Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Γιατί διστάζουν οι ισχυροί του G20 να φορολογήσουν τις τράπεζες;

 




της ZEZAΣ ZHKOY
πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Aυτό που ζει ο Μπαράκ Ομπάμα –και το βιώνει και η χώρα μας– το ζουν όλες οι κυβερνήσεις. Πρόκειται για μια κόλαση ανεργίας. Ωστόσο, τα προγράμματα «οικονομικής ανάρρωσης» δεν θα συνεχιστούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και οι λαοί θα θυσιαστούν στη μέγγενη της δημοσιονομικής εξυγίανσης για να μειωθούν τα δημόσια ελλείμματα και χρέη, καθώς τα εργαλεία της χαλαρής νομισματικής πολιτικής και τα δημοσιονομικά πακέτα θα αρχίσουν να αποσύρονται, ενώ η προσοχή εστιάζεται συνεχώς στη διάσωση των τραπεζών.
Η ευημερία των τελευταίων ετών, όπως είχε διαμορφωθεί με τα τρομακτικά κέρδη και με την έστω μέτρια αύξηση των μισθών, ήταν απόρροια της τεράστιας «φούσκας» της αγοράς ακινήτων στις ΗΠΑ και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, που πυροδότησε την τεράστια «φούσκα» του χρηματοοικονομικού και του τραπεζικού συστήματος. Περιουσίες έχουν χαθεί και οι πολίτες βυθίζονται στην απόγνωση της ανεργίας όλο και πιο βαθιά.

Κατάρριψη της προπαγάνδας: Τα λεφτά του μνημονίου δεν πήγαν σε μισθούς και συντάξεις αλλά σε αποπληρωμές των τοκογλύφων.


ΠΗΓΗ: Olympia gr
ΑΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΟΣΟΙ ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΑ ΤΗΛΕΠΑΡΑΘΥΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟ ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: “ΠΩΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΑΤΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ”.
Η απόδειξη ότι υποθήκευσαν την χώρα για να εξασφαλίσουν τις αποπληρωμές των δανειστών και όχι “μισθούς και συντάξεις”.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης και το πασίγνωστο σε όλους μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2010, η δανειοδότησή μας από την «τρόικα» ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ,  δεν επιλύει κανένα πρόβλημα, απλά το μεταθέτει  επαυξημένο για τό σύντομο μέλλον, δηλαδή για την χρονική εκείνη στιγμή που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα 110 δις €, επιβαρυμένα με τα τοκογλυφικά επιτόκια, σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, αφετέρου δε «επιδεινώνει» σημαντικά τις αιτίες που το προκάλεσαν, δηλ. τις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πολιτισμικές «δυσλειτουργίες» της χώρας μας.
Στον παρακάτω πίνακα απεικονίζονται οι υποχρεώσεις σε ομόλογα έκδοσης του Ελληνικού Δημοσίου με λήξη έως τα τέλη του 2013 καθώς και οι αντίστοιχες δόσεις από τόν «μηχανισμό στήριξης» :

Δύο ωρολογιακές βόμβες στο μνημόνιο η νέα απειλή για την Ελλάδα



ΠΗΓΗ: Sofokleous 10
του Π. Παναγιώτου
Τη Δευτέρα οι ΗΠΑ πούλησαν ομόλογα προστατευμένα από μία ενδεχόμενη αύξηση του πληθωρισμού 5αετούς λήξης και αξίας 10 δις δολαρίων σε μία δημοπρασία όπου το επιτόκιο των ομολόγων ήταν αρνητικό για πρώτη φορά, στο –0,55%. Το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή οι επενδυτές στρέφονται στην αγορά ομολόγων που προστατεύουν από ενδεχόμενη αύξηση του πληθωρισμού, συνεπάγεται πως φοβούνται ότι ο πληθωρισμός θα αυξηθεί.  Το γεγονός, ωστόσο, πως είναι διατεθειμένοι όχι μόνο να μην πληρωθούν επιτόκιο για την αγορά των συγκεκριμένων ομολόγων αλλά και να πληρώσουν προκειμένου να τα αποκτήσουν σημαίνει ότι ο φόβος τους ότι ο πληθωρισμός θα ανέβει είναι πολύ μεγάλος. Για να γίνει το παραπάνω καλύτερα κατανοητό αρκεί να σκεφτούμε πως προκειμένου οι επενδυτές να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα ζητούν από την Ελλάδα να πληρώσει επιτόκιο, περίπου, 9,50%  ενώ προκειμένου να αγοράσουν τα συγκεκριμένα αμερικανικά ομόλογα που προστατεύουν από αύξηση του πληθωρισμού πληρώνουν τις ΗΠΑ επιτόκιο 0,55%.

Το τέλος των διλημμάτων


ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Χρήστου Δημήτρης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/10/2010
«Βρισκόμαστε σε μια ιστορική καμπή. Δίνουμε αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από τη δουλεία και κάθε είδους επιτήρηση». Ποιος τα είπε αυτά; Ο τελευταίος που θα περιμένατε να τα πει. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εξερχόμενος (χθες) από τον την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα πρόβλημα να λέει τα πιο απίθανα αντιφατικά πράγματα από μέρα σε μέρα. Παρακολουθώντας την “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” διακαναλική συνέντευξη 15 μέρες πριν τις εκλογές ειλικρινά, τρόμαξα. Αναρωτήθηκα αν μπορεί αυτός, ο εκτός τόπου και χρόνου πολιτικός αρχηγός, να ηγηθεί των προσπαθειών που απαιτούνται για να σωθεί η χώρα μας και οι Έλληνες; Τι μπορώ να περιμένω και πόσο μπορώ να εμπιστευτώ έναν πολιτικό, που ψεύδεται με συγκλονιστική άνεση, αρνείται να δει τις συνέπειες των λαθών του, παρουσιάζοντας ασκήσεις ιδεών επί χάρτου, ως αναπτυξιακή πραγματικότητα;

Με αφορμή τη διεθνή διάσκεψη του Αριστερού Βήματος: Ποια είναι η αριστερή απάντηση για το χρέος;


Πηγή: ΔΕΑ

27.10.10
Οι δύο εκδηλώσεις που οργάνωσε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης είχαν ως κύριο θέμα τους το χρέος και την αριστερή απάντηση σε αυτό. Ο τίτλος του διημέρου που διεξήχθη στο Πάντειο ήταν σαφής: «Ανατροπή του Μνημονίου! Αριστερή Εναλλακτική Λύση και Σοσιαλιστική Προοπτική». Με αφορμή τις θέσεις που διατυπώθηκαν σε αυτό το διήμερο, είναι αναγκαίο να σχολιάσουμε κάποιες από τις απόψεις που έχουν διατυπώσει οι διανοούμενοι της Αριστεράς γύρω από το φλέγον θέμα.

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Α φετηριακό σημείο για πολλούς από τους αριστερούς Έλληνες οικονομολόγους είναι τα διαρθρωτικά προβλήματα, οι εγγενείς αδυναμίες του ελληνικού καπιταλισμού. Οι λεγόμενες «στρεβλώσεις» ήταν πάντα η κλασική συνταγή κριτικής προς τις ελληνικές κυβερνήσεις από όλα σχεδόν τα τμήματα της Αριστεράς, από τη σοσιαλδημοκρατία, μέχρι το ΚΚΕ και κομμάτια της άκρας Αριστεράς.