Η Ελλάδα ειναι μόνο η αρχή

απο ''ΡΟΙΔΗΣ ΕΜΜΟΝΕΣ''

11/06/2010 

Εντός των πλαισίων μιας δημοκρατικής ρητορείας, διαπιστώνουμε ότι:
«…Οσο λιγότερα χρήματα δαπανηθούν από το δημόσιο σε κοινωνικά προγράμματα τόσο περισσότερα χρήματα «διάσωσης» θα καταβληθούν στις τράπεζες για τις εκθετικά αυξανόμενες επισφαλείς απαιτήσεις τους, οι οποίες στο τέλος δεν θα είναι δυνατόν να καταβληθούν. Είναι αναπόφευκτο ότι τα δάνεια και τα ομόλογα θα χαθούν στη συνήθη αναταραχή της πτώχευσης…» [Michael Hudson μτφρ. «Ιός» ]

Ήδη από το 1998 με τις ωμές δηλώσεις του Tietmeyer, προέδρου της Bundesbank είχε επισημανθεί (με ικανοποίηση) ως εξέλιξη η σταδιακή μετατόπιση και παραίτηση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων από τις θεμελιώδεις εξουσίες λήψης των αποφάσεων μεταβιβάζοντές τες στους «νομισματικούς εμπειρογνώμονες», πρόκειται για πολιτική η οποία προκρίνει το «μόνιμο δημοψήφισμα των αγορών» σε σχέση με το πιο αυτονόητο «δημοψήφισμα της κάλπης»[1], στο οποίο όμως οι συμμετέχοντες είναι αναρμόδιοι. Πιο κυνικά δεν θα μπορούσε να λεχθεί.

Το ΚΚΕ, η άρνηση του χρέους και ο ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή: Ανεμογκάστρι

Εν μέσω της κρίσης χρέους που ταλανίζει τη χώρα και την οδηγεί ταχέως στη (με κάποιο μοντέλο ελεγχόμενη)χρεοκοπία, με όλες τις βαρύτατες συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, η πρόταση περί άρνησης του χρέους και τηςπαύσης πληρωμής του, η οποία έως σήμερα έχει αντιμετωπίσει αρκετές απόπειρες διαστρέβλωσης και απαξίωσής της, αποκτά επιπλέον βαρύτητα ύστερα από την υιοθέτησή της από το ΚΚΕ! 

Ιδού η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα, όπως διανεμήθηκε την Τετάρτη: 

«Είναι πολύ αισιόδοξος ο υπουργός σκοπίμως, ή ενδεχομένως δεν έχει τη δυνατότητα να καταλάβει ορισμένα πράγματα, τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Αυτό όμως που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι το εξής: Το χρέος που υπάρχει και τα ελλείμματα, χάριν των οποίων έγινε το μνημόνιο, εμείς δεν τα αναγνωρίζουμε και δεν πρέπει να τα αναγνωρίσει και ο ελληνικός λαός, διότι δεν τα προκάλεσε ο ελληνικός λαός. 

Παίζοντας το .. Θεό:Ο μυστικός πόλεμος των εταιρείων αξιολόγησης

Πηγή: sofokleous10

Πάνος Παναγιώτου - Διευθυντής ΕΚΤΑ, 3FVIP.com

11-6-2010

Η συζήτηση για τη δύναμη των τριών βασικών εξουσιών,  της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής αλλά και για τη δύναμη των ΜΜΕ, είναι αέναη και τα σκάνδαλα κατάχρησης εξουσίας που κατά καιρούς έχουν ξεσπάσει εντός και εκτός Ελλάδας είναι αμέτρητα. Παρόλα αυτά, η δημοκρατία έχει αναπτύξει αυτοελεγκτικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων προσπαθεί να δρα αναγνωριστικά των όποιων καταχρηστικών ή παράνομων συμπεριφορών κατά την άσκηση των παραπάνω βασικών εξουσιών και να επιχειρεί να τιμωρεί τους παραβάτες, έστω και με έμμεσους τρόπους.

Η δημιουργία της χρηματιστηριακής οικονομίας, ωστόσο, το ολοένα αυξανόμενο μέγεθός της και η σταθερά σημαντικότερη επιρροή της στην πραγματική οικονομία, έχουν αναδείξει νέες μορφές και όργανα παγκόσμιας εξουσίας, των οποίων η δύναμη δε γίνεται εύκολα κατανοητή με αποτέλεσμα να περνούν ‘απαρατήρητα’ μέχρι να είναι πολύ αργά για να προστατευτεί κανείς από αυτά, ενώ το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι πως δεν υπάρχει κανένας, απολύτως, μηχανισμός ελέγχου και αξιολόγησης τους. Τα όργανα αυτά κρίνουν χωρίς να κρίνονται και οποιαδήποτε απόπειρα αμφισβήτησης των συμπερασμάτων τους αντιμετωπίζεται με καχυποψία και τελικά πέφτει στο κενό.

Μας πάνε ολοταχώς για φουντάρισμα!

Δημήτρης Καζάκης

Πηγή: Το Ποντίκι 10-6-2010

Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί σκόπιμη σιγή ειδήσεων σχετικά με την κατάστασή της. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα. Υποτίθεται ότι όλα πάνε κατά τα αναμενόμενα και άρα η διατεταγμένη ειδησεογραφία μπορεί να ασχοληθεί άνετα με την Siemens, τους Μαντέληδες, το Βατοπέδι και με όλο τον υπόλοιπο θίασο επί σκηνής. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και προπαντός να μην αφυπνίζεται.

Μπορεί οι επισφάλειες να έχουν οδηγήσει σε ύψος ρεκόρ τα επιτόκια των 5ετών, 10ετών ομολόγων, ακόμη και του βραχυπρόθεσμου δανεισμού μικρότερου του έτους, αλλά γιατί να ανησυχήσουμε το φιλοθεάμων κοινό; Οι κομπίνες με την χρεωκοπία μιας χώρας στήνονται στο σκοτάδι, χωρίς φώτα και φασαρίες. Τα ντόπια και ξένα κυκλώματα κερδοσκοπίας ετοιμάζονται για νέες ακόμη μεγαλύτερες μπάζες. Όμως ο κόσμος πρέπει να ασχολείται με τις μίζες του Μαντέλη και του Άκη, για να ξεχάσει τα 13 δις ευρώ που πρόσφερε απλόχερα η σημερινή κυβέρνηση στους κερδοσκόπους μέσα από το στημένο παιχνίδι με τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων. 

Πάθη και χρέη

Ένα κομμάτι της ειρηνόφιλης και ανθρωπιστικής αριστεράς μας δεν εγκρίνει συχνά συναισθήματα σαν και αυτά που τραγουδούσαν κάποτε οι ηρωίδες του Χαίντελ:

Qual leon che fere irato
Se sua prole altri involo
Tale anch’io di sdegno armato
Nella pugna feriro

Σαν τη λέαινα που αγριεμένη αρπάζει / κείνους που της κλέψαν τα μικρά της / έτσι κι εγώ, με δίκαιη οργή οπλισμένη / θα τσακίσω στη μάχη τον εχθρό.

Πηγή: tvxs

Σπύρος Μαρκέτος

5-6-2010

‘Μα, γιατί να εκφράσει τη λαϊκή οργή η αριστερά;’ ρώτησε σοβαρά κάποιος σε πρόσφατη συνάντηση του χώρου. Μένοντας άναυδος δεν μπόρεσα να ξεφουρνίσω καμιά δέουσα απάντηση επί τόπου, ας καταθέσω λοιπόν καθυστερημένα τρεις σχετικούς λόγους, που μου φαίνονται τόσο αυτονόητοι ώστε ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα χρειάζονταν εξήγηση. Πρώτος, η οργή είναι ένα πολιτικό συναίσθημα που ήδη δονεί τον ελληνικό λαό, εκτός ίσως λίγων εξαρτημένων από το πλέγμα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, ή και κάποιων ψοφοδεών, επομένως ορθά όλες οι πολιτικές παρατάξεις το παίρνουν υπόψη τους.

Public Issue: «Δεύτερο μεγάλο κόμμα» οι πολίτες που επιλέγουν αποχή από τις κάλπες

Πηγή: tvxs
10-6-2010

Στο «δεύτερο μεγάλο κόμμα» μεταβάλλεται το ποσοστό των πολιτών που επιλέγει την αποχή από τις κάλπες, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Public Issue για τον ρ/σ Σκάι. Συγκεκριμένα, στο 34,5% (από 8,5% τον Οκτώβριο του 2009) βρίσκεται η αποχή και η αντικομματική ψήφος αποδοκιμασίας. Ακόμα, δύσπιστοι περισσότερο από ποτέ είναι οι πολίτες απέναντι στα κόμματα, ενώ το 84% των ερωτηθέντων εμφανίζονται δυσαρεστημένοι και από τη λειτουργία της δημοκρατίας έναντι 15% που είναι ικανοποιημένοι.

Με βάση το ποσοστό αποχής 34,5%, η εκτίμηση της εκλογικής επιρροής των κομμάτων είναι 45% για το ΠΑΣΟΚ (σταθερό ποσοστό σε σύγκριση με τον Μάιο του 2010), 27% για τη ΝΔ (σταθερό ποσοστό), 9,5% για το ΚΚΕ (-0,5%), 5,5% για το ΛΑΟΣ και το ΣΥΡΙΖΑ (-5% και τα δύο κόμματα), 3,5% για τους Οικολόγους (+0,5% θα εισέρχονταν στη Βουλή) και 4% λοιπά κόμματα.