Η εσωτερίκευση της ήττας

ΠΗΓΗ: καθημερινή 11/12/2011

Του Νικου Γ. Ξυδακη

Είδα βλέμματα σκοτεινιασμένα και πρόσωπα κατηφή, δεν αναγνώριζα τους συγγενείς και φίλους, που τους ξανάβλεπα από το καλοκαίρι. Στην παλιά γειτονιά μου, τα μαγαζιά κλειστά, τα καφενεία βουβά. Τρόμαξα. Και ντρεπόμουνα να πω ότι δεν αντιμετωπίζω προβλήματα, ότι η δουλειά μου πάει καλά…

Αυτή την Ελλάδα είδε ο Ελληνας από τις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2011. Παρόμοιες εντυπώσεις αποκομίζουν όσοι Ελληνες έρχονται απ’ έξω και βλέπουν την κατάσταση από απόσταση, σαν παρατηρητές. Βλέπουν αυτό που δεν μπορούμε πια να δούμε εμείς, επειδή το νιώθουμε, επειδή το πράττουμε· επειδή δεν μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας. Οι απ’ έξω μεταφέρουν επίσης την πικρή αίσθηση ψυχρότητας, δυσπιστίας, κάποτε οίκτου, από την επαφή με αλλοεθνείς, κυρίως Ευρωπαίους. Ο Ελληνας αντιμετωπίζεται σαν φτωχός συγγενής που ζητάει δανεικά, μίζερος, οκνηρός, ανεπρόκοπος, πονηρός, ίσως και άτυχος, μα σε κάθε περίπτωση ηττημένος.

Απέναντι σε αυτό το νέο στερεότυπο ήττας και αποτυχίας, ο Ελληνας τι έχει να αντιπαραθέσει; Τη λαμπρή Ιστορία, την κουλτούρα, την παράδοση. Δεν πιάνει. Τη διεθνή συγκυρία κρίσης και χρέους, τη συστημική ασθένεια της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Ούτε αυτό πιάνει. Η στερεοτυπική προπαγάνδα σε λιγότερο από δύο χρόνια κατέφαγε το συμβολικό κεφάλαιο της Ελλάδας, όσο είχε συγκροτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες της δημοκρατικής και ευρωπαϊκής πορείας, με δυο-τρεις μιντιακές επιτυχίες του αφρού μάλιστα, το 2004.

Οι ομιλίες της εκδήλωσης της ΕΛΕ: Δημόσιο Χρέος: Παύση πληρωμών – Κοινωνικός έλεγχος-Διαγραφή

ΠΗΓΗ: ΕΛΕ

Πατηστε εδώ για να δείτε το Δελτίο τύπου

Πατήστε παρακάτω για να δείτε της ομιλίες

Εισαγωγή
Ομιλία Γιώργου Κατρούγκαλου

Ομιλία Σπύρου Μαρκέτου

Ομιλία Γιώργου Μητραλιά

Ομιλία Γιώργου Παπαλέξιου

Ομιλία Καίτης Στυψανέλλη (Θα είναι έτοιμη σύντομα)

Ομιλία Γιάννη Τόλιου

Ερωτήσεις κοινού - δευτερολογίες

As the dust settles, a cold new Europe with Germany in charge will emerge

• 
• • Ian Traynor in Brussels
  • guardian.co.uk, Friday 9 December 2011 16.17 GMT
  • Article history

As a clear damp dawn rose over Brussels on Friday morning, the tired and tetchy leaders of Europe emerged, bleary-eyed from nine hours of night-time sparring over how to rescue the single currency and indeed the entire European project.

Brave faces were put on, bluffs called, counter-bluffs revealed, vetoes wielded. Histrionics from France's Nicolas Sarkozy, poker-faced calm from Germany's Angela Merkel, David Cameron gambling the UK's place in Europe by opting to battle for Britain rather than helping to save the euro. When the dust settles, Friday 9 December may be seen as a watershed, the beginning of the end for Britain in Europe. But more than that – the emergence for the first time of a cold new Europe in which Germany is the undisputed, pre-eminent power imposing a decade of austerity on the eurozone as the price for its propping up the currency.

Καρλ Μαρξ: Ενας στοχαστής για τον 21ο αιώνα

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

ΜΕΤΑ την κατάρρευση της ΕΣΣΔ κυριάρχησε η πεποίθηση ότι ο Μαρξ είναι ένας στοχαστής που ανήκει οριστικά στο παρελθόν, που συνδέεται δηλαδή με τις πολιτικές εμπειρίες των σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών κινημάτων των δυο προηγούμενων αιώνων και επομένως πρέπει να πάψει να θεωρείται σημαντικός για τη σημερινή εποχή.

Στο βιβλίο του «Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο. Μαρξ και μαρξισμός 1840-2011» (που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις «Θεμέλιο»), ο βρετανός ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ υποστηρίζει, αντίθετα, ότι ο Μαρξ είναι «ένας σπουδαίος στοχαστής για τον 21ο αιώνα».

Τονίζει μάλιστα πως το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέον τα κομμουνιστικά καθεστώτα μάς επιτρέπει να διαβάσουμε τον Μαρξ χωρίς προκαταλήψεις, απελευθερώνοντάς τον από τις δογματικές ερμηνείες που πρότειναν οι διάφοροι «μαρξισμοί» και κυρίως από την ταύτισή του με τη λενινιστική θεωρία.

Η νέα γραμματική της πολιτικής ανυπακοής

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Δράση

Του BERNARD HARCOURT*

[...]Το συντακτικό που χρησιμοποιούν οι κριτικοί και οι ειδήμονες δεν φαίνεται πλέον να λειτουργεί. Δηλώσεις που υποστηρίζουν ότι το κίνημα «Καταλάβετε τη Wall Street» θα πρέπει να αποκτήσει μια ατζέντα ή, όπως η Wall Street Journal παρατήρησε υποτιμητικά, πρέπει να σταματήσει να επιδίδεται σε «ημέρες μάταιης οργής», δεν έχουν πλέον απολύτως κανένα νόημα. Είναι σαν αυτές οι γραμματικές διατυπώσεις να μην μπορούν να «ακουστούν» σωστά, δεδομένου του παραδείγματος του χωρίς ηγεσία κινήματος της νέας αντίστασης. Ηχούν όπως η αθόρυβη βοή στο A Thousand Plateaus των Ντελέζ και Γκουαταρί - ή, ίσως, όπως το περισσότερο γνωστό «mwa, mwa, mwa» στα καρτούν του Charlie Brown.

Αυτό ισχύει ακόμα και για τους συνοδοιπόρους τους. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ο φιλόσοφος Peter Hallward υποστηρίζει στην εφημερίδα The Guardian ότι «θα πρέπει να μετατρέψουμε την πολεμική καθαρότητα του νέου σλόγκαν -''Είμαστε το 99%''- σε μία επιβλητική πολιτική άποψη», η σύνταξη δεν λειτουργεί: δεν είναι σαφές ποιοι είμαστε "εμείς", ούτε με ποιους είναι αντιμέτωπος ο Peter Hallward. Το «εμείς» συγκροτείται από διαμαρτυρόμενους στο Διαδίκτυο, αναγνώστες του Guardian, «ηγέτες» κάποιου κινήματος, ή κριτικούς; Η αίσθησή μου είναι ότι αυτό το είδος της δήλωσης είναι κατά κάποιο τρόπο άηχο και ελαφρώς χωρίς νόημα. Δεν μπορεί να «ακουστεί» σωστά πια

Το μνημόνιο σκοτώνει και τον «κέλτικο τίγρη»

πηγή: ελευθεροτυπια

της κορινας βασιλοπούλου

Οσα μέτρα λιτότητας κι αν τους δώσεις, ποτέ δεν μένουν ικανοποιημένα. Απαιτούν διαρκώς περισσότερη περιστολή, περισσότερη φτώχεια. Μετά την Ελλάδα έρχεται τώρα η σειρά της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας να δοκιμάσουν το αδιέξοδο της μνημονιακής πολιτικής. Οι μέχρι πρότινος «καλές μαθήτριες» της τρόικας βρίσκονται τώρα αναγκασμένες να προχωρήσουν σε ακόμα πιο δραστικές περικοπές, γιατί, παρά τους επαίνους και τις αισιόδοξες προβλέψεις, τελικά τα νούμερα δεν βγαίνουν. Τραγικό και συνάμα ειρωνικό. Κυρίως για την Ιρλανδία. Γιατί, αν η Πορτογαλία ήταν ανέκαθεν ο φτωχός συγγενής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φτωχότερος και από την Ελλάδα, η Ιρλανδία ονομαζόταν «κέλτικος τίγρης», με μια καλπάζουσα οικονομική ανάπτυξη, παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες μικρές, ταπεινές ευρωπαϊκές χώρες.

Αξιοπιστία χωρίς οικονομικό σχέδιο και δημοκρατική νομιμοποίηση;

πηγή: ελευθεροτυπιαΤου ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ 

Μέρκελ φαίνεται να πιστεύει ότι το βασικό πρόβλημα της ευρωζώνης είναι η αξιοπιστία και ότι η προώθηση μιας δημοσιονομικής ένωσης αποτελεί την απάντηση. Μόνο που αυτό που καταλαβαίνει η κ. Μέρκελ ως δημοσιονομική ενοποίηση είναι εντελώς ιδιοσυγκρασιακό: οι αυστηροί διακρατικοί κανόνες, και η τήρησή τους με αυτόματες ποινές για τους παραβάτες, φτάνουν για να ξαναποκτηθεί η αξιοπιστία.

Το σχέδιο που φαίνεται να συμφωνείται στη σύνοδο βασίζεται σε αυτή την ερμηνεία για το τι σημαίνει δημοσιονομική ενοποίηση, παραμερίζοντας την επικρατούσα άποψη της οικονομικής θεωρίας (ορθόδοξη και ετερόδοξη) ότι η δημοσιονομική ενοποίηση έχει να κάνει με την αλληλεγγύη μεταξύ οικονομιών, αλλά και με μια ετοιμότητα παρέμβασης όχι μόνο όταν η δημοσιονομική πολιτική των κρατών-μελών είναι πολύ χαλαρή, αλλά και όταν δεν είναι αρκετά επεκτατική σε συνθήκες ύφεσης.

Για το κίνημα ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ.

Πηγή: tvxs

Των Κώστα Μαρματάκη και Ξανθής Παπαδοπούλου.

Το κίνημα ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις. Η προστασία των ανθρώπων που δεν έχουν δυνατότητα να πληρώσουν και η άρνηση χιλιάδων πολιτών να δεχτούν το βάρβαρο, αντισυνταγματικό και άδικο χαράτσι εξελίσσεται σε κεντρικό πολιτικό θέμα της περιόδου και αρχίζει να απασχολεί ακόμη και τα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι αυτή η κινητικότητα είναι δυνατόν -υπό προϋποθέσεις- να δημιουργήσει μια νέα κατάσταση στους τόπους κατοικίας των εργαζομένων, με την εμφάνιση δικτύων λαϊκής συνεννόησης και συλλογικών μορφών αλληλεγγύης, πρωτόγνωρων για τα δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα. Αυτό μπορεί να αποδειχτεί πολύ χρήσιμο για την οργάνωση και ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος το επόμενο διάστημα, αλλά ακόμα και να καταφέρει να προσδώσει σημαντικά στοιχεία ταξικής συνειδητοποίησης στον κόσμο της εργασίας μέσα από νέους δρόμους:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ:Απάντηση στον Χρήστο Κώνστα δημοσιογράφο του Alter

ΠΗΓΗ:epitropes diodia stop

Απάντηση στον Χρήστο Κώνστα δημοσιογράφο του Alter για την παρέμβασή μου στην εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» στις 25/10/2011.

Αγαπητέ κύριε Κώνστα.

Κατ’ αρχήν οφείλω να σας συστηθώ καθώς δεν με γνωρίζετε από ότι φαίνεται.

Ονομάζομαι Γιάννης Κότσιρας, είμαι τραγουδιστής, Έλληνας πολίτης και δεν φέρω καμία κομματική ταυτότητα. Γεννήθηκα το 1969 και εργάζομαι από τα 14 μου χρόνια άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως πωλητής, άλλοτε ως ηλεκτρολόγος και εργάτης σε εργοστάσιο και τα τελευταία 21 χρόνια ως τραγουδιστής. Το τελευταίο και ιδιαίτερα τα 21 χρόνια, δεν τα αγοράζεις, ούτε με ομόλογα, ούτε με δάνεια. Απλά τα κερδίζεις, με σκληρή δουλειά και με καθημερινή ψηφοφορία από τον κόσμο.