθεια» θα βοηθήσει να τεθεί τέλος στο θέμα αυτό. «Σίγουρα έγιναν σφάλματα», είπε. «Οι ιδιωτικές τράπεζες απέτυχαν, το σύστημα επίβλεψης απέτυχε, οι πολιτικοί απέτυχαν, η κυβέρνηση απέτυχε, τα ΜΜΕ απέτυχαν και κυρίως απέτυχε η ιδεολογία μιας ελεύθερης αγοράς χωρίς κανόνες». Τώρα θα τιμωρηθεί κάποιος; αναρωτιούνται οι Ισλανδοί. Τουλάχιστον η Ισλανδία, με μια έρευνα που ολοκληρώθηκε και μια άλλη που συνεχίζεται, έχει κάνει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα για να ρίξει φως στο τι πήγε λάθος στο οικονομικό σύστημά της...

O Richard Wolff στην ΑΣΟΕΕ στις 27 Μαΐου

από Νέλλη Ψαρρού

Μια λύση για το αδιέξοδο

Ο καθηγητής οικονομικών Richard Wolff (University of Massachusetts Amherst) αναλύει την κρίση του καπιταλισμού καιπροτείνει κάποιες βιώσιμες λύσεις από σοσιαλιστική οπτική με βάση την αυτοδιαχείριση. Πρόκειται για μια έξοχη ανάλυση που προέρχεται από διάλεξη σε φοιτητές και έχει, ως εκ τούτου, την αμεσότητα και απλότητα που είναι απαραίτητη για την κατανόησή της. Επίσης, ευφάνταστος στο στυλ του, ο Wolff κάνει αυτή την πολύτιμη εκπαιδευτική διαδικασία ιδιαίτερα ευχάριστη χρησιμοποιώντας οξυδέρκεια και χιούμορ.

Τη διάλεξη αυτή προτείνω να δείτε με παρέα για να ακολουθήσει συζήτηση μετά. Προτείνω μάλιστα αυτή τη συζήτηση ως προπαρασκευαστική, καθώς ο καθηγητής θα επισκεφτεί την Ελλάδα για μια διάλεξη δια ζώσης, στην ΑΣΟΕΕ στις 27 Μαΐου.

Η αξία αυτής της διάλεξης συνίσταται στο γεγονός ότι προτείνει πραγματικά μία συγκεκριμένη λύση για την έξοδο από το παρόν οικονομικό σύστημα, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τη σύνδεση ανάμεσα στην οικονομία και την πολιτική. Αν και αναφέρεται στην αμερικανική οικονομία, θα νιώσετε σαν να αναφέρεται στην Ελλάδα.

Το βίντεο είναι αναρτημένο εδώ.

ΥΓ: Ευχαριστώ τους φίλους που το "κατέβασαν", ζήτησαν την άδεια του καθηγητή, έκαναν τη μετάφραση του κειμένου και, στη συνέχεια, μου το εμπιστεύτηκαν. Ευχαριστώ και τον Δημήτρη Μελέτη για τη δημοσίευσή του στην ιστοσελίδα του (http://www.vimeo.com/channels/dimitris) όπου παραθέτει και ο ίδιος τις οπτικοακουστικές του δημιουργίες.

Το διάγραμμα της Κάρας του Αγίου Σουλπικίου

Date: 2010.05.04

by Techie Chan 



Παραπάνω βλέπουμε το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας σύμφωνα με το τριετές πρόγραμμα ΔΝΤ-ΕΕ. Η μπλέ μπάρα είναι ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ (αρνητικός για ύφεση, θετικός για ανάπτυξη), η κόκκινη το κρατικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ και η μαύρη γραμμή το κρατικό χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ.

Προτείνω να το δείξετε σε όποιον καθηγητή οικονομικών θέλετε και να τον ρωτήσετε, εάν είναι εφικτό να συμβεί κάτι τέτοιο. Όποιος απαντήσει θετικά, μπορείτε να τον πείτε καραγκιόζη, να του πετάξετε μία ντομάτα και να ζητήσετε από το πανεπιστήμιο, να τον καθαιρέσει.

Διότι αυτό το διάγραμμα, μας δείχνει το πόσο αναξιόπιστοι τσαρλατάνοι είναι όλοι αυτοί οι “ειδικοί” της οικονομίας που μας κυβερνάνε. Και προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα βραχυχρόνια συμφέροντά τους (δηλαδή ένα μπόνους και φέτος) θα σας πουν ο,τιδήποτε. Πώς ο γάιδαρος πετάει, πως η εικόνα της παναγίας δακρύζει και πως το σχέδιο της κυβέρνησης για την οικονομία είναι μεστό, σοβαρό και εφικτό.

Φυσικά όλο αυτό το σχέδιο είναι για τα σκουπίδια, διότι έχουν πειράξει τη μπλέ μπάρα. Μας λένε πως το ΑΕΠ θα πέσει μόλις 4% φέτος, 2,6% το 2011 και ως εκ θαύματος το 2012 θα έχουμε ανάπτυξη. Κι αυτό είναι αστειότητα, διότι για παράδειγμα το -4% φέτος το υπολόγιζαν πριν ακόμα πάρουμε τα υφεσιακά μέτρα του Φεβρουαρίου. Το έβαλαν όμως, διότι χωρίς ανάπτυξη, και το έλλειμα θα είναι μεγαλύτερο (λιγότερα έσοδα από φόρους, άρα μεγαλύτερο χρέος) και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το ήδη τρομακτικό 150% (διότι το ΑΕΠ με την ύφεση θα είναι μικρότερο). Άρα θα είμασταν καταδικασμένοι από την ίδια τη σωτηρία μας.

Με αυτό το διάγραμμα στα χέρια, εάν θέλαμε, θα μπορούσαμε μια και καλή να τελειώνουμε από τους καραγκιόζηδες. Ψυχανεμίζομαι όμως πως δεν θέλουμε. Και πως σε δύο χρόνια από τώρα θα λέμε πως δεν ξέραμε τι θα συμβεί και πως δεν μπορούσαμε να το προβλέψουμε.

Αυγή, 4 Μάη 2010.

ευρώ: εθνική επιτυχία ή εργαλείο ταξικής εκμετάλλευσης;

Πηγή: Δημήτρης Τσ.

«Υπάρχουν δύο τραγωδίες στη ζωή.

Η μία είναι να ναυαγήσουν τα όνειρά σου.

Η άλλη, να πραγματοποιηθούν».

George Bernard Shaw , Man and Superman (1903), act I

Στο πρώτο μέρος αυτής της ανάλυσης είδαμε πως η κρίση του χρέους του ελληνικού κράτους πυροδοτήθηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση αλλά οφείλεται σε βαθύτερες, διαρθρωτικές αδυναμίας του ελληνικού καπιταλισμού. Η βασικότερη από αυτές είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας που οδήγησε στη συσσώρευση υψηλών και χρόνιων εμπορικών ελλειμμάτων τα οποία μέχρι τώρα χρηματοδοτούνταν με εξωτερικό δανεισμό. Το πρόβλημα αυτό σε συνδυασμό με την απροθυμία των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών να προστρέξουν σε βοήθεια της Ελλάδας, έφερε ξανά στο προσκήνιο τη συζήτηση για το ευρώ, το πλαίσιο συγκρότησης της ευρωζώνης και τις συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτή.

Η συζήτηση μέχρι στιγμής φαίνεται να κατευθύνεται προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μία σχεδόν το σύνολο του αστικού τύπου και κομμάτων αλλά και της ανανεωτικής αριστεράς αντιμετωπίζει τη δημιουργία του ευρώ ως αντικειμενικά θετικό γεγονός. Τα δε προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, είναι, σύμφωνα με αυτή την προβληματική, απόρροια του υπερβολικού δανεισμού του κράτους, αποτέλεσμα της χαλαρότητας και διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Ενώ η έλλειψη ανταγωνιστικότητας οφείλεται αποκλειστικά στην «υπερβολική (sic) αύξηση των μισθών των εργαζομένων» και στην «υπερρυθμισμένη και ανελαστική αγορά εργασίας» που αυξάνουν το κόστος των ελληνικών προϊόντων. Η λύση σύμφωνα με όλους αυτούς δεν μπορεί να είναι άλλη από μία γενναία μείωση των μισθών και πλήρης απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με απελευθέρωση των απολύσεων, αύξηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης , μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών. Μέτρα βέβαια που μετατοπίζουν το βάρος της κρίσης εξολοκλήρου στην εργασία η οποία από το θύμα της υπόθεσης μετατρέπεται σε θύτη. Η τοποθέτηση αυτή συνοδεύεται από ένα πολιτικό λόγο διαποτισμένο στην ηθικολογία, με έντονες επικλήσεις στο “εθνικό χρέος” όλων των Ελλήνων να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την κατάντια της χώρας και να βάλουν πλάτες για την άρση του αδιεξόδου. Τρίχες…

Η άλλη προσέγγιση αφορά ένα σημαντικό τμήμα της αριστεράς που εντοπίζει τη σημερινή κρίση του ελληνικού καπιταλισμού αποκλειστικά στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η Ελλάδα με τη συμμετοχή της στη Ζώνη του Ευρώ (ΖΕ), έχασε την οικονομική της ανεξαρτησία, μετατρεπόμενη σε εξάρτημα των ισχυρών χωρών του Βορρά και ιδίως της Γερμανίας. Η εξάρτηση και η ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση της χώρας οδήγησε σε αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού με διάλυση της βιομηχανίας και ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο ξένο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση δεν είναι παρά πράκτορας των ξένων συμφερόντων, ενώ η επίλυση της κρίσης περνάει μέσα από την πάλη του “λαού” για την έξοδο από το ευρώ, την ΕΕ και την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της χώρας από τις Βρυξέλλες. Οι ταξικές αντιθέσεις εντός του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού εξαφανίζονται ή υποτάσσονται στην κύρια αντίθεση που δεν άλλη από αυτή της Ελλάδας με τον ιμπεριαλισμό. Ένα σύνθημα που ακούσαμε τις τελευταίες μέρες αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο αυτή την προβληματική: “Αυτή η κυβέρνηση δεν είναι του λαού είναι των Βρυξελλών και του ΔΝΤ”. Ο λαός λοιπόν είναι ένα αδιαίρετο “όλον” και ο εχθρός του βρίσκεται στην πρωτεύουσα του Βελγίου. Τρίχες στο τετράγωνο.