Οι πλατείες γράφουν ιστορία!

Πηγή: Αριστερό Βήμα

του Π. Σωτήρη
Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες των περισσότερων ελληνικών πόλεων την Τετάρτη 25/05, με κορυφαία και εμβληματική την τεράστια συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος, έχουν τη δυνατότητα να αποτελέσουν την αφετηρία ενός μεγάλου κινήματος ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής.

Έδειξαν με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο ότι η συνθήκη κοινωνικής καταστροφής που κυβέρνηση και Τρόικα προσπαθούν να επιβάλουν, αυτό το τεράστιο πείραμα νεοφιλελεύθερης κοινωνικής μηχανικής, συναντά πραγματικές αντιστάσεις, διαμορφώνει συνθήκη κοινωνικής έκρηξης, επιταχύνει διαδικασίες ανασύνθεσης του λαού ως συλλογικού υποκειμένου, ως κοινωνικής συμμαχίας, ως συνάντησης και ενοποίησης όλων των κοινωνικών τάξεων και μερίδων που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της κυρίαρχης πολιτικής.

«Τοξικές» οι ευρω-τράπεζες: Ας το ομολογήσουν!

Πηγή: Banks' News

Την ώρα που κορυφώνεται το δράμα της Ελλάδας, ακούγονται -επιτέλους!- δυνατότερα οι φωνές στις αγορές, που υποστηρίζουν ότι το πραγματικό πρόβλημα της ευρωζώνης δεν είναι οι υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας (που άλλωστε είναι οικονομικά ασήμαντες μπροστά στα μεγέθη της ευρωζώνης). Αλλά ένα βαθιά «τοξικό» τραπεζικό σύστημα, το οποίο μπλοκάρει κάθε προσπάθεια σοβαρής αντιμετώπισης των προβλημάτων υπερχρέωσης των μικρών οικονομιών της περιφέρειας, στη δημιουργία των οποίων το ίδιο είναι συνένοχο.

Η αλήθεια είναι απλή και όσο αποκρύπτεται, τόσο περισσότερο απομακρύνεται η Ευρώπη από την έξοδο της κρίσης χρέους, που είναι στην πραγματικότητα μια τυπική τραπεζική κρίση: οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που ρίσκαραν και έχασαν τεράστια ποσά στις «φούσκες» της αμερικανικής αγοράς ακινήτων, έχουν αναλάβει ανάλογους κινδύνους στις αγορές ομολόγων της περιφέρειας της ευρωζώνης και κινδυνεύουν να «καούν».

«Κλειδώνει» η συμφωνία για διπλό δάνειο!

 

Πηγή: Sofokleous 10

Θέμα ημερών είναι πλέον το «κλείδωμα» μιας συμφωνίας για διπλό νέο δάνειο στην Ελλάδα, που θα αποτρέψει τη χρεοκοπία τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2013. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το πολιτικό «θέατρο» στην Αθήνα και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που ανέβασε στα ύψη τις ανησυχίες ακόμη και για επιστροφή της χώρας στη δραχμή, τελειώνει πολύ σύντομα, όχι μόνο επειδή το ΔΝΤ απηύθυνε χθες σκληρή προειδοποίηση στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, αλλά και επειδή η ανησυχία που προκλήθηκε στους Έλληνες καταθέτες απειλεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

OΙ ΤΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΗΓΕΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ Ε.Ε

Πηγή: Καθημερινή 22/5/2011

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

«Υπάρχει κάτι θετικό από την κρίση της Ευρωζώνης, ότι αφύπνισε όλους εκείνους τους υπνοβάτες»! Στον τίτλο πρόσφατου άρθρου του Πολ Χάνον, αναλυτή της αμερικανικής Wall Street Journal, αποτυπώνεται με ρεαλισμό η κατάσταση πραγμάτων στη Γηραιά Ηπειρο: Η κρίση του ευρώ, με καταλύτη τα δημοσιονομικά αδιέξοδα των υπερχρεωμένων, περιφερειακών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, ακύρωσε όλα τα ισχύοντα αξιώματα και άνοιξε τη δημόσια συζήτηση σε απόψεις που μέχρι χθες ακούγονταν ακραίες και περιθωριακές.

«Τις τελευταίες ημέρες», γράφει ο αρθρογράφος της συντηρητικής εφημερίδας, «ο ηγέτης του τρίτου μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος της Φινλανδίας ισχυρίστηκε ότι η Ευρωζώνη πάσχει από ένα είδος γάγγραινας που απαιτεί δραστική εγχείρηση. Ενας Ιρλανδός οικονομολόγος δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενδιαφέρεται πρωτίστως να καθησυχάσει τους εκδότες των γερμανικών ταμπλόιντ. Στέλεχος των Φιλελευθέρων, εταίρων στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, πρότεινε τη δημιουργία νέων μηχανισμών, που θα επιτρέπουν την έξοδο κρατών από το κοινό νόμισμα. Και ένας από τους «σοφούς» της Γερμανίας εκτίμησε ότι η Ευρωζώνη μπορεί να μην υπάρχει, υπό τη σημερινή της μορφή, σε 12 μήνες». Συμπέρασμα: το ευρώ, που θεωρούνταν στο ξεκίνημα της διεθνούς οικονομικής κρίσης ως αναντικατάστατη ασπίδα προστασίας των ευρωπαϊκών οικονομιών, σήμερα εμφανίζεται ως μέρος του προβλήματος και η υπόθεση ότι μπορεί να υπάρχει ζωή και εκτός Ευρωζώνης ακούγεται λιγότερο απίθανη.

ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞEIΣ

Πηγή: ISKRA

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΡΕΜΕΤΗ*

«Χωρίς το μνημόνιο δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις».

Πρόκειται για ένα «αποστομωτικό» επιχείρημα που συνεχίζει να δημιουργεί σύγχυση ακόμη και στις γραμμές του αριστερού κινήματος. Όπως τεκμηριώνεται με τα στοιχεία του συνημμένου πίνακα, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική:

Α) Τα συνολικά έσοδα της Γενικής Κυβέρνησης (Κεντρική Δημ. Διοίκηση, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και Κοινωνική Ασφάλιση) ήταν, σε όλη τη διάρκεια της ενδεκαετίας 2000-2010, υψηλότερα από τις δαπάνες που απαιτήθηκαν για την πληρωμή μισθών των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και πάσης φύσεως συντάξεων.

Β) Τα έσοδα αρκούσαν και αρκούν για τους μισθούς και τις συντάξεις. Για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους δεν αρκούν!¹

Συνέλευση του Πανελλαδικού Συντονιστικού την Κυριακή 29/5 στη Θήβα

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της 23/5/2011  

Συνέλευση του Πανελλαδικού Συντονιστικού την Κυριακή 29/5 στη Θήβα: Κοινή δράση όλων, μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας μας!  

1. Το κίνημα για την κατάργηση των ληστρικών συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών οδών στους αεριτζήδες μεγαλοεργολάβους ενώνεται με τη διογκούμενη οργή των πολιτών για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη συνεχιζόμενη απάνθρωπη επίθεση ενάντια στη ζωή μας και στο μέλλον των παιδιών μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, υπερασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον και το δίκαιο των πολλών, ενάντια στην ανομία και τα συμφέροντα μιας χούφτας εργολάβων, πολυεθνικών και τραπεζιτών, και μιας κυβέρνησης που λειτουργεί σαν υποτακτικός τους.  

2. O κ. Ρέππας αδυνατεί να απαντήσει στις συνεχείς ερωτήσεις σχετικά με την απραξία του για σειρά παρανομιών των ιδιωτικών εταιριών, όπως και για τη μετατροπή των αστυνομικών οργάνων σε υπαλλήλους των εργολάβων. Tον διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα σταματήσουμε τις δράσεις μας μέχρι την κατάργηση όλων των διοδίων. 

Η εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, του Β. Τσιμπίδη

Πηγή: TVXS (από Αυγή 22/5)

Δεν θα μπορούσε σήμερα να υπάρξει καλύτερη απάντηση στις επιδιώξεις της κυβέρνησης και της τρόικας για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και γενικά για τις αποκρατικοποιήσεις από το παράδειγμα της «χρεοκοπημένης» ιδιωτικοποίησης του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά. Σήμερα έχουμε ένα ναυπηγείο απαξιωμένο, τεμαχισμένο, συρρικνωμένο, με λιγότερες θέσεις εργασίας, που λειτουργεί και ζει αποκλειστικά από το δημόσιο χρήμα και βλάπτει σοβαρά το δημόσιο συμφέρον.

Πιο συγκεκριμένα έχουμε ένα Ναυπηγείο με:

1. Κλεισμένες τις επιχειρηματικές μονάδες επισκευών και κατασκευών εμπορικών πλοίων για 15 χρόνια τουλάχιστον και εκποίηση μέσω πλειστηριασμού του εξοπλισμού στο όνομα του «κατασκευασμένου» προστίμου των Βρυξελλών.

2. Κλεισμένη την επιχειρηματική μονάδα παραγωγής σιδηροδρομικού υλικού και βιομηχανικών έργων μέσα από μία μεθοδευμένη «μαϊμού» απόσχιση της μονάδας αυτής και την «πώληση εξυπηρέτησης» στη συνέχεια σε άλλο φιλικό γερμανικό «όμιλο» του Δόκτορος Meyer, ο οποίος στη συνέχεια την πτώχευσε όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί. Έκλεισε μια πολύ σημαντική επιχειρηματική μονάδα για το δημόσιο συμφέρον, η οποία την περίοδο 2000-2007 παρέδωσε στον ΗΣΑΠ και τον ΟΣΕ 359 καινούρια βαγόνια.