η ώρα των λύκων...

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

του Στάθη

Εναν χρόνο μετά αφ' όταν κέρδισε τις εκλογές, ο κ. Παπανδρέου μάς απείλησε, μας φοβέρισε, ότι πιθανόν να προσφύγει σε εκλογές. Ακριβώς όπως και ο κ. Καραμανλής -έναν χρόνο αφ' όταν κέρδισε τις εκλογές ξαναπήγε σε εκλογές...

... και οι «κάλτσες» έτεκον Γιωργάκη.

Ομως υπάρχει και μια ακόμα ομοιότητα: όπως ο κ. Καραμανλής στη Συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη απέκτησε το σημάδι, το στίγμα, του χαμένου, έτσι και ο κ. Παπανδρέου προχθές στη διακαναλική κατόρθωσε το ίδιο.

Διότι το δίλημμα «ή ο Καμίνης ή το Χάος» που μας έθεσε ο κ. Πρωθυπουργός παραφράζοντας καρικατουροειδώς το ανάλογο «ή ο Καραμανλής ή τα Τανκς», εν κατακλείδι δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο παρά το εξής: «ή Εγώ ή η Αντιπολίτευση».

Το ζόρι του Παπανδρέου

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/10/2010

Θ. Καρτερός

Τι ολέθριο μπορεί να προκύψει για τη χώρα, αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την πολιτική Παπανδρέου; Και γιατί με πανικό σχεδόν ο πρωθυπουργός μετέτρεψε και διακαναλικώς την εκλογική μάχη για την αυτοδιοίκηση σε μάχη για ψήφο εμπιστοσύνης όχι στην πολιτική του -αυτό έτσι κι αλλιώς ισχύει- αλλά στην κυβέρνησή του; Αφήνοντας να αιωρείται πάνω από την Ελλάδα το φάντασμα της προσφυγής στις κάλπες εάν και εφόσον;

Ας υποθέσουμε ότι δεν λειτουργούν ούτε τα φιλοδωρήματα για τους συνταξιούχους, ούτε η ευαισθησία για τους άνεργους, ούτε οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα ληφθούν άλλα σκληρά μέτρα, ούτε η αφρώδης παρουσία του κάθε μέρα στις τηλεοράσεις. Και οι σκληρόκαρδοι Έλληνες του δίνουν και καταλαβαίνει στις κάλπες, από τις οποίες προκύπτει ένα αποτέλεσμα αρνητικό για το ΠΑΣΟΚ και καταδικαστικό για την πολιτική του Μνημονίου.

Πολιτική απάτη τα ελλείμματα του ΟΣΕ;

Οικονομικά συμφέροντα εξυπηρετεί το ξήλωμα των γραμμών του ΟΣΕ ενώ είναι πλασματικό κατά 90% το διαβόητο χρέος του, σύμφωνα με καταγγελία των Οικολόγων Πράσινων, που επέδωσαν εξώδικο στους υπουργούς Οικονομικών και Υποδομών και στη διοίκηση του ΟΣΕ. Για τη τελευταία τονίζουν ότι έχει ποινικές ευθύνες, αν δεν υπερασπίσει τα συμφέροντα του Οργανισμού.

ΠΗΓΗ: tvxs

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του κόμματος, εννιά από τα δέκα περίπου δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν ποσά που προβλέπονται ρητά από την ελληνική νομοθεσία των τελευταίων 40 χρόνων, ως οφειλές του κράτους προς το σιδηρόδρομο:

Οι διοικήσεις του ΟΣΕ έχουν νομική υποχρέωση:

-Να απαιτήσουν τα ποσά αυτά δικαστικά, μαζί με τους τόκους των δανείων που υποχρεώθηκε να πάρει ο Οργανισμός για να καλύψει τα κενά που δημιουργήθηκαν στα οικονομικά του.

- Να ενεργοποιήσουν τη δικαστική διαδικασία για τις δύο σχετικές αγωγές που είχαν κατατεθεί από τον Ο.Σ.Ε. κατά του Ελληνικού Δημοσίου το 1990 και 1992 και παραμένουν παγωμένες από τότε.

- Να αντιδράσουν στα δημοσιεύματα και στις δηλώσεις πολιτικών που δυσφημούν τον ΟΣΕ, εμφανίζοντάς τον με χρέος δεκαπλάσιο από το πραγματικό.

-Να εγγράψουν άμεσα και αναδρομικά στα λογιστικά βιβλία του Οργανισμού τις απαιτήσεις του κατά του Δημοσίου.

Ορθιοι Γάλλοι, σκυφτοί Αγγλοι

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Απολαυστική ήταν η γελοιογραφία της βρετανικής εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» την επομένη της ανακοίνωσης των μέτρων εξοντωτικής λιτότητας στη Βρετανία. Το σκίτσο ήταν χωρισμένο στη μέση. Εδειχνε δύο άντρες στην κουζίνα, έναν Αγγλο και έναν Γάλλο. Ενα ραδιόφωνο σε κάθε τμήμα του σκίτσου ανήγγειλε την ίδια είδηση: «Ανακοινώθηκαν αυστηρές περικοπές». Οι αντιδράσεις ήταν χαρακτηριστικές της ψυχοσύνθεσης των δύο λαών. «Ωρα για ένα φλιτζάνι τσάι!» έλεγε ο Αγγλος συνοφρυωμένος και έριχνε καυτό νερό στην τσαγιέρα. «Ωρα για ένα κοκτέιλ Μολότοφ» έλεγε ο Γάλλος και έχυνε βενζίνη στο μπουκάλι.

Ο συμβολισμός του σκιτσογράφου αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Στη Γαλλία, ο νόμος του Σαρκοζί για αύξηση της κατώτατης ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 χρόνια έβγαλε εκατομμύρια Γάλλους στους δρόμους. Προκάλεσε έξι γενικές απεργίες σε ενάμιση μήνα, εκατοντάδες διαδηλώσεις σε εκατοντάδες γαλλικές πόλεις και παρέλυσε ουσιαστικά τη ζωή της χώρας επί δύο μήνες.

Πώς οι ΗΠΑ εξαπολύουν έναν νέο χρηματοπιστωτικό παγκόσμιο πόλεμο

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Του Μάικλ Χάντσον*.

Τι θα εμποδίσει τις τράπεζες των ΗΠΑ και τους πελάτες τους να δημιουργήσουν 1 τρισ., 10 τρισ. ή ακόμα και 50 τρισ. δολάρια μέσα από τα πληκτρολόγια των υπολογιστών τους, για να αγοράσουν όλα τα ομόλογα και μετοχές στον κόσμο, μαζί με όλη τη γη και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία προς πώληση, με την ελπίδα να αποκομίσουν κεφαλαιακά κέρδη και να τσεπώσουν τη διαφορά των επιτοκίων (τα σπρεντς), χρησιμοποιώντας δανεικά με κόστος επιτοκίου μικρότερο από 1%;

Αυτό είναι το παιχνίδι που παίζεται σήμερα.
Η δημοσιονομία αποτελεί τη νέα μορφή εχθροπραξιών. [...] Είναι ένας ανταγωνισμός δημιουργίας πίστωσης για να εξαγοραστούν ξένοι πόροι, ακίνητα, δημόσιες και ιδιωτικοποιημένες υποδομές, χρεόγραφα και εταιρικές μετοχές. Ποιος χρειάζεται έναν στρατό, όταν είναι σε θέση να πετύχει τον αντικειμενικό του σκοπό (νομισματικό πλούτο και ιδιοποίηση περιουσιακών στοιχείων) απλά με οικονομικά μέσα; Το μόνο που χρειάζεται είναι οι κεντρικές τράπεζες να δεχτούν πίστωση σε δολάρια υποτιμημένης διεθνούς αξίας ως πληρωμή για τοπικά περιουσιακά στοιχεία. […] 

Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού και οι στρατηγοί του κεφαλαίου

ΠΗΓΗ: Marxismos com Γράφει ο/η Ζακολίκου Ολίνα

25.10.10

Πρόσφατα, οι πιο ισχυροί τραπεζίτες παγκοσμίως συγκεντρώθηκαν στο «Jackson Hole» του Wyoming για την ετήσια συνεδρίασή τους. Έχοντας βιώσει τη μεγαλύτερη τραπεζική κρίση στην ιστορία, κυριάρχησε μια αίσθηση ανακούφισης για την αποφυγή μιας πλήρους κατάρρευσης. Ο Ben Bernanke, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, εξέφρασε τη βεβαιότητα του, πως όλα θα πάνε καλά. Όμως κάτι τέτοιο δε μπορεί να ισχύει. Με την παγκόσμια οικονομία να αντιμετωπίζει στην καλύτερη περίπτωση μια αναιμική ανάκαμψη οι τραπεζίτες πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά ποια θα είναι τα επόμενα βήματά τους.    Η σκέψη για παραπάνω διοχέτευση χρήματος στην οικονομία έχει προκαλέσει μεγάλες διαφωνίες μεταξύ των «στρατηγών του κεφαλαίου», ειδικά μεταξύ εκείνων που θέλουν «το χαλάρωμα της νομισματικής πολιτικής» και εκείνων που θέλουν να μειώσουν δραστικά τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα. Οι Ευρωπαίοι, έχουν υιοθετήσει μια πιο ορθόδοξη μέθοδο, προωθώντας  βαθύτερες και γρηγορότερες περικοπές για μείωση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους. Η αναβολή αυτών των περικοπών, δηλώνει  η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θα ήταν παρακινδυνευμένη. Αυτό στόχευε σαφώς τους Αμερικανούς. Όμως, οι Αμερικανοί έχουν να ενδιαφερθούν για τα  συμφέροντα των δικών τους τραπεζών.