P. Krugman: Kicking the Eurocan

June 19, 2011, 5:42 AM

Πηγή: New York Times

του Π. Krugman

The reaction of European leaders and institutions to the Greek crisis is a sight to behold. Essentially, it boils down to the fact that default would be very inconvenient, both as a practical matter and in terms of prestige. Therefore default must not be considered a possibility, even though it has long been obvious that non-default is not an option.

So will they kick the can down the road once again? I don’t know. What I do know is that the costs of this strategy of delay are themselves badly misunderstood.

I keep seeing statements along the lines that delaying a full resolution of the Greek situation is costing hundreds of billions of euros, because estimates of the size of the needed financial rescue fund keep going up. But such calculations totally miss the point. The European Stabilization Fund isn’t a transfer program; it’s a credit line designed to provide liquidity to get past a temporary cash squeeze. Since that’s not the actual problem, the size of the fund is a measure of European delusion, not a bailout cost.

"Συμβάν"

ΑΥΓΗ, Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/06/2011

του Αριστείδη Μπαλτά

Ο Τρισέ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας διαφωνεί με τον Σόιμπλε, υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, γιατί ισχυρίζεται πως η ενδεχόμενη συμμετοχή ιδιωτών στο νέο δάνειο προς την Ελλάδα (με τη μορφή κατακράτησης ομολόγων και ανταλλαγής τους με άλλα μεταγενέστερης ημερομηνίας αποπληρωμής), εφόσον δεν είναι απολύτως εθελοντική, μπορεί να «θεωρηθεί πιστωτικό συμβάν» και να διαταράξει την ούτως ή άλλως επισφαλή ισορροπία του ευρωπαϊκού -και από εκεί του παγκόσμιου- χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Γερμανία: Πρωτοσέλιδο Spiegel με «επικήδειο» για το ευρώ

Πηγή: Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών

Με πρωτοσέλιδο τίτλο τον επικήδειο για ευρώ κυκλοφορεί τη Δευτέρα το νέο τεύχος της εβδομαδιαίας πολιτικής επιθεώρησης Der Spiegel. «Ξαφνικά και αναμενόμενα» είναι ο τίτλος της έκδοσης και ο υπότιτλος «Επικήδειος για ένα κοινό νόμισμα». Στο εξώφυλλο απεικονίζεται το ευρώ[EUR=X]  με με μαύρη ταινία πένθους πάνω σε φέρετρο σκεπασμένο με την ελληνική σημαία.Το Spiegel υποστηρίζει ότι «η ΟΝΕ εξελίσσεται στον μεγαλύτερο κίνδυνο για το μέλλον της Ευρώπης». Στο σχετικό δημοσίευμα επισημαίνεται ότι «το ευρώ αλυσοδένει μεταξύ τους εθνικές οικονομίες που δεν ταιριάζουν. Ωστόσο οι πολιτικοί ποντάρουν σε ολοένα νέα προγράμματα. Πρόκειται για λάθος δρόμο».Επίσης, το Spiegel εκτιμά ότι «η Ευρώπη κλυδωνίζεται οικονομικοτεχνικά και ως ιστορικό εγχείρημα έχει ήδη χρεοκοπήσει», ενώ προειδοποιεί ότι «οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν ξέρουν πια τι να κάνουν με την ΕΕ, είναι ανάστατοι με το τι κάνουν οι κυβερνήσεις με τα χρήματά τους και βγαίνουν κατά εκατομμύρια στους δρόμους».


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1997322

Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα χρεωκοπίας

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ 

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ

Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής δημιουργήθηκε για να δικαιολογηθεί το νέο πακέτο δανείων - μαμούθ από την Ε.Ε. Προέκυψε σαν κατασκευή ανάγκης της τελευταίας στιγμής. Και όπως συνήθως συμβαίνει με ανάλογες προχειροκατασκευές, εύκολα υποχωρούν στην πρώτη δοκιμασία. Η παλλαϊκή αντίδραση που προκάλεσε η ανακοίνωσή του εξηγεί τον κοινωνικά διαλυτικό και πολιτικά αντιδραστικό χαρακτήρα του. Παράδειγμα, η σχέση άμεσων προς έμμεσους φόρους, που το 2009 ήταν 76% και το 2015 καταλήγει 66%. Όμως, ακόμη και ως φύλλο συκής των πραγματικών κυβερνητικών προθέσεων, αξίζει να εξετασθεί η επάρκεια και συνοχή της οικονομικής λογικής του.

Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο (Μ.Π.) φιλοδοξεί να προσφέρει στη χώρα «μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό» μέσα από «πολυετείς προϋπολογισμούς». Γι' αυτό όφειλε να φέρει τον τίτλο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και όχι Πλαισίου. Εάν δεν τιτλοφορείται έτσι, είναι γιατί απλά δεν αποτελεί Πρόγραμμα, αλλά μάλλον ευσεβή πόθο των σχεδιαστών του. Συγχρόνως, ως "Πλαίσιο" υποδηλώνει τη δυνατότητα αναπροσαρμογής (βλ "ευελιξία") και διαρκούς λήψης νέων μέτρων για την επίτευξη των διαφευγόντων στόχων… Μόνο που, έτσι, με το "καλημέρα" αυτοαναιρείται, αναγνωρίζοντας τον κυριολεκτικά εικονικό χαρακτήρα των στόχων του.

Επί της ουσίας, το Μ.Π. ή Μνημόνιο 2 φτιάχτηκε στο πόδι, στα σκοτεινά και με χαμηλό φωτισμό... Ιδού γιατί:

Η ελληνική ιδιαιτερότητα και η επερχόμενη έκρηξη

ΠΗΓΗ: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ του Ιω. Εμφιετζίδη 1. Εισαγωγή  Η ελληνική κοινωνικό-πολιτική εμπειρία σχηματίζεται μέσα από σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, ιστορικές συγκυρίες και κοινωνικές ζυμώσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ανάλυσης παρουσιάζει η σημερινή Ελλάδα που βρίσκεται μέσα στον κυκεώνα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Με αφετηρία τα κείμενα των: Αλεξάκη, Παναγιωτόπουλου και Τσουκαλά, θα σκιαγραφήσουμε, θα αναλύσουμε και θα σχολιάσουμε, την ελληνική κοινωνικό-πολιτική εμπειρία. Ξεκινώντας εισαγωγικά από τα σημεία σύγκλησης-απόκλισης των κειμένων, θα παρακολουθήσουμε αντιστικτικά αλλά και θεματικά τις απόψεις τους. Δεδομένου ότι από τότε που έχουν συγγράφει τα κείμενα έχει μεταβληθεί η κοινωνικοπολιτική κατάσταση, θα καταλήξουμε στην σημερινή ελληνική κοινωνική πραγματικότητα του «Μνημονίου» και των ελληνικών δανειακών συμβάσεων. Και οι τρείς συγγραφείς ακλουθούν μια κοινή γραμμή παρουσίασης της ελληνικής κοινωνικό-πολιτικής εμπειρίας. Παρατηρούν τη στασιμότητα που παρουσιάζει ένας εξαναγκαστικός εκσυγχρονισμός της Ελλάδας λόγω προτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οφείλεται στη αντίσταση των παραδοσιακών δομών, αλλά και στην απουσία κοινά αποδεκτών ρυθμιστικών κανόνων της συλλογικότητας. Σημαντική ευθύνη επίσης κατέχει η πολιτική, η οποία βασίστηκε στα κόμματα, στην οικογενειοκρατία, στις πελατειακές σχέσεις και το λαϊκισμό, διότι ενσωμάτωσε τα λαϊκά στρώματα «καθέτως» στην κοινωνία. Ανάμεσα σε αυτό το σχήμα, η ελληνική κοινωνία πολιτών, αναζητά μία συνοχή σε ένα πεδίο όπου το ιδιωτικό και το δημόσιο, το κράτος και η κοινωνία δεν έχουν ποτέ διακριτά διαχωριστεί.

EL-ERIAN: ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ


Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν είναι αρκετός για να κατευνάσει τη δημόσια οργή, υποστηρίζει ο CEO της Pimco, Μοχάμεντ Ελ-Έριαν σε άρθρο του στους Financial Times. Tο τέλμα της Ελλάδας συνίσταται στην αδυναμία ανάπτυξης και στον τεράστιο όγκο του χρέους. Οι εν λόγω παράμετροι φαίνεται να μην επηρεάζουν τις αποφάσεις των αρχών που διαχειρίζονται την κρίση, δηλαδή της ελληνικής κυβέρνησης, των Ευρωπαίων πιστωτών (που περιλαμβάνουν κυβερνήσεις της ευρωζώνης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ) και το ΔΝΤ.Το κορυφαίο στέλεχος υποστηρίζει ότι οι Ευρωπαίοι ίσως να πρέπει να αλλάξουν γραμμή σε σχέση με την ελληνική κρίση και να επικεντρωθούν στον περιορισμό της μετάδοσής της σε χώρες που δεν έχουν ακόμη μπει σε πρόγραμμα διάσωσης. Αντί γι’ αυτό, μεγάλη έμφαση έχει δοθεί στην επιβολή σκληρών μέτρων και τη λήψη υπέρογκων δανείων. Φυσική συνέπεια αυτού είναι η χρηματο-οικονομική και κοινωνική παρακμή της χώρας. Και αυτό, οδηγεί σε ένα αέναο παιχνίδι μετάθεσης των ευθυνών

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΜΠΗ

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ (18/6)

Του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ

1. Η ανάφλεξη της 15ης Ιούνη, πρώτη κορύφωση του εξεγερσιακού κύματος των τελευταίων εβδομάδων, αποτελεί μείζονος σημασίας καμπή της παρούσας συγκυρίας από μια τριπλή σκοπιά:- Επικυρώνει την μετατροπή της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης σε γενικευμένη και γοργά εξελισσόμενη πολιτική κρίση.- Σηματοδοτεί την ικανότητα του «παρατεταμένου λαϊκού πολέμου» να περάσει σε ένα ποιοτικά ανώτερο στάδιο, μετωπικό και επιθετικό. Αυτό που δεν μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά εδώ και ένα χρόνο πήρε πρωτοφανή ορμή χάρη στη σύγκλιση του συνδικαλιστικού-απεργιακού αγώνα με το κίνημα των πλατειών, του «οργανωμένου» με το «αυθόρμητο», του «καινούργιου» και του «παραδοσιακού».

- Τέλος, η 15η Ιούνη ξαναβάζει το «ελληνικό πρόβλημα» στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών και διεθνών εξελίξεων, λειτουργώντας ως καταλύτης σε ευρύτερες διεργασίες τόσο για τους «από πάνω» όσο και για τους «από κάτω».

Ενα καινούργιο τοπίο διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας, που σφραγίζεται από την καταλυτική επίδραση του λαϊκού παράγοντα και την διεύρυνση του ορίζοντα αυτού που θεωρείται άμεσα αναγκαίο και δυνατό, και τούτο για όλες τις εμπλεκόμενες δυνάμεις.