Μύθος η ως τώρα σύνταξη στα 60!

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Τινάζουν στον αέρα τα στοιχεία του ΟΟΣΑ το παραμύθι, όπως αποδεικνύεται, που έχει γίνει πιστευτό όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην ίδια τη χώρα μας: ότι δήθεν οι Ελληνες βγαίνουν στη σύνταξη πολύ νωρίς και γι’ αυτό έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση τα ασφαλιστικά ταμεία, βουλιάζοντας μάλιστα ολόκληρο το κράτος. Πόσα και πόσα δημαγωγικά δημοσιεύματα δεν είδαμε στον γερμανικό Τύπο τους τελευταίους μήνες, όπου διάφοροι Γερμαναράδες δήλωναν οργισμένοι ότι δεν πρέπει να δοθεί ούτε ένα ευρώ δάνειο στην Ελλάδα, προβάλλοντας το επιχείρημα «γιατί να δουλεύουν οι Γερμανοί ως τα 65 τους χρόνια και να ταΐζουν τους Ελληνες που κάθονται βγαίνοντας στη σύνταξη από τα 58».

Ε, λοιπόν, απολύτως τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα! Δεν το ισχυριζόμαστε εμείς, αλλά ο ΟΟΣΑ, ο οποίος και το αποδεικνύει με αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία.

Επιφανειακά, κοιτάζοντας την πρώτη στήλη των στοιχείων που παρουσιάζει ποια είναι η βάσει του νόμου κατώτατη ηλικία συνταξιοδότησης για πλήρη σύνταξη (δηλαδή με ένσημα 35 χρόνων δουλειάς στην περίπτωση της Ελλάδας μέχρι τώρα), μπορεί κανείς να νομίσει ότι οι ανθελληνικές κατηγορίες των Γερμανών ευσταθούν.

Που βρισκόμαστε στην ελληνική κρίση Δημοσίου Χρέους;

Πηγή: Capital.gr

Των Rodrigo Olivares-Caminal, Ιωάννη Κόκκορη, Κυριάκου E. Παπαδάκη
Η συζήτηση σχετικά με την παρούσα φάση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και το ανεκπλήρωτο υπέρογκο χρέος επικεντρώνεται σε δύο πιθανά σενάρια, την επονομαζόμενη Ελληνική Τραγωδία και το Ελληνικό Δράμα.

Η Ελληνική Τραγωδία, όπως καταδεικνύει και η ονομασία, υποδηλώνει μια τραγωδία: την έξοδο από την ΟΝΕ. Με την έξοδο από την ΟΝΕ, η Ελλάδα θα ανακτήσει τη δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής (που έχει εναποτεθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και συνεπώς τη δυνατότητα έκδοσης νομίσματος, ελαττώνοντας έτσι το βάρος της αποπληρωμής του χρέους. Η έκδοση νομίσματος θα οδηγήσει σε υποτίμηση, πληθωριστικές τάσεις  και την ανάγκη ενός νέου νομίσματος (π.χ. Roccos, για να προσδώσουμε μια ονομασία) ή την επανέκδοση ενός παλιότερου νομίσματος (π.χ. δραχμή).

Το τραγικό αυτό σενάριο θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αθετήσει την αποπληρωμή του χρέους (χωρίς να υποστεί πίεση από άλλες χώρες της ΟΝΕ), οδηγώντας όμως έτσι σε πιθανή κρατικοποίηση των περισσοτέρων ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων λόγω των αφομοιώσεων που θα υποστούν στα χαρτοφυλάκια τους που περιέχουν ελληνικά ομόλογα. Αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους αλλά και συγχρόνως σε χαοτικές εξελίξεις για τα μετέπειτα 2-3 χρόνια.

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου

Πηγή: sofokleous10

του Π. Παναγιώτου

Την ώρα που η Ελλάδα αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει περίπτωση αναδιάρθρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης όλου ή τμήματος του χρέους της και ενώ η πιθανότητα αυτό να συμβεί ή όχι απασχολεί καθημερινά εδώ και μήνες τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, παρέχοντας μία πρώτης τάξεως ευκαιρία στους διεθνείς κερδοσκόπους για παιχνίδια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στην πλάτη της χώρας, μοιάζει να έχει ξεφύγει της προσοχής των ΜΜΕ αλλά όχι και των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ότι η επίσημη αναδιαπραγμάτευση του ελληνικούς χρέους έχει, ήδη, ξεκινήσει στο εσωτερικό της χώρας, στις 15 Ιουνίου.

Πρόταση δέκα σημείων προς τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Πηγη ΕΟΣ

Πρόταση δέκα σημείων προς την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

Στις σημερινές εντελώς έκτακτες συνθήκες η Αριστερά καλείται να αναλάβει άμεσα την ιστορική πρωτοβουλία και να πρωταγωνιστήσει στην συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού και πολιτικού Μετώπου για την αντίσταση, την αλληλεγγύη και την ανατροπή.

Μια τέτοια ευθύνη δεν δικαιολογεί καθυστερήσεις, ιδεολογικές και πολιτικές «καθαρότητες», άσκοπους ανταγωνισμούς, μικροκομματικές επιδιώξεις και συμφέροντα, έξω και πέρα απ΄ τις αγωνίες του εργαζόμενου λαού.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η υπόθεση αυτή δεν αποτελεί μόνο το βασικό καθήκον της εποχής αλλά και σημαντική ευκαιρία να αποδείξουμε πρώτα απ’ όλα στον κόσμο που κατά καιρούς μας ψήφισε και πολύ περισσότερο μας πλησίασε γεμάτος ελπίδα και διάθεση για συμμετοχή, ότι εξακολουθεί να αξίζει αυτή η επιλογή. Για ακόμη μια φορά καλούμε στον δρόμο της συστράτευσης και της ενότητας στο έδαφος ενός ΣΥΡΙΖΑ που θα πρωταγωνιστήσει στην συγκρότηση ενός πλατιού, ριζοσπαστικού Μετώπου για την ανατροπή του μνημονίου και των μέτρων, για την υπεράσπιση των οικονομικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων εργαζομένων και συνταξιούχων, για την κοινωνική αλληλεγγύη και την εναλλακτική λύση.

''Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν εχει καμμία απολύτως νομιμοποίηση-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Α. Αλαβάνου

Συνέντευξη στον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Ενώ βιώνουμε την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, βλέπουμε ότι η παραδοσιακή Αριστερά αδυνατεί προς το παρόν να πείσει ότι έχει τις λύσεις. Πού οφείλεται αυτό;

Δεν είναι τόσο το ότι δεν έχει τις λύσεις. Περισσότερο είναι το ότι δεν είναι ένας αξιόπιστος πόλος που μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη. Κι αυτό γιατί οι μικροεξουσίες, οι γραφειοκρατικές λογικές, έχουν εκτοπίσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική. Αυτή είναι η συστημική πλευρά της αριστεράς, που μπαίνει σε κρίση μαζί με όλο το σύστημα του δικομματισμού. Επειδή όμως είναι η πρώτη που βιώνει την κρίση, μπορεί να είναι και η πρώτη που θα ανασυγκροτηθεί.

Η διάσπαση του Συνασπισμού ήταν κάτι που το περιμένατε ή ήταν έκπληξη ακόμα και για εσάς;

Δεν μπορώ να πω ότι το περίμενα. Δύο θέματα που πόλωναν πάντα το χώρο αυτό, ήταν η σχέση με το ΠΑΣΟΚ και η σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα περίμενε κανείς ότι τώρα που η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει μια αντικοινωνική πολιτική της Ευρ. Ένωσης και η ελκτική δύναμη και των δύο είναι στο ναδίρ, η πόλωση αυτή θα ήταν ελάχιστη. Έγινε το αντίθετο. Έτσι, δεν ήταν τόσο πολιτικοί λόγοι, όσο, όπως είπα και προηγούμενα, γραφειοκρατικές αντιθέσεις.

Αρκετοί λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει περιχαρακωθεί σε ένα ΣΥΡΙΖΑίικο ακραίο αριστερισμό που περιθωριοποιεί το Συνασπισμό. Έτσι, ένα κόμμα που θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος πολιτικός χώρος του ΠΑΣΟΚ, έχει καταλήξει να μην είναι τίποτα άλλο, παρά ένα εξωκοινοβουλευτικής νοοτροπίας άθροισμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, ανίκανο να εμπνεύσει την κοινωνία εκτός… Εξαρχείων. Ποια είναι η δική σας άποψη σε σχέση με αυτές τις διαπιστώσεις;

Η ουσία είναι ότι η εικόνα που δίνεται στην κοινωνία είναι χαοτική, με αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις χωρίς κοινή βάση. Η Αριστερά διαθέτει πολλά κόμματα, οργανώσεις, κινήσεις. Σήμερα δεν υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο που να ενώνει και να εμπνέει. Όταν αυτό υπάρχει, όπως την εποχή του άρθρου 16, αυτή η πολυχρωμία της δεν είναι αδυναμία, είναι δύναμη.