Ανοικτός πόλεμος για την ελεγχόμενη χρεοκοπία!

ΠΗΓΗ: sofokleous 10

Πριν στεγνώσει το μελάνι των αποφάσεων του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τις ελεγχόμενες χρεοκοπίες στην Ευρωζώνη, οι αγορές «έδειξαν τα δόντια τους» στις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, οδηγώντας, εκτός από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία σε συνθήκες «ασφυξίας» και  πυροδοτώντας ανοικτή πλέον σύγκρουση του γαλλογερμανικού άξονα με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ!

η «χαμένη δεκαετία του 1980» και η ιδεολογική αντιστροφή της πραγματικότητας

Η οικονομική κρίση έχει δώσει την ευκαιρία στους διαχειριστές του συστήματος -στην προκειμένη περίπτωση, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- για μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Δεδηλωμένος στόχος (πέρα από τη μείωση των αποδοχών κατά 20-30% σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) είναι η εξάλειψη και των τελευταίων υπολειμμάτων κρατικής κοινωνικής πολιτικής. Ιδεολογικός πολιορκητικός κριός είναι η διατυμπανιζόμενη «αναποτελεσματική και καταστροφική» κρατική παρέμβαση στην οικονομία και γι’ αυτό επιβάλλεται η (κατά το δυνατόν) πλήρης ιδιωτικοποίηση της οικονομίας. Κεντρικό ρόλο στην παραχώρηση γης και ύδατος στο ιδιωτικό κεφάλαιο, κατέχει η ιδεολογική διαστρέβλωση της ιστορικής εμπειρίας -των περιόδων που υπήρχε ισχυρή κρατική παρέμβαση στην οικονομία όπως ήταν η πρώτη περίοδος των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980.

Πάλι δεν θα πληρώσουν ...

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Κάρης Κ.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 02/11/2010

Θα πληρώσουν τελικά φόρο τα κεφάλαια που πολλαπλασιάζονται στο χρηματιστήριο; Θυμίζουμε ότι τον Μάρτιο με τυμπανοκρουσίες η κυβέρνηση εξήγγειλε φόρο υπεραξίας των μετοχών, ψηφίστηκε ότι θα ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2011 και άρχισε το... πριόνισμα. Σήμερα κανείς δεν ξέρει τι θα εφαρμοστεί και πότε. Απανωτές συσκέψεις στο υπουργείο και διαρροές στον Τύπο με κεντρικό θέμα πώς δεν θα ισχύσει ο φόρος.

Προσέξτε. Συζητούν στο υπουργείο - όπως έγραψε το "Βήμα" - να αναβάλλουν τον φόρο και απλώς να αυξηθεί ο φόρος επί των συναλλαγών από 0,15% σε 0,20-0,25%. Με στόχο να πάρουν επιπλέον έσοδα μόλις 15 εκατ. ευρώ (από τα 45 στα 60)! Δηλαδή, ο τζίρος των 30 δισ. ευρώ θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης με 15 εκατομμύρια!

Απομυθοποίηση αξιολογήσεων και βαθμολογητών.

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 02/11/2010

Του Νίκου Γεωργακάκη*

Δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα η ετήσια έκθεσή της Οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια» για τη διαφθορά σε 178 χώρες. Την έκθεση αυτή οι ελληνικές εφημερίδες και τα άλλα μέσα την υποδέχτηκαν ως εξής: “Η Ελλάδα κατέκτησε την ντροπιαστική πρωτιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση…”

Τι φαίνεται από τον σχετικό πίνακα κατάταξης:

Κατατασσόμαστε σε παραπλήσια θέση με Ταϋλάνδη και Κολομβία. Σε χειρότερη θέση από Barbados, Hong Kong, Trinidad, Ιορδανία, Σιγκαπούρη, Παναμά και Νέα Ζηλανδία όπου δραστηριοποιούνται και εταιρείες off-shore.

Είναι άραγε αντικειμενική αυτή η κατάταξη; Είναι τυχαίο που χώρες όπως η Ελβετία, η υπ’ αριθμό ένα χώρα όσον αφορά την αδιαφάνεια στην κίνηση κεφαλαίων, είναι στις πρώτες θέσεις (9η) στη διαφάνεια και η Σιγκαπούρη τρίτη; Είναι τυχαίο που χώρες σαν την Κύπρο όπου επίσης δραστηριοποιούνται off shoreς εταιρείες, είναι σε καλύτερη θέση από μας;

Τελικά τι έφταιξε;

ΠΗΓH: protagon gr

του Γ. Βαρουφάκη

Πριν περίπου έναν μήνα, είχα επιχειρηματολογήσει (βλ. Δύο Χρόνια Κρίσης) ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 δεν οφειλόταν ούτε στις τράπεζες και τα hedge funds, ούτε στο υπερβολικό χρέος των κρατών, ούτε στην νομισματική πολιτική των Κεντρικών Τραπεζών, ούτε στον χαλαρό έλεγχο των αγορών από τις εποπτικές αρχές. Όλα αυτά έπαιξαν ρόλο βέβαια αλλά δεν ήταν τα αίτια της Κρίσης. Το άρθρο, επί πλέον, ισχυρίστηκε ότι η Κρίση δεν είναι περαστική, ότι δεν θυμίζει σε τίποτα προηγούμενες κρίσεις (με εξαίρεση το 1929), ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις παραδοσιακές συνταγές που ξέρουν να μαγειρεύουν οι Κεντρικές Τράπεζες, τα υπουργεία οικονομικών, το ΔΝΤ κλπ. Τέλος, κατέληξε με την υπόσχεση ότι θα επανέλθω με την δική μου απάντηση στο πιεστικό ερώτημα "Τελικά τί έφταιξε;" Ώρα λοιπόν να τηρήσω την υπόσχεση εκείνη.

Γιατί η Ελλάδα επέλεξε κυμαινόμενο επιτόκιο στα δάνεια του Μνημονίου;

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Π. Παναγιώτου

Μετά το πετρελαϊκό σοκ στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 μία σειρά αναδυόμενων κρατών της Αφρικής αλλά και η Βραζιλία, το Μεξικό και η Αργεντινή χρειάστηκαν να αυξήσουν κατακόρυφα τον κρατικό δανεισμό τους προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους για πετρέλαιο.  Με τις ΗΠΑ να έχουν εξασφαλίσει με την απειλή πολεμικής επίθεσης ότι το εμπόριο του πετρελαίου θα διεξάγονταν αποκλειστικά και μόνο σε δολάριο και με τις τιμές του πετρελαίου να έχουν αυξηθεί κατά 400%, δημιουργήθηκε μία μηχανή παραγωγής δολαρίων ένα μεγάλο μέρος των οποίων αποθηκεύονταν στις τράπεζες του Λονδίνου και άλλων τραπεζικών κέντρων, τα οποία ανέλαβαν την ανακύκλωσή τους παρέχοντας σχετικά φθηνά δάνεια στις αναδυόμενες χώρες προκειμένου να αγοράσουν πετρέλαιο που, όμως, έκρυβαν μία παγίδα: είχαν εκδοθεί με κυμαινόμενο επιτόκιο με βάση το LIBOR.