Ο Τσόμσκι υπέρ της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους

Πηγή: Ελευθεροτυπία

της Β. Σιούτη

Τη συμπαράστασή του στον ελληνικό λαό εξέφρασε την προηγούμενη εβδομάδα ο γνωστός διανοούμενος Ν. Τσόμσκι, που υπέγραψε το αίτημα της πρωτοβουλίας για σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του χρέους, συμφωνώντας ότι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα να μάθουν πώς και γιατί δημιουργήθηκε.

Ο Τσόμσκι υποστηρίζει ότι ο λαός δεν ήταν ο αποδέκτης του κι έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώσει αυτός και, όπως έχει δηλώσει και σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» (Κοντέινερ 10/1/2011), «σε έναν κόσμο δικαίου τα χρέη αυτά απλά θα ακυρώνονταν».

Τον επόμενο μήνα τα μέλη της πρωτοβουλίας, που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της προετοιμασίας, θα απευθύνουν επισήμως προς την κυβέρνηση έκκληση για τον σχηματισμό ΕΛΕ, ώστε να μάθει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια για το χρέος.

Στην πρωτοβουλία συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος, ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κ. Λαπαβίτσας, ο πρόεδρος της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου Ερίκ Τουσέν και πολλοί άλλοι. Την περασμένη εβδομάδα το σχετικό κείμενο, εκτός από τον Ν. Τσόμσκι, υπέγραψαν και άλλες προσωπικότητες από το εξωτερικό, όπως η χιλιανή κοινωνιολόγος Μάρτα Χάρνεκερ, το στέλεχος της γερμανικής αριστεράς Λ. Μπίσκι, ο καναδός οικονομολόγος Μ. Λίμποβιτς.

Ανομική δημοκρατία ή ολιγαρχικός πειρασμός;

ΠΗΓΗ: Το Βήμα

του Ν. Σεβαστάκη

Από διάφορες πλευρές μάς κατακλύζει η εικόνα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε ομηρεία από λίγους παντοδύναμους κακούς. Η φωτογραφία φτιάχνεται με σπαράγματα της επικαιρότητας που ανήκουν σε διαφορετικά «είδη» γεγονότων: αγριότητες που εμπίπτουν στη σφαίρα του αστυνομικού δελτίου, απεργιακά συμβάντα, μορφές συλλογικής ανυπακοής για την πληρωμή των διοδίων ή την κατασκευή ΧΥΤΑ. Το πιο σημαντικό είναι εδώ το δημόσιο σχόλιο το οποίο φροντίζει να ενοποιήσει όλες αυτές τις διαφορετικές φέτες της κοινωνικής πραγματικότητας. Για να προκύψει εντέλει ένας πίνακας ανωμαλιών, μια λίστα ανομημάτων και παρεκκλίσεων από τη λογική. Το στόρι προβλέπει οργανωμένες μειοψηφίες στρεφόμενες σαδιστικά εναντίον απροστάτευτων πολιτών, επαγγελματικές κάστες που εκβιάζουν τον δύσμοιρο καταναλωτή, πολιτικούς ακτιβισμούς οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα δεινά των πιο αδύναμων για να κάνουν το καπρίτσιο τους. Και το σχήμα προβάλλει περίπου το ίδιο για όλες τις περιπτώσεις. Αν πιστέψουμε αυτή την ιστορία, οι απεργοί γιατροί, για παράδειγμα, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να «βλάπτουν» την υγεία των ασθενών τους. Με τον ίδιο τρόπο άλλωστε βεβαιώθηκε αρμοδίως ότι όσοι συμπαραστάθηκαν ενεργά στην επιλογή των τριακοσίων μεταναστών για απεργία πείνας ζημίωσαν την υπόθεση των ίδιων των μεταναστών. Με άλλα λόγια, σε μια κοινωνία που πέρασε φάσεις ευημερίας δεν επιτρέπεται καμιά εκδοχή ανυπακοής: αυτή είναι κατάλληλη μόνο για τριτοκοσμικές δικτατορίες. 

Η κυβέρνηση και η βίλα των οργίων, του Θ. Τζήμα, Μέλους ΕΣ ΠΑΣΟΚ

΄

Στην ελληνική ταινία «Η βίλα των οργίων», η ιδιοκτήτρια της εν λόγω βίλας- κόρη ναυάρχου- που τη νοίκιαζε ως καταφύγιο συμπαθεστάτων κατά τα άλλα μοιχών, πανικόβλητη μπροστά στον αστυνομικό που έχει καταλάβει τι γίνεται θυμάται να παρακαλέσει: «μιλάτε μου στον πληθυντικό… θα με υποχρεώσετε». Συμπυκνώνει έτσι την υποκρισία των τρόπων της «καλής κοινωνίας», που δεν έχει κανένα πρόβλημα να βγάζει λεφτά με διαφόρους τρόπους αλλά δε διανοείται να εγκαταλείψει τον καθωσπρεπισμό της

ΠΗΓΗ: tvxs

του Θ. Τζήμα, Μέλους ΕΕ ΠΑΣΟΚ

Αυτή την αντίληψη και νοοτροπία θυμίζει η δεκάωρης καθυστέρησης πατριωτική έξαρση του κυβερνητικού εκπροσώπου στο τελευταίο- αλλά όχι πρώτο- κρούσμα ιταμής συμπεριφοράς των υπαλλήλων της τρόικας. Ακολουθήθηκε δε, από διάβημα της κυβέρνησης και φυσικά από δημοσιεύματα για υπουργούς που δήθεν εξεγέρθηκαν εναντίον του ύφους- πάντα και μόνο εναντίον αυτού- της τρόικα.

Κι άλλος ένας διορισμός με σφραγίδα διαπλοκής

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

του Χρ. Ιωάννου

Αντιμέτωποι με την πολιτική τους ιστορία και την προσωπική τους αξιοπρέπεια έρχονται 17 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων μέλη της σημερινής κυβέρνησης και ο γραμματέας του κινήματος, Μιχ. Καρχιμάκης.

Πριν από δύο χρόνια είχαν καταγγείλει την κυβέρνηση της Ν.Δ. για τον διορισμό του οικονομολόγου Περικλή Βενιέρη στο διοικητικό συμβούλιο των Ελληνικών Πετρελαίων και της ΕΚΟ. Οι βουλευτές υποστήριξαν, τότε, ότι ο Π. Βενιέρης είχε εμπλακεί σε «ύποπτες χρηματιστηριακές υποθέσεις».

Ο ίδιος άνθρωπος τοποθετήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΠΑΠ από τον υπουργό Πολιτισμού Π. Γερουλάνο, την προηγούμενη Τετάρτη, 9 Φεβρουαρίου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν παρών και στο διοικητικό συμβούλιο που έγινε νωρίτερα, την Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2011.

Πριν από δύο χρόνια οι 17 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής το σημερινό γραμματέα του κινήματος και τους υπουργούς-υφυπουργούς, Γ. Πεταλωτή, Θεοδώρα Τζάκρη, Δ. Κουσελά, Β. Κεγκέρογλου, Χρ. Αηδόνη, Παν. Ρήγα, Μιχ. Τιμοσίδη, είχαν απευθύνει ερώτηση σε υπουργούς της Ν.Δ., ρωτώντας πώς είναι δυνατόν ένα πρώην στέλεχος της Coca Cola (ο κ. Βενιέρης), που ενεπλάκη σε «μία από τις σκοτεινότερες υποθέσεις του Χρηματιστηρίου», να διορίζεται σε εταιρείες υπό κρατικό έλεγχο.

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΤΖΑΜΠΑ

του ΚΙΜΠΙ

Εν αρχή ήταν όλα τζάμπα. Εννοώ πολύ πριν μάθουμε πως στο «Jumbo» όλα είναι τζάμπα, ότι «τζάμπα καίει λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι…». Και πολύ πριν θέσουμε το ερώτημα στην αγαπημένη μας «μ’ αγαπάς ή τζάμπα πίνω;». Στην αρχή ήταν όλα δωρεάν, ο Αδάμ και η Εύα είχαν ό,τι ήθελαν, ό,τι επιθυμούσαν στον παράδεισο που τους είχε διαθέσει ο κατασκευαστής τους, με τη μοναδική προειδοποίηση ν’ αποφύγουν εκείνο εκεί το κωλόδεντρο της γνώσης που φύλαγε ο δολερός όφις. «Don’t touch», έγραφε η πινακίδα μπροστά στο δέντρο, «μη μασάς», είπε ο όφις στην Εύα κι αυτή έκανε το μοιραίο βήμα, δίνοντας θηλυκό πρόσημο στο πιο δυναμικό στοιχείο της ανθρωπότητας: την περιέργεια. Δεν μάσησε, λοιπόν, η Εύα, ή για την ακρίβεια και δάγκωσε και μάσησε εκείνο το μήλο (αν ήταν μήλο) και τότε το τζάμπα πέθανε. Ο μύθος δηλοί ότι υπάρχει μια περίεργη συνάρτηση ανάμεσα στην τυφλή υπακοή στην εξουσία και στη δωρεάν πρόσβαση στα κοινά αγαθά. Επομένως, υποτίθεται ότι έκτοτε πληρώνουμε το τίμημα της παραβατικότητάς μας, της ανυπακοής μας. 

Ο πατριωτισμός του πασόκ ξεπουλάει την Ελλάδα γιατι σώζει ιδιωτικές τράπεζες.

Πηγή: Λες Μαλακίες

http://www.divshare.com/direct/13985688-198.mp3

Κατά παρέκκλιση του συντάγματος (διεθνής σύμβαση απαιτεί κύρωση από τα 3/5) και με αλλοίωση του πολιτεύματος αφού καταργεί την βουλή, δείτε τι ψήφισαν (χωρίς να έχουν την νόμιμη εξουσία για να το κάνουν): 

"Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη – μέλη της ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προηγούμενης παραγράφου. Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους"

Η ποινικοποίηση της αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου, του e-lawyer

ΠΗΓΗ: e-lawyer (via tvxs)

Το 1994 ο νομοθέτης κατάργησε από τον ποινικό κώδικα το πλημμέλημα της "δόλιας αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου". Το καταργημένο άρθρο 391 του Ποινικού Κώδικα ανέφερε:

"1. Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της απάτης κατορθώνει δόλια και χωρίς την κανονισμένη πληρωμή να παρευρεθεί σε παράσταση, έκθεση ή ανάλογη διοργάνωση ή να χρησιμοποιήσει κάποιο μέσο δημόσιας κυκλοφορίας ή κάποια άλλη εγκατάσταση που προορίζεται για κοινή χρήση, αλλά με καταβολή αντιτίμου, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.

2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση."

Βέβαια, μπορεί αυτό το άρθρο να καταργήθηκε, αλλά εξακολουθεί να ισχύει το αμέσως επόμενο άρθρο, το 392 με τίτλο "δόλια αποδοχή παροχών", το οποίο ποινικοποιεί σχεδόν την ίδια συμπεριφορά:

"1. Όποιος με πρόθεση να μην καταβάλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.

2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο με έγκληση."

Δηλαδή η διαφορά ανάμεσα σε αυτό που καταργήθηκε και σε αυτό που ισχύει είναι ότι στο καταργηθέν άρθρο ο δράστης δεν έχει πληρώσει το εισιτήριο, ενώ στο ισχύον άρθρο δεν έχει σκοπό να το πληρώσει. Πρακτικά είναι απολύτως το ίδιο. Την διάταξη του άρθρου 392 μπορούμε να διαβάσουμε και τυπωμένη στο πίσω μέρος των εισιτηρίων του μετρό, στο οποίο μας ενημερώνει ότι αν δώσουμε σε άλλον το εισιτήριο, τότε αυτός ο άλλος θα έχει δεχθεί παροχή υπηρεσίας με πρόθεση να μην καταβάλλει εισιτήριο, ενώ εμείς θα είμαστε υπόλογοι για παρακίνηση σε τέλεση πλημμελήματος. Κάτι το οποίο, όπως έχω αναλύσει και στο παρελθόν, δεν ευσταθεί νομικά (βλ. Παραχώρηση επικυρωμένου εισιτηρίου στο μετρό).