Η κινεζοποίηση των εργατών και η απειλή της Fiat ως παράδειγμα τους εκβιασμού και της εκμετάλλευσης τους

Τρίτη, 26 Οκτωβρίου 2010 by ciaoant1 ·

Διαβάζουμε στο "Έθνος":

Θύελλα για τη Fiat μετά τη «βόμβα» για έξοδο από την Ιταλία 

Το δόγμα ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα»βάλθηκε να επιβεβαιώσει ο Ιταλο-καναδός διευθύνων σύμβουλος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, ξεσηκώνοντας εναντίον του συνδικάτα και πολιτικό κόσμο, από τη μεταφασιστική Δεξιά ως την Αριστερά!

«Η Fiat θα είχε καλύτερες επιδόσεις αν εγκατέλειπε την Ιταλία! Ούτε ένα ευρώ από τα 2 δισεκατομμύρια προβλεπόμενου τζίρου του 2010 δεν προέρχεται από τη χώρα μας», ισχυρίστηκε ο αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας σε κυριακάτικη εκπομπή της RAI 3. Διέπραξε έτσι έγκλημα καθοσιώσεως στα μάτια εκατομμυρίων Ιταλών, που ένιωσαν να βεβηλώνεται η εθνική τους αυτοκινητοβιομηχανία, ιδρυμένη στο Τορίνο από τον Τζιοβάνι Ανιέλι το 1899.

Ο Μαρκιόνε ισχυρίστηκε ότι τη διετία της κρίσης 2008-2009 η Fiat ήταν η μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που δεν έλαβε κρατική επιχορήγηση και τόνισε ότι θα προσπαθήσει να προσαρμόσει στα «(ανατολικο)ευρωπαϊκά επίπεδα» τους μισθούς των Ιταλών εργατών, δεδομένης της «βουτιάς» της Ιταλίας στους διεθνείς δείκτες παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας.

Για ένα παρατεταμένο κοινωνικό «αντάρτικο»

ΠΗΓΗ: Αριστερό Βήμα

Μια παρέμβαση του Γάλλου κοινωνιολόγου Φιλίπ Κορκόφ, μέλους του ΝΡΑ, με αφορμή το κίνημα εναντίον της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης

Αντιμέτωπο με τον απολυταρχισμό της πολιτικής επιστράτευσης και των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων, το γαλλικό κοινωνικό κίνημα εναντίον της αντιδραστικής μεταρρύθμισης Σαρκοζί, το οποίο παρακολουθεί με ενδιαφέρον και ελπίδα ολόκληρη η προοδευτική Ευρώπη, μπαίνει σε μια νέα, δύσκολη φάση μετά την αναμενόμενη επικύρωση του σχετικού νόμου από Βουλή και Γερουσία, την Τετάρτη. Σ’ αυτό το φόντο, αναπτύσσονται έντονες ζυμώσεις στους κόλπους της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς για την επόμενη μέρα. Μια από τις πολλές, ενδιαφέρουσες απόψεις που κατατέθηκαν ήταν εκείνη του Φιλίπ Κορκόφ, κοινωνιολόγου και μέλους του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΡΑ), ο οποίος συνοψίζει ως εξής την κεντρική του ιδέα: «Αντί να εγκλωβιστούμε στο ‘όλα ή τίποτα’, γενική απεργία ή φθορά του κινήματος, ας ακολουθήσουμε το δρόμο ενός κινήματος μακράς διαρκείας, πολύμορφου και μετωπικού».

Α. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

ΠΗΓΗ: ISKRA

ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ ΟΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΟ... ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΩΝ ΜΑΤ!

ΟΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!

   Παρουσιάστηκαν, από την Υπουργό Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, το Σάββατο στη Σύνοδο των Πρυτάνεων, οι θέσεις της Κυβέρνησης για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Τα βασικά σημεία του κειμένου, της Υπουργού Παιδείας, μπορεί να συνοψιστούν ως εξής:

1. Συμβούλια Διοίκησης: Προβλέπεται να λειτουργούν, παράλληλα με τη Σύγκλητο, έχοντας αρμοδιότητες σχετικές με τη στρατηγική αλλά και την οικονομική και λειτουργική διαχείριση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η σύνθεση τους θα περιλαμβάνει εκλεγμένα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και εξωπανεπιστημιακές προσωπικότητες και φοιτητές, χωρίς να ορίζεται η σχετική «αναλογία». Δεν ορίζεται επιπλέον ούτε ο τρόπος ανάδειξης των εκπροσώπων των φοιτητών ούτε πολύ περισσότερο των εξωπανεπιστημιακών παραγόντων. Όλα δείχνουν πως σκοπός της Κυβέρνησης είναι i) ο σχηματισμός οργάνων με κομβικές αρμοδιότητες χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης και ii) η είσοδος παραγόντων της αγοράς στη διοίκηση των ΑΕΙ.

ΥΠΕΓΡΑΦΗ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ!

ΠΗΓΗ: ΙSKRA

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΒΑΘΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!

Υπογράφτηκε τελικά, η πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, η οποία οδηγεί σε αμοιβές κατώτερες από αυτές που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) της ΓΣΕΕ. Ο μισθός της σύμβασης αυτής, ορίζεται στα €640, δηλαδή €100 πιο χαμηλά από τα €740, τα οποία προβλέπει με τη σειρά της η ΕΓΣΣΕ.

Η σύμβαση αυτή υπογράφτηκε, όχι τυχαία, μεταξύ των εργαζομένων και της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας G4S. Και λέμε, όχι τυχαία, γιατί ο χώρος των υπηρεσιών σεκιούριτι, βρίθει από εργοδοτικά σωματεία τα οποία είναι «σφραγίδες», που ενεργοποιούνται απλά για την εκλογή αντιπροσώπων.

«Ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη πτώχευση» το... δίλημμα Παπανδρέου

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Το κλίμα που είχε δημιουργηθεί όλες τις προηγούμενες μέρες είχε εκ των προτέρωνπεριορίσει το ενδιαφέρον της διακαναλικής συνέντευξης του πρωθυπουργού στο Μαξίμου σε ένα μόνο ερώτημα: Αν θα κατέφευγε στον εκβιασμό («πολιτικό δίλημμα» τον θέλει η πολιτική ορθότητα) «εγώ ή το χάος», «εγώ ή τα τανκς», «εγώ η ή χρεοκοπία»). Αν δηλαδή ένα κακό αποτέλεσμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα έφερνε βουλευτική κάλπη.

Σε πολιτικούς εκβιασμούς άλλωστε πάντα καταφεύγουν οι πολιτικοί ηγέτες που σέβονται τον εαυτό τους προκειμένου να σταθεροποιήσουν ή να εμπεδώσουν την αξιοπιστία που λείπει από τα έργα τους.

Εν τέλει ο πρωθυπουργός είπε ότι «δεν είναι στόχος του να πάει σε εθνικές εκλογές», αλλά, αν η Ελλάδα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα, τότε τον λόγο θα έχει ο ελληνικός λαός. Ποια είναι όμως αυτά τα αδιέξοδα και πόση σχέση έχουν με το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αυτοδιοίκηση;

"Το ζαβό"

Πηγή: ΕΝΕΤ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

του "The Director"21 Σεπ 10 - 12:02

Αυτές τις ημέρες δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τη συχωρεμένη Μαλβίνα Κάραλη και την εκπομπή της. Αμείλικτη εκπομπή, στα όρια της κοσμιότητας ομολογουμένως. Κοφτερή σαν ξυράφι, με πανέξυπνη λογοδιάρροια και ασύστολο κράξιμο. Κάποιες φορές με ενοχλούσε, τις περισσότερες φορές διασκέδαζα και κάγχαζα με τα «θύματά» της. Εκτόνωση του, αδύναμου να αντιδράσει αλλιώς, πολίτη; Ίσως.

Πάντα φαίνεται ότι χρειάζονται τέτοιες «δικλείδες», ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις του δημιουργού τους. Στις μέρες μας είναι ο Λαζόπουλος, αλλά πολύ πιο ήπια.

Εκείνο που μου έρχεται στο νου περισσότερο, είναι ο χαρακτηρισμός της εκλιπούσας για τον σημερινό πρωθυπουργό: «το ζαβό». Προσέξτε, όχι «ο ζαβός», που θα ήταν μια απλή (και ίσως μοχθηρή) αναφορά σε κάποιο υπαρκτό νοητικό πρόβλημα, αλλά «το ζαβό», δηλαδή ουδέτερο, παιδικό, χαϊδευτικό ίσως-ίσως, το καημένο, που δε φταίει αλλά μας έτυχε, κάπως κωμικό, κάπως αξιολύπητο. Φυσικά σήμερα κανείς δεν φαίνεται να «θυμάται» αυτό τον χαρακτηρισμό. Ίσως να έχουν σβήσει και τα σχετικά βίντεο.

Μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας σε περίπτωση εξόδου της από την ΟΝΕ

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ

της ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗ

Πρώτο βήμα:

Υποδεκαπλασιασμός των τιμών των αγαθών και υπηρεσιών.

Αν από τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών κόψουμε ένα δεκαδικό, που

σημαίνει να τις μειώσουμε στο 1/10 της ονομαστικής τους αξίας (π.χ. ενοίκιο

600ευρώ = 60 ευρώ, μισθός 700  ευρώ = 70 ευρώ, ψωμί 80 λεπτά = 8 λεπτά

κ.ο.κ.) τότε θα απαιτείται το 1/10 της ποσότητας της νομισματικής

κυκλοφορίας που απαιτείται σήμερα. 

Συνεπώς, εάν η ποσότητα των τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία (Μ)

ήταν στις  31.5.10, περίπου 21δις ευρώ, μας αρκεί μια ποσότητα

τραπεζογραμματίων ίση με το 1/10 των 21 δις =  2,1 δις ευρώ, για την

εξυπηρέτηση των παραπάνω αναγκών μας.

Η υπόλοιπη ποσότητα (21 - 2,1) 18,9 δις ευρώ, πολλαπλασιαζόμενη

επί την ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος V =13,47  (V έτους 2007, τελευταία

ομαλή χρονιά,  πριν την διεθνή οικονομική κρίση, λόγος που την παίρνουμε ως

υπόδειγμα) μας δίνει λογιστικό εισόδημα, ή συναλλαγματικά αποθέματα, ύψους

(Μ. V = 18,9 Χ 13,47) 255 δις ευρώ!