Η Πορτογαλία πωλείται Δέκα αεροδρόμια, η κρατική αεροπορική εταιρεία, ναυπηγεία, ακόμη και η κρατική τηλεόραση ιδιωτικοποιούνται με διαδικασίες - εξπρές

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ

TA NEA: Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Η πορτογαλική κυβέρνηση αυτές τις ημέρες έχει πολλές δουλειές. Πρόκειται να συζητήσει τους όρους για την πώληση του κρατικού αερομεταφορέα ΤΑP, να βγάλει προς πώληση τα αεροδρόμια της χώρας και τα ναυπηγεία Viana do Castelo και να αποφασίσει την τύχη της κρατικής τηλεόρασης RTP που φαίνεται να οδεύει προς τα χέρια ιδιωτών. Παράλληλα οι πολίτες, συγκλονισμένοι από τις περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και την αύξηση των φόρων που ισοδυναμούν με τον μισθό ενός μήνα, παρακολουθούν μεταξύ σοκ και θλίψης αυτή την «τελετή απογύμνωσης», όπως τη χαρακτηρίζει η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς», που άρχισε πριν από ένα χρόνο όταν οι κρατικές μετοχές της κεντρικής εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας στην Πορτογαλία, της EDP, πέρασαν στα χέρια του κινεζικού κολοσσού Τρία Φαράγγια έναντι 2,7 δισ. ευρώ. Η κινεζική εταιρεία εξασφάλισε μια βάση για την επέκταση του εμπορίου της στη Λατινική Αμερική και το πορτογαλικό κράτος κάποια χρήματα για να περιορίσει το τεράστιο χρέος της χώρας.

Τζίτζικας και μέρμηγκας

ΠΗΓΗ: Το ΠΟΝΤΙΚΙ

Δημήτρης Μυς

Δεν γνωρίζουμε αν ο Γιάννης Στουρνάρας  το φιλοσοφούσε  ανέκαθεν ή αν προσφάτως του προέκυψε ως ανάγκη να προσθέσει  κάτι εξεζητημένο στο υπουργικό του look. Έτσι κι αλλιώς όμως η αναφορά του στον Αίσωπο («για πάρα πολλά χρόνια ήμασταν τζίτζικες και τώρα είμαστε μέρμηγκες») μας έβαλε στον πειρασμό να παραθέσουμε  μια άλλη (νεοελληνική) εκδοχή αυτού του μύθου.

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, μες το καλοκαίρι και το λιοπύρι εκεί που ο μέρμηγκας  δούλευε σα…σκυλί για να μαζέψει τα απαραίτητα για το χειμώνα, σκάει μύτη ο τζίτζικας με το τζιπ το ανοιχτό στην οροφή, τέρμα τη μουσική, βερμούδα και αμάνικο, με δυο  κορμιά …φωνάρες δεξιά και αριστερά του.

«Ελα ρε καημένε που ξεροψήνεσαι, του φωνάζει,  πάμε για καμία βουτιά στον Αστέρα , κανένα κλαμπάκι το βράδυ και αύριο μέρα είναι»

«είσαι με τα καλά σου ρε συ; Αν δε δουλέψω τώρα πως θα τη βγάλω το χειμώνα, έχω οικογένεια, έχω πιτσιρίκια να ταΐσω» .

Όλο το καλοκαίρι ο μέρμηγκας συνέχισε τη σκληρή δουλειά μαζεύοντας κόκκο- κόκκο τις προμήθειες για το χειμώνα, αγνοώντας τις προ(σ)κλήσεις του τζίτζικα που πέρναγε καθημερινά με τη τζιπάρα, τις μουσικές τα σέα του και τα μέα του...